6. Pomiary selektywności dla małych sygnałów

Selektywnością odbiornika nazywa się jego zdolność do wydzielania sygnału pożądanego spośród innych sygnałów niepożądanych, lub zakłóceń radioelektrycznych, które mogą być odebrane przez antenę jednocześnie z sygnałem pożądanym

Pomiar selektywności dla małych sygnałów możemy wykonać dwoma metodami: jednosygnałową oraz dwusygnałową. Pomiar metodą jednosygnałową należy wykonać w układzie jak na rysunku poniżej, doprowadzając możliwie słaby sygnał na poziomie sygnału czułości odbiornika, modulowany napięciem o częstotliwości 1000Hz do głębokości 30% i o częstotliwości pomiarowej zalecanej przez normę. Np. w AM dla fal długich jest to 200kHz,dla fal średnich 1 MHz oraz dla fal krótkich 9,6MHz. Odbiornik należy dostroić do częstotliwości pomiarowej, a regulatorem wzmocnienia ustawić maksymalną moc wyjściową. Następnie należy dostrajać generator powyżej i poniżej częstotliwości pomiarowej, regulując jednocześnie poziom sygnału wejściowego, aby ponownie uzyskać normalną moc wyjściową. Odbiornik o regulowanej selektywności należy badać w położeniu regulatora odpowiadającym największej selektywności.

7. Odwrócona krzywa selektywności

Odwrócona krzywa selektywności jest widoczna na rysunku poniżej. Z tego co powiedział mi sam dr Więcek należałoby to tak rozumieć i pomierzyć: dostrajamy się do jakiejś częstotliwości na generatorze - powiedzmy 98 MHz (zalecana przez normę). Musimy ustawić moc wyjściową odbiornika na poziom mocy użytkowej, czyli jakieś tam miliwaty (lub W). Na ogół przyjmuje się, że ta moc użytkowa jest równa mocy normalnej (500 mW, 50 mW itd.). Następnie odstrajamy się od danej częstotliwości, np. „w górę” i wykonujemy pomiar amplitudy sygnału. Najważniejsze jest to, aby przez cały czas pomiarów na obciążeniu utrzymywana była moc normalna (czyli przyjęte np. 50mW) !!! Tak samo postępujemy w trakcie pomiarów dla niższych częstotliwości niż początkowa („odstrajamy się w dół”).

8. Najistotniejsze zjawiska nieliniowe w odbiorniku radiowym. Rząd nieliniowości. Wpływ na odbiór.

Modulacja skrośna - pasożytnicze zmodulowanie sygnału użytecznego silnym sygnałem niepożądanym z poza pasma pożądanego.Za modulację skrośną odpowiada nieliniowość 3 rzędu. Ponieważ na wejściu odbiornika mamy najczęściej jeden obwód rezonansowy, więc do obwodu wzmacniacza w.cz. jednocześnie z sygnałem pożądanym przenikają sygnały niepożądane. Zwykle te sygnały są tłumione przez następne obwody rezonansowe i e efekcie na wyjściu odbiornika uzyskujemy odbiór niezakłócony. Jednak zdarza się, że do wyjścia odbiornika przenika sygnał niepożądany, który jakgdyby nie został stłumiony mimo znacznej różnicy częstotliwości między jego falą nośną a falą nośną sygnału pożądanego do którego został dostrojony odbiornik. Jest to możliwe gdy do wzmacniacza w.cz przenika dość silny niepożądany sygnał i wskutek nieliniowości następuje modulowanie sygnału pożądanego sygnałem niepożądanym. W takim wypadku kolejne obwody rezonansowe wzmacniacza nie są w stanie wyeliminować sygnału przeszkadzającego, gdyż przenosi się on za pośrednictwem fali nośnej sygnału pożądanego. Takie zjawisko nosi nazwę modulacji skrośnej. Charakterystyczną cechą modulacji skrośnej jest to, że sygnał przeszkadzający występuje zawsze jednocześnie z sygnałem pożądanym.

