PŁYWANIE CIAŁ
Wyznaczanie średniej gęstości ciał pływających w cieczy
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie gęstości ciała częściowo zanurzonego w cieczy na podstawie pomiaru głębokości zanurzenia.
Podstawy teoretyczne
Na każde ciało o gęstości ρc zanurzone częściowo w cieczy o gęstości r oddziaływają dwie siły: siła wyporu W oraz siła ciężkości G.
Siła ciężkości obliczamy w następujący sposób:
[N] (1)
gdzie:
ρc - gęstość ciała [kg/m3]
g - przyspieszenie ziemskie [m/s2]
V - całkowita objętość ciała [m3]
Siłę wyporu wyznacza się w sposób następujący:
[N] (2)
gdzie:
ρ - gęstość cieczy, w której pływa ciało [kg/m3]
Vz - objętość części zanurzonej ciała [m3]
Jeżeli ciało unosi się na powierzchni zachodzi następująca równość:
(3)
czyli, po przekształceniu:
(4)
Z równania (4) znając całkowitą objętość ciała V oraz objętość części zanurzonej Vz i gęstość cieczy można wyznaczyć gęstość ciała pływającego w cieczy:
[kg/m3] (5)
Objętość części zanurzonej wyznaczymy na podstawie pomierzonej głębokości zanurzenia ciała z.
Wykonanie ćwiczenia
Rozpatrywane ciało, którego średnią gęstość wyznaczamy, po uprzednim wykonaniu pomiarów wymiarów geometrycznych należy umieścić w naczyniu wypełnionym cieczą. Następnie po ustabilizowaniu powierzchni cieczy należy odczytać głębokość zanurzenia ciała w cieczy. Ponadto należy na bieżąco monitorować temperaturę cieczy w celu poprawnego określenia jej gęstości. Wyniki pomiarów należy umieścić w tabeli podanej poniżej:
Wymiary geometryczne badanego ciała: |
||||||
Lp. |
z |
T |
ρ |
Vz |
V |
ρc |
[-] |
[m] |
[oC] |
[kg/m3] |
[m3] |
[m3] |
[kg/m3] |
|
|
|
|
|
|
|
Rachunek błędów
Rachunek błędów przeprowadzić poprzez wyznaczenie maksymalnego błędu względnego metodą różniczkową.