I T R PKO BP Chrobrego


Spis treści

1. Podstawy prawne i cel opracowania.

Załączniki .................................................................................................................................................................................................... 42

  1. Podstawy prawne i cel opracowania.

Podstawą opracowania niniejszej dokumentacji są postanowienia * 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz. U. 1992, nr 92, poz. 460/, wytyczne Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej oraz zarządzenie nr C/6/II/2000 Prezesa Zarządu Powszechnej Kasy Oszczędności - banku państwowego z dnia 16 lutego 2000 r. w sprawie wprowadzenia instrukcji służbowej nr C/12 „Organizacja i zasady nadzoru nad ochroną przeciwpożarową w Powszechnej Kasie Oszczędności - banku państwowym.

Celem jej jest określenie całokształtu zadań i obowiązków, zarówno w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektów I Oddziału Powszechnej Kasy Oszczędności - banku państwowego w Poznaniu jak i sposobów oraz metod postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Obowiązkiem wszystkich pracowników PKO BP jest znajomość następujących zagadnień z zakresu ochrony przeciwpożarowej:

  1. Charakterystyczne dla obiektu potencjalne źródła powstawania pożaru i drogi jego rozprzestrzeniania się,

  2. Zasady zapobiegania możliwości powstania pożaru,

  3. Zasady zabezpieczenia prac niebezpiecznych pożarowo,

  4. Rozmieszczenie podręcznego sprzętu gaśniczego i hydrantów wewnętrznych oraz zasady ich obsługi i użycia,

  5. Obecność stałych i półstałych urządzeń gaśniczych oraz instalacji sygnalizacyjno-alarmowej w obiekcie, ich przewidywane działanie w razie powstania pożaru oraz związany z tym wymagany sposób zachowania się ludzi w budynku,

  6. Organizacja i warunki ewakuacji w kontekście funkcji obiektu oraz warunków technicznych z uwzględnieniem:

  1. Zasady postępowania na wypadek pożaru, w tym:

  1. Organizacja i zasady zaznajamiania pracowników z przepisami przeciwpożarowymi.

  2. Wskazania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego dla przebywających w obiekcie klientów.

  1. Organizacja i uwarunkowania ochrony przeciwpożarowej

Wpływ na bezpieczeństwo pożarowe I Oddziału Powszechnej Kasy Oszczędności - banku państwowego mają takie elementy jak:

  1. Rozpoznanie potencjalnych źródeł powstawania pożarów /charakterystyka obiektów, warunki zabudowy, zakres eksploatacji poszczególnych pomieszczeń, rodzaj i sposób składowania materiałów palnych/,

  1. Określenie zadań i obowiązków w zakresie profilaktyki przeciwpożarowej dla pracowników i innych osób przebywających w banku,

  1. Wyposażenie obiektów w urządzenia do alarmowania oraz gaszenia pożarów i przygotowanie wszystkich pracowników do podjęcia skutecznych działań ratowniczych.

Niezmiernie istotnym zagadnieniem spoczywającym na kierownictwie placówki użyteczności publicznej jest zapewnienie bezpieczeństwa osobistego wszystkim przebywającym w budynkach osobom. Instrukcja niniejsza określa więc sposoby i metody prowadzenia ewakuacji ludzi, a następnie mienia.

W wielu przypadkach prowadzone przez organa ochrony przeciwpożarowej postępowanie wyjaśniające po zaistniałych pożarach doprowadzało do ustalenia, że osoby odpowiedzialne za ochronę przeciwpożarową obiektów, w których powstał pożar nie posiadały dostatecznej wiedzy w zakresie zapobiegania pożarom oraz postępowania po ich zauważeniu, co powodowało swobodny rozwój pożaru w przeciągu dłuższego czasu. Skutkiem tego były znaczne straty ponoszone przez właściciela obiektu, oraz odpowiedzialność karna osób winnych powstania pożaru i jego rozprzestrzeniania się. Stąd też niniejszy dokument należy traktować jako zbiór zasadniczych reguł w zakresie ochrony przeciwpożarowej, które każdy z pracowników Powszechnej Kasy Oszczędności BP S.A. powinien doskonale znać, przestrzegać, a jednocześnie informować o nich w stosownym zakresie inne osoby przebywające w obiekcie.

