Pojęcie gospodarki elektronicznej
Wg A. Tofflera jest to gospodarka, w której zasadniczą rolę odgrywają informacje i
kształtująca się w oparciu o nie - wiedza, którą należy traktować jako podstawowy zasób2.
· Wg D. Bella jest to gospodarka, dysponująca rozwiniętymi środkami przetwarzania
informacji i komunikowania się, wytwarzające produkty cyfrowe, będące zarazem podstawą tworzenia dochodu narodowego oraz źródłem utrzymania większości jego członków3.
· Wg M. Bangemana gospodarka elektroniczna charakteryzuje się nowoczesnością, wysokim poziomem rozwoju oraz rozbudowaną infrastrukturą teleinformacyjną, umożliwiającą dostęp do informacji i innych usług4.
Gospodarka elektroniczna obejmuje zatem wytwarzanie i wymianę produktów oraz usług i
funduszy w sieciach cyfrowych (publicznych i prywatnych), administrację i komunikację.
Cechy e-gospodarki
Sformalizowane ujęcie cech gospodarki elektronicznej można zdefiniować następująco:
1. Jest oparta na wiedzy, która staje się podstawą tworzenia wartości, przychodów i
zysków.
2. Ma charakter cyfrowy - technologie cyfrowe zastępują analogowe we wszystkich możliwych miejscach (m.in. w systemach komunikacji, prezentacji, wymiany gospodarczej).
3. Charakteryzuje się wirtualizacją: wirtualne przedsiębiorstwa, wirtualne banki, wirtualne sklepy.
4. Jest gospodarką cząstek - opiera się na dynamicznych jednostkach i zespołach, które
w zależności od potrzeb są powoływane i rozwiązywane, dopasowując się do zmian w
ich otoczeniu.
5. Jest gospodarką sieciową, umożliwiając rozwój współpracy pomiędzy producentami,
ich dostawcami oraz klientami.
6. Eliminuje się w niej ogniwa pośrednie.
7. Występuje w niej korelacja trzech obszarów: techniki obliczeniowej, transmisji danych i rzeczywistych wartości oferowanych klientom.
8. Ma charakter nowatorski i kreatywny - szczególnie promuje się w niej twórcze rozwiązania.
9. Zanika w niej podział na producentów i konsumentów - każdy konsument korzystając
z infostrady staje się także producentem przekazując informacje innym odbiorcom.
10. Działa w czasie rzeczywistym, umożliwiając bieżącą realizację procesów biznesowych.
11. Jest gospodarką globalną - organizacje mogą działać w sposób ciągły, niezależnie od czasu i miejsca.
12. Występują w niej zjawiska niepokoju i zagrożeń, wynikających ze zróżnicowanego dostępu do informacji i wiedzy oraz umiejętności korzystania z nich.
Sfery e-gospodarki
Wykorzystanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT)1 jest możliwe w różnych obszarach gospodarki.
Są to przede wszystkim takie sfery, jak: biznes, administracja, edukacja, zdrowie oraz rozrywka. Łatwo wymienić także ich liczne, inne zastosowania ICT (np. w przemyśle (komputerowo zintegrowane wytwarzanie), w zakresie wspomagania działalności różnych
organizacji, miast, czy też funkcjonowania takich obiektów, jak budynki)2.
Czynniki rozwoju gospodarki elektronicznej
Mają charakter makroekonomiczny, wynikając: ze stopnia rozwoju infrastruktury gospodarki,
z poziomu wykorzystania nowoczesnych technologii, ze stopnia rozwoju systemów i
technologii informacyjnych, z poziomu rozwoju zasobów ludzkich i intelektualnych.
Parametry te można próbować zmierzyć. Jednym z syntetycznych mierników, umożliwiających ich ocenę, jest wskaźnik NRI - zdolności kraju do wykorzystania ICT (technologii informacyjnych i komunikacyjnych).
Pojęcie e-biznesu
E-biznes (IBM)
Bezpieczne, elastyczne i zintegrowane podejście do dostarczania zróżnicowanych, dodatkowych wartości biznesowych drogą połączenia tradycyjnych systemów, opisujących podstawowe procesy biznesowe organizacji z możliwościami uproszczenia dostępu do nich,
jakie daje technologia sieciowa.
