Zasady przygotowania się rodziców do poczęcia dziecka
Jeśli rodzice planują swoje dziecko, należy zacząć od poprawienia stanu zdrowia. Zdrowi rodzice zazwyczaj mają zdrowe dzieci, a matki w dobrej formie zwykle unikają wielu problemów w czasie ciąży i porodu. Należy:
Iść do lekarza na wizytę kontrolną, by rozpocząć ciążę ze zdrowotnym „czystym kontem”. Zapewne lekarz zaleci przyjmowanie kwasu foliowego, witamin- potrzebnych do prawidłowego rozwoju płodu co najmniej na miesiąc przed zajściem w ciążę. Kobieta podczas tej wizyty ma również okazję nie tylko sprawdzić swoją aktualną masę ciała, ale także zaplanować, ile może przytyć w czasie ciąży. Dowie się także czy jej stan zdrowia jest dobry, by zajść w ciążę; jeśli nie, może skonsultować z lekarzem program poprawy stanu zdrowia jeszcze przed ciążą. Lekarz może zalecić wykonanie szeregu badań. Są to m.in.: badanie cytologiczne rozmazu z pochwy, oznaczenie czynnika Rh we krwi, oznaczenie grupy krwi, badanie wykrywające odporność na różyczkę, mammografia, jeśli kobieta ma więcej niż 35 lat. Jeśli kobieta ma szczególne lub przewlekłe dolegliwości, powinna zgłosić się na badania kontrolne. Jeżeli miała kontakt z wirusami wywołującymi zapalenie wątroby lub AIDS, powinna poddać się odpowiednim testom.
Poprawić swoją dietę. Właściwe odżywianie do podstawa zdrowia. Chroni ono ciało przed infekcjami poprzez wytworzenie silnego systemu odpornościowego i pomaga oczyścić organizm z toksyn. Poprawia samopoczucie i zwiększa szansę poczęcia oraz szczęśliwego przebycia ciąży. Pełnowartościowa dieta powinna składać się ze świeżych warzyw i owoców, węglowodanów, takich jak pełnoziarniste pieczywo i brązowy ryż, oraz białka zawartego w mięsie, rybach, mleku, jajach, orzechach i nasionach roślin strączkowych. Taka żywność dostarcza wszelkich witamin, mikroelementów i innych składników odżywczych, których potrzebujesz. Jeżeli dieta kobiety składała się wcześniej głównie z przetwarzanej lub obładowanej tłuszczami żywności, powinna ją zmienić dla dobra swojego i dziecka.
Więcej ćwiczyć. Jeśli poprawi się swoją gibkość, siłę i wytrzymałość, łatwiej będzie nosić dziecko, mniej będą dokuczać bóle pleców i inne dolegliwości. Kobieta będzie czuła się mniej zmęczona. Dobry program polega na doborze odpowiedniego zestawu ćwiczeń fizycznych, które sprawiają przyjemność i mogą być wykonywane przy każdej pogodzie. Informacje na ten temat otrzyma od lekarza ginekologa i w szpitalach położniczych. Należy zapytać lekarza, które ćwiczenia są najbardziej odpowiednie.
Pozbyć się złych nawyków, takich jak palenie papierosów czy nadużywanie alkoholu. Palenie należy do najważniejszych przyczyn wielu problemów występujących w ciąży; od poronienia do wcześniactwa. Głównym powodem chorób i śmierci noworodków jest mała waga urodzeniowa. Około 1/3 dzieci urodzonych z niską wagą może „winić” za to swoje matki, palące w czasie ciąży. Ryzyko rozciąga się także na dalszy rozwój dziecka- dzieci te są słabsze, podatniejsze na infekcje, bardziej pobudliwe i zagraża im tzw. nagła śmierć łóżeczkowa. Bierne palenie także szkodzi rozwijającemu się dziecku. Kobieta powinna poprosić partnera, by rzucił palenie razem z nią albo chociaż przy niej nie palił. Należy też wynegocjować palenie w pracy tylko w specjalnych pomieszczeniach, jeśli dotąd nie obowiązuje taki przepis. Z kolei alkohol najlepiej jest w ogóle wyeliminować.
