|
Wydział Elektroniki Politechniki Wrocławskiej
|
Laboratorium Przyrządów Półprzewodnikowych
|
||
Wykonał
|
Grupa - |
Ćw. nr 7 |
Prowadzący
|
|
Tranzystor bipolarny w układzie wzmacniacza małej częstotliwości
|
Data wykonania
|
Data oddania
|
Ocena
|
WYKAZ PRZYRZĄDÓW :
Zasilacz napięciowy P317
Multimetr cyfrowy 1331
Generator
Oscyloskop
Tranzystor krzemowy p-n-p BC 313:
UCB0 = 60 V
UCE0 = 40 V
UEB0 = 5 V
IC = 1000 mA
Pa = 800 mW
h21E = 40 - 100 przy UCE = 5V i IC = 2mA
Program zajęć:
Projekt wzmacniacza m.cz. w układzie OE .
Pomiar parametrów [h] tranzystora za pomocą miernika [h-metru] .
Montaż wzmacniacza i pomiar punktu pracy .
Pomiar wzmocnienia w paśmie częstotliwości .
Projekt wzmacniacza m.cz. z tranzystorem BC 313 w układzie OE
Rys. 1. Typowy układ wzmacniacza tranzystorowego m.cz. w układzie OE
1. Obliczenia projektu wzmacniacza m.cz. w układzie OE
Celem naszego projektu jest wyznaczenie wartości elementów R1,R2,Rc,Re .
Jest to wzmacniacz ze sprzężeniem pojemnościowym Cwe oraz stabilizacją punktu pracy na rezystorze Re .Dzielnik napięciowy R1/R2 zapewnia stałe napięcie na bazie Ub , natomiast zmiany napięcia na rezystorze emiterowym Re powodują zmianę potencjału emitera i powstanie ujemnego sprzężenia zwrotnego dla prądu stałego .
Obliczenia:
punkt pracy:
UCC = 10V
UCE = 4 V
IC = 5 mA
Parametry [h] zmierzone za pomocą h-metru:
h11e = 450
h21e = 53
zakładamy, że IC⋅Re ≈ 0,2⋅UCC
Na podstawie tego założenia możemy wyliczyć Re:
Podstawiając dane z podpunktu a) otrzymujemy:
Rezystor RC obliczymy ze wzoru:
prąd bazy w punkcie pracy:
prąd dzielnika rezystorowego polaryzacji bazy powinien być większy od prądu bazy przynajmniej 10 razy, aby chwilowa zmiana prądu bazy nie wpływała silnie na zmianę prądu dzielnika, a przez to na zmianę potencjału bazy. Z zależności tej otrzymujemy, że
(1)
Potencjał w punkcie bazy wynosi UB = UBE + IERe
Zakładając UBE = 0,65V oraz IC = IE otrzymujemy:
ponieważ UB << UCC powyższą zależność można uprościć
R
=
(2)
g) Z zależności (1) i (2) obliczamy wartości R1 , R2 .
R1+R2=
=
R2=
=0,265*
=2809-0,265*R2
1,265*R2=2809
R2=2220,55 Ω
2,2 kΩ
R1=
= 8379,9 Ω
8,4 kΩ
Ostatecznie przyjęliśmy wartości rezystorów możliwie najbliższe tym , które zostały wyliczone :
R1= 8,4 kΩ
R2 - był potencjometrem , którym ustaliliśmy punkt pracy
Rc= 800 Ω
Re= 400 Ω
Następnie sprawdzaliśmy poszczególne napięcia . Potencjometrem R2 ustawiliśmy punkt pracy tak aby :
U
=3,60 [V] , U
=3,80 [V] , U
=2,1 [V]
2. Pomiar maksymalnej niezniekształconej amplitudy sygnału na wyjściu wzmacniacza .
Maksymalna amplituda niezniekształconego sygnału sinusoidalnego na wyjściu wzmacniacza wynosi :
U
=30 [mV] , U
=3,8[V] , f=1 [kHz]
Przy stałym napięciu wejściowym Uwe = 136 mV zmieniając częstotliwość odczytujemy napięcie wyjściowe.
Uwy [V] |
f [Hz] |
k [dB] |
1,2 |
100 |
18,91 |
2,8 |
330 |
26,27 |
4,4 |
550 |
30,20 |
5,4 |
710 |
31,98 |
7,0 |
1010 |
34,23 |
9,6 |
3150 |
36,97 |
9,6 |
21030 |
36,97 |
9,4 |
2000 |
36,79 |
8,8 |
145000 |
36,22 |
6,0 |
1408000 |
32,89 |
8,0 |
772000 |
35,39 |
4,8 |
1710000 |
30,95 |
Wzmocnienie obliczamy ze wzoru:
Wzmocnienie teoretyczne wzmacniacza możemy obliczyć ze wzoru :
K
=
K
oraz porównać ze zmierzonym .
1) dla małych sygnałów ( f=1 kHz )
U
=20 [mV] , U
=2,4 [V]
K
=20*log
=20*log
=41,58 dB
2) dla dużych sygnałów ( f=1 kHz )
U
=136 [mV] , U
=7,6 [V]
K
=20*log
=34,94 dB
3) wartość teoretyczna wynosi :
K
=
=
Pasmo przenoszenia wzmacniacza przedstawiono na wykresie poniżej:
Z wykresu tego możemy odczytać, że częstotliwości przy których wzmocnienie spada o 3 dB wynoszą:
fd = 1010 Hz
fg = 1,2 MHz
Wzmocnienie w paśmie przenoszenia wynosi 36,97 dB.
WNIOSKI I UWAGI:
Przed przystąpieniem do ćwiczenia zmierzyliśmy parametry h
oraz h
tranzystora . W perwszej części ćwiczenia po wyznaczeniu wartości poszczególnych elementów wzmacniacza przystąpiliśmy do sprawdzenia punktu pracy wzmacniacza .Po dokonaniu pomiarów okazało się , że musieliśmy skorygować wartość rezystora R2 tak aby uzyskać maksymalne wzmocnienie bez zniekształceń tzn. U
=U
.Z pomiaru charakterystyki częstotliwościowej wyznaczyliśmy pasmo przenoszenia wzmacniacza, które wyniosło 1010 Hz-1,2 MHz przy spadku o 3 dB . Maksymalne wzmocnienie równe około 37 dB wzmacniacz osiąga dla częstotliwości 2kHz-20 kHz .
Wzmocnienie rzeczywiste naszego wzmacniacza wynosi 36,97 dB . Wartość wzmocienia teoretycznego wynosi 94,22 dB .
Rozbieżność pomiędzy wzmocnieniem obliczonym a wzmocnieniem rzeczywistym najprawdopodobniej jest spowodowana nagrzewaniem się tranzystora podczas pracy, co mogło mieć wpływ na jego parametry techniczne .
Istotnym wnioskiem jest fakt, że przed przystąpieniem do projektowania wzmacniacza należy odpowiednio dobrać prąd I
oraz U
tak, aby moc wydzielana w tranzystorze nie powodowała zmiany jego parametrów .
Niedokładność wyznaczenia charakterystyki jest spowodowana dużym błędem wyznaczenia wzmocnienia przy pomocy oscyloskopu .
Tranzystor bipolarny należy sterować prądowo, ponieważ przy sterowaniu napięciowym, na skutek nieliniowości charakterystyki wejściowej powstają zniekształcenia amplitudowe przenoszonego sygnału .
- 1 -