30. Obsługa komunikacyjna obszarów zurbanizowanych.

V/3 Obsługa komunikacyjna obszarów zurbanizowanych.

Sieć ulic:

- system komunikacji

- urbanistyczna osnowa struktury miasta

- kształtują przestrzeń publiczną

- oddziałują na styl życia w mieście

Ogólna zasada kształtowania sieci ulic:

1. Zgodność przebiegu układu podstawowego z kierunkami głównymi ciągu ruchu.

2. Zapewnienie jak najkrótszego połączenia.

3. Zapewnienie układowi czytelności oraz hierarchizacji struktury.

4. Dostosowanie gęstości sieci do funkcji i gęstości zabudowy z uwzględnieniem przyjętej polityki komunikacyjnej.

5. Dostępność komunikacyjna i możliwość parkingowa obszaru(np. duże centra handlowe).

6. Zachowanie sprawności w warunkach awaryjnych.

7. Dogodność prowadzenia tras komunikacji zbiorowej.

8. Realność techniczno-finansowa oraz ekonomiczna efektywność rozwiązania

9. Możliwość dogodnego etapowania sieci i elastyczność przekształceń.

Układ zewnętrzny ulic:

główny i zbiorczy

lokalny dojazdowy

dojazdowy

ciągi pieszych

Przyjęcie modelu zależy od:

• stanu istniejącej zabudowy

• fizjografia - ukształtowanie terenu

• wielkość osiedla

• położenie w stosunku do centrum miasta

Mogą być też modele mieszane:

model kleszczowy

- łatwo zagospodarować zieleń

- łatwo prowadzić ciągi piesze

- nie ma ruchu tranzytowego i obcych użytkowników

- dobry dla komunikacji zbiorowej

- wadą są długie przejaz

model z obwodnicą zewnętrzną

- ruch samochodowy prowadzony jest na zewnątrz

- sieć ciągów pieszych można kształtować niezależnie od samochodów

model z obwodnicą wewnętrzną

- wadą jest to że ruch jest prowadzony wewnątrz

model półzamknięty

model sieczny

- łatwe dojazdy, dobre dla komunikacji zbiorowej

- centrum narażone jest na ciągły ruch

model sięgaczowy

model rusztowy

- jest prosty, czytelny

- dobrze dostępny ruch, równomiernie rozłożony

- nie eliminuje z ruchu obcego

- zły dla komunikacji zbiorowej

V/4 Zasady projektowania linii kolejowej

1. Etapy projektowania

1) Sporządzenie przebiegu trasy linii kolejowej w planie (ewentualnie z

uwzględnieniem wielkości robót ziemnych metody optymalizacyjne)

2. Sporządzeniem profilu trasy zgodnie z wymaganiami projektowymi dla danej kategorii linii

3. Sporządzenie szczegółowych przekrojów poprzecznych trasy z uwzględnieniem obiektów inżynierskich

4. Sporządzenie szczegółowej kalkulacji robót ziemnych wraz z projektem rozdziału mas

b) Zasady

1) nawiązywać do istniejącej linii kolejowej

2) unikać złych gruntów (piaski, bagna)

3) projektować mało obiektów inżynierskich

4) unikać niszczenia terenu i wyburzeń

5) długość łuku 200 do 400 m, promień łuku 1000 do 1500 m

---