Wojna o sukcesję austriacką
1. Pierwsza faza wojny o sukcesję austriacką - wojna niemiecka
działalność Prus budzi dawne roszczenia innych państw
dynastyczne tytuły mężów córek cesarza
elektor bawarski Karol Albert
August III król polski
roszczenia HIS do posiadłości we WŁ
SARD chce LOMBARD
popiera te działania FR
partia wojenna zyskuje przewagę nad kardynałem
kierownik tej partii zawiera układy
Fryderyk II - Dolny Śląsk
August III - Górny Śląsk i Morawy
elektor bawarski - Górną Austrię i Czechy
jemu też cesarska korna
Maria Teresa nie może liczyć na pomoc Rosji - ta walczy ze SZW
udzielają jej pomocy finansowej WB, HOL, HANOWER
nie kwapią się do działań wojennych
1741 elektor bawarski koronuje się na arcyksięcia AUS i króla CZ
1742 obrany cesarzem jako Karol VII
Ma Te tajne rokowania z Fryderykiem II
nie chce się z nikim dzielić Śląskiem
znajduje tez silne oparcie na Węgrzech
w zamian z obietnice przywilejów
ofensywa wspólnych wojsk
odzyskanie Górnej Austrii i Bawarii
lawiracje Fryderyka II
zrywa z AU
łączy się z SAK
działania na Morawach i w Czechach
klęska AU pod Chotusicami
rokowania pokojowe z MA TE
traktat we Wrocławiu Berlinie
Śląsk dla PR
oprócz cieszyńskiego
Saksonia też się wycofuje, ale z pustymi rękoma
Ma Te koronuje się na królową Czech
zażegnane widmo rozbioru
rozpada się w NIEM stronnictwo antypragmatyczne
izolacja Bawarii
Karol VII włóczy się w roli pretendenta
HISP w 1741 uzyskała od elektora brandenburskiego prawa do posiadłości habsburskich w Italii
trudny podbój
flota WB
droga lądowa przez lawirująca Sardynię
targowanie się na obie strony
sojusz w Wormacji
SAR AU WB
włączanie się nowych sił
wojna europejska
2. Druga faza wojny o sukcesję austriacką - wojna powszechna
w pierwszych latach wojny stanowisko niezdecydowane FR
chodzi jej o przyłączenie posiadłości - Belgii
połowiczne popieranie
wojna kolonialna pomiędzy ANG i HIS
po przejściu SARD i SAK na stronę AU i wycofaniu się PR HISP jedyna sojuszniczka FR
eskalacja podstawowego konfliktu FR i WB
po śmierci kardynała Fleury FR podejmuje wojnę na pełną skalę
Fontainebleau ścisły sojusz FR HIS
przeciw WB
drugi pakt familijny
1744 formalne wypowiedzenie WB wojny
przygotowania w Dunkierce
wypowiedzenie wojny Ma Te
wojska FR wkraczają do Belgii
AU nie broni Belgii, ale za to zagraża Alzacji
wkracza na scenę Fryderyk II
boi się, że silna AU upomni się o Śląsk
przy boku FR ma nadzieje na dalsze zdobycze
chce też od Karola inwestytury na hrabstwo wschodniej Fryzji
1744 unia z Bawarią, Palatynatem, Hesją w obronie praw Karola VII
sojusz z FR
uderza na Czechy i zajmuje Pragę
AU i August III próbują odzyskać Śląsk
nie udaje im się wciągnąć przeciwnika Prus - PL
PR bronią śląska
pokój w Dreźnie
umiera Karol VII
jego syn nie chce mieć nic wspólnego z koroną AU
nie udaje się tez rozniecić takiego w AU III
obrano cesarzem męża Ma TE
dalej trwa wojna pomiędzy mocarstwami
FR odnosi sukcesy w Belgii
Maurycy Saski rozbija armię AU - WB
zagrożona Holandia zacieśnia współpracę z WB
syn Jakuba III i Marii Klementyny w Szkocji powstanie
opanowuje Edynburg i zagraża Londynowi
pułki z Niderlandów dopiero go powstrzymują
Karol Edward uchodzi do FR
ale sprawa jakobicka pogrzebana
FR formalnie wypowiedziała wojnę Holandii
chce ją zmusić do zawarcia separatystycznego pokoju
ku temu skłania się FR oligarchia, ale tam przewrót antyoligarchiczny
Stany Generalne proklamowały Wilhelma IV dziedzicznym stadhouderem
we WŁ wojna między Galispanami i Austrosardami
przewaga państw burbońskich
infant HIS zajmuje Mediolan
Karol Emanuel już chciał przejść na stronę FR
nie dopuszcza do tego HISP
sytuacja obraca się na korzyść Austrosardów
zajmują Lombardie i Genuę, zagrażają Nicei
WB niszczy flotę FR w Tulonie
rewolta w Genui i wyryczenie AU
po śmierci Filipa opada zaangażowanie we FR
znużenie wojną
FR Maurycy saski tylko coś jeszcze zdobywa
ROS odnawia sojusz z AUSTR
armia Repnina Maszeruje przez EU ale nie została użyta
FR i Anglia pokój w Akwizgranie 1748 pokój
3. Pokój w Akwizgranie 1748
pierwsza wychodzi z propozycja mediacji między WB i FR Holandia
status quo ante bellum
FR chce neutralności Belgii i oddania Toskanii Don Filipowi
WB nie zgadza się
AU proponuje zawarcie oddzielnego pokoju FR
wyraz rozgoryczenia na WB Ma Te
nie chce oddawać Karolowi Emanuelowi tylu ziem
propozycja ugody z dworami burbońskimi
oddanie Don Filipowi Parmy i Piacenzy
odstąpienie FR części Belgii
ale Ludwik XV ma zostawić wolna rękę AU w stos. do PR
FR widzi przeciw wagę AU w PR więc na to nie idzie
1748 WB w trudnej sytuacji
Wilhelm IV stwierdza że HOL już nie da rady
rysuje się rozkład koalicji
obawiają się żądań FR co do Belgii
FR się wydaje że WB jest silna
WB skwapliwie rokowania pokojowe
FR bezinteresowna wielkoduszność
w sprawach kolonialnych status quo ante bellum
dla Don Filipa i Karola Emanuela to co obiecane w Wormacji
Prus nie ma w Akwizgranie, ale dzięki FR potwierdzają swe prawa do śląska
niepodległość Republiki Genueńskiej
tytuł cesarski Franciszka I
FR i WB podpisały
inne państwa niechętnie
AU bo wprowadzono do traktatu Śląsk
Hiszpania nie odzyskała Gibraltaru i Minorki
Sardynia nie uzyskała większości obiecanych w Wormacji ziem
tylko Fryderyk II się obłowił
mimo utraty ziem AU obronną ręką
chwiejność FR
spokój Turcji
wczesny zgon Karola VII
zmienna polityka Fryderyka II
FR i WB = równowaga
nadwerężenie sojuszu państw morskich - WB i HOL
FR nie udaje się narzucić swej supremacji w Niemczech
travailler pour roi de Prusse
zacieśnia się familijny sojusz z HIS
ustalono granice państw włoskich
50 letnia era spokoju