BIOLOGIA I GENETYKA
Teoria komórkowa - wszystkie organizmy żywe zbudowane są z komórek.
Komórka - najmniejsza podstawowa jednostka funkcjonalna, budulcowa wszystkich organizmów żywych, zawierająca wszystkie chemiczne i fizyczne składniki potrzebne jej do funkcjonowania i samoodtwarzania.
Podział komórek:
Prokaiotyczna: (bakterie, sinice)
Eukariotyczna: roślinna i zwierzęca
Komórka zwierzęca:
Jądro komórkowe: bank informacji nie tylko genetycznych ale i metabolicznych, upakowany jest w nim materiał genetyczny. Jego kształt najczęściej jest kulisty, może mieć kształt płatowy np. w komórkach krwi.
Jądro komórkowe interfazowe:
Otoczka jądrowa
Macierz (matrix) jądrowa
Substancja wypełniająca przestrzenie miedzy nicią DNA
Część rozpuszczalna - kariolimfa (białko jony, metabolity)
Część włóknisto ziarnista - buduje szkielet jądra czyli nukleoszkielet
Białka włókniste: laminy, matryny, matrycyny, aktyna
Chromatyna jądrowa:
Skondensowana(heterochromatyna - nieaktywna genetycznie)
Konstytutywna
Fakultatywna
Rozproszona (euchromatyna - bierze udział w transkrypcji RNA)
Jąderko
Strefa
Pery chromatyny
Interchromatyny
Ciałka jądrowe
Ultrastruktura jądra komórkowego jest odzwierciedleniem:
Aktywności metabolicznej komórki
Fazy cyklu komórkowego
Pory jądrowe: „przerwy” w błonie białkowo lipidowej i reguluje to co się wydostanie z jądra
Kompleksy enzymatyczne:
Replisomy
Spliceosomy
DNA - odkryli je Watson i Crick
Jest podwójną nicią
Zasady łączą się ze sobą: adenina z tyminą - podwójnym wiązaniem wodorowym, cytozyna z guaniną - potrójnym wiązaniem wodorowym
Helisa DNA nukleofilamentsolenoidpętla (domena) chromatyda chromosom metafaza lny
Chromosom - najbardziej skondensowana postać chromatyny, w nim jest DNA, niewielka ilośc RNA, białka histonowe, niehistonowe. Zbudowany jest z chromatyd (chromosomów siostrzanycg. Centromer dzieli chromosom na 2 ramiona.
podział chromosomów ze względu na położenie centromeru:
Metacentryczne: środkowo położony centromer, dzieli chromosom na 2 równe ramiona
Submetacentryczne: centromer położony w pobliżu środka, dzieli chromosom na ramię krótsze (p) i dłuższe (q)
Akrocentryczne: centromer położony jest blisko końca jednego z ramion tak, że ramię krótsze jest ledwo widoczne, an końcach ramion p mogą występować satelity oddzielone od reszty przewężeniem wtórnym
Teocentryczne: centromer jest położony na samym końcu jednego z ramion tak, że można wyróżnić jedno ramię - brak u człowieka
Kariotyp: kompletny zestaw chromosomów danego gatunku. U człowieka 22 pary chromosomów autosomalnych i 1 para chromosomów płci, co daje 23 pary chromosomów
Kobiety XX
Mężczyźni XY
Centromer - przewężenie pierwotne - część chromosomu, do której przyłączają się włókienka wrzeciona kariokinetycznego (podziałowego). Zbudowany jest z DNA satelitarnego, zawierające wysoce powtarzalne sekwencje par zasad.