Zakres użytkowania obiektów oraz ilość osób przebywających w poszczególnych pomieszczeniach są czynnikami decydującymi o kwalifikacji budynków przeznaczonych na pobyt ludzi do poszczególnych kategorii zagrożenia ludzi. Postanowienia * 2, ust. 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz. U. 1992, nr 92, poz. 460/ ustalają następujące kategorie zagrożenia ludzi:

W oparciu o powyższe stwierdzić należy, że obiekt Ekspozytury można zakwalifikować do kategorii ZL-III tj. obiekty z większą ilością osób lecz w grupach mniejszych niż 50 osób.

Osoby podejmujące decyzje o organizowaniu jakiejkolwiek działalności z takimi grupami ludzi muszą ponadto uwzględnić warunki techniczne pomieszczeń określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 Grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. 1995, nr 10, poz. 46 z póz. zm./. Dotyczy to przede wszystkim zapewnienia właściwej ilości i szerokości wyjść z tych pomieszczeń.

Zapis art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej /Dz. U. 1991, nr 81, poz. 351/ ustanawia odpowiedzialność właścicieli, zarządzających i użytkowników obiektów, pomieszczeń i terenów za naruszenie przepisów przeciwpożarowych. Pod pojęciem odpowiedzialności rozumieć należy konieczność prawnego odpowiadania za swoje czyny oraz ponoszenia za nie określonych dolegliwości.

W systemie tej odpowiedzialności w sferze ochrony przeciwpożarowej wyróżnić można:

w życiu społecznym spełnia określoną, istotną rolę.

Stąd dokument niniejszy należy traktować jako zbiór zasadniczych reguł ochrony przeciwpożarowej obowiązujących w Powszechnej Kasie Oszczędności Bank Państwowy S.A., które każdy z pracowników winien doskonale znać, przestrzegać i umieć stosować je w praktyce.

    1. Podstawowe akty prawne.

Podstawowymi aktami prawnymi określającymi uwarunkowania dotyczące analizowanej problematyki są:

  1. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991 r. /Dz. U. Nr 81, poz. 351 z późn. zm./

  1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz. U. nr 89, poz. 415/.

  2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz. U. nr 89, poz. 414/.

  1. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. /Dz. U. Nr 92. Z późn. zm./

  1. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego i ekologicznego oraz warunków, którym powinny odpowiadać drogi pożarowe. /Dz. U. Nr 7, poz. 64/.

  1. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego /Dz. U. Nr 111, poz. 1311/.

  2. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. /Dz. U. 10, poz. 46 z późn. zm. - tekst jednolity Dz. U. Nr 15 z 1999 r. poz. 140/.

  1. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie warunków i trybu postępowania przy rozbiórkach nie użytkowanych, zniszczonych nie wykończonych obiektów budowlanych oraz udzielania pozwoleń na zmianę sposobu użytkowania obiektów budowlanych i ich części. /Dz. U. nr 10, poz. 47/.

  2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych nr 161/71 z dnia 6 grudnia 1971 r. w sprawie organizacji zwalczania skutków wypadków związanych z przewozem substancji toksycznych w komunikacji lądowej.

  3. Polska Norma PN-92/B-02868/01 - Symbole graficzne stosowane na planach obrony przeciwpożarowej.

  4. Polska Norma PN-70/B-02852 - Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Obliczanie obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru

  5. Polskie Normy - Ochrona odgromowa obiektów budowlanych wymagania ogólne. Ochrona podstawowa. Ochrona obostrzona. /PN-86/E-05003/01, PN-86/E-05003/02, PN-89/E-05003/03/ i PN-92/E-05003/04/.

  1. Charakterystyka obiektu Ekspozytury Piątkowo

    1. Lokalizacja i zabudowa.

Pomieszczenia Ekspozytury zlokalizowane są na parterze budynku 4-ro kondygnacyjnego całkowicie podpiwniczonego. Budynek jest obiektem mieszkalnym (funkcja podstawowa) do budynku zapewniony jest dojazd i dostęp drogami osiedlowymi.