Intermodulacja - pojawienie się w kanale użytecznym sygnałów zakłócających, których harmoniczne sumy lub różnicy mają takie częstotliwości, które wnikają w kanał użyteczny (na skali powstaje stacja, która nie powinna się tam znajdować). Dwa dostatecznie silne sygnały niepożądane, przenikające do obwodu wejściowego wzmacniacza w.cz mogą w pewnych przypadkach z powodu zjawiska intermodulacji powodować duże zakłócenia na wyjściu odbiornika. W przypadku nieobecności sygnału pożądanego do którego jest dostrojony odbiornik na wyjściu mogą występować oba sygnały niepożądane jednocześnie a w obecności sygnału pożądanego dodatkowo występuje gwizd interferencyjny. Istota zjawiska intermodulacji polega na pierwszym elemencie wzmacniającym wskutek nieliniowości pojawia się przemiana sumacyjna w wyniku której wytwarzają się składowe o częstotliwościach na które może reagować odbiornik.

Blokowanie silnym sygnałem zakłócającym - to efekt „zatykania” odbiornika na wskutek detekcji sygnału w.cz. na nieliniowości stopni wejściowych odbiornika.(zmniejszenie głośności lub utrata głośności stacji, zazwyczaj występuje w pobliżu nadajników).

9. Selektywność odbiornika dla dużych sygnałów (praca nieliniowa odbiornika). Miary selektywności dla dużych sygnałów.

10. Miary wierności odtwarzania charakteryzujące liniową pracę odbiornika

Zniekształcenia liniowe możemy podzielić na :

- zniekształcenia tłumieniowe - wywołane nierównomiernym wzmocnieniem poszczególnych składowych widma sygnału i powodujące powstawanie modulacji amplitudy. Modulację amplitudy można usunąć przez zastosowanie przed detektorem częstotliwościowym skutecznie działającego ogranicznika amplitudy (zniekształcenia tłumieniowe są zauważane przez ucho ludzkie ,gdy moc spadnie o 3 dB). Możemy do nich zaliczyć: zniekształcenia modulacji amplitudy - związane z rzeczywistą krzywą rezonansu. Występuje tu zjawisko osłabienia wyższych tonów przy zbyt ostrej krzywej rezonansu. Zniekształcenia będą tym mniejsze, im większa będzie szerokość pasma wzmacniacza wielkiej częstotliwości i im bardziej będzie płaski przebieg krzywej rezonansu w okolicach wierzchołka.

- zniekształcenia fazowe - związane z nielinearnym przebiegiem kąta fazowego wzmocnienia w funkcji częstotliwości, czyli ze zmianami grupowego czasu przejścia, które są przyczyną powstawania nielinearnych zniekształceń modulacji.

Miarą zniekształceń tłumieniowych są nierównomierności przebiegów charakterystyk wzmocnienia w funkcji częstotliwości ,a miarą zniekształceń fazowych są odchylenia charakterystyk fazowych od przebiegu prostokątnego.

11.Miary wierności odtwarzania charakteryzujące nieliniową prace odbiornika.

Zniekształcenia nieliniowe dzielimy na:

-harmoniczne;

-intermodulacyjne;

Zniekształcenia nieliniowe polegają na powstawaniu sygnałów o częstotliwościach harmonicznych i kombinowanych. Przy ich powstawaniu sygnał na wyjściu danego stopnia w odbiorniku zawiera dodatkowe składowe, nie występujące w sygnale wejściowym. Są konsekwencją nieliniowej charakterystyki lamp i tranzystorów.

Podstawową marą zniekształceń nieliniowych harmonicznych jest współczynnik zawartości harmonicznych definiowany następująco:

gdzie:

- Amplituda lub wartość skuteczna podstawowej sinusoidy prądu lub napięcia;

- Amplitudy lub wartości skuteczne prądu lub napięcia o częstotliwościach odpowiadających kolejnym harmonicznym;

W przypadku, gdy sygnał zawiera kilka składowych o różnych częstotliwościach

może wystąpić zjawisko intermodulacji zarówno w stopniach wielkiej jak i małej częstotliwości. Polega ono na powstawaniu dodatkowych składowych o częstotliwościach kombinowanych, które nie są związane zależnościami harmonicznymi z częstotliwościami podstawowymi, mogące powodować dodatkowe efekty zakłócające niekiedy bardziej szkodliwe od efektów wywołanych składowymi harmonicznymi.