Przewężenie wtórne (organizator jąderka: NOR) - zawiera tandemowo powtarzające się geny kodujące rRNA; obecne są na wszystkich ramionach chromosomów akrocentrycznych (13, 14, 15, 21, 22 chromosom) w czasie interfazy
Telomery: wyspecjalizowane struktury na końcach chromosomów, zbudowane z krótkich powtarzających się sekwencji DNA, bogate w guaninę i tyminę
nie tworzą struktur heliakalnych
zapobiegają rozwinięciu się superhelisy
stabilizacja struktury chromosomów
wyznaczają zdolność podziałową komórki (skracają się z każdym jej podziałem)
WYJĄTEK!! Komórki rozrodcze i nowotworowe (telomery po każdym podziale są odbudowywane przy udziale telomerazy)
Idiogram: dobrane w homologiczne pary chromosomy, ułożone według wielkości z zaznaczeniem indywidualnych wzorów, prążków G
Podstawa ciągłości i różnorodności życia na ziemi jest rozmnażanie płciowe i odtwarzanie z 1 komórki (zygoty) całego organizmu, zbudowanego z bilionów komórek zróżnicowanych zarówno morfologicznie jak i funkcjonalnie.
PODZIAŁY KOMÓRKOWE
MITOZA: z jednej komórki powstają 2 o identycznym materiale genetycznym co komórka macierzysta, zachodzi w komórkach somatycznych, jest jednoetapowa
MEJOZA: w wyniku mejozy powstają gamety o zredukowanym do połowy haploidalnej licznie chromosomów (1n=23), z jednej komórki diploidalnej powstają 4 komórki haploidalne o zrekombinowanym materiale genetycznym podczas jej trwania dochodzi do wymiany (crossing - over) materiału genetycznego między chromosomami homologicznymi jest dwuetapowa : I podział mejotyczny (redukcyjny, II podział mejotyczny (ekwiwalentny), mejoza zachodzi w gametach.
Cykl życiowy: ściśle określa sekwencję etapów, przez które przechodzi komórka od momentu powstania do chwili zakończenia podziału na 2 komórki potomne. Jest procesem cyklicznie zachodzących po sobie zmian wyrażających się w jej morfologii i funkcji. Składa się z dwóch zasadniczych okresów:
Interfazy: faza G1, S, G2
Faza M (podziałowa) - (mitoza, mejoza). kariokineza - podział jądra, cytokineza - podział cytoplazmy
INTERFAZA: faza międzypodziałowa, określa przedział czasowy między podziałami. Może trwać różnie długo: od kilku minut do kilkudziesięciu lat w zależności od rodzaju komórki. W interfazie występują 3 zasadnicze fazy:
S
Synteza (replikacja) DNA jądrowego ( z 2c do 4c) i większości mitochondrialnego
Podwojenie centrioli
Synteza histonów
G1 (12h)
Czas wzrostu komórki
Synteza białek strukturalnych i regulatorowych cyklu
Synteza węglowodanów i tłuszczy
Synteza RNA i enzymów biorących udział w syntezie DNA (tym polimerazy DNA) i białek inicjujących fazę S (gł. faza G1)
Naprawa DNA (głównie w fazie G2)
Podjęcie decyzji o wejściu w następną fazę bądź „wypadnięcie z cyklu” faza G0
G2 (dodatkowa)
Komórka „rośnie” wraz ze wszystkimi organellami
Synteza tu buliny (białka wrzeciona kariokinetycznego)
Synteza błony komórkowej zużywanej w cytokinezie
Kariokineza: podział jądra komórkowego:
Profaza
Prometafaza
Metafaza
Anafaza
Telofaza
MITOZA
Warunki prawidłowego przebiegu mitozy:
Kondensacja chromosomów
Uformowanie wrzeciona podziałowego
Ustawianie się chromosomów w płaszczyźnie równikowej komórki
Przemieszczanie zreplikowanych chromosomów do przeciwległych biegunów komórki
Chromosom metafazalny ma wyznaczone chromatydy
De kondensacja chromosomów i odtworzenie otoczki jądrowej
PROFAZA: stadium przygotowania do rozdziału zreplikowanych w fazie S chromosomów
Zagęszczanie chromatyny jądrowej i formowanie długich i cienkich chromosomów
2 centriole centrosomu przemieszczają się do przeciwległych biegunów komórki, gdzie każda z nich odtworzą nowy centrosom (replikacja centrioli faza G1)
Od każdego powstałego centrosomu odchodzą promieniście włókienka tu buliny, które utworzą wrzeciono podziałowe
PROMETAFAZA:
Dalsza kondensacja chromosomów
W chromosomach widać 2 chromatydy siostrzane połączone centromerem
Rozpad osłonki jądrowej
METAFAZA:
Największy stopień kondensacji chromosomów stadium grubych nici
Przyłączenie włókiem wrzeciona podziałowego do kinetochorów
Równomierny rozdział organelli komórkowych i pozostałych składników cytoplazmy
ANAFAZA:
Odciągnięcie chromatyd siostrzanych do przeciwległych biegunów. Na każdym biegunie jest połowa materiału genetycznego.
