1. Doświadczenie:
Generator wytwarzający sygnał elektryczny o częstotliwości 50,1 MHz moduluje prąd zasilający diodę elektroluminescencyjną. Dlatego wysyła ona światło, którego natężenie zmienia się właśnie z taką częstotliwością. Metodą figur Lissajous porównane są fazy sygnału modulującego świecenie diody i sygnału fotodetektora. Obserwując zachowanie figury Lissajous na ekranie oscyloskopu można stwierdzić, że przy wydłużeniu drogi przebytej przez światło opóźnienie sygnału z detektora względem sygnału modulującego świecenie osiąga w pewnym momencie 180°. To oznacza, że przebycie tej wydłużonej drogi trwało połowę okresu modulacji, który dla 50 MHz wynosi 2x10-8sek. Mierząc odpowiednie odległości i znając czas ich pokonania można obliczyć prędkość fali w powietrzu c oraz współczynnik załamania dla światła dla określonego ciała.
2.
Tabelaryczne przedstawienie danych pomiarowych:
|
Powietrze |
Woda |
(Powrót) |
Nr Pomiaru |
|
|
|
1 |
148,0 |
150,0 |
130,0 |
2 |
152,0 |
149,0 |
129,0 |
3 |
149,0 |
148,5 |
126,0 |
4 |
149,5 |
147,5 |
125,5 |
5 |
150,5 |
148,0 |
127,0 |
3.
Obliczanie prędkości światła w powietrzu:
Chcąc znaleźć prędkość światła w powietrzu zwiększamy drogę wiązki światła w powietrzu o Δl=2*Δx
Oznacza to, że światło potrzebuje na przebycie tej dodatkowej drogi czas równy połowie okresu modulacji sygnału - Δt=1/2f, f=50.1MHz
Prędkość światła w powietrzu obliczamy dzieląc drogę przez czas, w jakim światło ją przebiega - c=Δl/Δt=4f*Δx (c [ m/s] )
W ostateczności otrzymujemy:
Nr pomiaru:
1. c=29659,2
2. c=30460,8
3. c=29859,6
4. c=29959,8
5. c=30160,2
4.
Obliczanie współczynnika załamania światła dla wody:
Prędkość światła w wodzie cm mierzy się przez porównanie z prędkością światła w powietrzu c. W pierwszym pomiarze (z wodą umieszczoną w torze wiązki, długość elementu rury z wodą wynosi 105 cm = lm), światła przebywa odległość l1 w czasie t1 - l1=2x1 t1=[(l1-lm)/c]+lm/cm
W drugim pomiarze (po wyjęciu badanego ośrodka), światło przebywa drogę l2 w czasie t2 - l2=l1+2Δx t2=(l1+Δ2x)/c
Ponieważ czasy te są jednakowe to z równania t1=t2 otrzymujemy wzór na współczynnik załamania: n=(2*Δx/lm)+1
W ostateczności otrzymujemy:
Nr pomiaru:
1. n=3,86
2. n=3,73
3. n=3,52
4. n=3,27
5. n=3,67
5. Wnioski:
otrzymane wyniki przy obliczania prędkości światła w powietrzu zbliżone są do realnych wyników, oraz wyniki uzyskane z obliczeń na współczynnik załamania (dla wody), też są zbliżone do realnych wyliczeń
urządzenia układu pomiarowego wprowadzają niezauważalne błędy i nie mają praktycznego wpływu na wartości otrzymywanych wyników
negatywny wpływ na dokładność pomiaru występuje przy próbie uzyskania linii, a związane jest to z szerokością wyświetlonej linii na ekranie oscyloskopu