Projekt monolitycznego budynku żelbetowego
Podstawa opracowania: Temat projektu wydany przez Instytut Budownictwa Politechniki
Wrocławskiej - Zakład Konstrukcji Betonowych - dr D. Styś
Strop płytowo-żebrowy
Założenia konstrukcyjne
wymiary rzutu B x L = 27,0 x 84,0 m,
ilość kondygnacji: n = 3,
wysokość kondygnacji: h = 4,0 m,
wysokość budynku H = n x h = 3 x 4,0 = 12,0 m,
lokalizacja - Białystok,
obciążenie zmienne użytkowe p = 11,0 kN/m2 kPa,
stosunek pd/p = 0,60,
dopuszczalna szerokość rozwarcia rys wlim = 0,2 mm (dla 3 klasy środowiska) minimalna grubość otuliny - 40mm,
grunt - glina plastyczna,
beton klasy B20 o charakterystykach:
|
fck = 16 MPa |
fcd = 10,6 MPa |
Ecm = 27,5 GPa |
|
fctk = 1,3 MPa |
fctm = 1,9 MPa |
fctd = 0,87 MPa |
stal klasy A-III o charakterystykach:
|
fyk = 410 MPa |
fyd = 350 MPa |
ftk = 500MPa |
1.1. Rozplanowanie siatki konstrukcyjnej stropu
p. rysunek 1.1. i 1.2.
Płyta
Zestawienie obciążeń:
Pozycja obliczeń |
Obciążenie charakterystyczne [kN/m2] |
γf > 1 |
γf < 1 |
Obciążenie obliczeniowe dla γf > 1 [kN/m2] |
Obciążenie obliczeniowe dla γf < 1 [kN/m2] |
1. Płytki kamionkowe 14mm |
0,64 |
1,20 |
0,90 |
0,77 |
0,58 |
2. Gładź cementowa 0,03m |
0,63 |
1,30 |
0,80 |
0,82 |
0,50 |
3. Papa na emulsji asfaltowej |
0,05 |
1,20 |
0,90 |
0,06 |
0,05 |
4. Płyta żelbetowa 0,12m |
0,12⋅25,0 = 3,0 |
1,10 |
0,90 |
3,3 |
2,7 |
5. Tynk cementowo wapienny 0,02m |
0,38 |
1,30 |
0,80 |
0,49 |
0,30 |
|
gk = 4,70 kN/m2 |
|
|
g01 = 5,44 kN/m2 |
g02 = 4,13 kN/m2 |
Obciążenie zmienne:
pk = 11,0 kN/m2
p0 = 11,0⋅1,2 = 13,2 kN/m2,
długotrwała część obciążenia zmiennego:
pdk = 11,0⋅0,6 = 6,6 kN/m2
pd0 = 13,2⋅0,6 = 7,92 kN/m2.
Obciążenia całkowite:
q'k = 11,0 + 4,7 = 15,7 kN/m2
q'01 = 13,2 + 5,44 = 18,64 kN/m2
q'02 = 13,2 + 4,13 = 17,33 kN/m2
Na podstawie tabeli 5.3 w skrypcie zalecane rozpiętości płyty o grubości 80 mm o całkowitym obciążeniu charakterystycznym wynoszącym 15 kN/m2 zawierają się w przedziale 1,6 ÷ 2,1m.
Przyjmuję, że na podporze skrajnej teoretyczny punkt podparcia znajduje się w odległości hf/2 od krawędzi podpory, a więc leff,1 = 2,0 + 0,12/2 = 2,06 m. Dla podpór pośrednich - w osiach żeber: leff,2 = 2,0 m.
Dla minimalnej otuliny 40 mm oraz założonej wstępnie średnicy prętów = 10 mm wysokość użyteczna przekroju wynosi:
d = 0,12 - 0,04 - 0,01⋅0,5 = 0,075 m.
Warunek konieczny dla płyt jednokierunkowo zbrojonych :
leff/d = 2,06/0,075 = 27,5 < 50.
Stanu granicznego użytkowania można nie sprawdzać jeśli dla naprężeń w stali s = 250 MPa oraz betonu B20, stopień zbrojenia jest w granicach 0,5% (na podstawie regresji liniowej tabeli 9 w załączniku do skryptu). Wówczas:
leff/d = 27,5 = leff/d (max) = 27,5.
Warunek dla płyt o d ≤ 0,25 m oraz b ≥ 4 hf:
VRd 1 = 2,2⋅k⋅Rd⋅bw⋅d = 2,2⋅1,0⋅870⋅0,25⋅1,0⋅0,075 = 35,9 kN
VRd 2 = 0,5⋅⋅fcd⋅bw⋅0,9d = 0,5⋅(0,7 - 16/200)⋅10600⋅1,0⋅0,9⋅0,075 = 221,8 kN
Maksymalna siła tnąca z 1 mb płyty:
VSd = 0,5⋅2,06⋅18,64 = 19,20 kN < VRd 1 < VRd 2.
Płyta nie wymaga zbrojenia na ścinanie.
1.3. Żebro
Żebro stanowi belka czteroprzęsłowa o różnych rozpiętościach przęseł.
Przyjęto wstępnie rozpiętości obliczeniowe:
leff 1 = leff 4 = 6,0⋅1,025 = 6,15 m
leff 2 = leff 3 = 7,50 m
Zestawienie obciążeń na 1 mb żebra (rozstaw 2,0 m):
Obciążenie stałe:
g'k = 4,70⋅2,0 = 9,4 kN/m,
g'01 = 5,44⋅2,0 = 10,88 kN/m,
g'02 = 4,13⋅2,0 = 8,26 kN/m.
Obciążenie zmienne:
p0 = 13,2⋅2,0 = 26,4 kN/m.
Na tym etapie można nie uwzględniać ciężaru własnego żebra.