3.Rozwiązanie Terzaghiego.(Rys.1)NOŚNOSC GRANICZNA PODŁOŻA DLA POSADOWIENIA BEZPOŚREDNIEGO.Podstawą opracowanych i stosowanych w praktycznych obliczeniach wzorów na nośnosć graniczną podloża jest klasyczny wzór T., odnoszący się do fundamentu pasmowego, płytko posadowionego o podstawie szorstkiej poziomej oraz obciążonego osioso i pionowo. q_gr = c*N_C+p*N_D+1/2* γ *B*N_B, współczynniki N_C,N_D,N_B nazywa się współcz.nośności,które uwzględniają odpowiednio: N_B -wpływ szerokości podstawy fundam.lub ciężar ośrodka, N_D -wpływ obciążenia naziomu w poziomie posadowienia lub zagłębienia fundamentu, N_C -wpływ spójności c, c-spójność gruntu, p-obciążenie naziomu przy fundamencie p=γ D, B-szerokość fundamentu. Przyjete przez T. W uogólnieniach wzorów T. wprowadza się przeważnie empiryczne współczynniki zależne od kształtu fundamentu f, zagłębienia fundamentu d oraz współczynniki zmniejszające i uwzględniające wpływ składowej poziomej obciążenia. q_gr = c*N_C*f_c*d_c*i_c+p*N_D*f_D*d_D*i_D+1/2* γ *B*N_B*f_B*d_B*i_B

13.Nośność pali w gruntach spoistych.W przypadku zagłębienia pali w grunty spoiste(z wyjątkiem zwartych) należy sprawdzić strefy naprężeń wokół pala.W gruntach jednorodnych można przyjąć, że granica strefy naprężeń powstających w gruncie dookoła pala jest wyznaczona powierzchnią kołowego stożka ściętego, którego podstawa leży w płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez dolny koniec pala, a tworząca jest nachylona do osi pod kątem α, zależnym od rodzaju gruntu. Promień podstawy strefy naprężeń R=D/2+h*tgα.Gdy strefy naprężeń nie nachodzą na siebie w poziomie podstawy to nośność grupy pali równa się sumie nośności pali pojedynczych. Gdy strefy naprężeń nachodzą na siebie należy do obliczeń nośności grupy pali wprowadzić współczynnik redukcyjny m=f(r/R).

14.Wady

15.Warunek określenia nośności podłoża od sił poziomych.

16.Uwzględnienie mimośrodu w określeniu nośności podłoża dla posadow.bezpośredniego.(Rys.3).Wpływ mimośrodu uwzględniamy stosując propozycję Meyerhofa zmniejszającą obliczeniowe wymiary podstawy fundamentu, wykorzystujemy e_L , e_B - mimośród działania obciążenia,odpowiednio w kierunku równoległym do szerokości B i długości L . ^--L^--=(L/2 - e_L)*2 = L-2e_L, B =(B/2-e_B)*2=B-2e_B.

38. rys

40.

41.

42.Metoda

43.Metoda

44.Metody

65.Terminy spraw. nośności. O terminach sprawdzenia nośności decydują : -rozpraszanie ciśnień porowych, -dojrzewanie i twardnienie betonu.Rodzaj pali:1.Wbijane:-gr.niespoiste-7 dni, -gr.nawodnione,piaski drobne,pylaste,gliniaste oraz pyły i gliny piaszcz.-20 dni, -gr.spoiste-30 dni, 2.pale wykonane w gruncie: - 30 dni ,

66.Ocena jakości nasypu zbudowanych z gr.spoistych. przy prowadzeniu robót ziemnych bardzo istotne jest uzyskanie wymaganego zagęszczenia Wbudowanie ich w nasyp jest możliwe jedynie w przypadku modyfikacji ich właściwości za pomocą tzw.stabilizatorów, 2)grunty mało przydatne -są to gr.spoiste o w_n> w_opt takiej,że nie zapewniają możliwości uzyskania właściwego wskażnika zagęszczenia.Grunty te wymagają osuszenia lub mogą być wbudowane w dolną partię nasypów pod warunkiem przewarstwienia przepuszczalnymi gruntami i ich konsolidację przed rozpoczęciem eksploatacji nasypu, 3)grunty dobre- gr.spoiste o w_L ≤ 65% ,o wilgotności bliskiej wilgotn. optym.(0.9w_opt ≤ w_n ≤1.1w_opt ),które można wbudować w nasyp uzyskując wymaganą wartość wskażnika zagęszczania I_s.

Zaleca się ich wbudowanie poniżej głębokości przemarzania natomiast nad nimi należy wbudować grunty niewysadzinowe. 4)grunty b.dobre- piaski,pospółki i żwiry dające się łatwo zagęścić i mało wrażliwe na zawilg., piaski: wskażnik różnoziarnistości u = (d₆₀ / d₁₀) >6 , nie jest to wystarczające kryterium -wsp.krzywizny 1< d₃₀/(d₁₀*d₆₀) <3, dla pospółek u < 4gruntu 1.

68.

72.

73.Zasada napr. efektywn.Napr. efektywne równa się napr. całkowitemu zmniejszonemu o ciśn. w porach.Napr. efektywne wpływa w sposób decydujący na właściwości gruntu,a szczególniie na ściśliwość i wytrzym.

74.Różnice badań lab.wodoprzepusz. dla gr spoist. i niespoist. Dla gr.spoist. badania przeprowadza się ze zmiennym spadkiem hydraul. z odpowiednim dostosowaniem edometru,zaś dla gr.niespoist. bada się w aparaturze o stałym spadku hydr.Spowodowane jest to tym,że w gr.spoist. nadciśnienie nie zawsze jest zdolne do przejścia wody przez próbkę.Dzieje się to tak ze względu na wypełnienie porów przez wodę błonkową.

