1. Wstęp teoretyczny
Układ powstały przez połączenie przewodnikiem na zew. dwóch różnych metali zanurzonych w roztworze elektrolitu zachodzi pewna wypadkowa reakcji redoks będącą sumą reakcji przebiegającej w dwóch półogniwach. Elektrony uwalniane w jednym półogniwie-zwanym anodą, gdzie zachodzi proces utleniania, przesyłane są przez obwód zewnętrzny do drugiego półogniwa-katody, gdzie zachodzi proces redukcji Elektrony dostarczane są do obwodu zewnętrznego przez elektrodę lewą ,a odbierane przez prawą. Układ znajduje się w stanie równowagi gdy w obwodzie elektrod nie przepływa prąd . Zmierzona w stanie równowagi wartość różnicy potencja
łów określana jest jako SEM. Praca układu równa jest wówczas iloczynowi SEM i ładunku przeniesionego w istniejącym polu elektrycznym. Równocześnie praca ta równa jest zmianie potencjału. Potencjał termodynamiczny obliczamy ze wzoru:
ΔG = -zFE
zmianę entalpii układu obliczamy ze wzoru:
ΔS =
Zmianę entalpii reakcji obliczamy ze wzoru:
ΔH = ΔG + TΔS
Szczególnie ważne jest zastosowanie pomiaru SEM do określenia aktywności jonów wodorowych - pH . W tym celu stosuje się ogniwo złożone z półogniwa wskaźnikowego , którego potencjał jest funkcją aktywności jonów wodorowych .
2. Wykonanie ćwiczenia
Otrzymane elektrody dokładnie czyścimy papierem ściernym.
Przygotowujemy aparaturę do pracy, wymywając dokładnie naczyńka wodą destylowaną.
Do środkowego otworu wlewamy 8 cm3 KNO3 i szczelnie zatykamy korkiem.
Przygotowujemy odpowiednio roztwory soli:
0,06 molowy ZnCl2
0,06 molowy CdCl2
Wlewamy po 15 cm3 do otworów. Następnie zanurzamy elektrody, odpowiednio Zn w roztworze ZnCl2 i Cd w roztworze CdCl2.
Włączamy kompensator zgodnie z instrukcją, a następnie wykonujemy 5 pomiarów zgodnie z poleceniem, zmieniając temperaturę.
Po zakończeniu pomiarów wymywamy naczyńko wodą destylowaną.
3. Wyniki pomiarów
Lp. |
T [K] |
SEM [V] |
1 |
293 |
0,186 |
2 |
303 |
0,205 |
3 |
313 |
0,212 |
4 |
323 |
0,218 |
5 |
333 |
0,225 |
E = f(t)
E = 0,91t - 75,63
4. Obliczenia
Przykładowe obliczenia:
[ J / mol]
[J /(mol * K)]
[J / mol]
Resztę obliczeń wykonujemy w programie Excel i zestawiamy w tabeli:
Lp. |
Temp. [ K ] |
SEM [ V ] |
ΔG [ J/mol ] |
ΔS [ J/mol⋅K ] |
ΔH [ J/mol ] |
1 |
293 |
0,186 |
-35892,57 |
175603,41 |
51415906,51 |
2 |
303 |
0,205 |
-39559,01 |
175603,41 |
53168274,16 |
3 |
313 |
0,212 |
-40909,81 |
175603,41 |
54922957,46 |
4 |
323 |
0,218 |
-42067,63 |
175603,41 |
56677833,74 |
5 |
333 |
0,225 |
-43418,43 |
175603,41 |
58432517,04 |
5. Wnioski
Wyniki przeprowadzonych przez nas badań dowodzą , że siła elektromotoryczna ogniwa rośnie wraz za wzrostem temperatury ( można zaobserwować to na sporządzonym przez nas wykresie ). Wyznaczona podczas ćwiczenia charakterystyka SEM w zależności od temperatury pozwoliła nam wyznaczyć potencjał termodynamiczny entropii oraz entalpii reakcji elektrodowej zachodzącej w ogniwie . Z czego wynika że zachodzące reakcje były charakteru egzotermicznego.
Na otrzymane wyniki wpływ miały błędy popełnione przy sporządzaniu roztworów
oraz błąd miernika przy pomocy którego odczytywaliśmy SEM.