LABORATORIUM OBRÓBKI PLASTYCZNEJ

Laboratorium

Temat: Proces wykrawania.

Rzeszów 2000

Podstawy teoretyczne:

Wykrawanie jest jednym ze sposobów cięcia materiału. Odbywa się na wykrojnikach, które składają się ze stempla i płyty tnącej.

Przebieg procesu wykrawania:

W czasie procesu wykrawania występują następujące fazy:

1.Odkształceń sprężystych - blacha zostaje silnie ściśnięta między krawędziami stempla i matrycy. Siły wywierane na blachę przez krawędzie tnące matrycy i stempla są względem siebie przesunięte, a powstały moment powoduje wybrzuszenie.

2.Odkształceń sprężysto - plastycznych - występuje początkowo w miejscu największej koncentracji naprężeń, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie stempla i matrycy.

3.Plastycznego płynięcia - charakteryzuje się plastycznym płynięciem materiału w otoczeniu powierzchni ściskanej.

4.Pękanie materiału - pierwsze pęknięcia pojawiają się w miejscach, w których materiał jest najbardziej odkształcony.

Wartość maksymalnej siły potrzebnej do przecięcia materiału:

gdzie:

Rt - wytrzymałość materiału na cięcie

L - długość linii cięcia

g - grubość blachy

Obliczenia:

Blacha stalowa głęboko tłoczna:

1.

2.)

3.)

4.)

Mosiądz 63:

Miedź M1E:

Wnioski:

Pękaniu materiału towarzyszy gwałtowny spadek siły, wartość siły nie spada jednak do zera, gdyż podczas dalszego ruchu stempla występuje jeszcze opór związany z całkowitym oddzieleniem wyciętego przedmiotu. Największa siła potrzebna do przecięcia materiału zależy od długości linii cięcia, grubości i właściwości mechanicznych przedmiotu.

---