Niedziela 29 Listopad 2009r. Godzina 10:00

Organizacja i ekonomia produkcji filmowej

Ekonominka kultury i mediów

Dr. Hab. Ewa Gębicka

Elementy inscenizacyjne:

Wypisać

Zdobywanie rekwizytów:

- Plan zaopatrzenia w rekwizyty

- Plan zaopatrzenia w kostiumy

Są załącznikami podstawowego dokumentu filmu, plan generalny filmu.

SPF - posiada załączniki min. plan zaopatrzenia w rekwizyty i kostiumy.

Księga złożona z przebiegu produkcji kosztów w tych planach zaopatrzenia nazywa się szczegółowo. Kostiumy opisuje się, ich pochodzenie cenę jednostkową itd.

Źródła zaopatrzenia:

- Sięgamy do składów rekwizytowych i składów kostiumów

- Zasoby osób prywatnych

Sposób poszukiwań:

- Można cos kupić

- Można coś wykonać

- Można coś wynająć

Wykonanie lub zakup może mieć miejsce wtedy, gdy nie ma danego rekwizytu lub kostiumu w wytwórni lub, gdy wartość muzealna danego rekwizytu ma wielką wartość, wtedy wykonuje się duplikaty. W grupie zdjęciowej są za to odpowiedzialne osoby: kostiumograf, dekorator wnętrz, dekorator, scenograf, osoby pomocniczo-twórcze, garderobiane, rekwizytorzy.

Od tych poszczególnych osób zbiera się oświadczenia o tym, iż w razie uszkodzenia, zaginięcia danego rekwizytu bądź kostiumu ponoszą za to odpowiedzialność. Każdy rekwizyt ma swój numer ewidencyjny itd. Grupy zdjęciowe posiadają ewidencję rekwizytów, które wypożyczyły bądź wynajęły. Oprawa inscenizacyjna musi być pod kontrolą. Rekwizyty są ewidencjonowane, a także każdy z nich ma swoją cenę. Można się zorientować ile kosztuje dzień wynajmu takiego rekwizytu. Przy wypożyczaniu rekwizytów od innych prywatnych podmiotów obowiązują stawki ogólne. Jeśli stawek ustalonych nie ma to się je negocjuje. Opłata za taki przedmiot nie powinna przekroczyć 10-15% wartości tego przedmiotu. Ktoś przedmiot musi wycenić, w takich przypadkach zostaje zawarta umowa wynajmu. Wynika z kodeksu cywilnego.

Co powinno być w takiej umowie?

- Data

- Określenie stron

- Wartość przedmiotu

- Stawka za wynajem

- Okres wynajmu

- Zasady płatności

- Szczegółowe warunki wynajmu

- Przygotowanie pokwitować, odebrania i zdania przedmiotu

Pewne rzeczy należy doprecyzować Np. moment płatności, chodzi tutaj o to czy będziemy płacić na początku, w trakcie trwania czy może dopiero po wykorzystaniu danego rekwizytu. Trzeba ustalić, co się dzieje w przypadku zaginięcia, uszkodzenia Np. samochodu.

1. Oświadczenie, iż oddaje się pojazd w stanie do eksploatacji

2. Kto będzie wykonywał naprawę, wlewał olej czy benzynę?

3. Czy właściciel zgadza się na przemalowanie tego samochodu?

4. Kto będzie prowadził ten pojazd w trakcie zdjęć?

5. Wynagrodzenie tylko za dni, kiedy ten samochód występuje? Lub za cały okres wynajmu? Co w przypadku odwołania zdjęć? Czy również w te dni za rekwizyt płacimy?

Bardzo często aktorzy mają swoje kostiumy, ale za to też im trzeba zapłacić. Cena nie powinna przekroczyć 80% tej wartości.

Są dwa sposoby płatności:

1. W sposób ryczałtowy

2. Płatność za każdy dzień zdjęć

Wynajem do 3 dni to z reguły kwota ryczałtowana, jeśli dłużej to normalna stawka. Jeśli chodzi o epoki Np. średniowiecze, potrzeba dużo elementów z tej epoki. Organizuje się skupy takich charakterystycznych przedmiotów. Zajmuje się tym kierownik produkcji, trzeba wynająć lokal i załatwić wszelkie formalności z miejskim instytutem kultury oraz zezwolenie handlowe. W skupie uczestniczą kostiumografowie, scenograf, charakteryzator itp.

