Witajcie!!!
Macie właśnie przed oczyma pierwszy numer gazetki szkolnej. Od jego popularności zależy, czy dalej będziemy kontynuować działalność, więc namówcie tyle ludności, ile się da, na zakup tego egzemplarza. Będziemy wam za to wdzięczni, lecz ze względu, na brak względu, nie będzie z tego tytułu nagród pieniężnych (ani żadnych innych).
Nasza ekipa (w bliżej nieustalonym jeszcze składzie) postara się tworzyć to czytadło przystępne dla każdego, poprzez pisanie artykułów o wielce różnorodnej tematyce. Postaramy się też drukować rzeczy w miarę aktualne, związane z bieżącymi wydarzeniami z życia szkoły, miasta, kraju i świata.
Na razie szata graficzna nie jest zbyt urozmaicona (w myśl reguły przewagi treści nad formą ;)), ale postaramy się to nadrobić.
Dzisiejsze wydanie poświęcone będzie w znacznej części Walentynkom, toteż spora ilość artykułów będzie utrzymana w nastroju miłosnych uniesień.
To tyle tytułem wstępu, a teraz zapraszam wszystkich do dalszego studiowania naszego tworu.
W imieniu całej ekipy, życzę miłej lektury!!!
Hubi
Gazetkę tą popełnili: - Hubert „Hubi” Szymański - Mariusz „Sekla” Seklecki - Marta Sieliwierstow - Marcin „Colin” Tkaczyk - -
Nad całością pieczę trzymał/a/y/li i (czasem) cenzurował/a/y/li: -sor/ka -sor/ka |
2
Samotność
Nigdy nie jestem sama
chodzi za mną krok w krok
na spacer
do parku
ja nie jestem sama
on też nie jest sam
razem drżymy z zimna
sponiewierani przez wiatr
dlaczego więc oboje...
oboje samotni
samotni osobno
ja i mój cień
Lęk
Lęk
Strach
Boje się
nie spojrzę
Ty wiesz
już wszystko
wiesz
zaczynam się bać
bać spojrzeć
spojrzeć Ci w oczy
15
Wszystko powiedzą
Choć jak zaklęte milczą,
powiedzą wszystko
Tylko spójrz
Płynący strugami strumień palących łez
człowiek tak bardzo potrzebuje cienia zrozumienia
Krzyczą, nie widzisz?
Tak bardzo przerażone,
potrzebują bezpiecznego schronienia na dnie Twojego serca
One wszystko powiedzą
niczego nie ukryją
obnażą każde pragnienia
Tylko spójrz
przecież oczy są zwierciadłem duszy
Tak niewiele
Wystarczy jedno słowo
nic więcej
aby srebrne łzy przestały spływać po policzkach
Tylko tyle
by myśli przestały płonąć
Tak niewiele
by znowu móc iść
Tylko jedno słowo by rozcinające noże
zmieniły się w najczulszą pieszczotę
Przecież to tylko jedno słowo,
a jednak tak wiele...
14
Artykuł pierwszy, mówiący o…
…Nie, nie o miłości. Mówi on natomiast o zalewającej nas pladze, porównywalnej do spamu, a mianowicie o łańcuszkach szczęścia. Zapraszam do przeczytania.
Tutaj wstawimy tekst Mariusza S.
3
Zagubieni nastolatkowie
Marta Sieliwierstow
Jak bardzo samotnym można być wśród innych ludzi przekonuje się wielu naszych rówieśników. Samotni w swej rzeczywistości, ukryci za osłonkami szczęścia. Zamknięci w swych wnętrzach z nienawiści malują swój kolejny dzień. Krzyczą, a głos grzęźnie w gardle.
Mijamy ich codziennie, w klasie, na szkolnym korytarzu, na ulicy. Nawet nie wiemy, kim tak naprawdę są. W naszym mniemaniu to spokojni, ułożeni, wiecznie smutni rówieśnicy. Ale czy ktoś z nas wie, kim są naprawdę ? Nie. Potrafimy się im tylko dziwić, dlaczego ciągle chodzą z nadąsaną miną. A oni? Zamknięci w swych skorupach, zagubieni między rzeczywistością, a fikcją. Miotający się w samotnej codzienności. Bezsilni, szukający swej drogi, chcący coś znaczyć. Oni jeszcze nie znaleźli sensu istnienia. Budują kruche konstrukcje marzeń i stawiają je w swej chwiejnej rzeczywistości. Marzenia domagają się wolności, ale ich właściciele boją się podnieść głowę.
Są też tacy, którzy choć zagubieni, na co dzień zakładają maski. Udają kogoś, kim nie są, ich każdy dzień jest, jednym wielkim przedstawieniem teatralnym. Dopiero, gdy zostają sam na sam, z lustrem, są sobą. Ta codzienne gra chyba tez wynika z zagubienia, z poszukiwania siebie. Jednak, co jest lepsze? Gra w szczęście, czy prawda o smutku. Dlaczego my rzadko kiedy zauważamy ludzi, którzy z bezsilnej złości tracą sens życia? Czy naprawdę tego nie widzimy, czy może po prostu nie chcemy widzieć? No, bo niby co nas obchodzą uczucia kolegi, czy koleżanki z klasy. Pewnie, jeśli by chcieli pomocy, to by powiedzieli. Jakie to naiwne myślenie. Codziennie na szkolnym korytarzu, a może nawet w klasie, spotykamy osobę, w której zapisana jest historia kilku ludzkich istnień. Nie zawsze jest to historia ze szczęśliwym zakończeniem…
6
???
11
Opowiadanie Marcina
4
Odrobina poezji…
Marta Sieliwierstow
Pamięć
Podarowane wspomnienia
Szum słów,
dobiegających z hałasem fal rozbijających się o skały
Uczuciami namalowane obrazy,
przywoływane jak najlepsi przyjaciele,
towarzysze samotnych wędrówek.
Toczące się po stokach wyobraźni
Podarowane wspomnienia
Nadzieja
Na skrzydłach przyleciała
kucnęła w kącie pokoju
Patrzy na mnie,
liczy każdy oddech
Czy wierzyć jej zdradzieckiemu uśmiechowi?
Te ogniki w oczach, takie niespokojne
Jak Twoje - wciąż czekające na kolejne stąpnięcie stóp
Czy oddać się jej w ramiona?
Poszybować?
Wsłuchać się w jej szept,
a może ją zabić...
13
12
Opowiadanie Marcina c.d.
5
Elzetka
Oficjalna gazetka I L.O. im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku
Nr 1. 8 lutego 2003 cena: 1 zł
W numerze:
Łańcuszki szczęścia - plaga, z którą trzeba walczyć
„???” - krótkie opowiadanie o ???
Zagubieni nastolatkowie - artykuł traktujący o sprawach, nad którymi powinniśmy się chwilę zastanowić
Wiersze odnoszące się do problemów, wobec których nie możemy pozostać obojętni
???