12.Miary promieniowania odbiornika.

Promieniowanie odbiornika to najogólniej rzecz biorąc zdolność do niepożądanego wysyłania energii wielkiej częstotliwości w przestrzeń przez odbiornik. Charakteryzuje go jako nadajnik.

Promieniowanie odbiornika odbywa się głównie za pośrednictwem anteny, uziemienia i przewodów sieci zasilającej, po których energia wielkiej częstotliwości rozchodzi się również bezpośrednio.

Miarą promieniowania odbiornika jest wartość natężenia pola, wytwarzanego przez odbiornik w określonej odległości od niego oraz wartość napięcia wielkiej częstotliwości, jaką wytwarza odbiornik na zaciskach sieci zasilającej i anteny, określoną względem ziemi, tj. składowa niesymetryczna napięcia.

WAŻNE!!!!!!!

Odbiornik superheterodynowy wypromieniowuje głównie energię o częstotliwości heterodyny i jej harmonicznych oraz o częstotliwości pośredniej.

Odbiornik superreakcyjny może wypromieniowywać energię o częstotliwości sygnału i o częstotliwości wygaszania.

1.Schemat blokowy i cechy odbiornika o wzmocnieniu bezpośrednim.

blok1-przestrajane obwody wejściowe bardziej lub mniej rozbudowane;

blok2-wzmacniacz wielkiej częstotliwości z obwodami rezonansowymi;

blok3-detektor;

blok4-wzmacniacz napięciowy małej częstotliwości (szerokopasmowy);

cechy:

Wzmocnienie sygnału odbywa się na częstotliwości emisji sygnału;

Odbiornik ten stosowany jest przy odbiorze jednej stacji pracującej na stałej częstotliwości;

Mniejsza stabilność pracy przy dużej czułości;

Odbiornik ten w najprostszy sposób wzmacnia i przetwarza energię elektryczną wielkiej częstotliwości na energię małej częstotliwości;??????????????

Najprostsze odbiorniki tego typu posiadały detektor lampowy ze sprzężeniem zwrotnym, które odtłumiało obwody wejściowe zwiększając przez to czułość i selektywność odbiornika;

Konieczność przestrajania za każdym razem wszystkich obwodów podczas przechodzenia na odbiór innej stacji;

Mała selektywność i czułość, jednakże większa w porównaniu z odbiornikiem detektorowym;

Skomplikowana konstrukcja;

Odbiornik stosowany bardzo rzadko;

Nie zachodzi w nim przemiana częstotliwości;

2.Schemat blokowy i cechy odbiornika superheterodynowego.

blok1-obwody wejściowe zazwyczaj jeden lub dwa, przeznaczone do wydzielania pożądanego sygnału;

blok2-wzmacniacz wielkiej częstotliwości stosowany zwykle w odbiornikach superheterodynowych wyższej klasy;

blok3-układ mieszający, stopień przemiany częstotliwości z generatorem lokalnym-heterodyną. Stopień przemiany przetwarza częstotliwość wielką na częstotliwość pośrednią;

blok4-wzmacniacz częstotliwości pośredniej z filtrami składającymi się z obwodów rezonansowych dostrojonych na stałe do danej częstotliwości pośredniej;

blok5- detektor;

blok6-wzmacniacz małej częstotliwości. Wzmacnia sygnał do wymaganego poziomu;

blok7-generator(heterodyna zsynchronizowana);

cechy:

W dwóch pierwszych blokach ma miejsce dostrojenie do częstotliwości odbieranego sygnału;

Odbiornik ten wykorzystuje przemianę częstotliwości;

Częstotliwość pośrednia jest wytwarzana w ten sposób, aby miała wartość stałą;

Wykorzystanie tzw. przemiany różnicowej
;

Bogate widmo, bardziej zanieczyszczone w celu wzmocnienia sygnału na stałej częstotliwości;

