Portret psychologiczny ochotnika

Pierwsza grupa obejmuje 6 cech dobrze udokumentowanych:

(1) wyższy poziom wykształcenia,

(2) przynależność do wyższej klasy społeczno-ekonomicznej; cechuje ich wyższy status społeczny,

(3) wyższy poziom inteligencji,

(4) wyższy poziom zmiennej aprobaty społecznej

(5) większe zsocjalizowanie.

Druga grupa obejmuje 6 cech średnio udokumentowanych:

(6) zwiększona tendencja do poszukiwania stymulacji; co widoczne jest zwłaszcza w chęci uczestniczenia w badaniach nad stresem, deprywacją sensoryczną czy hipnozą,

(7) zwiększona tendencja do zachowań niekonwencjonalnych (np. w sferze zachowań seksualnych),

(8) ochotnikami są raczej kobiety, ale w przypadku badań nad stresem są to raczej mężczyźni,

(9) niższy poziom autorytaryzmu,

(10) ochotnikami są raczej wyznawcy religii żydowskiej niż protestanckiej i raczej protestanckiej aniżeli katolickiej (uwaga: badania dotyczyły populacji amerykańskiej),

(11) niższy poziom konformizmu, ale w przypadku kobiet biorących udział w badaniach o profilu klinicznym jest odwrotnie.

Trzecia grupa obejmuje 6 cech najmniej udokumentowanych:

(12) ochotnicy pochodzą z mniejszych miast (zwłaszcza gdy są to badania o charakterze kwestionariuszowym),

(13) zwiększone zainteresowanie religią (też raczej w badaniach kwestionariuszowych),

(14) większy poziom altruizmu,

(15) ochotnicy są bardziej otwarci (ang. self-disclosing),

(16) w badaniach nad lekami, hipnozą czy ogólniej, w badaniach typu medycznego ochotnicy okazują niższy poziom przystosowania,

(17) ochotnicy są młodsi, chyba że badania mają charakter laboratoryjny i biorą w nich udział kobiety.

© Jerzy Brzeziński, Wykłady z metodologii... Wykład 6

2

---