Hormeza
Np. miedź i selen są toksyczne w dużych stezeniach ale dieta całkowicie pozbawiona tych pierwiastków jest również szkodliwa.
Pozytywne efekty:
badano przeżywalność myszy napromieniowanych małymi dawkami promieni gamma - okazało się że wykazuja dluzsza średnia przeżywalność niż myszy kontrolne
wpływ promieniowania małymi dawkami na przyspieszenie wzrostu skorupiaków i owadów
kury: małe dawki - sole uranu - wzrost nieśności o 10% i zwiększenie wylęgania o 2,7%
napromieniowane króliki którym wstrzyknięto toksynę dyfterytu żyly dłużej niż nienapromieniowane (wzmożony rozwój grudek śledziony, wiecej przeciwcial, zwiekszona loimfocytoza i liczba kom szpiku, wzrost aktywnosci fagocytów)
Jonizacja
Powstanie jonu z obojętnego atomu lub cząsteczki - w ten sposób powstaje cząsteczka zjonizowana czyli obdarzona ładunkiem elektrycznym
Może się odbywać na kilka sposobów:
poprzez elektryczne oddziaływanie na obojętne cząsteczki, np. bombardowanie ich strumieniem elektronów - w ten sposób generuje się wolne aniony
poprzez wybicie elektronu z powłok atomowych w wyniku absorpcji kwantu energii lub zderzenia z innym atomem, cząstką lub cząsteczką - w ten sposób generuje się wolne kationy
poprzez rozpad wiązań chemicznych, w wyniku czego jedna część cząsteczki dostaje oba elektrony wcześniej uczestniczące w wiązaniu, taki rozpad nazywa się dysocjacja elektrolityczną - w ten sposób powstają luźne pary jonowe
poprzez reakcję chemiczną, w której jedna cząsteczka (donor) dostarcza elektrony drugiej (akceptor) jednak nie ulegają przy tym rozbiciu żadne wiązania - nazywa się to jonizacją chemiczną - w ten sposób również powstają luźne pary jonowe.
Teoria trafienia w cel
Teoria ta nie jest doskonała bo nie jest w stanie nam wyjaśnić dzialania promieniowania na wyzej zorganizowane obiekty biologiczne. Ta teoria odnosi się jedynie do prostych biologicznie obiektów, np. trypsyna w suchej postaci, czy niektóre proste wirusy. Natomiast jeżeli chodzi o wyżej zorganizowane obiekty nie jesteśmy w stanie określić czy zmiany w organizmie są potwierdzeniem tej teorii, czy też zadziałania innych czynników.
(Wiadomo, że na nowotwory złośliwe umiera w Polsce rocznie 70 tys osób, a więc w ciągu 50 lat umrze z powodu nowotworów 3,5 mln mieszkańców - na tym tle zgony wywołane katastrofą w Czarnobylu, aczkolwiek realne, nie będą mogły być zidentyfikowane gdyż skryją się w wielokrotnie wyższych stastycznie zgonach na nowotwory złośliwe wywołanych innymi przyczynami.)
Teoria radiochemiczna
Produkty radiolizy wody oznaczają się, jak doświadczalnie stwierdzono, wielką reaktywnością i silnym biologicznym działaniem. Szczególne znaczenie ma utleniające nadltenku wodoru. Doświadczalnie wykazano, że dootrzewnowe wstrzyknięcie H2O2 myszom wywołuje zmiany podobne do obserwowanych w chorobie popromiennej.
Radionuklidy:
Radiotoksyczność zależy od:
energii i rodzaju emitowanego przez daną substancję promieniowania
jego czasu połowicznego rozpadu
od metabolicznego obiegu danego pierwiastka chemicznego:
od współczynnika jego wchłaniania do organizmu (zależnego od postaci chemicznej i drogi wchłonięcia)
czasu biologicznego półtrwania w organizmie (np. dla plutonu wynosi on 50 lat, dla cezu poniżej 100 dni, dlakobaltu ok. 7 dni, dla jodu w tarczycy 120 dni, w reszcie ciała 12 dni itd.)
rodzaju tkanki gdzie się gromadzi dany radionuklid i jej wrażliwości na określony rodzaj promieniowania
Poziom molekularny - zmiany
W przeciwienstwie do np. białek, które mogą zostać odtworzone z matrycy Dna.
Poziom komórkowy
Faza G2 jest istotna, gdyz kom. uzyskuje dzieki niej czas na naprawe DNA zanim wejdzie w mitoze, gdzie proces kondensacji DNA powoduje utrwalenie uszkodzeń.
Aberracje - pękniecia chromosomow powoduja oderwanie się fragmentow , które tworza zlepy i nie zostaja wcielone do jader kom potomnych - w efekcie sa tracone, gdyz przy kolejnym podziale ulegaja zanikowi, co prowadzi do smierci komorki.
Historia o szczurze…
regula Bergoniego
Komorki niedzielace się sa bardziej oporne na promieniowanie niż komorki dzielace się. Im mniejsza specjalizacja komorki, tym wieksza wrazliwosc na promieniowanie.
Można wyróżnić komórki o
a) dużej,
b) średniej,
c) małej promienioczułości
Do pierwszej grupy należą:
Limfoblasty i limfocyty
Komórki szpiku kostnego
Spermatogonia
Komórki jajowe
Komórki nabłonka jelit
Do grupy drugiej należą:
Komórki warstwy rozrodczej naskórka
Komórki torebek włosowych
Komórki gruczołów potowych i łojowych
Komórki nabłonka soczewki
Osteoblasty
Do trzeciej grupy należą:
Komórki gruczołowe
Komórki nerwowe
Komórki mięśniowe
Komórki tkanki łącznej
(Nawet do 20x wytrzymalsze, niż komórki pierwszej grupy)
9 Jak wiadomo : apoptotyczna - zaprogramowana smierc komorki, nekrotyczna - po powaznych uszkodzeniach , zaburzeniach rownowagi wodno-elektrolitowej
Efekt deterministyczny
Ponieważ w wielu narządach czy tkankach występuje fizjologiczna wymiana komórek, efekt popromienny ujawnia się jako dominujący, gdy tempo niszczenia jest większe od tempa naturalnej produkcji.
•
O efektach niestochastycznych (incz. deterministycznych) mówimy wtedy, gdy liczba komórek zniszczonych lub uszkodzonych (oraz tych które straciły zdolność do rozmnażania) w narządzie lub tkance jest na tyle duża, że powoduje to zaburzenie w funkcjonowaniu całego narządu.