Cel wiczenia:
Celem wiczenia byo zapoznanie si z charakterem zjawiska Faraday'a, a take wyznaczenie staej Verdeta i stosunku e/m dla pojedynczego elektronu.
Opis teoretyczny:
W XIX wieku znany uczony Faraday zauway, e niektóre materiay, jak np. szko poddane dziaaniu pola magnetycznego powoduj skrcenie paszczyzny polaryzacji wiata przechodzcego przez próbk tego materiau. Dodatkowo zauway, e kt, o który skrcana jest ta paszczyzna jest proporcjonalna do wartoci indukcji pola magnetycznego w materiale i do dugoci drogi wiata w tym materiale. Wspóczynnikiem proporcjonalnoci jest w tym wypadku tzw. staa Verdeta. Zjawisko skrcania paszczyzny polaryzacji wiata nazwano sztuczn (wymuszon) aktywnoci optyczn.
Do pomiaru kta skrcenia uywa si polarymetru, który jest zwyczajnym polaryskopem, lecz w przeciwiestwie do niego - zamiast zwykego analizatora - posiada analizator z podzielon na trzy czci powierzchni, zwany analizatorem pócieniowym. Paszczyzna polaryzacji w rodkowej czci koa jest skrcona o 2.5o w stosunku do paszczyzny czci bocznych. Dziki temu pomiar waciwego kta skrcania jest znacznie dokadniejszy, poniewa polega na porównaniu natenia wiata z powierzchni o rónej polaryzacji. Wygld analizatora pócieniowego przedstawiono poniej..
Strzaki oznaczaj kierunek polaryzacji.
Ma to takie uzasadnienie, e czuo oka ludzkiego na rónic owietlenia jest o wiele wiksza ni zdolno oceny owietlenia. Doprowadzajc do sytuacji, e wszystkie trzy czci analizatora wiec jednakowo odczytujemy ze skali kt skrcenia. Dwusieczna kta, który w ten sposób zosta odczytany, jest prostopady do paszczyzny polaryzacji wiata padajcego na analizator.
Wyznaczenie staej Verdeta dla danej próbki sprowadza si do podstawienia do poniszego wzoru odpowiednich wartoci. Wzór ten jest przeksztaceniem prostej zalenoci kta skrcenia paszczyzny polaryzacji o wartoci indukcji magnetycznej i dugoci drogi promienia wietlnego przez badan próbk.
gdzie:
B - indukcja magnetyczna
d - dugo próbki
- kt skrcenia paszczyzny polaryzacji
Wyznaczenie stosunku e/m dla elektronu to po prostu wyznaczenie zalenoci:
gdzie:
dn/d - dyspersja wyznaczona w przyblieniu z podanych wartoci n i .
V - staa Verdeta
m - masa elektronu
e - adunek elektronu
- dugo fali
Przebieg wiczenia:
Po zmontowaniu ukadu pomiarowego dokonano pomiaru kta skrcenia paszczyzny polaryzacji w badanej próbce z indukcj równ zero. Pomiar powtórzono dziesiciokrotnie, co umoliwio wyznaczenie wartoci redniej obarczonej mniejszym bdem. Nastpnie zmierzono kt skrcenia dla rónych wartoci prdu, a co za tym idzie - równie indukcji. Kady pomiar powtórzono trzy razy w celu zwikszenia dokadnoci. Badano dwie próbki szka: SF 3 i SF 10.