Środki inscenizacyjne trzeba ubezpieczać. Ubezpiecza się negatyw, sprzęt, rekwizyty, osobowe ubezpieczenie aktorów itd. Zabezpieczamy te środki przed kradzieżą, zniszczeniem itd. Trzeba znaleźć pomieszczenia, tym się zajmują garderobiarze i kostiumografowie.

Prawidłowa gospodarka elementarna inscenizacji:

1. Wynajem

2. Użytkowanie zgodnie z przeznaczenie

3. Nie wykonywanie niedozwolonych przeróbek, wolno przystosować do miary aktora, ale kostium taki trzeba doprowadzić do stanu pierwotnego.

Najważniejsze środki inscenizacyjne, przechowywane do momentu przyjęcia filmu przez producenta (Kolaudacja - okres ukończenia montażu i dźwięku)

Mimo takich zabezpieczeń środki inscenizacyjne ulegają zniszczeniu, niektóre muszą ulec zniszczeniu, wtedy wykonuje się je z tańszych materiałów. Takie fakty muszą być komisyjnie, zatwierdzane są w postaci protokołu zniszczeń. Mieszczą się tam informacje o tym, jaki przedmiot został zniszczony, jego numer, okoliczności, w jakich uległ zniszczeniu, w jakiej scenie? Później następują rozmowy na temat kosztów.

Dekoracje to najbardziej kosztowny element. Można je budować w hali lub w plenerze. Czym się charakteryzują? Jeżeli były odpowiednio używane mogę służyć wielokrotnie. Jednak w przypadku dekoracji zdjęć to tylko w wyjątkowych przypadkach służą do czegoś, z reguły się je rozbiera. Dekoracja musi spełniać określone zasady pod kontem akustyki, oświetlenia, ustawienia kamery kadru. Dekoracje przybierają wtedy zaskakujący wygląd.

Dekoracje to fragment przestrzenny, muszą być tak konstruowane, aby można było po nich chodzić i przemieszczać się swobodnie, Np. ruchome ściany, praktykable, podesty.

Często dekoracje nie mają sufitów, aby zainstalować pomosty oświetleniowe, dla oświetleniowców i mikrofoniarzy. Głównie chodzi o to, aby je budować z jak najtańszych materiałów, łatwo podających się obróbce. Np. do odlewów gips lub styropian, który idealnie nadaje się do kamiennych bloków. Konstrukcje mają być lekkie i spełniać minimum bezpieczeństwa. W plenerze wymagania są większe, konstrukcja musi być bardziej wytrzymała, obiekt sztuczny może się z tego terenu wybijać, a jego zadaniem jest wtopić się w otoczenie.

Po filmie dekoracje się rozbiera, a czasami ponownie się je wykorzystuje. W jakich więc sytuacjach warto dekoracje budować? Kiedy czegoś nie ma w przyrodzie, trzeba to wybudować. Federico Fellini tworzył repliki miast min. Wenecji, kawałku Rzymu. Jemu właśnie chodziło o sztuczność i taki efekt chciał uzyskać. Względy praktyczne trzeba powiązać z rachunkami ekonomicznymi.

Budowa dekoracji może być racjonalna, kiedy:

- Miasto, lub miejsce akcji jest zbyt daleko, co się wiąże z transportem.

- Ulica jest zbyt zatłoczona, zbyt duży ruch uliczny

- Nie ma odpowiedniej pory roku

- W Obiekcie, w którym ma się rozgrywać akcja, jest zakaz robienia zdjęć.

- Oświetlenie, nieodpowiednia akustyka, pomieszczenie zbyt wysokie, lub zbyt małe

- Dokumentacja obiektów zdjęciowych:

- Trzeba zapłacić za wynajem hali

- Ewentualna rozbiórka, jeśli obiekty budowane są w plenerach

- Dużo większe koszty związane z wynajmem

- Koszty adaptacji obiektów do zdjęć, wyposażenie tego obiektu do zdjęć Np. W kawiarni, w której coś trzeba zmienić.

- Obiekty naturalne Np. pole, pociągają za sobą koszty wykupienia plonów

- A jeżeli następuje wynajem Np. mieszkania, to trzeba lokatorom znaleźć nowe lokum

- Koszty transportu i organizacji całej bazy

- Zapewnienie warunków lokalnych całej ekipie

- Doprowadzenie pomieszczeń i biur do stanu pierwotnego

- Strata czasu roboczego na dojazdy ekipy

- Terminarz aktorski

- harmonogram ich pory roku, prognozy

- Możliwość wszelkiego rodzaju zakłóceń

Z reguły, jeżeli zdjęcia trwają do trzech dni to kręci się w plenerze, jeśli jednak dłużej to warto w halach. Opłaca się budować inscenizację, gdy liczba dni roboczych budowy jest mniejsza niż dni zdjęciowych.