Dzięki
uzyskuje się lepsze właściwości wzmacniacza;

Lepsza czułość i selektywność;

Stałość parametrów odbiornika przy przestrajaniu;

Poprawa wierności odtwarzania;

Poziom sygnału na wejściu jest mały (nie można go więc spróbkować);

Znacznie prostsza konstrukcja w porównaniu z odbiornikiem o wzmocnieniu bezpośrednim o tej samej liczbie obwodów rezonansowych;

Duży poziom szumów własnych odbiornika;

Odbiornik ten umożliwia odbiór sygnałów stereofonicznych;

Nie trzeba zmieniać wzmocnienia odbiornika przy wyborze różnych stacji , ponieważ automatyczna regulacja wzmocnienia zapewnia niewielkie zmiany mocy wyjściowej odbiornika przy odbiorze stacji o różnych napięciach zaindukowanych w antenie;

3.Schemat blokowy i cechy odbiornika synchrodynowego(synchronicznego).

gdzie:

blok1- układ mieszający;

blok2-filtr dolnoprzepustowy;

blok3-lokalny generator (heterodyna);

cechy:

W porównaniu z odbiornikiem superheterodynowym, tu na wyjściu otrzymuje się od razu małą częstotliwość wydzieloną przez odpowiedni filtr;

Spotęgowanie napięcia częstotliwości nośnej sygnału za pośrednictwem zsynchronizowanej heterodyny;

Występują w tym odbiorniku trudności związane z synchronizacją częstotliwości heterodyny;

1. Zalety i wady odbiornika superheterodynowego.

Zalety:

Duża czułość na skutek zwykle kilkustopniowego wzmocnienia częstotliwości pośredniej

są selektywne na skutek zastosowania kilku filtrów nastrojonych na stałe na częstotliwość pośrednią

zapewniają dobre odtwarzanie dźwięku ponieważ filtry pośredniej częstotliwości przenoszą stosunkowo szerokie pasmo

są stabilne w pracy i odporne na wzbudzenie, gdyż nie mają obwodów dodatniego sprzężenia zwrotnego, wskutek czego nie wytwarzają „gwizdów” nawet przy przestrajaniu

umożliwiają stosowanie układów automatycznej regulacji wzmocnienia dzięki dużej wartości sygnału doprowadzanego do dekodera

proste w obsłudze bo strojenie za pomocą jednego pokrętła, którym przestraja się jednocześnie obwód wejściowy i obwód heterodyny

tania produkcja

Wady:

1. zakłócanie odbioru przez sygnał lustrzany pochodzący od stacji pracującej na częstotliwości większej o podwójną wartość częstotliwości pośredniej od częstotliwości na którą nastrojony jest odbiornik

2. zakłócenia sygnałem interferencyjnym - powstaje on z nałożenia się dwóch stacji zakłócających, których częstotliwości dają sumę lub różnicę równą częstotliwości pośredniej. Zakłócenia te są wtedy odczuwalne jeżeli sygnał obu stacji są na tyle silne, iż przenikają do mieszacza mimo nastrojenia obwodu wejściowego na inną stacje. Zakłócenia te mogą wystąpić przypadkowo w szczególnym zbiegu okoliczności dlatego nie SA zasadniczą wadą tego dobiornika

3. złożona konstrukcja trudna do wykonania w warunkach amatorskich - to chyba już nie aktualne

2.Wybór przemiany (sumaryczna różnicowa)

Przemianą częstotliwości nazywamy proces stosowany w odb. superheterodynowych, w którym odebrane z anten prądy w.cz. zamieniane są na inne prady w.cz. zwanej częstotliwością pośrednią fp. Przy przemianie częstotliwości można dowolnie wykorzystać jako częstotliwość pośrednią bądź sumę (fh+fs) lub różnicę(fh-fs). Ze względu na selektywność i wzmocnienie wzmacniacza p.cz korzystne jest stosowanie możliwie małej fp<fs ,stad w praktyce stosuje się fp uzyskane w wyniku przemiany różnicowej