    1. Charakterystyka obiektu, konstrukcja.

Konstrukcja

Ściany i stropy wykonane z elementów żelbetonowych prefabrykowanych (wielkopłytowe elementy). Stolarka drzwiowa i okienna typowa drewniana i z tworzyw sztucznych. Wykładzina na podłodze z tworzyw sztucznych.

Charakterystyka pożarowa

Obiekt kwalifikuje się w części przeznaczonej na ekspozyturę bankową do kategorii ZL III zagrożenia ludzi. Nie występują strefy zagrożenia wybuchem. Klasa odporności pożarowej budynku „C”. Wszystkie elementy konstrukcyjne wykonane są z elementów nie rozprzestrzeniających ognia. Pomieszczenia banku na parterze stanowią wydzieloną strefę pożarową.

Podstawowe dane o powierzchni banku :

Powierzchnia użytkowa 74 m2

Instalacje techniczno- użytkowe

W obiekcie banku zainstalowano:

Wymagania w zakresie ewakuacji.

Długość przejść, dojść oraz szerokość i wysokość poziomych dróg ewakuacyjnych odpowiadają wymaganiom przepisów. Ilość wyjść i kierunek otwierania drzwi również spełniają wymagania. Drogi i wyjścia ewakuacyjne oznakowane tablicami zgodnie z PN (rozmieszczenie tablic na rysunku w załączniku).

    1. Zakres stosowanych instalacji i urządzeń takich jak elektryczne, ogrzewcze, wentylacyjne i inne.

Zapewnienie należytych warunków pobytu ludziom w banku wiąże się przede wszystkim z potrzebą ogrzewania obiektu, oświetlenia pomieszczeń oraz zasilania urządzeń znajdujących się w budynku. Instalacje i osprzęt służące do tego celu mogą w pewnych sytuacjach tworzyć zagrożenie pożarowe.

Budynek banku wyposażony jest w instalację elektryczną do oświetlenia pomieszczeń, zasilania sprzętu biurowego, do przyrządzania posiłków i napojów. Każde z tych zastosowań rodzi określone zagrożenia, których znajomość pozwolić może użytkownikom, przy systematycznym nadzorze, na uniknięcie niebezpieczeństw z nimi związanych.

  1. Charakterystyka zagrożeń pożarowych PKO BP

    1. Proces palenia się - pożar - pojęcia podstawowe.

Proces palenia się ciał możliwy jest tylko wówczas gdy jednocześnie występują trzy niezbędne do jego zaistnienia czynniki:

Zjawisko to przebiega różnorodnie, w zależności od stanu skupienia substancji palnej i jej rodzaju. Patrząc np.. na palące się drewno odnosi się wrażenie, że pali się ono samo, w rzeczywistości jednak płoną palne substancje gazowe, wydzielane przez drewno po jego podgrzaniu. Każde palne ciało stałe zanim ulegnie zapaleniu musi zostać podgrzane do określonej, charakterystycznej dla tej substancji temperatury, przy której następuje wydzielanie się palnych produktów gazowych.

Zasadniczy wpływ na szybkość spalania ma wielkość powierzchni ciała stykająca się bezpośrednio z bodźcem termicznym oraz tlenem z powietrza. Własność tę określa się za pomocą dwóch parametrów:

Najbardziej podatne na zapalenie oraz przenoszenie ognia są zatem materiały strzępiaste, włókniste oraz inne w stanie rozdrobnionym. Natomiast ciała stałe w postaci dużych brył palą się wolniej. Niektóre ciała stałe mogą być rozdrobnione tak, że unoszą się w powietrzu w postaci chmury pyłu. Przy pewnych stężeniach mieszaniny takie są wybuchowe. Zapalają się natychmiast od wszelkich otwartych źródeł ognia /płomień, iskry, żar/.

Poniższe zestawienie podaje temperatury zapalenia niektórych ciał stałych.