Dane techniczne zastosowanego sprztu pomiarowego i próbek:
Dane techniczne badanych próbek:
Parametr |
Próbka SF 3 |
Próbka SF 10 |
liczba zwojów [zw] |
1230 |
1230 |
dugo [mm] |
154.8 |
155.5 |
wspóczynnik zaamania dla =589.3 [nm] |
1.73976 |
1.72802 |
wspóczynnik zaamania dla =600.0 [nm] |
1.73843 |
1.72672 |
Inne dane:
dugo fali lampy sodowej |
589.3 [nm] |
l-ba zwojów solenoidu |
1230 [zw] |
dugo solenoidu |
197 [mm] |
l-ba zwojów na jednostk dugoci solenoidu |
6243.7 [zw/m] |
przenikalno magnetyczna. próbek |
1.256637061 x 10-6 |
Zestaw przyrzdów:
Polarymetr firmy ZEISS
Zasilacz ZT-980-1
Lampa sodowa z dawikiem
Amperomierz
Solenoid
Próbki
Tabele pomiarowe:
Pomiary kta skrcenia paszczyzny polaryzacji dla B=0
|
Próbka SF3 |
Próbka SF10 |
||||
|
Odczyt |
a |
Da |
Odczyt |
a |
Da |
Numer pomiaru |
[o] |
[rad] |
[rad] |
[o] |
[rad] |
[rad] |
1 |
175.10 |
3.0561 |
0.0038 |
178.50 |
3.1154 |
0.0012 |
2 |
175.00 |
3.0543 |
0.0055 |
178.75 |
3.1198 |
0.0031 |
3 |
175.45 |
3.0622 |
0.0024 |
178.30 |
3.1119 |
0.0047 |
4 |
175.15 |
3.0569 |
0.0029 |
178.50 |
3.1154 |
0.0012 |
5 |
175.20 |
3.0578 |
0.0020 |
178.75 |
3.1198 |
0.0031 |
6 |
175.35 |
3.0604 |
0.0006 |
178.45 |
3.1145 |
0.0021 |
7 |
175.50 |
3.0631 |
0.0032 |
178.65 |
3.1180 |
0.0014 |
8 |
175.40 |
3.0613 |
0.0015 |
178.50 |
3.1154 |
0.0012 |
9 |
175.45 |
3.0622 |
0.0024 |
178.80 |
3.1206 |
0.0040 |
10 |
175.55 |
3.0639 |
0.0041 |
178.50 |
3.1154 |
0.0012 |
Wartoci rednie: |
175.315 |
3.060 |
0.003 |
178.570 |
3.117 |
0.002 |
Uwagi:
oznacza bezwzgldny bd danego pomiaru bdcy rónic pomidzy tym pomiarem, a wyliczon wartoci redni.
Pomiary kta skrcenia paszczyzny polaryzacji dla rónych wartoci prdu pyncego przez cewka
.
|
Próbka SF 3 |
Próbka SF 10 |
|||||||||||
|
I |
DI |
a1 |
a2 |
a3 |
a rednie |
a rednie |
a1 |
a2 |
a3 |
a rednie |
a rednie |
|
Lp |
[A] |
[mA] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[rad] |
[o] |
[o] |
[o] |
[o] |
[rad] |
|
1 |
-3.5 |
100 |
181.15 |
181.25 |
181.20 |
181.2000 |
3.1625 |
181.95 |
182.20 |
182.40 |
182.1833 |
3.1797 |
|
2 |
-3.0 |
50 |
180.70 |
180.65 |
180.50 |
180.6167 |
3.1524 |
181.95 |
181.50 |
181.95 |
181.8000 |
3.1730 |
|
3 |
-2.5 |
50 |
179.95 |
180.00 |
180.00 |
179.9833 |
3.1413 |
181.15 |
181.25 |
181.35 |
181.2500 |
3.1634 |
|
4 |
-2.0 |
50 |
179.45 |
179.30 |
179.40 |
179.3833 |
3.1308 |
180.85 |
180.75 |
180.90 |
180.8333 |
3.1561 |
|
5 |
-1.5 |
25 |
178.90 |
178.85 |
178.75 |
178.8333 |
3.1212 |
180.30 |
180.35 |
180.40 |
180.3500 |
3.1477 |
|
6 |
-1.0 |
25 |
178.30 |
178.25 |
178.25 |
178.2667 |
3.1113 |
179.70 |
179.90 |
178.80 |
179.4667 |
3.1323 |
|
7 |
-0.5 |
10 |
177.65 |
177.65 |
177.60 |
177.6333 |
3.1003 |
179.35 |
179.05 |
179.15 |
179.1833 |
3.1273 |
|
8 |
0 |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
3.0914 |
--- |
-- - |
--- |
--- |
3.1166 |
|
9 |
0.5 |
10 |
176.70 |
176.60 |
176.55 |
176.6167 |
3.0825 |
178.10 |
178.05 |
177.90 |
178.0167 |
3.1070 |
|
10 |
1.0 |
25 |
175.80 |
176.00 |
175.95 |
175.9167 |
3.0703 |
177.55 |
177.30 |
177.35 |
177.4000 |
3.0962 |
|
11 |
1.5 |
25 |
175.35 |
175.45 |
175.40 |
175.4000 |
3.0613 |
176.90 |
176.80 |
176.85 |
176.8500 |
3.0866 |
|
12 |
2.0 |
50 |
175.00 |
174.85 |
174.90 |
174.9167 |
3.0529 |
175.50 |
175.85 |
176.00 |
175.7833 |
3.0680 |
|
13 |
2.5 |
50 |
174.50 |
174.30 |
174.45 |
174.4167 |
3.0441 |
175.70 |
175.70 |
175.85 |
175.7500 |
3.0674 |
|
14 |
3.0 |
50 |
173.80 |
173.70 |
173.80 |
173.7667 |
3.0328 |
174.80 |
175.15 |
175.20 |
175.0500 |
3.0552 |
|
15 |
3.5 |
100 |
173.85 |
173.50 |
173.40 |
173.5833 |
3.0296 |
174.30 |
174.50 |
174.40 |
174.4000 |
3.0439 |
Uwagi:
Pomiar nr 8 faktycznie zosta przeprowadzony 10 razy, co uwidoczniono w poprzedniej tabeli.