TOK PRODUKCJI FILMU

- w sensie organizacyjnym tego właśnie procesu

Każdy film jest prototypem, realizatorzy muszą wymyślić działania itd. Pomysły muszą być wcielane w życie w odpowiedni sposób. To algorytm, sposób działania i postępowania.

1. Faza preprodukcji

2. Faza produkcji

3. Faza kopodukcji

Etapy realizacji:

Faza preprodukcji - okres prac przygotowawczych do filmu i okres zdjęciowy

Faza postprodukcji - montaż i udźwiękowienie oraz okres prac końcowych

Okres przygotowań zaczyna się w momencie skierowania filmu do produkcji aż do ostatniego dnia, poprzedza okres zdjęciowy.

Okres zdjęć - Od pierwszego do ostatniego dnia zdjęć

Okres montażu i udźwiękowienia - Od pierwszego dnia po ostatnim dniu zdjęciowym do kolaudacji filmu.

Okres prac - Po kolaudacji skierowanie filmu do produkcji końcowej

W okresie zdjęć trwają dalej prace przygotowawcze na kolejne dni zdjęciowe.

Faza preprodukcji - development

Tam mają miejsce prace literackie, oprawa filmu, nabycie praw autorskich do scenariusza, poszukiwanie producentów, sponsorów, podpisywane są umowy, produkcja tzw. Teaser (zapowiedź), wstępny budżet, harmonogram, pakiety dla producentów i sponsorów, które mają pieniądze dla PISF, zawarcie wstępnych umów z dystrybutorami, przygotowanie wstępnych planów reklamowych, wstępne dokumenty związane z dokumentacją filmu.

Najdroższe są formy literackie, mogą one przybierać różne formy:

1. Temat

2. Synopis

3. Treatmant ( nowela filmowa)

4. Scenariusz

Najpierw zamawia się treatment, a potem scenariusz. Można adaptować dzieło, zawierać umowy o prawa autorskie. To, że scenariusz zatwierdza produkcja, nie oznacza wcale robienie filmu. Jest to moment zakończenia prac literackich. Scenariusze trafiają do teki scenariuszowej producenta. Czeka na swój odpowiedni moment, w którym będzie można go wykorzystać.

Scenariusz:

1. Wyznacza strukturę dramaturgiczną

2. Lokuje się w czasie i przestrzeni

3. Charakteryzuje sylwetki bohaterów

4. Określa scenerię

Scenariusz to półprodukt, ale dokument natury produkcji. Wyjściowy program, według którego można oszacować nakłady i wpływy. Można mieć wtedy wyobrażenie o parametrach techniczno-produkcyjnej filmu. Trzeba też znać ograniczenia techniczne producenta. Reżyser z reguły umniejsza rolę scenariusza. A sam scenariusz to klucz, który umożliwia inne możliwości. Faza preprodukcji zostaje skierowana do produkcji, decyzję tę podejmuje producent wtedy, kiedy ma warunki techniczne, produkcyjne oraz środki finansowe.

Warunki skierowania filmu do produkcji:

- Roboczy tytuł filmu

- Nazwiska trójki realizatorskiej

- Edycja i format filmu

- Metraż filmu

- Terminy rozpoczęcia i zakończenia produkcji

- Limit kosztów, otwiera praca przygotowawcze do filmu.

Prace przygotowawcze:

1. Ustalenie składu grupy zdjęciowej

2. Dokumentacja plenerowa, wybór obiektów zdjęciowych

3. Opracowanie scenopisów i dialogów

4. Wybór i zaangażowanie ról obsady aktorskiej

5. Opracowanie projektów dekoracji, rekwizytów i kostiumów

6. Opracowanie plenerów, koprodukcji, współpracy z teatrami, wytwórniami i prywatnymi filmami.

7. Opracowanie i zatwierdzenie produkcyjno-finansowego planu realizacji filmu SFP.

8. Przygotowanie dokumentacji produkcyjnej, zleceń na montaż, usługi i ludzi.

9. Wybór, gromadzenie i wykonanie środków inscenizacji i rekwizytów

10. Przeprowadzenie prób technicznych sprzętu

11. Opracowanie i nagranie playbacków, presynchronu, wykonanie efektów specjalnych

12. Opracowanie planów kampanii reklamowej filmu w czasie jego realizacji.

13. Budowa dekoracji i zagospodarowanie terenu zdjęć i przetransportowanie ekipy w pierwszy obiekt zdjęciowy. Przygotowanie pierwszego obiektu do zdjęć.

