URZĄDZENIA CUMOWNICZE:

Polery: (podwójne - duże statki, pojedyncze, krzyżowe, proste - małe statki). Służą do obkładania i mocowania lin cumowniczych. Ustawiane w pobliżu kluz oraz przewłok rolkowych.

Kluzy: otwory w nadburciu obramowane zaoblonym odlewem z żeliwa chroniącym przechodzące przez nie liny przed przetarciem.

Przewłoki rolkowe: zmniejszają tarcie liny zmieniającej kierunek, krawędzie zabezpieczone półwałkami. Rolki zamontowane w przewłokach obracają się na łożyskach.

Windy cumownicze: na dziobie wykorzystywane jako bębny windy kotwicznej. Sporadycznie są urządzeniami odrębnymi. Na rufie montowane są 1-2 kabestany.

Kabestan: (winda pionowa) składa się z: pionowego bębna, ustawionego na fundamencie przyspawanym do pokładu. Bęben jest napędzany silnikiem elektrycznym za pomocą przekładni.

Winda automatyczna: napęd stanowi silnik elektryczny lub hydrauliczny. Bęben może obracać się na luzowanie lub wybieranie. Przystosowane są do lin stalowych lub syntetycznych. W niesprzyjających warunkach zanim nastąpi pęknięcie liny zostanie ona nieco zluzowana.

CUMOWANIE:

- do nabrzeża

- do dalb

- do beczek

- do burty innego statku

- rufą do nabrzeża, dziobem do beczek

- rufą do nabrzeża z rzuconą na dziobie kotwicą

Cumowanie do nabrzeża rufą:

- rzucona na dziobie 1 lub 2 kotwice lub liny podane na beczkę (gdy przeładunek odbywa się ze statku na statek)

- odbijając od nabrzeża rzuca liny rufowe i wybiera kotwice i bez holownika opuszcza port.

Cumowanie do beczek z dala od nabrzeży:

- symetryczne podanie lin z obu burt z dziobu i rufy

Cumowanie do dalb:

- gdy statek odstawiany na dłuższy postój lub wyładunek prowadzony na barki.

- podobnie jak przy nabrzeżu ale liny przekazywane są łodzią , wykorzystuje się tu obie kotwice i kilka lin podanych na beczki.

Cumowanie do innego statku:

- lekki przechył na burtę przeciwną do cumowanej

- tak jak do cumowania do nabrzeża konieczny jest dodatkowy odbijacz trzymany przez marynarza w okolicy obła dziobowego.

Przeciąganie statku wzdłuż nabrzeża:

- bez pomocy silnika, polega na przeciąganiu lin przekładając cumę dziobową (i szpring rufowy) z prawej burty najdalej do przodu (obie liny wybiera się jednostajnie).

Cumowanie małych statków:

- samodzielne

- bez holowników

- podchodzi dziobem do nabrzeża pod kątem nie większym niż 15 stopni,

- na pokładzie muszą być wyklarowane cumy,

- ucha cum przełożone przez kluzy,

- cumy ułożone w postaci wężyka na pokładzie,

- przygotowane rzutki,

- najpierw podaje się szpring dziobowy potem rufa dopływa do nabrzeża (siła boczna śruby),

- cuma rufowa.

Cumowanie dużych statków:

- wykorzystują holowniki i moc urządzeń pomocniczych, systemy wspomagania.

- Max wiatr 7stB,V10m/s, DP na statkach, echosąda.

Cumowanie tankowców: nie wpływają do portów, podpływają do terminali, cumują i tam odbywa się załadunek.

Szpringi: skierowane wzdłuż statku zapobiegają przesuwaniu się statków wzdłuż nabrzeża.

Bresty: gdy jest silny, odpychający wiatr, krótkie prostopadłe do burty, mają największą moc trzymania.

SLEEPER: lina przewleczona przez pierścień cumowniczy na beczce i wciągnięta na pokład i obłożona na polerze. Podczas odcumowywania następuje zrzucenie wszystkich lin z beczki oprócz sleepera. Załoga rzuca ją sama na końcu na polecenie kapitana i wybiera ją na pokład.

Przygotowanie do cumowania:

- wyklarowanie lin na dziobie i rufie (ułożenie w postaci wężyka po jednej z każdej burty dziobówki i na rufie, oka lin przełożone przez kluzy),

- przygotowanie rzutek (po2, 3 na dziobie i rufie, podawane na polecenie z mostku lub natychmiast jeśli możliwe jest dorzucenie),

- przygotowanie stoperów i odbijaczy.

1. Luzować szpring: raz przełożony przez polek tak aby mógł płynnie się luzować.

2. Przetrzymywać szpring: gdy dziób zbliży się do właściwej pozycji, obkłada się 2 raz aby luzował się wolniej.

3. Trzymać szpring: obłożyć go 3 razy, aby przy dużym obciążeniu nieco się luzowała zanim pęknie.

4. Trzymać szpring mocno: obłożyć 4 raz aby nie mógł się wyluzować.

5. Lina rufowa: podawana równolegle ze szpringiem - służy do dociągania rufy do nabrzeża.

6. Szpring rufowy i liny dziobowe: liny założone na polery na lądzie natychmiast wybrać na bębnie windy cumowniczej. Dociągnięcie powinno odbywać się równo.

7. Stopery łańcuchowe (do lin stalowych) lub linowe: do stopowania liny. Stopowana lina musi być dobrze naprężona.

Odcumowanie: single up- pozostawić na dziobie i rufie po szpringu i jednej cumie. Po wybraniu wszystkich lin - nadaje się: „dziób/ rufa czysta”.

Wyposażenie cumownicze: podwyższona kluza panamska, przewłoka trójrolkowa, pachoły do okładania liny, rolki kierujące, kluza do przepuszczania lin, wciągarka kotwiczno - cumownicza. Oś pionowa - kabestan. Oś pozioma - wymagane rolki kierujące.

---