Dowód nie wprost - przyjmujemy jako dowód coś co chcemy zniszczyć, a potem to negujemy.

Jeżeli przyjmujemy, ze byt jest jednością, to znaczy, ze nie jest wielością, czyli byt nie może być wielością, jeżeli jest jednością. Jeżeli wielość jest zbudowana a jedność, która jest niepodzielna to byt będący wielością jest nieskończenie mały - taka jest teoria Zenona z Elei.
Realna wielość to coś co możemy dzielić. Byt będący wielością z racji będący realna wielkością, zbudowany jest z wielkości, czyli byt jest nieskończenie wielki, ale i nieskończenie mały, czyli byt nie musi być nieskończenie wielki.

Zenon bronił stanowisko szkoły z Elei, która mówiła, że zmiana istnieje, gdyż nic bez zmiany istnieć nie może.

APORIE - powszechne przekonanie o istnieniu ruchu.
APORIE o nazwie Achilles i żółw.

Teoria ta zakłada, że Achilles pomimo, że biegnie szybciej od żółwia, zawsze musi najpierw dogonić żółwia, do tego miejsca z którego żółw wystartował i teoria ta mówi, ze żółw zawsze będzie o jeden chociażby krok przed Achillesem.
Trzeba założyć, że szkoła Eleacka miała racje, ale też, że rację miała inna szkoła.

Teoria Heraklita o zmienności jako aktywnego bytu spotkała się w szkole Elatów z teoria o niezmienności jako atrybucie bytu.
Empedokles z Agrygenu starał się te 2 teorie pogodzić. Empedokles był kapłanem, poeta, filozofem, lekarzem. Uchodził on za cudotwórcę, a sam uważał się za istotę boską. Cieszył się uznaniem mieszkańców. Był lekarzem od boleści epidemiologicznych. Empedokles był przekonany o swojej wielkości. Z tym przekonaniem zakończył życie. Wstąpił na szczyt wulkanu Etyl i skoczył w głąb.
Jest pierwszym filozofem, który wpadł na pomysł jak pogodzić wariabilizm z antywariabilizmem. Powiedział on, że racje ma i ta szkoła i ta szkoła, ale ograniczył zakres postępowania tych poglądów. Racje ma szkoła Eleacka, że Świat jest jeden, nieskończony itd., ale rację ma też Heraklit mówiąc, że nic nie jest takie samo, że Świat jest zmienny.
Empedokles jest twórca teorii 4 elementów, stwierdził, że Świat jest zmienny i trwały jak woda, ziemia, ogień, powietrze, natomiast wszystko co jest inne różni się w proporcjach. Najbardziej istotną zmianą jest forma pytania. Do tej pory pytano: jak się coś zmienia? „Jak”. Empedokles pytał: „Dlaczego się to zmienia?” „Dlaczego”
Z punktu widzenia późniejszych przemian kulturowych ta zmiana jest bardzo istotna. Gdyby filozofowie za czasów Chrystusa pytali: „jak” to religia chrześcijańska nie miałaby jak powstać.

Empedokles postawił pytanie dlaczego 4 elementy zmieniają świat? Dlatego, że obok nich działają inne siły. Zdaniem Emepdoklesa to siły działające w społeczeństwie ludzkim, miłość, niezgoda.

Koncepcję Empedoklesa przypominają koncepcję Darwina. Empedokles dzielił świat na okres pierwotny, chaos i czas zgody i miłości.

Jego poglądy oddziałały na późniejszych myślicieli. Odzwierciedlane są w opisach spraw najważniejszych.

Demokryt z Abwery (460-370r.p.n.e)
Żyje w czasach Platona. Jego filozofia przypada na czas filozofii atomizmu. Razem z nim rozpoczyna się okres materializmu. Demokryt był autorem teorii dzisiejszego atomu.
Kiedy nauka doszła do wniosku, że Świat zbudowany jest tylko z atomów, to uczono, że to Demokryt jest tego autorem, a to może być nieprawda.
Demokryt zadał sobie pytanie, jak pogodzić obie teorie omawiane wcześniej. Atomy Demokryta są takim samym rozwiązaniem jak 4 elementy Empedoklesa.
Demokryt uważał, że różnią się szykiem i kształtem, położeniem. Jaki sposób te atomy się łączą? Ruchem jednostronnym, ciągną w górę, albo w dół, dochodzi do zderzenia, które sprawia, że łącza się ze sobą. Rzeczywistość jest jedna, bo zbudowana jest z jednego budulca, czyli z atomów. Demokryt dzięki tej teorii potrafił rozumieć teorie poznania, teorię życia.

Teoria życia:
Wszystko jest zdolne do życia, jeżeli jest zdolne do ruchu. Wszystko co jest żywe zawiera w sobie duszę, a co nie ma duszy jest martwe. Demokryt wyjaśnił to tak, że atomy, które są delikatne, gładkie to takie, które maja dusze, czyli, że dusza jest zbudowana z pięknych, gładkich, zgrabnych atomów. Natomiast atomy o ostrych krawędziach nie są w stanie zbudować duszy.
Demokryt uważał, że najważniejszy jest wzrok. Ważne jest jak wygląd dociera do oczu. Demokyt uważał, że wysyłamy delikatne atomy, które trafiają na czyjąś siatkówkę oka i zostawiamy tam swój ślad.

Determinizm - każdy skutek ma swoją przyczynę.
Indeterminizm - nie wszystko musi mieć swoją przyczynę.
Skrajnym determinista był Demokryt. Uważał, że twierdzenie, że coś dzieje się z przypadku to niemożliwe. Zawsze jest jakaś przyczyna, ludziom tylko nie chce się jej dostrzegać.
Demokryt mówił, że szczęście w życiu można osiągnąć poprzez spokój ducha i pogodę ducha.




Podsumowanie:

Filozofia Starożytna I okresu jest filozofią grecką. Filozofia pierwszych myślicieli ograniczona jest do filozofii przyrody.
Filozofia pierwszych myślicieli zgodnie twierdzi, że wszystko oparte jest na budulcu.
Filozofia nie mieszała się do praktyki. Rozpatrywała Świat sam w sobie, abstrahując od życia codziennego.
Filozofia przyjmowała stanowisko, że trzeba być w 100% pewnym tego co chce się rozważać. Wszyscy filozofowie, oprócz Eleatów, wskazywali konkretny budulec świata.

---