Nazwa materiału

Temperatura zapalenia w oC

Bawełna i przędza bawełniana

220

Drewno

270-400

Papier gazetowy

230

Papierosy

310-315

Tektura

300-360

Węgiel kamienny

400-500

Palenie się cieczy występuje tylko wtedy, kiedy nad jej powierzchnią znajduje się zdolna do palenia mieszanina par cieczy z powietrzem. Jeżeli par jest mało /poniżej dolnej granicy zapalności/ lub powietrze zostało rozrzedzone innym gazem obojętnym to proces palenia zostaje przerwany. Podczas palenia się cieczy zachodzi proces powstawania par /najczęściej dysocjacja termiczna/, a następnie ich zmieszanie z powietrzem podtrzymującym proces spalania powstałej mieszaniny. Palenie przebiega w cienkiej warstwie zwanej strefą palenia, do której z powierzchni cieczy nieustannie dochodzą pary, a z powietrza pobierany jest tlen. Temperatura strefy palenia w każdym jej punkcie jest wyższa od temperatury zapłonu mieszaniny, dlatego strefa ta jest stałym źródłem palenia. Konieczne do parowania ciepło jest przekazywane drogą promieniowania ze strefy palenia /płomienia/ do powierzchni cieczy. W ten sposób w procesie palenia cieczy ustala się równowaga między ilością ciepła przekazywaną ze strefy palenia do powierzchni cieczy a ilością par dyfundujących z powierzchni cieczy do płomienia. Jeżeli zostanie ona naruszona, proces palenia zostanie przerwany.

Spalanie gazów odbywa się w większości przypadków w obecności powietrza. Do ich zapalenia niezbędna jest energia cieplna wywołująca proces zapalenia oraz odpowiedni stosunek gazu do powietrza /tlenu/ lub innych gazów w mieszaninie. Gazy posiadają własne granice zapalności. Gazy charakteryzujące się dużą rozpiętością tych granic są najniebezpieczniejsze. Z uwagi na fakt, że gazy mogą zajmować znaczne przestrzenie i że do ich zapalenia wystarczy iskra - stanowią one najbardziej niebezpieczne materiały.

Zagrożenie pożarowe i wybuchowe gazów cechuje:

Istotne znaczenie dla ochrony przeciwpożarowej jak i samego procesu palenia się ma wymiana cieplna. Znajomość dróg jego rozchodzenia się w środowisku może z jednej strony przyczynić się do wyeliminowania zagrożeń związanych z eksploatacją różnego rodzaju urządzeń, a z drugiej strony podczas działań ratowniczych spowodować skuteczne gaszenie pożaru poprzez podjęcie trafnych i zasadnych rozwiązań taktycznych. Należy więc pamiętać, że ciepło w otoczeniu rozprzestrzeniać się może poprzez:

Z każdym z tych sposobów spotykamy się w życiu codziennym.

W procesie palenia się ciał powstają produkty spalania oraz duże ilości ciepła. Płomień widoczny nad płonącym materiałem to palące się frakcje gazowe. Produktami spalania są głównie para wodna i dwutlenek węgla, a w przypadku palenia się ciał stałych mniejsze lub większe ilości popiołu. Jeśli spalanie nie jest zupełne to cześć oddestylowanych substancji pozostaje w postaci zawieszonych nad palącym się materiałem cząstek tworząc dymy. Wytwarza się wówczas także tlenek węgla /czad/ stwarzający groźbę poważnych zatruć.

Nie każdy proces palenia się jest pożarem. Występują bowiem zjawiska o cechach zbliżonych do pożaru, których jednak nie można określać tym mianem. Dla pełnej jasności należy przyjąć, że z paleniem się kwalifikowanym jako pożar mamy do czynienia wówczas, gdy:

