Mszyca ziemniaczana średnia (Aulacorthum solani)
Dorosła mszyca osiąga długość do 3 mm . Ciało jej zabarwione jest na kolor zielony lub zielono żółty. Na końcu odwłoka posiada parę syfonów, u nasady których występują pojedyncze plamki.
Objawy żerowania:
Poza nieznacznym zniekształceniem liści w formie łyżkowatego wygięcia blaszki liściowej i rosą miodową w postaci lepkiej substancji pokrywającej powierzchnię rośliny wyraźnych symptomów żerowania brak.
Ważne informacje:
Optymalne temperatury dla rozwoju tej mszycy to 15-18°C;
Atakuje głównie młodsze części roślin.
Występowanie:
Oprócz pomidorów zasiedla paprykę, oberżynę, sałatę i ogórek. Bardzo ważny wektor chorób wirusowych roślin. Występuje na pomidorach i innych roślinach z rodziny Solanaceae , może żerować na wielu roślinach ozdobnych ( róże, alstromeria). Kolonie zakłada po dolnej stronie liści. Na pomidorach może rozpocząć żerowanie od liści znajdujących się w dolnych partiach roślin, czasem występuje na głównym pędzie.
Drogi rozprzestrzeniania się mszycy:
wraz z materiałem roślinnym, w okresie letnim nalatuje do szklarni z zewnątrz przez wietrzniki.
Sposób poszukiwania mszyc na roślinie:
Przeglądnie całych roślin, a szczególnie dolnej strony wierzchołkowych liści gdzie najczęściej t worzy kolonie . Mszyce mogą również zasiedlać pędy roślin. Najłatwiej można stwierdzić obecność mszyc w szklarni stosując żółte tablice lepowe.
Zwalczanie biologiczne mszyc:
Biologiczne zwalczanie mszyc jest trudne z powodu bardzo szybkiego powiększania się ich populacji. Przeciwdziałać wzrostowi liczebności mszyc można przez wprowadzenie do szklarni parazytoidów mszyc wcześniej, nim te szkodniki pojawią się na uprawie. Cel ten osiąga się przez umieszczenie kuwet z rosnącym w nich jęczmieniem porażonych przez jeden z dwóch gatunków mszyc: mszycę zbożową ( Sitobion avenae ), w której może rozwijać Aphidius ervi lub mszycę czeremchowo-zbożową ( Rhophalosiphon padi ) pasożytowanej przez mszycarza szklarniowego Aphidius colemani . Oba gatunki mszyc nie rozwijają się na pomidorach. Dobór gatunku mszycy i parazytoida będzie omówiony poniżej