76.Kryterium Coulomba - Mohra.Dla gruntów niespoistych w chwili zniszczenia stosunek naprężeń ścinających w płaszczyżnie do naprężeń normalnych wynosi tg φ. Zniszczenie następuje przez poślizg na określonej płaszczyżnie, nie przywiązuje się znaczenia do zależności między naprężeniami,a odkształceniami ani też do stałych materiałowych,nie zwraca się uwagi na zależności między wytrzymał. na ściskanie i rozciąganie

78.Czyn. wpływ. na konsyst. i stan gruntu.1.ilość i właściw.wody w gruncie,2.skład i właściw.cząstek stałych:skład granulometr.,skład mineralny,skład kationów wapiennych i domieszki subst.organicznej,kształt cząstek

79.Wsp.ściśliwości.Pod działaniem obciążenia grunt odkształca się.Odkszt. zależy od rodzaju i wartości obc. oraz od właściwości gruntu.Cecha gruntu polegająca na zmniejszaniu się jego objętości pod wpływem przyłożonego obc. nazywamy ściśliwością. Wsk. ściśl.- C_c określa się na podstawie nachylenia pierwotnej krzywej ściśliwości,narysowanej w skali półlogarytmicznej (stosunek zmiany porowatości do zmiany naprężeń w gruncie) C_c =e₁-e₂ / (log σ'₂/σ'₁) Ściśliwość obrazuje zależność zmiany wsk. porowatości do zmiany obciążenia w warunkach niemożliwej jego bocznej rozszerzalności(np.w edometrze) i wyrażamy wzorem a_i =∆e_i /∆σ_i

80.Kapilarność czynna i bierna.Kapil.czynna-zjawisko przenosz.się wody w kapilarach do góry w stosunku do zwierciadła wody wolnej.Kapil.bierna-zjawisko obniżenia się wody w stosun.do poziomu wody w kapilarach

81.Na czym oparte są metody tabel i wzorów teoret. określenia wsp.wodoprzep.Zależą od uziarnienia i porotowatości. a)HAZENA k₁₀ = c*d₁₀², k-stała Darcego,d₁₀-średnica miarodajna ,b)KRUGERA K=[243*10⁴/Ψ²] *n³/(1-n)²,n-porowatość,Ψ-pow.cząstek gruntu zawarta w 1 cm³, c)USCBS k ₀ = 0.036(d₁₀)^2/3 ,wzory oparte są na:-podstawie uwarstwienia warstwy wodonośnej,-podstawie wyników próbn. Pompowania

82.Parametry wytrztmałości na ścinanie. 1)wg Skemptona -Bishopa ,dla gruntu normalnie skonsolidowanego: τ_f = σ^' *tgφ^' ,dla gruntu prekonsolidowanego τ_f = c^' +σ^' *tgφ^' gdzie: c^'-kohezja, φ^'-efektywny kąt tarcia wewn.

σ^' = σ - u -naprężenie efektywne w szkielecie gruntu,istniejące w momencie ścięcia gruntu, 2)wg Terzaghiego-Hrorslera

83.Metody badań wytrzymałości na ściskanie.1) bezpośrednie (aparat bezpośredniego ścinania - skrzynkowy, grunty niespoiste), 2) trójosiowe (aparat trójosiowego ścinania - grunty spoiste), 3) badanie sondą skrzydełkową. Wytrzymałość na ścinanie - opór jaki stawia grunt naprężeniom  w rozpatrywanym punkcie ośrodka, dla spoistych  = c+σ tg , dla niespoistych  = σ tg . Hipotezy wytrzymałościowe : - kryterium Coulomba-Mohra(hipoteza), - kryterium Terzaghiego-Hvorslera(hipoteza), hipoteza Bischopa-Skemptona.

84.

88.

94.Metody obliczeń osiadań.1.metoda naprężeń(odkształceń jednoosiowych).Osiadanie S_i warstwy podłoża o grubości h_i obliczamy ze wzoru: S_i =S_i''+S_i' gdzie osiadanie wtórne-S_i''=λ*(σ_zsi*h_i / M_i ),osiadanie pierwotne- S_i'=σ_zdi*h_i/M_oi ,S_i''-osiadanie wtórne[cm],S_i'-osiadanie pierwotne[cm], h_i -miąższość warstwy, σ_zsi, σ_zdi -odpowiednio wtórne i pierwotne naprężenie w podłożu pod fundamentem, w połowie grubości warstwy i [kPa],

M_i,M_oi-edometryczny moduł ściśliwości wtórnej i pierwotnej ustalony dla gruntu warstwy i [kPa], λ -współcz.uwzględniający stopień odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu, którego wartość należy przyjmować: λ=0-gdy czas wznoszenia budowli (od wykonania wykopów fundam.do zakończenia stanu surowego, z montażem urządzeń stanowiących obc.stałe)nie trwa dłużej niż 1 rok, λ=1-gdy czas wznoszenia budowli jest dłuższy niż 1 rok.Warstwy o grubości większej niż połowa szerokości B fundamentu należy dzielić dodatkowo na częsci o grubości nie przekraczajacej 0,5*B. Sumowanie osiadań s_i poszczególnych warstw geotechnicznych w celu wyznaczenia osiadania fundamentu s należy przeprowadzić do głębokości z_max, na której jest spełniony warunek δ_zmaxd≤0,3*δ_zmaxρ

2)metoda odkształceń(odkształceń trójosiowych).Powinna być stosowana w typowych przypadkach obciążenia, 3)metoda ścieżek naprężeń -przy potrzebie dokładniejszych prognoz osiadań można stosować metodę ścieżek naprężeń, jest to metoda uproszczona.

102.

---