korektę krzywizny otworu w trakcie drążenia.
13. Obliczanie długości i azymutu ze współrzędnych:
- długość
- azymut
14. Obliczanie wierzchołków:
15. Obliczanie powierzchni:
następnie wyniki pomiarów szczegółowych muszą być zorientowane na powierzchni odniesienia według stron świata. W tym celu przyjmujemy jedną z osi ukł. współrzędnych w płaszczyźnie południka przechodzącego przez początek układu. Oś ta i linie do niej równoległe służą do orientacji pomiarów i map, przy czym w terenie nie wyznaczmy południka lecz kąty pomiędzy południkiem a danym kierunkiem, zwane azymutami. Azymut prostej AB - nazywamy kąt ∝AB zawarty pomiędzy południkiem przechodzącym przez punkt A a kierunkiem AB i liczony w prawo, zgodnie z kierunkiem wskazówki zegara, od północnego kierunku południka do prostej AB. Rodzaje azymutów zależnie od tego względem jakiego południka są one wyznaczone: astronomiczny (geograficzny), magnetyczny i kartograficzny. Str.40
11. POMIARY INKLINOMETR.-wykonywane są w badaniach geotechnicznych podłoża, ich celem jest określenie wzajemnych przemieszczeń poszczególnych struktur w podłożu geolog. Przemieszczenia te przejawiają się ruchem jednej warstwy po drugiej, co w terenach o dużym zróżnicowaniu rzeźby powoduje zjawisko pełzania warstw, powstawanie garbów, rowów, a nawet nieciągłości. Pomiary inklinometryczne polegają na określaniu z pomiarów geodezyjnych w kolejnych okresach czasowych współrzędnych znaków geodezyjnych zastabilizowanych. Ze zmiany współrzędnych w kolejnych okresach wyznacza się wektory i kierunki przemieszczeń:
uxi= XiA - XiW
uyii= XiA - XiW
uHi= XiA - XiW
W opisany sposób wyznacza się przemieszczenia terenu i urządzeń na nim zbudowanych, np. Rurociągów na terenach górniczych, które ulegają zmianom wywołanym wpływami eksploatacji górniczej, dokonuje się oceny bezpieczeństwa zapór wodnych, zbiorników odpadów lub na terenach osuwiskowych, na których nastąpiło przemieszczenie warstw wgłębnych
12. KRZYWIZNA OTW. WIERTNICZEGO- odchylenie faktycznie otrzymanej osi od osi projektowanej. Faktyczny przebieg osi wykonanego otworu określany jest sondami inklinometrycznymi.
Sonda ma długość 1m, posiada czujnik mierzący kąt pochylenia β, porusza się w głąb otworu po rowkach specjalnie zapuszczonej rury inklinometrycznej. Jednak w sondach wykorzystywanych do pomiaru otworów wiertniczych, w których nie ma rowków prowadnikowych do wyznaczania azymutu (kąta kierunkowego) wektora odchylenia osi otworu od pionu stosujemy giroskopy lub girokompasy. W niektórych otworach możemy stosować busole, jeśli nie występuje tam materiał magnetyczny. W przypadku, jeśli oś projektowana nie była osią pionową krzywiznę otworu obliczamy analitycznie jako różnicę faktycznego odchylenia osi od pionu oraz odchylenia tej osi od pionu obliczonego z danych projektowych. Sondy inklinometryczne stosowane do pomiaru krzywizny mogą być opuszczone w otworach lub przewodach wiertniczych. Te ostatnie umożliwiają kontrolę procesu wiercenia, a na podstawie tej kontroli