Decyzje finansowe - aktorzy, wybór obiektów zdjęciowych.

Na początku trzeba zawrzeć umowę ze scenografem, kostiumografem, administratorem, sekretarzem grupy zdjęciowej, 2 reżyserem, kierownikiem planu, sekretarką planu.

Obiekty zdjęciowe:

- plener

- wnętrze naturalne

- atelier

Robimy to tak szybko, aby poznać scenarzystę i pobudzić wyobraźnię osób piszących scenopis z tego wynika wszystko. Gdy wiadomo będzie, jaki to obiekt to kierownik produkcji może rozpocząć działania. Rozpoczyna się ikonografia operacji dźwiękowych. Ocenia sferę akustyczną. Każda z osób ocenia ten obiekt ze swojego punktu widzenia trzeba maksymalnie ten obiekt rozpoznać. Można prowadzić rajd zwiadowczy. Gdy my wiemy o obiekcie można kalkulować koszty, rozpocząć dokumentacje.

Finansowa ekonomia kultury i mediów

Składają się na nią:

- Środki europejskie

- Fundusz strukturalny

- Budżet

- Dochody ludzkości

- Źródła nie publiczne

Albo te kwoty spływają w formie dotacji albo fiskalnie. Państwo rezygnuje z pewnych wpływów. Finansowanie publiczne w latach 80-tych przełom ustrojowy. Pierwszy okres transformacji ustrojowej. Okres zahamowania dynamiki kultury. Okres deficytu. Zachwianie miało okres w pierwszym okresie. Zachwianie miało miejsce w pierwszym okresie. Rząd uznał, iż obywatele mają prawa socjalne i trzeba je gwarantować. Przyjęto, iż władze centralne powinno korzystać z metod finansowania pośredniego. Samorządy lokalny, Organy społeczne.

Określić zasady mecenatu państwowego. Wybór obszarów, które mecenatem miały być objęte. Stworzenie zachęt fiskalnych dla sponsorów. W 1993r Rząd oficjalnie potwierdził, iż nie zrzeka się wpływów i będzie krystalizacja.

1. Decentralizacja - zarządzania i filmu

2. Wspieranie rozwoju pozapaństwowym kultur i stymulowanie bodźców.

3. Wspieranie środków budżetu państwa

Obowiązuje do dzisiaj łączenie środków państwowych i środków prywatnych. Jaki jest właściwie ten wymiar finansowania mecanatu? I ile tych pieniędzy jest?

Źródła finansowania działu kulturalnego:

1. Wydatki z budżetu państwa za pośrednictwem ministra kultury i Ministra do spraw kultury i dziedzictwa narodowego. ( 10%)

2. Wydatki z budżetu państwa za pośrednictwem jednostek samorządu terytorialnego (20%)

3. Wydatki z budżetu państwa za pośrednictwem środków finansowania zagranicznych, unijne ( 10%)

4. Wydatki gospodarstw domowych (60%)

Po roku 1993 wydatki nominalnie rosną, sektor kultury wzrost wydatków. Coraz większy udział mają środki napływające. 8000Mln

Co finansujemy? Abonament telewizyjny i Telewizje kablową. Porównywać wydatki na kulturę. Udział wydatków publicznych na kulturę PKB. PKB - 0,5-0,6%

Ile obywateli wydaje na kulturę?

Wydatki z budżetu państwa:

0,72% - całego budżetu, większość finansuje instytut kultury

PISF - ma dodatni wynik finansowy, tak jak niektóre instytucje filmowe, nieliczne.

Środki idące na działalności programowe. Środki w ramach programów operacyjnych tzw. programy operacyjne ministra kultury i dziedzictwa narodowego.

Programy operacyjne:

- promocja twórcza

- rozwój infrastruktury

- edukacja i upowszechnianie kultury

Jakie instytucje pochłaniają budżet?

- Muzea ( 30%)

- Teatry ( 13%)

- Ochrona zabytków (11%)

Rośnie liczba dodatkowych instytucji z ministerstwa Minister do spraw kultury i dziedzictwa narodowego finansuje aż do 76 instytucji.

