Cirrus jest chmurą cienką, delikatną, o strukturze włóknistej lub nitkowatej. Barwa zmienia się wraz z odległością od horyzontu i tak, te z dala od niego są białe, a te znajdujace się w jego pobliżu są żółtawe. Nie wystepują na nich cienie, a one same czesto mają jedwabisty blask. Są one najwyższymi chmurami i pod wpływem silnych wiatrów mogą się rozciągnąć. Wysokość ich podstawy wynosi 7-10 km, rozciągłość pionowa 0,1-3 km, a długość 10-1000 km. Prędkość prądu pionowego jest taka sama jak w innych chmurach z grupy Cirrusów i wynosi 10 cm/s.Chmury te zbudowane są z kryształków lodu. Występują w ławicach, które mogą lekko przesłaniać Słońce, rozmywać jego zarysy lub nawet zasłaniać je zupełnie. Cirrus powoduje opady, które nigdy nie osiągają powierzchni ziemi.

Cirrostratus są to cienkie i delikatne chmury warstwowo-pierzaste. Mają postać włóknistej zasłony , w której można zauważyć drobne prążkowanie albo mglistej zasłony pokrywającej niebo całkowicie lub częściowo. Często są przezroczyste i nadają niebu mleczną barwę. Nigdy nie są tak gęste, by przeszkodzić w rzucaniu cieni przez przedmioty znajdujące się na Ziemi, z wyjątkiem przypadku, gdy Słońce jest nisko nad horyzontem. Czasem są tak cienkie, że jedyną oznaką ich obecności jest zjawisko halo, czyli pierścienie, słupy lub plamy świetlne, powstające wskutek załamania lub odbicia światła Słońca lub Księżyca przez kryształki lodu unoszace się w powietrzu. Typowa wysokość podstawy cirrostratusa wynosi 8-10 km, rozciagłość pionowa 0,1-3 km, a długość dochodzić może do 1000 km. Prędkość prądu pionowego wynosi 10 cm/s.Chmury te składają się z kryształków lodu. Opad nie osiągają powierzchni ziemi.

Cirrocumulus to chmura kłębiasto pierzasta. Jest on cienka, warstwowa. Ma barwę białą, nie wystepują na niej cienie. Od altocumulusa różni się brakiem ocieniowania jednej strony. Składa się z

elementów w kształcie płatków, kulek itp. Elementy te ułożone są w grupy lub szeregi, często przypominające drobne fale lub rybie łuski. Ławice cirrocumulusów miewają również kształt soczewek lub migdałów, wydłużonych i o wyraźnych zazwyczaj zarysach. Typowa wysokość podstawy wynosi 6-8 km, szerokość 0,1-1 km, a rozciągłość pozioma od 10 do 100 km. Cirrocumulusy składają się prawie wyłącznie z kryształków lodu, mogą w nich jednak wystąpić równieże i kropelki silnie schłodzonej wody, które naogół szybko przekształcają się w lód. Chmury te są zawsze na tyle przejrzyste, że pozwalają określić położenie słońca lub Księżyca. Opady z nich nie występują nigdy.

Altostratusy są chmurami średnimi warstwowymi w postaci szarej, białej lub niebieskawej zasłony, o wyglądzie prążkowanym, włóknistym albo jednolitym. Zasłona ta pokrywa niebo całkowicie lub częściowo i w najciemniejszych miejscach Słońce jest przez nią widoczne jak przez matowe szkiełko. Typowa wysokość podstawy wynosi 3-5 km, rozcigłość pionowa 1-2 km, a rozciągłość pozioma 100-1000 km. Altostratus składa się z kropelek wody i kryształków lodu. Zawiera również krople deszczu i płatki śniegu. Powstaje przeważnie wskutek powolnego unoszenia się rozległych warstw powietrza lub w wyniku wzrostu grubości chmur cirrostratus. Chmury te są zwiastunem przelotnych opadów drobnego deszczu, śniegu lub ziaren lodowych.

Altocumulus jest chmurą średnią kłębiastą o barwie białej lub szarej. Wykazująca cienie ławica lub

warstwa chmur składa się z płatów w kształcie zaokrąglonych brył na ogół regularnie ułożnych, o wyglądzie częściowo włóknistym lub rozmytym. Typowa wysokość podstawy to 2-6 km, szerokość 0,1-1 km, a rozciągłość pionowa wynosi najczęściej 100km. Podobnie jak w innych chmurach prędkość prądu pionowego wynosi 10 cm/s. Altocumulusy w większej części złożone są z kropelek wody. Jedynie w bardzo niskich temperaturach mogą tworzyć się w nich kryształki lodu. Przenikanie światła przez te chmury może się bardzo zmieniać - w niektórych przypadkach Słońce przez nie prześwituje, w innych jest niewidoczne. Altocumulusy nigdy nie są zwiastunem jakich kolwiek opadów.