Przy danej fp istnieją dwie f heterodyny fh1 i fh2 przy których można odbierać częstotliwość sygnału pożądanego fs tj. fh1=fs-fp (fh1<fs) przemiana sumacyjna lub fh2=fs+fp (fh2>fs). W praktyce przeważnie stosowana jest ta ostatnia ze względu na większy zakres odbieranych częstotliwości, zwana przemiana różnicową

fp= fh-fs

(z wykładu)

Mała częstotliwość pośrednia (przemiana różnicowa) pozwala łatwo uzyskać wąskie pasmo przenoszenia, dużą selektywność dla małych dostrojeń, większe stabilne wzmocnienie na stopień. Wada to małe tłumienie sygnałów lustrzanych. Tłumienie to jest tym większe im większy jest stosunek 2fp/fs

Duża fp to: szerokie pasmo przenoszenia, duże tłumienie f lustrzanej, mała selektywność dla małych odstrojeń

3.Kanały niepożądane odbiornika radiowego z liniową przemianą.

Przemiana w odb superhet. jest zjawiskiem nieliniowym. Na wejsciu układu jest podany pojedynczy sygnał : f=(k*fh±fp)/m

k- rząd nieliniowości .dla heter. k,m liczby całkowite

m- rząd nieliniowości dla sygnału

Najlepszy przypadek jest gdy k=0 a m.=1 f=fp (nie jest wykorzystana przemiana)

Gdy k=0,m.=2 to f=fp/2

kiedy k=1 i m=1 to wtedy mówimy o przemianie liniowej

f= fh - fp = fs (sygnał użyteczny)

f= fu + fp = fsl (sygnał lustrzany)

(sowa powiedział na konsultacjach ze niepożądana jest jeszcze f pośrednia )

4.Kanały niepożądane odbiornika z nieliniową przemianą.

Nieliniowa przemiana jest wtedy kiedy k,m≥2

Wzór jak wcześniej : f=(k*fh±fp)/m

f=(2fh + fp) /2

f=(2fh - fp) /2

rząd 2 i 3 mają największy wpływ na zmianę nieliniowości

( a do tego powiedziała zenieporządanesą f pośrednie i druga harmoniczna sygnału ale tak plątał się w zeznaniach ze nie mam pewności)

(za to Borowiec na kablówce powiedział że zakłócenia drugiego rzędu to takie które

jeżeli jest n*fh±m*fp to drugi rząd zakłóceń jest wtedy jęśli |m| +|n|=2

a trzeci rząd to |m| +|n|=3 )

5. Częstotliwość dostrojenia odbiornika 102MHz. Częstotliwość pośrednia 10,7MHz Wyznaczyć częstotliwości 5 najistotniejszych kanałów niepożądanych przy podaniu na wejście odb. pojedynczego sygnału zakłócającego.

(rozumiem ze to jakby zadanie obliczeniowe )

fp=10,7MHz

fs=102mHz

6. Rola obwodów wejściowych w

odbiorniku superheterodynowym

Selektywny obwód wejściowy powinien cechować się odpowiednią selektywnością, mieć odpowiednią szerokość pasma przenoszonych częstotliwości. Odpowiedni zakres przestrajania, oraz przekazywać sygnały z anteny do następnego stopnia z jak najmniejszymi stratami.

Czyli :

- Odseparowywać sygnał pożądanych

od zakłóceń (selektywność)

- Doprowadzać go do z możliwie dużą amplitudą do obwodów I stopnia wzmacniającego

- Szczególnie w odbiornikach superheterodynowych, powinny tłumić sygnał lustrzany.