Dla pełniejszego zrozumienia sformułowań użytych w tej instrukcji jak i stosowanych w innych opracowaniach tematycznych, a także przy np. przy charakterystykach materiałów celowe jest wyjaśnienie niektórych pojęć z zakresu ochrony przeciwpożarowej takich jak:

ochrona przeciwpożarowa - jest to zespół przedsięwzięć tak organizacyjnych jak i technicznych, których celem nadrzędnym jest zapewnienie ochrony życia, zdrowia i mienia przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem,

profilaktyka przeciwpożarowa - to działalność zmierzająca do eliminowania lub ograniczenia do minimum, możliwości powstania pożaru. Cel ten osiągany zostaje poprzez: wprowadzanie nowych rozwiązań techniczno-organizacyjnych, stosowania zabezpieczeń przeciwpożarowych itp.,

inne miejscowe zagrożenie - to inne niż pożar i klęska żywiołowa zdarzenie. Z reguły powstaje ono wynik naturalnego działania praw przyrody lub rozwoju cywilizacyjnego człowieka. /katastrofy techniczne, chemiczne, ekologiczne itp./.

bezpieczeństwo pożarowe - stan eliminujący zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi, uzyskiwany przez funkcjonowanie norm prawnych i technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego oraz prowadzonych działań zapobiegawczych przed pożarem,

pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi:

przeciwpożarowy wyłącznik prądu - wyłącznik odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie podczas pożaru jest niezbędne,

ciecz palna - ciecz o temperaturze zapłonu do 100 0C,

materiał niebezpieczny pożarowo - gazy palne, ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 55 0C, ciała stałe wytwarzające w zetknięciu z wodą lub parą wodną gazy palne, ciała stałe zapalające się samorzutnie w powietrzu, materiały wybuchowe i pirotechniczne, ciała stałe palne utleniające o temperaturze rozkładu poniżej 21 0C, ciała stałe jednorodne o temperaturze samozapalenia poniżej 200 0C oraz materiały mające skłonności do samozapalenia,

strefa pożarowa - przestrzeń wydzielona w taki sposób, aby w określonym czasie pożar nie przeniósł się na zewnątrz lub do wewnątrz wydzielonej przestrzeni.

techniczne środki zabezpieczeń przeciwpożarowych - urządzenia techniczne, sprzęt, instalacje lub rozwiązania budowlane służące zapobieganiu powstawania i rozprzestrzeniania się pożarów,

zapalność materiału - zdolność do wydzielania palnych gazów, które zmieszane z powietrzem mogą zapalić się od zewnętrznego źródła ognia,

temperatura zapalenia /0C/ - najniższa temperatura, przy której stały materiał palny pod wpływem ogrzewania zaczyna wydzielać palne gazy w ilości wystarczającej do ich zapalenia od zewnętrznego płomienia lub od promieniowania cieplnego,

temperatura zapłonu /0C/ - najniższa temperatura, przy której ciecz palna, ogrzana w określonych warunkach, wydziela ilość par palnych tworzących nad jej powierzchnią wraz z powietrzem mieszaninę zdolną po raz pierwszy zapalić się przy krótkotrwałym działaniu zewnętrznego płomienia,

samonagrzewanie - samoczynny wzrost temperatury materiału następujący w wyniku procesów chemicznych lub biologicznych bez udziału ciepła z zewnątrz,

samozapalenie - zapalenie się materiału w wyniku samonagrzewania bez zewnętrznego czynnika inicjującego,

granice zapalności /wybuchowości/ - dolna i górna - najniższa lub najwyższa zawartość par cieczy palnych, gazów lub pyłów w mieszaninie z powietrzem określana w stosunku procentowym lub wagowym (g/m3) przy której może w zetknięciu ze źródłem temperatury nastąpić zapalenie lub wybuch tych substancji.

strefa zagrożenia wybuchem - obszar, w której może wystąpić mieszanina wybuchowa o objętości co najmniej 0,01 m3 w zwartej przestrzeni.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów i terenów /Dz. U. 1992 nr 92, poz. 460/ ustanawia klasyfikację następujących stref zagrożenia wybuchem:

    1. Potencjalne przyczyny powstawania pożarów w banku.

Nieodzownym warunkiem skuteczności w zapobieganiu pożarom jest, obok znajomości mechanizmu procesu spalania, znajomość przede wszystkim tych związków przyczynowo-skutkowych, które warunkują możliwość powstania pożaru. Ogół tych związków określić można mianem „przyczyny pożarów”, który przedstawiony został w poniższej tabeli:

Nr grupy

Nazwa grupy

Przykłady

1

Nieostrożność osób dorosłych (powyżej 15 lat) z papierosami i zapałkami.