Stratocumulus jest chmurą kłębisto-warstwową o kolorze ciemnoszarym. Występuje w warstwach, ławicach lub płatach. Typowa wysokość podstawy to 0,5-2 km, rozciągłość pionowa 0,1-1 km, a długość od 10 do 100 km. Prędkość prądu pionowegon jest taka sama jak w Nimbostratusie i wynosi 10 cm/s. Stratocumulus zbudowany jest z kropelek wody, czasem łącznie z

kropelkami deszczu lub krupami śnieżnymi, rzadziej z kryształków lub płatków śniegu. Czasem chmury te dają małe opady deszczu, śniegu lub krupy, często smugi zwane virga, czyli opady nie dochodzące do powierzchni ziemi. Stratocumulusy tworzą się, gdy górna część cumulusa rozlewa się na boki przekształcając w jednolity kożuch. Gdy patrzymy w dół z samolotu, wygląpdają jak rozległa, falująca powierzchnia, z nielicznymi szczelinami, przez które widać ziemię. Przenikanie światła przez chmury jest różne. Czasem można określić położenie Słońca, często jednak nie jest ono widoczne.

Cumulus jest chmurą typowo letnią. Przybiera postać pojedyńczej, gęstej kopuły o prawie poziomej, stosunkowo ciemnej podstawie i przypominającej kalafior, rozświetlonej górnej części. Wysokość podstawy tej chmury wynosi 0,5-2 km, rozciągłość pionowa 1-4 km. a jej długość 1 km. Prędkość prądu pionowego jest duża i wynosi 100 cm/s. Cumulus składa się głównie z kropelek wody. Kryształki lodu mogą tworzyć się w tych częściach chmur, gdzie panuje temperatura znacznie niższa od 0 C.Cumulusy przynoszą często opady, które zwłaszcza w małch szerokościach geograficznych miewają duże natężenie.

Cumulonibus to chmura kłębiasta , deszczowa , jedna z najładniejszych i największych. Pojedyncza , potężna i gęsta przybiera ciekawe i niepowtarzalne kształty, często przypominające kowadło. Rozwija się pionowo, głównie w letnie popołudnia. Najczęściej jej podstawa znajduje się na wysokości 1-5 km, rozciągłość pionowa wynosi 3-12 km, a długość 10 km. Prędkość prądu pionowego w tej chmurze jest największa i wynosi 1000 cm/s. W podstawie cumulonibusa nagromadzone są kropelki wody. Centralna część obfituje w mieszaninę śniegu i wody, natomiast wysokie spłaszczone wierzchołki zawierają kryształki lodu, mogące spadać na ziemię w formie ulewnego deszczu, gradu lub śniegu. Chmura jest zwiastunem frontu zimnego, przynosząc obfite acz przelotne opady. W klimacie tropikalnym , gdzie piętrzy się ona nawet do wysokości 15 km , może spowodować opad około dziewiędziesięciu cm wody w ciągu jednego popołudnia.

Stratus jest chmurą niską warstwową o rozległej i niekształtnej budowie. Pojawia się wskutek ochłodzenia powietrza do punktu rosy. Typowa wysokość podstawy tej chmury to 0,1-2 km, rozcigłość pionowa 0,1-1 km, a długość 100-1000 km. Prędkość prądu pionowego wynosi od 1 do 10 cm/s. Stratus zbudowany jest z kropelek wody lub kryształków lodu. Przynosi na ogół długotrwałe opady, mżawkę, niekiedy słupki lodu lub ziarnisty śnieg. Z wyższych budynków lub gór chmura ta wygląda jak mgła.

Nimbostratus jest pozbawioną struktury, jednolitą chmurą warstwową o barwie ciemnoszarej.Często ma on rozmytą podstawę. Może całkowicie zasłonić słońce lub księżyc. Typowa wysokość podstawy wynosi 0,1-3 km, rozciągłość pionowa 4-6 km, a długość 10-1000 km. Prędkość prądu pionowego nie jest imponująca i wynosi 10 cm/s. Nimbostratus zbudowany jest z kropelek wody, w okolicach podstawy, kryształków lodu, w części wierzchołkowej oraz ich mieszanimy w części centralnej. Dolna powierzchnia nimbostratusa często jest zasłonięta przez niskie, postrzępione chmury, które tworzą się poniżej jej podstawy. Chmury te powstają najczęściej wskutek powolnego wznoszenia się rozległych warstw powietrza lub w wyniku zwiększania się grubości chmur z grupy altostratusów, altocumulusów bądź stratocumulusów. Opad towarzyszący, czyli śnieg lub deszcz, ma najczęściej charakter ciągły.

---