- wytłumienie częstotliwości pośredniej które mogą dostać się z anteny do odbiornika. (eliminator p.cz)

… (Stosuje się w obwodach we. pewne dodatkowe środki tłumiące syg. Lustrzane f_l. Osłabienie f_l z uwzględnieniem wpływu sprzężenia z anteną określa się przez tłumienność: γ_R-wykorzystanie obw. we przy f_R (cz. rezonansowa); γ_L-wykorzystanie obw. we. przy f_l (lustrzanka)

Stosuje się dodatkowe eliminatory lustrzanki w postaci szereg. Lub równoległych obw. rezonansowych lub przez kompensacje lustrzanki ) …

(Mieszacz - powinien mieć duze nachylenie charakterystyki przemiany częstotliwości oraz duze wzmocnienie przemiany. Napiecie heterodyny i wyjściowe napiecie sygnalu w.cz powinny w jak najmniejszy stopniu przenikac na wyjscie mieszacza. )

7. Skutki niedokładnego spełnienia warunku współbieżności w odbiorniku superheterod

W urządzeniach radiowych istnieje potrzeba jednoczesnego przestrajania kilku obwodów rezonansowych. Przykładem takiego urządzenia jest odbiornik z przemianą częstotliwości. W odbiorniku z przemianą częstotliwości jednocześnie z przestrajaniem heterodyny są przestrajane wejściowe obwody rezonansowe.

W całym zakresie przestrajania różnica między częstotliwością heterodyny a częstotliwością rezonansową obwodów wejściowych powinna być stała i równać się częstotliwości pośredniej.

Więc maksymalna odchyłka częstotliwości rezonansowej obwodów wejściowych w stosunku do f_s nie może być większa niżeli 10 - 15 %. Wówczas spadek wzmocnienia obwodów w.cz mieści się w dopuszczalnych granicach oraz unika się pracy na zboczu krzywej przenoszenia., co prowadzi do zniekształceń sygnału w torze, pogorszenie czułości użytkowej . Trudność utrzymania warunku współbieżności polega na tym, że są to obwody pracujące dla różnych częstotliwości na ogół o różnych dobrociach i innego rodzaju (obw we(filtry w.cz) -> LC, obw heterodyny - RC).

…(Podczas przestrajania obwodu heterodyny jednocześnie z pozostałymi obwodami strojonymi powstaje błąd tym mniejszy im: - mniejsza jest f_p (f p.cz.) w porównaniu z f_s (sygnał odbierany).

- mniejszy jest stosunek maksymalnej do minimalnej częst. sygnału.

Błąd ten powoduje że:

-syg. wyselekcjonowany w obwodach we jest mniejszy niż możliwy do uzyskania z powodu przesunięcia względem siebie rezonansów w kolejnych stopniach,

- maleje czułość odbiornika

- maleje wzmocnienie kolejnych stopni przestrajanych odbiornika

Jeśli błąd dostrojenia jest większy przy większych częstot. to wpływ tego błędu na pracę odb. jest prawie stały.)…

8. Wybór częstotliwości pośredniej

Odbiór heterodynowy polega na przetworzeniu odbieranego sygnału w.cz na sygnał o innej częstotliwości zwanej częstotliwością pośrednia. (p.cz). Częstotliwość pośrednią otrzymuje się w stopniu przemiany w wyniku wzajemnego mieszania na elemencie nieliniowym napięcia odbieranego sygnału w.cz i generatora lokalnego zwanego heterodyną.

Częstotliwość heterodyny jest równa sumie lub różnicy częstotliwości odbieranego sygn i heterodyny

F_P = F_S - F_H

F_P = F_H - F_S

F_P - częstotliwość pośrednia

F_H - częstotliwość heterodyny

F_S - częstotliwość odbieranego sygn. w.cz

Wybór fp.cz decyduje o jakości odbioru radiowego. Podczas przemiany częstotliwości mogą powstać zakłócenia wywołane obecnością sygnału lustrzanego. Dla uniknięcia zakłóceń pochodzących od sygn lustrzanych należy wybierać częstotliwość pośrednią możliwie dużą (lustrzanka poza zakresem charakterystyki przenoszenia) wtedy odbiór sygnału pożądanego jest niezakłócony. Z kolei na selektywność i wzmocnienie wzmacniaczy p.cz. korzystnie jest stosować możliwie małą f p.cz F_p<F_s .