TELOFAZA:
De spiralizacja chromosomów
Odtworzenie otoczki jądrowej i jąderka
Inicjacja cytokinezy
CYTOKINEZA:
Akumulacja materiału cytoplazmatycznego w części równikowej wrzeciona, który z wrzecionem podziałowym formuje śródciałko
Rozpad wrzeciona podziałowego z wyjątkiem elementów wchodzących w śródciałka
Pojawienie się w okolicy równikowej komórki zarysu bruzdy podziałowej, która się pogłębia i zaciska
Zaciskanie się cytoplazmy pod bruzda podziałową pod wpływem obkurczania się pierścienia kurczliwego zbudowanego z aktyny i miozyny
MEJOZA
PROFAZA I: dłuższa niż w mitozie, składa się z 5 stadiów:
LEPTOTEN: stadium cienkich nici
Kondensacja chromosomów
Chromatydy stykają się telomerami z otoczką jądrową (stabilizacja chromosomów)
Chromatydy siostrzane leżą blisko siebie tak, że chromosom ma wygląd, jakby zbudowany był z 1 chromatydy
Pojawiają się połączenie synaptymalne pomiędzy chromatydami siostrzanymi
ZYGOTEN:
Złączenie się chromosomów homologicznych w biwalenty w ten sposób, że identyczne geny (allele) leżą obok siebie
Proces łączenia się rozpoczyna się od telomerów i postępuje na zasadzie zamka błyskawicznego
Replikacja DNA niezreplikowanego w fazie S
PACHYTEN:
Dalsza kondensacja chromatyny dobrze widoczne, grube chromosomy
Biwalenty, czyli pary koniugowanych chromosomów homologicznych (każdy z 2 chromatyd siostrzanych) przyjmują postać tetrad
Crossing- over - proces rekombinacji DNA w tetradzie, wymiana w obecności DNAzy II odcinków chromatyd niesiostrzanych między chromosomami homologicznymi (warunkuje zmienność genetyczną organizmów)
Replikacja DNA niezreplikowanego w fazie S
Reorganizacja białek otoczki jądrowej (lamin uwolnienie telomerów
DIPLOTEN:
Dalsza kondensacja chromatyny
Odpychanie się zrekombinowanych chromosomów homologicznych od siebie pozostają w wyłączności tylko w chiazmach (miejscach zajścia crossing-over)
Przejściowa de kondensacja chromosomów (chromosomy szczoteczkowe)
DIAKINEZA:
Ponowna kondensacja chromatyny
Zanik jądra i rozpad osłonki jądrowej
Organizacja wrzeciona podziałowego
METAFAZA I:
Ustawienie się par chromosomów homologicznych (tetrad_ w płaszczyźnie równikowej komórki (płytka metafazalna)
Zanik jąderka i osłonki jądrowej
Przyłączenie wrzeciona podziałowego do centromerów
ANAFAZA I:
Rozejście się chromosomów homologicznych do przeciwległych biegunów tka, że w każdym biegunie jest po 23 chromosomy (redukcja liczby chromosomów (z 2n do 1n) i ilości DNA z 4c do 2c
TELOFAZA I
Możliwa częściowa de kondensacja chromosomów
Możliwe odtworzenie otoczki jądrowej i błony komórkowej po wcześniejszej cytokinezie
METAFAZA II
W płaszczyźnie równikowej ustawiają cie 23 chromosomy (każdy z 2 chromatyd)
ANAFAZA II
Do biegunów rozchodzą się chromatydy (dalsza redukcja DNA do 1c)