E-biznes (D. Amor)
Wynik kombinacji zasobów informacyjnych systemów tradycyjnych z możliwościami sieci
poprzez udoskonalenie ich kontaktów z klientami, dostawcami i zatrudnionymi za pomocą intranetów, ekstranetów i Internetu.
E-biznes (A. Małachowski)
Każda działalność prowadzona za pomocą lub w przestrzeni mediów elektronicznych (telekomunikacyjnych i teleinformatycznych), na własny rachunek, generująca określone przychody, mająca na celu osiągnięcie zysku (...) forma działalności gospodarczej opartej na
wykorzystaniu technologii internetowo-komputerowych oraz zasobów informacji i wiedzy.
E-biznes (C. Combe)
Wykorzystanie Internetu do powiązania (łączenia) oraz ułatwiania prowadzenia
(wykonywania) przedsięwzięć biznesowych, handlu elektronicznego, komunikacji i
współpracy wewnątrz firmy oraz z jej klientami, dostawcami i innymi partnerami biznesowymi. Firmy e-biznesowe wykorzystują Internet, intranet, ekstranet i innego rodzaju sieci do wspierania swoich procesów gospodarczych (handlowych).
E-biznes (OECD)
Wszelkie formy transakcji związanych z komercyjnym wykorzystaniem indywidualnych i
instytucjonalnych podmiotów gospodarczych, bazujących na cyfrowym przetwarzaniu i
transmisji danych.
E-biznes (OECD)
Biznes prowadzony w sieciach komputerowych, takich jak Internet, z uwzględnieniem
towarzyszącej mu infrastruktury pokrewnej.
E-biznes (WTO)
Produkcja, dystrybucja, marketing i sprzedaż oraz dystrybucja dóbr i usług z wykorzystaniem
sieci teleinformatycznych.
E-biznes (WTO)
Produkcja, dystrybucja, marketing i sprzedaż oraz dystrybucja dóbr i usług z wykorzystaniem
sieci teleinformatycznych.
E-biznes (Wikipedia)
Działalność gospodarcza oparta na szeroko rozumianych rozwiązaniach teleinformatycznych, w szczególności aplikacjach internetowych.
E-biznes - podsumowanie
Wszelkie działania związane z komercyjnym zastosowaniem technologii teleinformatycznych.
Rozwój e-biznesu
W połowie lat dziewięćdziesiątych wystarczyło zaakcentować swoją obecność w Internecie, później zaczęto rozwijać działania interakcyjne, a następnie wdrażać możliwości obsługi transakcji.
Przesłanki rozwoju e-biznesu
Przesłanki rozwoju e-biznesu można rozpatrywać z różnych punktów widzenia, m.in.:
· w zakresie dostępu do informacji;
· w dziedzinie logistyki;
· w zakresie badań rynku i promocji;
· w zarządzaniu personelem;
· w dziedzinie finansów;
· w zakresie wydajności pracy.
w zakresie dostępu do informacji
· możliwość łatwiejszego znalezienia dowolnej informacji niezbędnej do prowadzenia biznesu; dotyczącej np. tańszego dostawcy, odbiorców;
· tendencja 1: komercjalizacja dostępu do informacji istotnych;
· tendencja 2: zaśmiecanie Sieci informacjami zbędnymi.
w dziedzinie logistyki
-integracja w ramach systemów informacyjnych klasy ERP II (Enterprise Resource Planning);
· integracja z systemami informacyjnymi klasy CRM (Customer Relationship Management);
· integracja systemów logistycznych firm w ramach łańcuchów dostaw SCM (Supply
Chain Management)
w zakresie badań rynku i promocji
· łatwiejsze gromadzenie informacji o klientach, umożliwienie uprawnionym pracownikom łatwego i szybkiego dostępu do uporządkowanych informacji o klientach, zdarzeniach i aktualnej ofercie;
· możliwość zindywidualizowanego traktowania;
· zapewnienie polityki prywatności;
· frustracje i zniecierpliwienie klientów.