Podsumowując mała f p.cz -> selektywność

Duża f p.cz -> wytłumienie lustrzanki

9 Cechy charakterystyczne małej częstotliwości pośredniej i dużej częstotliwości pośredniej.

I) mała częstotliwość pośrednia fp

- pozwala uzyskać wąskie pasmo przenoszenia i dużą selektywność przy małych odstrojeniach

- stabilne wzmocnienie na stopień (duże)

- wadą jest małe tłumienie fl lustrzanych sygnałów

II) duża częstotliwość pośrednia fp

- łatwe uzyskanie szerokiego pasma przenoszenia

- duże tłumienie sygnałów lustrzanych

- słaba selektywność prz małych odstrojeniach

- wada: małe dopuszczalne wzmocnienie na stopieAM~ 465kHz i 2MHz (W nowszych odbiornikach wyższa)

FM~ 10,7 MHz

Wybór: fp =fh + fs ; fp = | fh - fs | - stosowana

Patrz punkt 10

10. Podwójna przemiana częstotliwości Cel stosowania, Schemat blokowy odbiornika i jego cechy charakterystyczne,

Jak wiadomo podczas przemiany częstotliwości mogą powstac zakłócenia wywolane obecnością sygnalu lustrzanego. Zamiast jednej częstotliwości pośredniej powstają także w mieszaczu produkty od sygnału lustrzanego, dlatego wybieramy dość dużą częstotliwość pośrednią bądź stosujemy układy z podwójną przemianą częstotliwości. Tutaj w celu usunięcia z charakterystyki przenoszenia odbiornika częstotliwości lustrzanej stosujemy możliwie dużą pierwszą częstotliwość pośrednią (2Mhz) natomiast druga wynosi już standardowo 465 kHz.

Podsumowująć we wzmacniaczu p.cz :

- Pierwsza częstotliwość jest duża i zapewnia skuteczne tłumienie sygnałów lustrzanych,

- Druga natomiast jest mała i zapewnia uzyskanie odpowiedniej selektywności.

1.i 2. Moc szumów rezystora w paśmie B_sz­ i wartość średnia kwadratowa SEM szumów termicznych rezystora w paśmie B_sz

Szumy cieplne rezystora R reprezentowane są przez napięciowy generator szumów e_szt połączony z bezszumną rezystancją R lub za pomocą prądowego generatora szumów i_szt dołączonego równolegle do idealnie bezszumnej konduktancji G=1/R; średnia kwadratowa wartość napięcia/prądu szumów: Więc wartość mocy szumów rezystora w paśmie B_sz wynosi:

3. Definicja pasma szumowego. Interpretacja graficzna.

Pojęcie zastępczego pasma szumowego; powierzchnie pod rzeczywistą funkcja przenoszenia i pod zastępczą prostokątną funkcją przenoszenia są jednakowe

N=kTB

W tym wzorze pod pojęciem szerokości pasma układu należy rozumieć zastępczą szumową szerokość pasma, odpowiadającą charakterystyce przenoszenia. Jeśli układ elektryczny jest opisany funkcją przenoszenia H(f) to zastępcza szerokość pasma wyraża się zależnością:

4. Szumy sieci rezystancyjnych.

Szumy cieplne rezystora można w bardzo szerokim zakresie

częstotliwości przedstawić za pomocą układów zastępczych podanych na rysunku

W układach tych szumy cieplne rezystora R reprezentowane są przez napięciowy generator szumów e_szt połączony szeregowo z idealnie bezszumną rezystancją R, względnie za pomocą prądowego generatora szumów i_szt dołączonego równolegle do idealnie bezszumnej konduktancji G=1/R.

5. Szumy sieci RLC.(szumy cieplne obwodu rezonansowego).

Napięcie szumów cieplnych równoległego obwodu rezonansowego można wyznaczyc jako równoległe połączonych rezystancji R i pojemności C. W tym celu równoległy obwód rezonansowy (rysunek) zastąpimy równoważnym układem szeregowym przedstawionym na tymże rysunku.

Równoważną szeregową rezystancję r i reaktancję x znajdujemy ze wzoru:

Przebieg zmian równoważności rezystancji równoległego obwodu rezonansowego w funkcji częstotliwości.

---