  • porzucanie nie zgaszonych niedopałków papierosów i zapałek w środowisku palnym,

  • palenie tytoniu w miejscach występowania stężeń palnych i wybuchowych.

2

Nieostrożność osób dorosłych z przenośnymi odbiornikami energii elektrycznej.

  • pozostawienie bez dozoru przenośnych urządzeń grzejnych (grzałki, grzejniki, czajniki elektryczne, żelazka itp.),

  • przeciążenia instalacji elektrycznej,

  • sprowadzania zwarć instalacji elektrycznej,

  • lokalizacja grzejnych urządzeń elektrycznych w pobliżu materiałów palnych.

3

Nieostrożność osób dorosłych z oświetleniem nieelektrycznym.

  • użytkowanie źródeł oświetlenia nieelektrycznego w atmosferze gazów i par cieczy palnych,

  • umieszczanie świec na materiale palnym,

  • stosowanie palnych osłon.

4

Nieostrożność osób dorosłych z płynami łatwo palnymi.

  • niewłaściwe używanie płynów łatwo zapalnych,

  • niewłaściwe dozowanie cieczy łatwo zapalnych w procesie produkcyjnym,

  • przelewanie cieczy łatwo zapalnych w pobliżu źródeł ognia i promieniowania cieplnego,

  • pranie odzieży w rozpuszczalnikach i benzynie,

  • zmywanie podłóg rozpuszczalnikami, terpentyną itp.,

  • podgrzewanie pojemników z płynami łatwo zapalnymi.

5

Nieostrożność osób dorosłych podczas spawania.

Brak stosownego zabezpieczenia przeciwpożarowego procesów spawania i cięcia metali.

6

Nieostrożność osób dorosłych w innych okolicznościach.

  • posługiwanie się ogniem otwartym w sąsiedztwie materiałów palnych,

  • wysypywanie żaru z palenisk,

  • pozostawianie bez dozoru instalacji technologicznych,

  • nieprawidłowe użytkowanie urządzeń mechanicznych.

7

Nieostrożność osób nieletnich (do 15 lat).

Jak w grupach 1-6.

8

Urządzenia elektryczne.

  • wady i uszkodzenia instalacji elektroenergetycznej,

  • wady i uszkodzenia odbiorników i urządzeń elektroenergetycznych.

9

Urządzenia mechaniczne.

Wady konstrukcyjne lub niewłaściwe użytkowanie.

10

Urządzenia ogrzewcze spalinowe.

  • uszkodzenia kominów, palenisk, przewodów kominowych i spalinowych, drzwiczek kominowych itp.,

  • podłączenie palenisk do przewodów wentylacyjnych,

  • palne elementy wbudowane w przewody kominowe.

11

Iskry elektryczne i mechaniczne.

12

Wyładowania atmosferyczne.

13

Samozapalenia

14

Wady procesu technologicznego.

  • przekraczanie reżimu technologicznego (temperatura, ciśnienie, dozowanie itp.),

  • nieszczelności aparatury i urządzeń,

  • awarie automatyki sterowania, kontroli itp..

15

Podpalenia.

Podpalenia umyślne w tym piromania.

16

Nie ustalone.

Przyczyna pożaru nie ustalona w wyniku dochodzenia.

17

Pozostałe

  • elektryczność statyczna,

  • wybuchy,

  • inne nie wymienione.

    1. Warunki i drogi rozprzestrzeniania się pożaru w banku.

Powstające pożary, niekiedy nawet po wczesnym ich zauważeniu szybko rozprzestrzeniają się powodując znaczne straty materialne, a w przypadku PKO BP mogłyby ponadto powodować zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi. Stąd też ważne jest uświadomienie pracownikom takich możliwości.

