III.Obliczenia statyczne.
1. Dane wyjściowe.
1.1. Warunki geotechniczne i położenie budowli w przekroju poprzecznym.

1.2. Parametry geotechniczne gruntów.
piasek średni:

piasek drobny:

glina piaszczysta:

glina pylasta:

1.3. Głębokość posadowienia budowli.
H = 18.00 m
2. Przyjęcie metody wykonania obiektu.
Przyjęto obudowę skrzynkową i metodę odkrywkową wykonania budowli.
Głębokość krytyczna wynosi:

gdzie:
b- połowa szerokości obiektu
f - współczynnik tarcia, na podstawie średniej ważonej wartości kątów tarcia wewnętrznego w warstwach posadowienia budowli.
Hm-głębokość krytyczna - granica wyznaczająca maksymalną wielkość małych głębokości.
Ponieważ:
H < Hm
Ze względu na głębokość posadowienia projektowany obiekt jest budowlą płytką.
3. Zestawienie obciążeń.
3.1. Pionowe ciśnienie górotworu.
![]()

Parcie stropowe:

3.2. Parcia boczne na konstrukcję tunelu.
Obliczenie współczynników spoczynkowego parcia poszczególnych warstw.
Dla gruntów spoistych (geneza B) :
![]()

Wartości parcia spoczynkowego:

3.3. Rozkłady parć spoczynkowych i obciążenia

4. Dobór schematu statycznego.
4.1. Obliczenie współczynników Winklera .
4.1.1. Podpory sprężyste - spąg.
Edometryczny moduł ściśliwości:
Grunt spoisty (geneza B):

szerokość obiektu:

przyjęto dyskretyzacje modelu belkowego płyty spągowej (rozstaw pomiędzy podporami sprężystymi):
dla 9 podpór sprężystych,
![]()
Ostatecznie sztywność podpór spężystych spągu wynosi:

4.1.2. Podpory sprężyste - ściany boczne.
Wartość współczynnika parcia spoczynkowego:
![]()
Średnia ważona kątów tarcia wewnętrznego w obrębie parć bocznych:
![]()
Wartość współczynnika parcia biernego:

przemieszczenie graniczne:
![]()
Sztywność podpór sprężystych ścian bocznych wynosi:

Ostatecznie sztywność podpór sprężystych ścian bocznych wynosi:
dla rozstawu podpór sprężystych:
