STRATEGIA SPORTOWA

1.Podział strategii sportowej

STRATEGIA GENERALNA (GLOBALNA)

STRATEGIA PRZYGOTOWAWCZA

INDYWIDUALNA STRATEGIA OPERATYWNA ZESPOŁOWA

TAKTYKA

Każdy z podsystemów można rozpatrywać jako system samodzielny i złożony, zawierający inne podsystemy i elementy. Tą złożoną zależność możemy wyrazić graficznie.

Taktyka w stosunku do strategii operatywnej pełni albo role podporządkowaną albo funkcję samodzielne. Strategia operatywna należy do strategii przygotowawczej, która ta zaś jest częścią treści strategii generalnej

2. Strategia generalna (globalna)- jest złożonym systemem dynamicznym, który zbiera, przechowuje i przetwarza informacje do programowania, optymalnego kierowania rozwojem sportu i mistrzostwa sportowego.

Strategia generalna jako system wchłania wiele podsystemów:

• strategię przygotowawczą

• umasowienie sportu

• kadry pedagogiczne

• selekcje sportowe

• kalendarz sportowy

• finanse i bazę sportową

• wychowanie

3. Strategia przygotowawcza to część strategii generalnej, zajmuje się przygotowaniem zawodników i drużyn, dzieli się ją na indywidualna i zespołową. Obie formy mają zresztą bardzo zbliżone zadania i w większości wypadków pierwsza podporządkowana jest drugiej. Bada, przewiduje, planuje i realizuje przygotowania zawodników (drużyn) w różnych dyscyplinach sportu.

Zasadniczym przedmiotem strategii przygotowawczej jest proces szkoleniowo-treningowy, który jest opracowywany wspólnie przez trenera i zawodnika. A plan każdego treningu jest logiczną jednostką całego programu przygotowania. Optymalne planowanie w sporcie opiera się na kilku podstawowych kierunkach informacyjnych dostarczających wiadomości o:

• tendencjach rozwojowych sportu

• prawdopodobnych przeciwnikach

• najnowszych osiągnięciach naukowych z zakresu teorii i praktyki sportu

• strategii generalnej sportu w kraju

• charakterze pracy szkoleniowej

• możliwościach i przyszłym rozwoju wg wieku, talentu, warunków

• zmiana przyszłego systemu treningowego

• warunkach finansowych i materialno technicznych

Schemat modelowego przygotowania i warunków startowych, który odgrywa szczególne znaczenie we współczesnej strategii przygotowawczej.

4. Strategia operatywna jest przedłużeniem strategii przygotowawczej w warunkach zawodów. Rozwiązuje zadania związane bezpośrednio z przyszłą walką. Wyznacza skład personalny zespołu, opracowuje i realizuje plan zawodów, określa cele, zadania i wyniki, które muszą być osiągnięte dzięki taktyce.

5. Taktyka jako element strategii operatywnej możemy zdefiniować w następujący sposób; jest to przemyślany sposób walki sportowej (gry) z przeciwnikiem w ramach obowiązujących przepisów, opartym na umiejętnościach i współdziałaniu poszczególnych zawodników oraz odpowiednim dostosowaniu się do okoliczności, w celu uzyskania jak najkorzystniejszego wyniku.

SG

SP

S O

T

Legenda:

SG- strategia generalna

SP- strategia przygotowawcza

SO- strategia operatywna

T - taktyka

Przeciwnik

Informacja

o przeciwniku

Konstruowanie teoretycznego modelu przeciwnika

Konstruowanie mini-strategii walki

z przeciwnikiem

Praktyczne opanowywanie mini-strategii

Zawody z rzeczywistym przeciwnikiem

Przygotowanie w warunkach umownych zgodnie z modelem teoretycznym

Treningi z umownym przeciwnikiem

---