w zarządzaniu personelem
· ruchomy czas pracy;
· praca w ciągu całej doby (w ramach różnych stref czasowych);
· dowolna lokalizacja miejsca pracy;
· problemy nadzoru i kontroli;
· alienacja grup zawodowych.
w dziedzinie finansów
· zmniejszenie kosztów stałych (poprzez redukcję powierzchni biurowych, parkingowych, magazynowych, handlowych);
· zmniejszenie kosztów obsługi transakcji (realizacji zleceń, kosztów osobowych, kosztów transakcji bankowych);
· wyższe koszty wejścia na rynek i zwykle dłuższy czas osiągnięcia opłacalności przedsięwzięcia.
w zakresie wydajności pracy
· zwiększenie efektywności i wydajności pracy (dzięki korzystaniu z wieloplatformowego, nowoczesnego środowiska informacyjnego);
· niebezpieczeństwo nieumiejętnego korzystania z w/w środowiska.
Pojęcie modelu biznesowego
Przyjęta przez firmę metoda zapewnienia jej dochodów, pozwalająca na uzyskanie przewagi
konkurencyjnej.
Sposób w jaki firma chce zarabiać i kreować wartości, zapewniające jej przewagę rynkową i
zyskowność w długim okresie.
Powinien określać: korzyści oferowane klientom, zakres oferty, politykę cenową, źródła przychodów, działania (funkcje) powiązane, sposoby realizacji modelu, podstawowe umiejętności firmy oraz sposoby ochrony trwałości przewagi konkurencyjnej na rynku Przedsiębiorstwo może również osiągać przewagę konkurencyjną na rynku dzięki stworzeniu i wykorzystywaniu innowacyjnego modelu biznesowego.
Modele biznesowe
· tradycyjne;
· internetowe;
· mieszane.
Przy opisywaniu modeli e-biznesowych wyróżnia się trzy najważniejsze podmioty e-gospodarki, są to: przedsiębiorstwa, konsumenci i administracja
Poniżej zaprezentowano kilka wybranych klasyfikacji modeli e-biznesu, opracowanych przez różnych autorów.
P. Timmers
· sklep internetowy (e-shop)
· elektroniczne zaopatrzenie (e-procurement)
· aukcja elektroniczna (e-auction)
· elektroniczne centrum handlowe (e-mall)
· trzecia strona rynku (third party marketplace)
· wirtualna społeczność (virtual community)
· integrator usług łańcucha wartości (value-chain integrator)
· dostawca usług łańcucha wartości (value-chain service provider)
· platforma współpracy (collaboration platform)
· pośrednictwo informacji (information brokerage)
· usługi zaufania (trust services)
· udostępnianie aplikacji przez Internet (application service provider, ASP)
M. Rappa
· model pośrednika (brokera) (brokerage model)
· model reklamowy (advertising model)
· model pośrednika informacyjnego (informacyjny) (infomediary model)
· model kupca (merchant model)
· model producenta (bezpośredni) (manufacturer (direct) model)
· model sieci afiliowanej (affiliate model)
· model wirtualnej społeczności (community model)
· model abonencki (subskrypcyjny) (subscription model)
· model taryfowy (utility model)
P. Weill, M.R. Vitale
· prosto do klienta (direct-to-customer)
· dostawca z pełnym zakresem usług (full-service provider)
· wirtualna społeczność (virtual community)
· dostawca treści (content provider)
· wspólna infrastruktura (shared infrastructure)
· przedsiębiorstwo (whole-of enterprise/government)
· integrator sieci wartości (value net integrator)
· pośrednik (intermediary)
A. Hartman, J. Sifonis, J. Kador
· platforma handlu internetowego (e-business storefront)
· pośrednik informacyjny (infomediary):
· pośrednik zaufania (trust intermediary)
· wspomaganie realizacji przedsięwzięć e-biznesowych (e-business enabler)
· dostarczanie infrastruktury (infrastructure provider)
Kim jest broker?
Brokerem (pośrednikiem) jest podmiot (m.in. osoba prawna albo fizyczna), świadczący
określone usługi, najczęściej pośrednictwa, działający na cudzy rachunek i opłacany przez
stronę, która go angażuje.
