Krzywa
Krzywa
Krzywa Phillipsa
⇧M · V = Y · P⇧
Milton - twórca ekonomicznej szkoły w Chicago.
Friedman - propaguje wolny rynek.
Robert Lucas - twórca teorii racjonalnych oczekiwań.
Współczesna myśl ekonomiczna
7 szkół współczesnej ekonomii (metodologia Kuhna i Lakatosa):
ekonomia neoklasyczna (głównego nurtu)
szkoła austriacka (postaustriacka)
szkoła chicagowska (monetaryzm)
ortodoksyjna szkoła keynesistowska
szkoła postkeynesowska
ekonomia instytucjonalna i ewolucyjna [nowa ekonomia instytucjonalna]
ekonomia marksistowska i radykalna
7 szkół współczesnej makroekonomii (Edmund Phelps):
prawdziwy ortodoksyjny keynesizm
monetaryzm
nowa makroekonomia klasyczna
nowa ekonomia keynesowska
makroekonomia strony podażowej
neoklasyczna teoria realnego cyklu koniunkturalnego
szkoła strukturalistyczna (bezpieniężne teorie wahań bezrobocia).
Formalistyczna rewolucja lat 50.
Absolutne pierwszeństwo formy ekonomicznych argumentów nad treścią;
Rewolucja formalistyczna ugruntowała w ekonomii perspektywę badawczą skupioną na równowadze;
Rewolucja dokonała się pod wpływem tekstów:
Kenneth Arrow
Ekonomia ewolucyjna Josepha Schumpetera
Teoria rozwoju gospodarczego (1912);
Innowacyjna działalność przedsiębiorcy stanowi źródło wzrostu gospodarczego.
Do działań innowacyjnych należą:
Wytworzenie nowego produktu lub wprowadzenie na rynek towarów o nowych właściwościach;
Posłużenie się nową metodą produkcji;
Znalezienie nowego rynku zbytu;
Zdobycie nowych źródeł surowców;
Wprowadzenie nowej organizacji, metody zarządzania.
Przedsiębiorca - osoba zrywająca z rutynowymi zachowaniami życia gospodarczego, pionier, odkrywca, modernizator o twórczej osobowości. Przedsiębiorca to ktoś, kto posiadł ducha przedsiębiorczości, kto wychodzi poza przyzwyczajenia, przezwycięża trudności, porzuca szablonowy sposób myślenia. O tym, czy ktoś jest przedsiębiorcą nie decyduje zawód, społeczna ani klasowa przynależność, ale wykorzystywana funkcja, polegająca na dokonywaniu innowacji.
Cykle gospodarcze (1939)
Gospodarka - ciągle zmieniający się system, który nie tylko wzrasta, co raczej ewolucyjnie rozwija się. Z uwagi na charakter i zakres czasowy wyróżnić można trzy elementy rozwoju (3 i):
inwencje (inventios); fakty naukowe lub techniczne stwarzające możliwości innowacyjne;
innowacje (innovations); działanie polegające na zastosowaniu inwencji;
imitacje (imitations); powielanie zachowań innowacyjnych przez innych, naśladownictwo.
Kapitalizm, Socjalizm, Demokracja (1942);
twórcza destrukcja - przemysłowa mutacja, która bezustannie przekształca (rewolucjonizuje) od środka strukturę gospodarczą kapitalizmu, bezustannie burzy starą i ciągle tworzy nową.
Ewolucja kapitalizmu to poddany siłom konkurencji nieustający proces burzenia, niszczenia, a zarazem budowa na tych gruzach nowego, która jest możliwa dzięki innowacjom przedsiębiorców.
Przewaga konkurencyjna monopoli i dużych korporacji doprowadzi do wyeliminowania przedsiębiorców (depersonifikacja funkcji przedsiębiorcy) i spadku poparcia dla własności prywatnej jako ekonomicznej podstawy kapitalizmu.
Upadek kapitalizmu jest powodowany jego sukcesem; w wyniku odniesionych przez kapitalizm sukcesów wyczerpią się jego możliwości rozwojowe i nastąpi zniszczenie kreatywnej funkcji przedsiębiorcy. Proces kapitalistyczny niszcząc swoje ramy instytucjonalne tworzy jednocześnie warunki dla powstania.
Wykład 12
4
45°
Y1
Z1
Y2
Z2
C + I + G
∆
A
C
IS
LM
A
C
B
stopa inflacji
stopa bezrobocia
Depresja
Zanik zysku innowacyjnego
Nadmierne zdolności wytwórcze
Ożywienie
koniunktura
Fala innowacji i imitacji
Nadzieja zysku
impuls innowacyjny