SYGNAŁY
Sygnałem deterministycznym jest dowolna rzeczywista lub zespolona funkcja czasu lub dystrybucja czasu. Nie wszystkie funkcje i dystrybucje są odpowiednimi i sensownymi modelami sygnałów fizycznych. Stosunkowo najlepiej opisują rzeczywistość fizyczną następując klasy sygnałów:
klasa sygnałów o ograniczonej energii (sygnały energii)
klasa sygnałów o ograniczonej mocy (sygnały mocy),
klasa sygnałów o nieskończonym czasie trwania (sygnały ciągłe),
klasa sygnałów o skończonym czasie trwania (sygnały impulsowe)
Klasyfikacja sygnałów wynika z pojęć pewnych parametrów, jakie można przyporządkować sygnałom deterministycznym.
PARAMETRY RZECZYWISTYCH SYGNAŁÓW DETERMINISTYCZNYCH
Całka sygnału- x oznaczana jest symbolem [x]. Jeżeli x jest sygnałem deterministycznym określonym w ogólnym przypadku w przedziale (-∞, ∞) to całka jest zdefiniowana następująco:
Całka sygnału interpretowana jest zwykle jako pole ograniczone wykresem sygnału. Całka ta może być dla pewnych sygnałów nieskończona lub nieokreślona. Definicja ta ma więc sens jedynie w odniesieniu do sygnałów, dla których istnieje skończona wartość całki.
Wartość średnia sygnału x oznaczana jest symbolem < 〉 i dla odpowiedniej klasy sygnału wyraża się następującymi zależnościami:
Wartość średnia sygnału x jest granicą dla sygnałów o nieskończonym czasie trwania (2s)
Wartość średnia dla sygnałów okresowych wyraża się zależnością 3s
t0 dowolny punkt na osi czasu.
Wartość średnia dla sygnałów impulsowych wyraża się zależnością 4s
Drugą grupą parametrów jest związana z właściwościami energetycznymi sygnałów.
Energia sygnału x zdefiniowana jest wyrażeniem 5s
Energia sygnału jest energią zawartą w sygnale x może ona być nieskończona lub nieokreślona dla pewnej klasy sygnałów. Jeżeli sygnał x jest sygnałem prądowym lub napięciowym, to całka (5s) ma interpretację energii wydzielonej przez sygnał na rezystorze jednostkowym. W przypadku innych sygnałów (akustycznych lub optycznych), można mówić o uogólnionym pojęciu energii.
Moc średnia sygnału x definiowana jest dla każdej klasy sygnałów zależnościami 6s,7s,8s:
Moc średnia sygnału o nieskończonym czasie trwania 6s
Moc średnia sygnału okresowego 7s
Moc średnia sygnału impulsowego w przedziale t1,t2 8s
Zgodnie z teorią obwodów wielkość Px jest kwadratem wartości skutecznej sygnału a
jest wartością skuteczną.
Energetyczne parametry sygnałów pozwalają zdefiniować istotne klasy sygnałów:
sygnał energii - sygnał x o ograniczonej energii jeżeli 0< Ex< ∞,
sygnał mocy - sygnał x o ograniczonej mocy średniej jeżeli 0<Px< ∞.
Przedstawione parametry opisują sygnał w sposób bardzo ogólny. W celu dokładniejszego opisu specyficznych cech sygnału wprowadzone zostały parametry pozwalające określić jego kształt i położenie względem środka osi czasu lub punktu skupienia sygnału.
Należą do nich następujące parametry:
Momenty zwykłe rzędu r - charakteryzują niejako „rozkład kształtu” sygnału wokół środka osi czasu (9s)
Moment zwykły rzędu drugiego
jest momentem bezwładności sygnału x.
Momenty centralne rzędu r (10s)
Unormowane momenty zwykłe rzędu r (11s) - są unormowane względem pola ograniczonego wykresem sygnału i mają wymiar czasu w r-tej
Unormowany moment zwykły rzędu pierwszego
jest odciętą środka ciężkości sygnału i w wielu przypadkach jest najlepszym parametrem określającym punkt koncentracji sygnału. Moment unormowany zwykły rzędu drugiego
jest średnim kwadratem odciętej środka ciężkości, a pierwiastek
jest promieniem bezwładności.
Unormowane momenty centralne rzędu r (12s) - są unormowanymi momentami zwykłymi w odniesieniu do odciętej środka ciężkości
.
Wariancja sygnału - jest unormowanym momentem centralnym rzędu drugiego, wiążę się ona z unormowanym momentem zwykłym rzędu pierwszego i drugiego
Odcięta środka ciężkości:
(15s)
Wariancja kwadratu sygnału
(16s)
Szerokość równoważna
(.17s)
Szerokość średniokwadratowa
(18s)
Średnie bieżące
(19s)
Sygnały prawie okresowe - ważna podklasa sygnałów o nieskończonym czasie trwania i o ograniczonej mocy średniej. Sygnał x nazwać można sygnałem prawie okresowym, jeżeli można go aproksymować (w określonym sensie) dowolnie dokładnie wielomianem trygonometrycznym.
Wielomianem trygonometrycznym nazwać można każdą skończoną sumę postaci (20s)
gdzie:
...ω-2, ω-1, ω0, ω1, ω2,...- dowolny ciąg liczb rzeczywistych,
...X-2, X-1, X0, X1, X2, - odpowiadający mu ciąg liczb zespolonych.
Jeżeli dla każdego n=0,1,.... zachodzą związki ω-n= - ωn oraz X-n = Xn* jest liczbą sprzężoną z liczbą Xn, to wielomian trygonometryczny jest rzeczywistą funkcją czasu
Przy definicji sygnału prawie okresowego ważnym elementem jest sprecyzowanie w jakim sensie rozumie się pojęcie aproksymacji.
Dla liczby dodatniej ω0, i dla każdego n=1,2,.. można znaleźć całkowitą kn taką, że ωn= knω0 to wielomian trygonometryczny jest funkcją okresową. Jeżeli ω0 jest jednocześnie najmniejszą taką liczbą, to okres tej funkcji jest równy (21s)
Dla dwóch wskaźników n i m wielomian trygonometryczny jest funkcją okresową gdy związek (22s) jest liczbą wymierną
Klasa sygnałów prawie okresowych zawiera:
sygnały okresowe, które można przedstawić w postaci skończonej sumy (przy zachowaniu warunku (22s)
sygnały okresowe, które można aproksymować dowolnie dokładnie wielomianem (20s) przechodząc z N do nieskończoności z zachowaniem warunku (22s), przy czym istnieje co najmniej jedna para wskaźników n, m taka, że ωn/ωm jest liczbą niewymierną,
sygnały nieokresowe, które można aproksymować dowolnie wielomianem trygonometrycznym (20s) zwiększając N do nieskończoności, przy czym istnieje co najmniej jedna para wskaźników n, m taka, że ωn/ωm jest liczbą niewymierną,
Przykładem sygnału prawie okresowego jest sygnał zmodulowany fazowo (23s)
gdzie: X, a - liczby rzeczywiste,
jest liczbą niewymierną.