Brokerzy funkcjonują m.in. na rynku finansowym i kapitałowym (nabywając i zbywając papiery wartościowe na rachunek klientów) oraz ubezpieczeniowym (kupując polisy ubezpieczeniowe na rzecz klienta), a także na rynku wirtualnym, pośrednicząc w transakcjach między firmami (B2B), firmami a konsumentami (B2C) oraz między pojedynczymi
konsumentami (C2C). Brokerzy kojarzą nabywców i sprzedawców, pobierają jednorazową opłatę (prowizję) od transakcji zrealizowanych za ich pośrednictwem.
Warianty modelu brokera
· serwisy giełdowe, wspierające wymianę rynkową (marketplace exchange) - obejmuje
pełen zakres obsługi (od wyceny rynkowej, poprzez negocjacje do zatwierdzenia
transakcji;
· realizacja usług ( buy/sell fulfillment ) związanych z procesem obsługi transakcji
zakupu/ sprzedaży od oceny ofert poprzez negocjacje do realizacji transakcji, pozwala
na skojarzenie zamawiającego lub dostawcy ok. usługi przy spełnieniu wymagań dotyczących ceny, miejsca, sposobu dostarczenia - www.respond.com,
www.carsdirect.com
· wyszukiwanie najlepszych ofert (okazji cenowych) - "określ swoją cenę" (demand
collection system, name-your-price),
· agent (broker) aukcyjny (auction broker) - wspomagania uczestnictwa w aukcjach -
aukcja elektroniczna (e-auction) w podstawowym zakresie oferuje elektroniczne
mechanizmy prowadzenia licytacji. Ze względu na możliwość zgromadzenia dużego woluminu licytujących bez konieczności przemieszczania się w przestrzeni, oprócz aukcji elektronicznych będących odpowiednikami aukcji prowadzonych w sposób tradycyjny, istnieje w sieci wiele odmian aukcji, np. aukcja odwrócona. Wśród odmian aukcji możemy ponadto wyróżnić modele wykorzystujące: licytację zwyżkującą,
licytację zniżkującą, jedno i wieloprzedmiotowe;
· agent (broker) płatności (transaction broker) wspomaganie płatności za zrealizowane transakcje, zajmuje się obsługą płatności pobiera opłatę od zrealizowanej płatności, www.allpay.pl, www.payu.pl. AllPay oferuje szeroki wachlarz usług, na który składają
się: obsługa płatności on-line kartami kredytowymi i przelewami elektronicznymi oraz
AllPay Aukcja, Gwarancja AllPay, usługa AllPay SMS, AllPay KOD;
· dystrybutor (distribution model, distributor) - łączy duże grupy producentów z
hurtownikami i detalistami. Korzyści dla kupujących to przede wszystkim dostęp do
katalogów producentów, obniżenie kosztów zamawiania towarów i usług oraz pośrednictwo firmy oferującej taki model biznesowy w kontaktach z producentami i hurtownikami. Producenci z kolei dzięki dużemu woluminowi kupujących, automatyzacji procesu zamawiania oraz ułatwieniom w komunikacji z partnerami
biznesowymi czerpią korzyści z obniżenia kosztów dystrybucji swoich towarów
www.drewkam.pl
· agent wyszukujący (search agent) - wyszukiwanie informacji dotyczących ceny,
dostępności dóbr i usług zgodnie z kryteriami zdefiniowanymi przez kupujących;
· inne: agregator kupujących (buyer aggregator), pasaż handlowy, metapośrednik (metamediary), serwis ogłoszeniowy, biuro podróży, serwis maklerski.
Pojęcie modelu reklamowego
Oznacza taki sposób zarabiania, w którym przychody są generowane przez reklamy. O
wysokości wpływów decydują m.in. takie czynniki, jak: rodzaje reklam, ich ceny, rozmiar
przeznaczanego na nie miejsca, ruch na stronach, w ramach których są prezentowane, mierzony m.in. liczbą odwiedzin czy też kliknięć, sposoby jego rozliczania, rodzaj pozyskiwanych klientów i umiejętność podtrzymania z nimi kontaktów przez dłuższy czas.