Dla próbki SF3 warto kta skrtu przy prdzie zerowym faktycznie wyznaczono z pomiarów dla rónych wartoci prdu. Wynika to z tego, e w trakcie pomiarów próbka SF3 zmienia pooenie i kt skrtu take si zmieni. Z uwagi na to, e zaleno kta skrtu od prdu jest w przyblieniu funkcj liniow mona byo domylnie przyj warto redni pomiarów poprzedniego i nastpnego (obszar zacieniowany).
Przykadowe obliczenia:
Obliczenia wartoci redniej wielkoci i redniego bdu. Przeprowadzono je bazujc na poniszych wzorach:
gdzie:
n - liczba pomiarów
n - n-ty pomiar kta
Np.
Wyznaczenie staej Verdeta. Przeprowadzono je bazujc na poniszym wzorze. Za kt skrtu przyjto rónic pomidzy odczytem kta dla +3.5A i kta dla -3.5A. Z uwagi na to, e indukcja zaley liniowo od prdu, a skrt paszczyzny polaryzacji zalezy liniowo od indukcji - operacja taka bya moliwa. Pozbyto si w ten sposób wpywu bdu przy wyznaczeniu skrtu dla prdu zerowego. Za warto prdu podstawiono wic 7A.
dla próbki SF10:
dla próbki SF3:
Uwagi:
Powysze przeliczenia odpowiadaj pomiarowi nr 1 i 15 dla próbki SF 10 i SF 3, tzn. dla prdu przepywajcego równego +3.5A i -3.5A ampera. Z tych pomiarów wyznaczono sta Verdeta dla badanych próbek.
Wyznaczenie stosunku e/m dla elektronu. Najpierw naleao wyznaczy dyspersj dn/d, któr w przyblieniu wyznaczono z poniszego wzoru. Wartoci n i podane byy w instrukcji wiczenia.
Obliczona dyspersja dotyczy próbki SF 10, gdy dla niej zdecydowano si liczy e/m. Tak obliczon dyspersj podstawiamy do poniszego wzoru.
Warto e/m nazywa si te adunkiem waciwym elektronu.
