OPIS TECHNICZNY

1. Wstęp

1.1. Podstawa opracowania

Podstawą opracowania jest temat wydany przez Dr. Inż. Leszka Szamańskiego z Zakładu Geotechniki i Budownictwa Drogowego WNT Uniwersytetu Warmińsko - Mazurskiego.

1.2 Cel i zakres opracowania

Celem opracowania jest wykonanie projektu wstępnego odcinka drogi klasy D o kategorii ruchu XXX od zadanego punktu A do zadanego punktu B. Zleceniodawcą jest Zakład Geotechniki i Budownictwa Drogowego WNT Uniwersytetu Warmińsko - Mazurskiego.

Zakres opracowania obejmuje:

1. Opis techniczny

2. Obliczenia parametrów geometrycznych drogi w palnie

3. Obliczenia parametrów geometrycznych drogi w przekroju podłużnym

4. Obliczenia i tabele robót ziemnych

5. Obliczenia konstrukcji nawierzchni

Rysunki:

Rys. 1 - plan sytuacyjny w skali 1:2000,

Rys. 2 - przekrój podłużny w skali 1:2000/200

Rys. 3 - Przekroje normalne w skali 1:50

Rys. 4 - Przekroje poprzeczne w skali 1:100

Rys. 5 - Przekroje konstrukcyjne 1:20

Rys. 6 - Wykresy transportu mas i robót ziemnych

Rys. 7 - Szczegół konstrukcyjny

2. Charakterystyka stanu istniejącego

Trasa projektowanej drogi przebiega po nieużytkach, w terenie pagórkowatym.

3. Założenia projektowe

a) Droga klasy D

b) Prędkość projektowa V = 40km/h

c) Maksymalne pochylenie niwelety i = 10%

d) Minimalny promień łuku poziomego R = 50m

e) Minimalny promień łuku pionowego wklęsłego R = 600m

f) Kategoria ruchu: ???

g) Nośność podłoża: G3 na prostych i G4 na krzywych w planie

h) Głębokość przemarzania gruntu: 1m

i) Rodzaj podłoża gruntowego: Piaski gliniaste Pg

j) Rodzaj podbudowy drogowej: KRSM

Na podstawie Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 43, poz.430)

4. Plan sytuacyjny

Na planie sytuacyjnym zaprojektowałem przebieg drogi łączący punkt A(wysokość 131,00 m) z punktem B (wysokość 136,00 m). Trasa przebiega tak, by nachylenia były stosunkowo najmniejsze, a prace ziemne najmniej kosztowne. Łuki poziome i pionowe pokrywają się w taki sposób, że zapewniona jest dobra widoczność i właściwe zgranie geometrii z charakterem fragmentu trasy.

Łuk poziomy 1 (W1)

α = 62,22g	T=72,92m
R = 100m	Z=13,97m
A= 62,36	H=0,63m
L = 38,88m	Ł=58,85m

Łuk poziomy 2 (W2)

α = 73,92g	T=103,25m
R = 100m	Z=22,26m
A= 87,91	H=2,48m
L = 77,28m	Ł=35,28m

Łuk poziomy 3 (W3)

α = 77,70g

R = 200m

T= 139,88m

W = 44,06m

Ł = 244,13m

5. Przekrój podłużny

Przekrój podłużny wykonałem w skali skażonej, 1 : 200 - w pionie i 1: 2000 - w poziomie. Kierowałem się minimalizacją ilości robót ziemnych oraz przybliżonym zrównaniem ilości nasypów i wykopów. Swobodny odpływ wody z powierzchni drogi i bezpieczeństwo użytkowników zapewniłem poprzez spełnienie warunków technicznych zawartych w Dz. U. Nr 43, poz.430.

	Łuk 1 (wypukły)	Łuk 2 (wklęsły)	Łuk 3 (wypukły)
R [m]	4000	8000	8000
T [m]	49,3m	62,22	53,38
B [m]	0,41m	0,24	0,18

6. Przekrój poprzeczny

Przekroje poprzeczne wykonałem w skali 1: 50 przedstawiają one drogę na łuku i na odcinku prostym, odpowiednio w wykopie i w nasypie. Jezdnia na odcinkach prostych ma szerokość 5 m i pochylenie poprzeczne 2%. Szerokość jezdni na łukach 5 m, pochylenie poprzeczne na łukach 5%. Chodniki mają szerokość po 2 m i pochylenie poprzeczne 8%, nachylenie skarp 1: 1,5.

7. Konstrukcja nawierzchni

Konstrukcję nawierzchni zaprojektowałem zgodnie z Dziennikiem Ustaw nr 43, pozycja 430 dla dróg o kategorii ruchu KR4 z uwzględnieniem minimalnej grubości równej 0,75m na odcinakach krzywoliniowych i 0,65m na odcinkach prostych, wynikającej z warunków gruntowych i głębokości przemarzania gruntu w okolicach Olsztyna.

8. Szczegół zaprojektowanej konstrukcji nawierzchni

Szczegół wykonano w skali 1:20. Na danym terenie bardzo wysadzeniowy - piaski gliniaste. Grupa nośności podłoża takiego gruntu przy złych warunkach wodnych to G3 (proste) i G4 (łuki poziome). Doprowadzić należy do tego by grupa nośności podłoża równa była równa G1, w tym celu stabilizujemy 15 cm i 25 cm gruntu spoiwem cementowym o R_m = 2,5 MPa. Na podstawie obliczeń przy wykorzystaniu współczynnika 0,65 i 0,75 z tabeli oraz danych do projektowania przyjmujemy grubość podłoża ze względu na mrozoodporność. Ponieważ różnica pomiędzy minimalną grubością podłoża, a podłożem danym ze stabilizacją 15 i 25 cm, jest równa w obu przypadkach 7 cm dodaliśmy ją do warstwy stabilizacyjnej R_m=1,5 MPa.

9. Zakończenie

Projektowany odcinek drogi zawiera trzy łuki poziome w tym dwa z krzywymi przejściowymi (klotoidami) i trzy łuki pionowe. W bilansie robót ziemnych wykopy lekko przewyższają ilość nasypów. Na odcinkach krzywych przejściowych zaprojektowano rampy drogowe.

---