Warianty modelu reklamowego
· Portale (uniwersalne, specjalistyczne, personalizowane, pozwalające na określenie
własnego interfejsu użytkownika i wyglądu wyświetlanych zawartości)
· Serwisy ogłoszeniowe
· Zarejestrowani użytkownicy - treść jest darmowa, wymagają rejestracji użytkownika i
podania danych demograficznych; co umożliwia analizę zachowań użytkowników w serwisie i przygotowanie dedykowanych kampanii reklamowych;
· Sprzedaż linków sponsorowanych - sprzedaż miejsca reklamowego w postaci linków do oferowanych produktów, które są wyszukiwane stosownie do słów kluczowych
· Reklama kontekstowa
· Reklama zindywidualizowana
· Reklama interaktywna
Sposoby rozliczania reklam:
· "za odsłonę";
· "udział w przychodach" - reklamodawca i strona, na której jest wyświetlana reklama,
podpisują umowę o wzajemnym udziale w przychodach wygenerowanych za pośrednictwem reklamy;
· liderzy - reklamodawca płaci tylko tym stronom, które wygenerują większy niż średni
obrót wynikający z reklam;
· długookresowe transakcje - podpisane na dłuższy czas umowy zawierają zapisy o
emitowanych odsłonach reklamowych, które w efektywniejszy sposób docierają do
świadomości odbiorcy, a także o udziale w zyskach strony reklamującej.
Portale
Portale obejmują strony, odpowiednio pogrupowane i powiązane siecią wewnętrznych
odsyłaczy, łącząc formy reklamy z zakresu różnych mediów. O popularności portali decydują dwa czynniki: ich zawartość oraz korzystająca z nich społeczność.
W ramach portali dostępne są poniżej omówione rodzaje reklam.
· Banner tradycyjny graficzny element reklamowy (o standardowym rozmiarze 468x60
pikseli), przyjmujący postać szerokiego paska, umieszczanego na górze strony. Kliknięcie w jego obszarze powoduje automatyczne przejście do reklamowanego serwisu, produktu czy usługi. Do zalecanych właściwości banneru zalicza się:
oryginalny wygląd, zwięzłą treść, niewielką długość animacji, akceptowalny czas ściągania, wymiary zgodne z przyjętymi standardami.
· Banner rozwijalny (o rozmiarze 468x240 pikseli) interaktywny pasek, powiększający
się po najechaniu na niego kursorem myszy, co umożliwia prezentację dodatkowych informacji.
· Banner pływający (o rozmiarze 468x60 pikseli) stale widoczny w tym samym miejscu w oknie przeglądarki, przesuwający się w trakcie przewijania treści strony.
· Billbord (megabanner) tradycyjny - o rozmiarze od 620 x 100 pikseli do 750 x 100
pikseli umieszczany na górze strony; stosuje się także megabannery pływające oraz rozwijalne do rozmiaru 620 x 200 oraz 750 x 200 pikseli.
· Billboard rozwijany powiększa się z 750 x 100 pikseli na 750 x 400 pikseli po najechaniu na niego kursorem myszy, a zwija się do początkowej wielkości po przesunięciu kursora poza obszar billboardu.
· Billboard pływający - przesuwa się wraz z przewijaniem strony w górę i w dół, prezentując reklamę zawsze widoczną, bez względu na miejsce, w którym się aktualnie znajdujemy na stronie.
· Interstitial - pełnoekranowa animacja wyświetlana (maksymalnie przez 10 sekund) po
załadowaniu strony albo tuż przed jej zaprezentowaniem, przerywająca na chwilę
możliwość jej oglądania. Może łączyć obraz i dźwięk, przypominając spot telewizyjny.
· Intermercial (przerywnik reklamowy) - krótki film reklamowy, pojawiający się zwykle przed otwarciem strony.
· Pop-up („wyskakujące okienko”) - osobne okienko (zwykle o rozmiarze 250 x 250
pikseli), które otwiera się nad aktywnym oknem przeglądarki.
· Pop-under - osobne okienko (zwykle o rozmiarze 750 x 550 pikseli), otwierające się pod aktywnym oknem, staje się widoczne po zminimalizowaniu, przesunięciu lub zamknięciu głównego okna przeglądarki.
· Rectangle (banner śródtekstowy o rozmiarze 300 x 125 pikseli, 300 x 250 pikseli, 336 x 280 pikseli) umieszczany centralnie, wewnątrz treści strony. Kliknięcie w jego obszarze powoduje przejście na stronę reklamodawcy
· Skyscraper tradycyjny - pionowo zorientowany prostokąt (o rozmiarze 120 x 600 pikseli, 160 x 600 pikseli) wyświetlany z prawej lub lewej strony okna przeglądarki;
· Skyscraper rozwijalny (240x60 i 320 x 600 pikseli) - interaktywny banner, powiększający się do większego rozmiaru (240 x 600 lub 320 x 600 pikseli) po najechaniu na niego kursorem myszy.
· Skyscraper pływający - po wyświetleniu stale widoczny w tym samym miejscu okna przeglądarki niezależnie od przewijania w dół albo w górę treści strony.
· Toplayer - animacja (zwykle o rozmiarze 400 x 300 pikseli) w formie przezroczystej warstwy, która może przybierać dowolny kształt, wyświetlana w wybranym miejscu nad zawartością strony, z możliwością uwzględnienia efektów dźwiękowych oraz z dostępną opcją zamknięcia animacji.
· Tapeta (watermark) - forma reklamy umieszczona w tle witryny, uwzględnia zwykle
logo lub inną grafikę.
· Flash Link obejmuje przesuwające się w obrębie animacji typu flash odsyłacze. Po wskazaniu kursorem myszy jednego z nich, animacja zatrzymuje się, pozwalając użytkownikowi na dokładne zapoznanie się z prezentowaną informacją; natomiast po kliknięciu na nim następuje przejście na stronę reklamodawcy.
· Link sponsorowany - krótka informacja, przedstawiona w formie odsyłacza. Kliknięcie na nim prowadzi na stronę reklamodawcy.
· Photobanner - tworzony w oparciu o zdjęcie lub zestaw kilku zdjęć wraz z wkomponowanym w całość logiem, nazwą i krótką treścią reklamową. Kliknięcie w nośnik reklamowy, powoduje przejście na określoną stronę.
· Wyróżnienie graficzno-tekstowe w postaci „Dziś polecamy ...” - prezentowany obiekt jest wyświetlany jako pierwszy, jest wskazywany jako najlepszy.
Reklama kontekstowa polega na wyświetlaniu boksów z tekstową zawartością, która jest
dopasowana do zawartości strony. Projektując taką kampanię reklamową należy:
· zdefiniować słowa kluczowe;
· określić zawartość boksu reklamowego, zawierającego informacje dla potencjalnych
klientów;
· zaplanować środki finansowe przeznaczone na kampanię;
· uruchomić kampanię i śledzić jej przebieg.
Poczta elektroniczna umożliwia:
· dostarczanie przesyłek reklamowych (ulotek, listów, katalogów produktów/usług,
kuponów zamówień itp.);
· umieszczanie przekazu reklamowego w postaci tekstowej lub graficznej w treści listu, w jego stopce lub nagłówku oraz w firmowych katalogach i w e-mailowych
czasopismach, w tym z uwzględnieniem wiadomości, związanych z nowo powstającym produktem, czy usługą.
System informacyjny mySAP
Rozwiązania informacyjne (system mySAP) dla administracji publicznej. Obejmują one wiele różnych obszarów: zarządzanie zasobami,
zapasami i zaopatrzeniem, kadrami, wiedzą, sprawami, podatkami, działania operacyjne, eadministrację, zarządzanie organizacją.
E-administracja
Etapy rozwoju
Rozwój e-administracji może odbywać się m. in. zgodnie z poniżej wymienionymi etapami. Należy je traktować jako jeden z możliwych wariantów działań, a nie jako bezwzględnie obowiązujące wytyczne.
Pierwszym etapem jest wdrożenie systemu kontroli obiegu dokumentów oraz biura obsługi
interesantów. Powinno to zapewnić informację na żądanie o stanie danej sprawy lub danego
dokumentu, obejmując swym zasięgiem wszystkie szczeble decyzyjne oraz poszczególnych pracowników urzędu.