Pożar powstający w jednym miejscu może szybko objąć nawet cały obiekt w sytuacjach gdy :

  1. Zauważenie jego jest opóźnione,

  1. Osoba, która zauważyła nie potrafi we właściwy sposób zaalarmować współpracowników, i jednostek straży pożarnych oraz użyć podręcznego sprzętu gaśniczego,

  1. Otwierane są bez podjęcia działań gaśniczych drzwi i okna oraz uruchamiana wentylacja pomieszczeń, co wpływa na zwiększenie dopływu powietrza do pożaru i jego intensyfikacje,

  1. Brak sprawnych środków alarmowania, sprzętu gaśniczego i urządzeń przeciwpożarowych,

  1. Pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami istnieją różnego rodzaju niezabezpieczone otwory,

  1. Zastosowano niewłaściwe materiały konstrukcyjne lub dekoracyjne,

  1. Brak dojazdów pożarowych do budynku, zastawianie dróg pożarowych.

W czasie rozprzestrzeniania się pożaru niezwykle duże znaczenie ma przenoszenie się produktów spalania powstających w ognisku pożaru, a przede wszystkim dymu, temperatury oraz innych substancji w postaci gazowej, które są szkodliwe dla człowieka i grożące nawet utratą życia.

Każdy pożar, obojętnie w jaki sposób zainicjowany, ma swój początek w określonym środowisku materiałów palnych. Powstające gazy pożarowe i dym mieszają się

z powietrzem, a ciąg termiczny unosi je ku górze. Wystąpienie któregokolwiek z wyżej wymienionych czynników wpływających na opóźnienie podjęcia działań gaśniczych powoduje rozgorzenie pożaru. Związane jest to z faktem, że na skutek spalania materiałów palnych stale wzrasta temperatura, która oddziałuje także na najbliższe otoczenie. Znajdujące się tam palne elementy na skutek promieniowania cieplnego ogniska pożaru zapalają się także, tworząc warunki do dalszego rozprzestrzeniania się pożaru. Czas rozwoju ogniska pożaru od momentu powstania zarzewia ognia w warunkach analizowanych obiektów może wynosić od 5 do 60 minut w zależności od tego w jakim pomieszczeniu powstanie źródło ognia. Rozgorzenie ogniska pożaru nastąpi wówczas, kiedy temperatury pod sufitem w pomieszczeniu, w którym powstał pożar osiągną wartość około 700 - 800 0C, a przy podłodze 350 - 500 0C. W tych warunkach ulegną zapaleniu wszystkie gazy wydzielone w I fazie powstania ogniska pożaru a pożar gwałtownie zwiększy swą intensywność i obejmie działaniem płomieni wszystkie nagromadzone w pomieszczeniu materiały palne. Prowadzenie działań ratowniczych w tej fazie wymagać będzie angażowania znacznych sił i środków a szkody związane z samym pożarem oraz prowadzeniem akcji gaśniczej będą znaczne.

Każdy więc pracownik banku mając na uwadze odpowiedzialność za życie, zdrowie i bezpieczeństwo gości oraz własne winien postępować w taki sposób, aby nie dopuszczać do powstania pożaru, a te które wystąpią pomimo zachowania wszelkich zasad bezpieczeństwa szybko i skutecznie likwidować.

  1. Zapobieganie pożarom.

Zapobieganie możliwościom powstania pożaru w obiekcie banku musi być stale jedną z podstawowych form działania wszystkich pracowników. Jest ono działalnością trudną do realizacji ze względu na zakres, często kosztowną, jednak przynoszącą wymierny efekt w postaci zapewnienia bezpieczeństwa ludzi.

Wiele powstałych w podobnych budynkach pożarów, przybrało znaczne rozmiary z powodu ewidentnych braków w zakresie spełnienia podstawowych warunków bezpieczeństwa pożarowego.

Zapobieganie powstaniu pożaru winno więc być podstawą działań organizacyjnych i technicznych. Eliminacja lub zabezpieczenie oraz kontrola czynności, zachowań ludzi lub miejsc pożarowo niebezpiecznych, daje gwarancję spokojnego funkcjonowania wynikającego z braku istotnych zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi.

W celu zapewnienia należytej realizacji zadań związanych z profilaktyką przeciwpożarową, konieczne jest: