Podstawowe węzły

1. Zwykły 2. Ósemka 3. Rożkowy 4. Prosty 5. Refowy 6. Szotowy 7. Bramszotowy 8. Flagowy 9. Płaski 10. Wyblinka 11. Holowniczy-Ławkowy 12. Skrót Łańcuchowy

13. Ratowniczy 14. Kotwiczny 15. Związ Wantowy 16. Ciężarek Rzutkowy 17. Rzutkowy 18. Knagowy 19. Cumowy Zwykły 20. Cumowy Żeglarski 21. Cumowy Rybacki 22. Butelkowy 23. Kulka Bosmańska 24. Kapitański (Kajdanki)

11. Kapitański (kajdanki)
	Węzeł ten można zastosować tam gdzie zachodzi potrzeba użycia dwóch pętli wykonanych z jednej liny w obojętnym miejscu na jej długości.

Cumowy rybacki
	Służy do cumowania na palu i pierścieniu. Podobny do palowego; nie zaciska się.

10. Cumowy żeglarski
	Służy do cumowania na palu i pierścieniu. Wygodny, gdy w trakcie wiązania należy przytrzymać naprężającą się cumę.

Cumowy zwykły
	Służy do wiązania na palu lub uchu; pewny dzięki podwójnemu owinięciu, nie ślizga się i nie przeciera.

Knagowy
	Mocowanie zakończeń lin do knagi (a), lub na kołku (b).

Rzutkowy
	Służy do wiązania rzutki na pętli cumy lub holu. Węzeł nie zaciąga się, daje możliwość szybkiego rozwiązania.
Ciężarek rzutkowy
	Rzutka z liny (ciężarek rzurkowy): kilkunastokrotne owinięcie końca liny wokół niej samej (kilkakrotnie złożonej) i zaciśnięcie; prowizoryczna rzutka

9. Związ wantowy
	Węzeł przydatny do stałego łączenia dwóch stalówek, po zaciśnięciu supełki przylegają do siebie. Nieodwracalnie niszczy strunowki i stalowki.

8. Kotwiczny
	Służy do wiązania kotwic, sond, wiader itp. Sposób wiązania na długiej linie jest następujący: w dostatecznej odległości od końca liny wiążemy supeł (nie zaciskamy go jednak) następnie koniec liny prowadzimy przez ucho jak na rysunku. Wolny koniec liny wprowadzamy w poprzednio przygotowany węzeł zwykły, prowadząc go w ślad za liną związaną.

7. Ratowniczy
	Węzeł ten ma szerokie zastosowanie, umiejętność jego sprawnego wiązania obowiązuje każdego żeglarza. Za jego pomocą robi się na końcu liny oko do cumowania, może być użyty do połączenia dwu lin. Typowe zastosowanie to zabezpieczenie człowieka w trudnych warunkach pracy na pokładzie, za burtą lub na wysokości. Pętla tego węzła nie zaciska się nawet przy dużym obciążeniu.

Holowniczy-ławkowy
	Typowe zastosowanie - mocowanie końca liny do przedmiotu stałego w wypadku potrzeby szybkiego zwolnienia mocowania.

6. Wyblinka
	Ma zastosowanie do mocowania liny na palu, pierścieniu. Służy również do cumowania na polerze lżejszych jachtów. Często znajduje zastosowanie przy wiązaniu szczebli linowych (wyblinek) na wantach. Obciążony i mokry węzeł może być trudny do rozwiązania. Wyblinki nie należy zakładać na linach o mniejszej średnicy niż lina, którą wiążemy węzeł wyblinkowy.

Płaski
	Służy do wiązania końców lin o różnych grubościach i budowie, niezbyt obciążonych, często mylony z prostym.

5. Flagowy
	Służy do łączenia dwóch lin o różnej grubości; łatwy do rozwiązania przez pociągnięcie końca pętli.

Bramszotowy
	Ma zastosowanie podobne do szotowego. Stosowany na linach poddawanych większym obciążeniom.

4. Szotowy
	Ma zastosowanie do wiązania szotów i kontraszotów do rogu szotowego żagla. Stosuje się go również do wiązania dwóch niezbyt obciążonych lin o zbliżonych średnicach.

Refowy
	Jest to węzeł płaski z "przetyczką" pozwala na niemal natychmiastowe rozwiązanie poprzez pociągnięcie za wolny koniec przetyczki. "Jachtowe roboty bosmańskie" Gańko, Dziewulski : "stosowany...w wypadku potrzeby szybkiego zwolnienia połączenia... (..) nie należy stosować przy linach narażonych na szarpanie..."

3. Prosty
	Służy do łączenia dwóch lin o jednakowych lub zbliżonych średnicach oraz do refowania. Na zachodzie nazwany reef-knot i używany jako nierozwiązujący się samoczynnie węzeł do refownania żagli, często mylony z płaskim.

Rożkowy
	Zazwyczaj używany przy klarowaniu jachtu. Węzeł rożkowy jest kombinacją tworzoną z odcinka liny (zwykle końcówki fału) i pętli ruchomej prostej. Inaczej: "rożkowy" jest wtedy, gdy jest pętla + lina (konstrukcja) - po zaciągnięciu otrzymujemy węzeł rożkowy.

2. Ósemka
	Używana do zakończenia szotów przeciągniętych przez bloczek lub kipę, by zapobiec późniejszym kłopotom ze złapaniem szotów.

1. Zwykły (supeł)

Jest to zgrubienie liny, które zabezpiecza ją przed wysunięciem się np. z bloku.

1

---