Drugim etapem jest udostępnienie zawartości informacyjnej urzędu w Internecie w postaci portalu, zasilanego przez system informacyjny urzędu, jednak jeszcze bez nadawania biegu sprawom poprzez sieć, ale z możliwością uzyskiwania informacji o: podstawie prawnej danego procesu decyzyjnego, czasie załatwienia sprawy, niezbędnych dokumentach, dostępnych do pobrania formularzach.
Trzecim etapem jest realizacja portalu w technologii on-line, co zapewnia uruchamianie w urzędzie (poprzez sieć) procesów decyzyjnych, odnoszących się do określonych spraw, przetwarzanie informacji z interaktywnych formularzy wraz z jednoznaczną identyfikacją ich nadawców (np. na podstawie podpisu elektronicznego oraz identyfikatora autoryzacji przelewu środków finansowych z konta bankowego na poczet opłat skarbowych).
Czwarty etap polega na zastosowaniu systemu telepracy wobec tych urzędników, dla których
przebywanie w urzędzie nie jest konieczne.
Piąty etap sprowadza się do szerszego wykorzystania systemów ekspertowych do obsługi najczęściej realizowanych procesów.
Usługi elektroniczne
W przypadku e-administracji mamy do czynienia z następującymi rodzajami oddziaływań:
· G2C (Government to Consumer): interakcje pomiędzy organizacjami rządowymi a klientami,
· G2G (Government to Government): relacje pomiędzy organizacjami rządowymi
na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;
· G2B (Government to Business): interakcje pomiędzy organizacjami rządowymi a podmiotami gospodarczymi;
· G2Z (Government to Citizen): powiązania pomiędzy organizacjami rządowymi a obywatelami;
· Z2Z (Citizen to Citizen): relacje pomiędzy obywatelami.
USŁUGI DLA OBYWATELI:
· składanie deklaracji, informacji i innych dokumentów w celu rozliczenia podatków,
wynikających z ustaw podatkowych, dotyczących m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych;
· przeszukiwanie ofert pracy i pomoc w jej znalezieniu;
· ubezpieczenia społeczne;
· dokumenty osobiste (dowody osobiste, paszport, prawo jazdy);
· zawiadomienia o zmianie adresu;
· zaświadczenia (świadectwa urodzenia, świadectwa ślubu);
· rejestracja samochodu;
· wnioski o zezwolenia na budowę;
· zgłoszenia na policję;
· rekrutacja (do szkół);
· usługi w zakresie ochrony zdrowia (doradztwo, przyjmowanie do szpitali, zapisanie się na
wizytę u lekarza);
· dostęp do katalogów bibliotek publicznych i ich przeszukiwanie.
USŁUGI DLA FIRM:
· rejestracja oraz rozliczenia, dotyczące ubezpieczenia społecznego pracowników;
· składanie deklaracji, informacji i innych dokumentów w celu rozliczenia podatków
wynikających z ustaw podatkowych, dotyczących m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, VAT-u, akcyzy oraz zgłoszeń celnych;
· rejestracja nowej firmy;
· przekazywanie danych do urzędów statystycznych;
· cła (deklaracje celne);
· ochrona środowiska (zezwolenia, sprawozdania);
· zamówienia publiczne.
Informaty
W niektórych urzędach wykorzystuje się infomaty (kioski informacyjne, infokioski). Są one multimedialnymi komputerami o ergonomicznej budowie, wyposażonymi zwykle w ekran dotykowy i funkcjonującymi w oparciu o odpowiednie oprogramowanie. Można je instalować wewnątrz lub na zewnątrz budynku, jako urządzanie wolnostojące albo wbudowane.
Infomaty:
· ułatwiają dostęp do Internetu i informacji publicznej oraz związanej z działalnością urzędu,
w którym są zainstalowane;
· wspierają funkcjonowanie biur obsługi interesantów, umożliwiając uzyskiwanie informacji
o procedurach związanych z określoną sprawą, stanie jej realizacji, wymaganych dokumentach, terminach, opłatach, odwołaniach, zakresie działania wydziałów;
· spełniają funkcje terminali systemu obiegu dokumentów;
· zapewniają możliwość pobrania formularzy, wzorów podań i pism, ich wydruku, fizycznego
złożenia wraz z wydaniem potwierdzenia przyjęcia, czy przesłanie za pomocą poczty email.