Odstawić wszelkie leki uzależniające lub narkotyki, gdyż mogą one zaszkodzić prawidłowemu rozwojowi dziecka. Na przykład kokaina przechodzi przez łożysko i uszkadza je, powodując zahamowanie wzrostu płodu oraz inne poważne powikłania ciąży, łącznie z wewnątrzmacicznym obumarciem. Długotrwałe powikłania to między innymi ciągłe rozdrażnienie i płacz dziecka oraz nieprawidłowe zapisy jego fal mózgowych. Marihuana powoduje kłopoty z zajściem w ciążę, jest także wiązana z silnymi mdłościami na początku ciąży oraz z patologicznie długimi lub też gwałtownymi porodami. Dziecko narażone na kontakt z marihuaną przed narodzinami może później wykazywać brak koncentracji, mieć trudności w podejmowaniu decyzji i problemy z pamięcią.
Jeśli kobieta regularnie przyjmuje jakieś leki powinna porozmawiać o tym z lekarzem, mającym dostęp do najnowszych informacji, zanim zaplanuje zajście w ciążę. Może istnieje inny sposób leczenia lub mniej ryzykowne leki.
Odstawić antykoncepcję. Jeżeli kobieta przyjmuje tabletki antykoncepcyjne lub ma założoną wkładkę wewnątrzmaciczną, powinna zastosować inne metody zapobiegania ciąży na około trzy miesiące przed planowanym poczęciem. Ten okres pozwoli powrócić organizmowi do normy, gdyż obie wymienione metody mogą zaburzać poziom cynku, miedzi i niektórych witamin. Dobre odżywianie i odstawienie na jakiś czas pigułki lub wkładki pomoże odzyskać kondycję zdrowotną potrzebną w ciąży. Ustalenie się naturalnych cykli miesiączkowych pomaga w bardziej dokładnym określeniu czasu rozpoczęcia ciąży.
Poszukać sposobów na zmniejszenie stresów w swoim życiu, spróbować ograniczyć niepotrzebne zobowiązania w pracy i zreorganizować życie towarzyskie. Trzeba zastanowić się czy stanowisko pracy nie naraża kobiety na wpływ szkodliwych czynników, jeżeli zajdzie ona w ciążę.
Zwiększyć czujność gdy kobieta ma ponad 35 lat. Istnieje wtedy nieco większe ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa, większe ryzyko porodu za pomocą cesarskiego cięcia, problemy z cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym, ciężki, przedłużony poród. Także wiek ojca może mieć wpływ na przebieg ciąży i dziecko. Badania wykazały, że zaburzenia chromosomalne występują częściej u dzieci, których ojcowie mieli powyżej 40 lat. Mężczyźni powyżej 50 lat stają się ojcami dzieci z zespołem Downa dwukrotnie częściej niż młodsi.
Zasięgnąć fachowej porady, jeśli istnieje jakiekolwiek podejrzenie choroby genetycznej. Dotyczy to zwłaszcza przypadku, gdy któreś z rodziców obciążone jest jakimś wrodzonym defektem lub ktoś z bliskich krewnych; kobieta ma ponad 35 lat w momencie porodu; kobieta urodziła już dziecko z wadą wrodzoną; kobieta przebyła trzy lub więcej poronień; partnerzy są ze sobą spokrewnieni.
Jeżeli kobieta ma kłopoty z sercem i krążeniem to powinna skonsultować chęć zajścia w ciążę z kardiologiem i ginekologiem, gdyż niektóre choroby serca mogą stać się poważne w czasie ciąży i wymagają wtedy specjalnej opieki medycznej.
Jeśli zaś chodzi o cukrzycę, to im dłużej jest ona kontrolowana przez lekarza w okresie przed zajściem w ciążę, tym lepiej, ale większość lekarzy zaleca dodatkowe obserwacje co najmniej na 2-3 miesiące przed zajściem w ciążę. Zmniejsza to ryzyko poronienia i zaburzeń rozwoju płodu.
Jeżeli kobieta cierpi na takie dolegliwości jak bóle krzyża, wymagające badań z zastosowaniem
promieni rentgenowskich, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, powinna
wykonać je jeszcze wtedy, gdy zażywa środki antykoncepcyjne. Dobrą porą do wykonania tych badań
są końcowe dni miesiączki.
Jeśli kobieta ostatnio miała wykonywane jakieś szczepienie, powinna powiedzieć o tym lekarzowi,
zanim zajdzie w ciążę. Niektóre szczepionki są bezpieczne dla rozwijającego się płodu, ale inne, jak
np. szczepionka przeciw różyczce, są szkodliwe.
Wspólne przygotowanie do nowej i ekscytującej fazy życia może zbliżyć kobietę i mężczyznę do
siebie. Planowanie ciąży nie wyeliminuje wszystkich problemów z nią związanych, ale może uczynić
przejście przez ten okres łatwiejszym i pomoże skorzystać jak najwięcej z tego wyjątkowego
doświadczenia.