Średniowiecze
9.03.
Malarstwo włoskie XIII-XIV w.
XIV w.- malarze wychodzą z roli Ars Mechanica, stają się odrębni od cechów i zyskują wyższą pozycję społeczną
Malarstwo włoskie z tego okresu pod wpływem Bizancjum szczególnie w Sycylii i Wenecji
Powiązania ze sztuką bizantyjską- złote, odrealniające tło
Maniera greca- przez cały XIII w.
Ołtarz św. Klary, ok. 1280
Nastawa z Marią karmiącą Jezusa w towarzystwie świętych, Florencja, ok. 1260
Palla- płaszcz zarzucony na głowę, wywodzący się z tradycji rzymskiej, Maria zawsze była w nim przedstawiana (ikonografia bizantyjska)
Cimabue, mMaestra ok. 1290, kościół Franciszkanów w Pizie
Modelowana w sposób typowy dla sztuki bizantyjskiej
Cimabue- przydomek, pracował w Asyżu przy dekoracji malarskiej kościoła, był także autorem obrazów tablicowych, mieszczących się w tradycji malarstwa bizantynizującego, ale troszeczkę jednak nie
Cimabue, Matka Boska z Dzieciątkiem, Św. Trójcy w Malombrosa
Odejście od linearnego modelunku, wiele półtonów- w szatach i modelunku twarzy
Bazylika św. Franciszka w Asyżu
Miejsce, gdzie dokonały się ważne zmiany w kierunku odejścia od Bizancjum
Powstały tam dwa wielkie zespoły malowideł ściennych- w kościele głównym. Ujawniły się w nich zupełnie nowe tendencje.
1226- śmierć Franciszka, kanonizowany 2 lata po śmierci
Kościół dwukondygnacyjny, kościół dolny z wejściem po stronie północnej w nawie bocznej, nie jest kryptą, ale wnętrzem o tym samym planie co plan kościoła górnego; kościół jednonawowy z transeptem
W obu kościołach znajdują się wielkie zespoły dekoracji malarskiej od lat 70. XIII w., 1272- wzmianka o Cimabue jako „malarzu z Florencji”
Matka Boska tronująca, obok niej św. Franciszek- malowidło Cimabue- odwołanie do Bizancjum w np. tronie Matki boskiej, ale zupełnie odrębny modelunek postaci
Malowidła zniszczone przez pogodę; kościół z cegły, ściany szybko nasiąkały wodą- zmiany kolorystyczne w wyniku reakcji z wodą
Izaak na łożu- łoże w pomieszczeniu, które zostało przekazane jako prostopadłościan w poprawnym skrócie optycznym, z jedną ścianą równoległą z płaszczyzną obrazu (80. XIII w.)
*Santa Maria in Castenele w Rzymie
Mozaiki ok. 1290
Narodziny Marii- podobieństwa kompozycji z Izaakiem na łożu, ale skrót optyczny nie jest tak sprawny, właściwie nie ma przestrzeni- architektura z zasłoną jest elementem dekoracji, nie tworzącym realnego wnętrza
Ofiarowanie Jezusa w świątyni- ołtarz w świątyni, ale architektura zasugerowana przez dwie niezależne od reszty otoczenia budowle
Dalej Asyż: dalej historia Izaaka
Wnętrze być może za małe na ilość osób, ale nadal jest to prostopadłościan
Mistrz Izaaka nieznany- czasem przypisywane Giotto; badania konserwatorskie dają wskazówkę ku Cavalliniemu, działającemu w Rzymie, ale cechy stylistyczne są bardziej zaawansowane
Drugi zespół dekoracji w Asyżu:
Wielki cykl życia św. Franciszka w dolnej kondygnacji malowideł w kościele górnym
Zespół przedstawień oparty na jednej z wersji żywota św. Franciszka
Budowle ukazane z jednej strony, w sprawnym skrócie optycznym, konsekwentnie
Dokładne odwzorowanie detali architektonicznych
Artysta, nieznany, miał problem z kształtowaniem przestrzeni otwartej
Zawsze w tych obrazach postaci za duże w stosunku do pomieszczenia- grupa jest najważniejsza