Dyskusja bdów:
1. Przy obliczaniu wartoci redniej kta, bd oblicze zost wyznaczony ze wzoru:
2. Przy wyznaczaniu staej Verdeta miay swój udzia nastpujce bdy:
Bd pomiaru kta skrcenia . Wyznaczono go dla 3 pomiarów, przy przeplywajcym prdzie równym 3,5A oraz -3,5A. Bezwzgldny redni bd pomiaru wyznaczono jako redni odchyek kadego pomiaru od wartoci redniej:
Próbka SF 3:
L.p. |
a[st.] |
a[rad] |
Da[rad] |
L.p. |
a[st.] |
a[rad] |
Da[rad] |
||
1 |
181.15 |
3.1617 |
0.0008 |
1 |
173.85 |
3.0343 |
0.0047 |
||
2 |
181.25 |
3.1634 |
0.0009 |
2 |
173.50 |
3.0281 |
0.0015 |
||
3 |
181.20 |
3.1625 |
0 |
3 |
173.40 |
3.0264 |
0.0032 |
||
rednia: |
|
3.1625 |
0.0006 |
rednia: |
|
3.0296 |
0.0031 |
||
Bd wzgldny [%]: |
|
0.02 |
Bd wzgldny [%]: |
|
0.102 |
Próbka SF 10:
L.p. |
a[st.] |
a[rad] |
Da[rad] |
L.p. |
a[st.] |
a[rad] |
Da[rad] |
|||
1 |
181.95 |
3.1756 |
0.0004 |
1 |
174.30 |
3.0421 |
0.0018 |
|||
2 |
182.20 |
3.1800 |
0.0003 |
2 |
174.50 |
3.0456 |
0.0017 |
|||
3 |
182.40 |
3.1835 |
0.0038 |
3 |
174.40 |
3.0439 |
0 |
|||
rednia: |
|
3.1797 |
0.0015 |
rednia: |
|
3.0439 |
0.0011 |
|||
Bd wzgldny [%]: |
|
0.05% |
Bd wzgldny [%]: |
|
0.47% |
Bd pomiaru prdu pyncego w cewce solenoidu I. Wyznaczony zosta przy wykorzystaniu klasy i zakresu amperomierza. Klasa amperomierza = 0.5%, a zakres przy pomiarze prdu 3.5 [A] (bo dla tego pomiaru liczono sta Verdeta) by ustawiony na 7.5 [A]. W zwizku z tym bezwzgldny bd pomiaru wyniós 37.5 [mA], a bezwzgldny:
Bd zliczenia iloci zwojów w cewce L (=1zw) bd wzgldny wyniós wic 0.0813%. W zwizku z tym w obu przypadkach n jest sum bdów iloci zwojów i dugo solenoidu i wynosi n=0.5913%.
Bd przyjcia wartoci przenikalnoci magnetycznej jest do pominicia, poniewa w obliczeniach wzito pod uwag cyfry do dwunastego miejsca po przecinku.
Bd wyznaczenia dugoci próbki d obliczono z tego samego wzoru, co bd wyznaczenia prdu i w przypadku próbki SF 3 wyniós on 0.0646 %, a próbki SF 10 - 0.0643 %. Przyjto t sam ich warto - 0.06%.
Obliczajc bd przy wyznaczaniu staej Verdeta korzystano z metody róniczki zupenej i otrzymano nastpujcy rezultat. Po zróniczkowaniu zalenoci na V i podstawieniu wartoci bdów bezwzgldnych poszczególnych wielkoci cakowity bd wzgldny wyznaczenia staej Verdeta nie przekracza 2.2% (dla najgorszego przypadku).
Wnioski:
Przypadkowo pomidzy pomiarem kta polaryzacji dla B=0 a pozostaymi pomiarami próbka SF 3 zmienia pooenie i w zwizku z tym odczyty dla B=0 i dla B<>0 s nieco przesunite. Funkcja zalenoci (I) jest zbliona do liniowej, jednak w przypadku próbki SF 3 ma ona wyranie przesunicie dla B=0. W zwizki z tym nie mona tego pomiaru uzna. Na wykresie nie zosta on uwzgldniony, a szukana warto zostaa wyznaczona jako rednia poprzedniej i nastpnej wartoci. Wniosek jest taki, e zmiana pooenia próbki (przekrcenie) zmienia równie kt skrtu paszczyzny polaryzacji wiata.
Jak wida na zaczonym wykresie kt skrcenia paszczyzny polaryzacji jest proporcjonalny do prdu, a wic do indukcji magnetycznej w próbce szka. Potwierdza to tylko równanie =VBd, gdzie wspóczynnikiem proporcjonalnoci jest iloczyn Vd.
Kty skrtu paszczyzny polaryzacji w badanych próbkach s bardzo mae. Mona wic zaoy, e zjawisko Faraday'a nie ma praktycznego zastosowania w przemyle. Znane jest jednak bardzo szerokie zastosowanie nieco innego, ale jednak podobnego zjawiska. Zjawisko to polega na skrceniu paszczyzny polaryzacji nawet o 90 stopni pod wpywem pola elektrycznego. Waciwoc tak posiadaj substancje zwane ciekymi krysztaami . Cieke krysztay s stosowane w tzw. wywietlaczach LCD. Takie wywietlacze s stosowane w zegarkach, kalkulatorach, monitorach i innych.