CHÓD I ZABURZENIA CHODU
CHÓD - jedna z najbardziej złożonych codziennych czynności ruchowych. W tej prawidłowej czynności uczestniczą: móżdżek, droga pozapiramidowa i układ przedsionkowy.
Powtarzalne ruchy kroczenia powstają w ośrodkach lędźwiowo-krzyżowych rdzenia kręgowego i są modyfikowane przez wpływ: kory mózgowej, jąder podstawy, pnia mózgu, móżdżku. I oparte na różnych sprzężeniach zwrotnych propioceptywnym, przedsionkowym, wzrokowym.
W badaniu chodu oceniamy jednoczesnie: zaburzenia równowagi, koordynacji ruchów.;
* CHÓD PARETYCZNY (NIEDOWŁADNY)
- chory chodzi powoli, małymi krokami, z trudnością przesuwa stopy, powłóczy
nogami
- jeśli niedowład jest szczególnie nasilony w prostownikach stóp chód staje się
brodzący
- występowanie: NIEDOWŁAD WIOTKI KOŃCZYN DOLNYCH
* CHÓD BRODZĄCY:
- spowodowany osłabieniem mięśni zginaczy grzbietowych stóp. Ze względu na częściowe lub całkowite opadanie stopy kończyna dolna podczas kroczenia musi być unoszona wyżej niż zwykle, aby uniknąć zaczepiania paluchem o podłoże. Jednostronny chód brodzący jest zwykle wynikiem uszkodzenia korzenia L5, neuropatii kulszowej lub strzałkowej. Chód brodzący występuje obustronnie zazwyczaj zazwyczaj z powodu obwodowej polineuropatii lub poliradikulopatii lędźwiowo-krzyżowej.
* CHÓD KACZKOWATY:
- podczas chodzenia kołysanie w biodrach
- uderzająca trudność wchodzenia na schody
- występuje niedowład mm.obręczy i ud
- występowanie: POSTĘPUJĄCA DYSTROFIA MIĘŚNIOWA
* CHÓD SPASTYCZNY (KURCZOWY):
- chory podczas chodzenia nie zgina kończyn w stawach, z trudnością odrywa stopy
od podłoża i przesuwając kończyny zaczepia palcami o podłogę
- występowanie: NIEDOWŁAD SPASTYCZNY KOŃCZYN DOLNYCH
* CHÓD KOSZĄCY:
- chodzenie umożliwiają głównie ruchy w stawie biodrowym
- wyprostne ułożenie kończyny jest powodem tego, że chory podczas chodzenia nie
odrywając niedowładniętej stopy od podłogi zakreśla pólkule czyli kosi
- jednocześnie kończyna górna zachowuje charakterystyczne ułożenie zgięciowe
ramię jest lekko odwiedzione, przedramię zgięte, ręka i palce ręki zgięte dłoniowo
- występowanie: SPASTYCZNY NIEDOWŁAD POŁOWICZY POCHODZENIA
MÓZGOWEGO
*CHÓD MAŁYMI KROCZKAMI (parkinsonowski):
- jednoczesne usztywnienie i pochylenie tułowia ku przodowi
- niewielkie zgięcie stawów biodrowych i kolanowych
- kończyny górne są zgięte fizjologicznych stawach łokciowych, ramiona
przywiedzione, często z drżeniem spoczynkowym w postaci nawracania-odwracania
- chód jest inicjowany powoli
- brak fizjologicznych współruchów kończyn górnych - balansowanie rąk podczas
chodzenia
- wystepowanie; ZESPOŁY PARKINSONOWSKIE
* CHÓD MÓŻDŻKOWY:
- podobny do chodu człowieka pijanego
- chwianie się i zataczanie podczas chodzenia
- aby utrzymać równowagę chory szeroko rozstawia kończyny - chód na szerokiej
podstawie
- asynergia tułowia: brak prawidłowej koordynacji ruchów kończyn dolnych
i tułowia, chory podczas chodzenia jakby pozostawia tułów w tyle
- zamknięcie oczu nie zwiększa zaburzeń lub tylko je nasila
- w razie uszkodzenia robaka, chory pada do tyłu
- w uszkodzeniu półkuli chory pada na stronę uszkodzenia
* CHÓD TYLNOSZNUROWY (GENERALSKI)
- dyssymetria: kroki nierównej długości, zwykle większe niż prawidłowe,
chory nadmiernie zgina kolana, gwałtownie wyrzuca stopy i silnie
uderza piętą o ziemię
- chód jest niepewny Podczas chodzenia chory stale patrzy na stopy
- zamknięcie oczu nasila zaburzenia
- występowanie: choroby przebiegające z uszkodzeniem sznurów tylnych:
WIĄD RDZENIA
ZWYRODNIENIE SZNUROWE RDZENIA
(w niektórych postaciach zapalenia wielonerwowego pobłonicze,
alkoholowe - uszkodznie obwodowych włókien przewodzących pobudzenia
proprioceptywne
* CHÓD ASTAZJA-ABAZJA:
- histeryczne zaburzenie chodu
- zwykle mimo prawidłowej koordynacji ruchów kończyn w pozycji leżącej lub
siedzącej, pacjent nie może stać lub chodzić bez dodatkowej pomocy. Czasem po
odwróceniu uwagi utrzymuje równowagę i wykonuje kilka kroków prawidłowo
po czym demonstruje utratę równowagi.
* CHÓD PRZEDSIONKOWY:
- pacjent ma stałą skłonność do padania w jedną stronę, gdy idzie lub stoi.
- badanie nerwów czaszkowych wykazuje oczopląs z wyraźną asymetrią.
- stwierdzenie prawidłowego czucia głębokiego głębokiego siły mięśniowej pozwala
wykluczyć jednostronną niezborność czuciową i niedowład połowiczy.
* CHÓD PLĄSAWICZO - ATETOTYCZNY:
- nieregularne ruchy, które przerywają płynne płynne wykonanie prawidłowego
chodzenia.
- ruchy zgięcia lub wyprostu w stawie biodrowym są częste i nieprzewidywalne,
co przejawia się jako kołysanie biodrami.