Gminy otrzymują dotacje ogólne. Widać ile poszczególne gminy wydają na kulturę. Może to być 1% całych dochodów, a może to być więcej. To zależy od zasobności danej gminy.

Finansowanie pośrednie:

1. Podsumowanie nowych zasad organizacyjnych i finansowych kultury ze srodków publicznych

2. Odejście od super Mecanatu państwowego w kulturze i wycofanie się ministerstwa z bezpośredniego oddziaływania.

3. Przesunięcie sfery mecenatu państwowego na szczeble województwa samorządowego.

4. Decentralizacja administracji zasad władzy publicznej

5. Przyjęcie idei łączeń środków publicznych ze środkami prywatnymi.

Podatki:

1. Dochodowe - Od osób fizycznych lub prawnych

2. Majątkowe

3. Od konsumpcji - Najważniejsza role odgrywa VAT

Ustawa o produkcji VAT od wartości dodanej. VAT ( Volume Added Tax). Gdy kupowaliśmy coś VAT był w dany produkt wpisany. VAT narzuca samokontrolę trzeba się rozliczać to trzeba mieć faktury, paragony itd. VAT ma cechy charakterystyczne:

1. Potrzebność

2. Wielofazowość - Obciążanie podatkiem VAT wielokrotnie, we wszystkich fazach obrotu produktem.

3. Potroncalność - Od kwoty należnej można sobie odjąć VAT, który wcześniej zapłaciliśmy od tego, co my dodaliśmy.

4. Przerzucalność - VAT płaci sprzedawca, ale w sensie ekonomicznym przerzucany jest na nas.

Zasada obliczania podatku VAT

1. Podatek należny VAT minus VAT należny od sprzedaży podzielony przez podatek towarów i usług.

VAT = Cena netto x Stawka VAT

2. Podatek naliczany, - który został zapłacony przy zakupie przez podatnika towarów i usług.

3. Podatek do zapłacenia - różnica między podatkiem należnym a naliczanym.

SPÓŁKA „X” - Sprzedająca Odtwarzacze MP3

Kupuje od spółki „Y” podzespoły za 700.000 Tysięcy złotych netto i podatek naliczany.

VAT = 700.000 x 22% = 154.000 Netto

Sprzedaż odtwarzaczy za kwotę Netto 1.300 Tysięcy

VAT Należny

1.300 x 22% = 286.000 Tysięcy

Różnica VAT

VAT do zapłacenia = 286.000 Tysięcy - 154.000 Tysiące = 132.000 Tysiące

To jest 22% od 600.000 Tysięcy a te 132.000 Tysiące to wartość dodana.

Podatek wielofazowy od momentu, kiedy trafi to na nas.

Producent Obuwia

Faza obrotu	Cena Netto	Podatek Należny	Podatek Naliczony	Podatek do zapłaty
Producent sprzedaje skórę	100	22	-	22
Producent i sprzedawca wyrobu finalnego butów	300	66	22	44
Hrtownik	400	88	66	22
Detalista	500	110	88	22

110 VAT - 22% od 500 zł

W sklepie kupujemy butę za cenę 610 zł.

VAT obciążane są darowizny, świadczenie usług, obrót netto lub brutto. Sposoby naliczania VAT od obrotu Netto Np. wyliczono iz cena towaru 100zł

Koszty 80zł

Zysk 20zł

Ten towar został objęty 22% VAT

Cena tego towaru = 100 zł x 22%, Cena Brutto = 122 zł

Dwa sposoby od obrotu brutto:

(Rachunek od 100 zł)

22% / 122% x 100% = 18,03%

Matematycznie wychodzi na jedno

VAT - Cena ze sprzedaży

Netto X - Stawka podatku

Cena sprzedaży Netto + VAT = Cena sprzedaży Brutto

Może być jeszcze stawka zerowa, 7% lub 22%. Zróżnicowanie stawek służy do wspierania grup, które tego potrzebują. Kto płaci stawkę zerową? VAT-u się nie płaci, ale możemy zażądać od Urzędu Skarbowego zwrotu VAT-u, za który wcześniej zapłaciliśmy. Zwolnienie z podatku VAT oznacza, że go nie płacimy i nie możemy ubiegać się o jego zwrot. Trzeba na to patrzeć z dwóch stron ma to swoje plusy i minusy.

Zwolnienie z VAT-u

PLUSY	MINUSY
- Nie dolicza się towaru do towarów - Nie ponosimy administracyjnych kosztów	- Nie można się ubiegać o zwrot podatku zapłaconego wcześniej - Wyższe koszty działalności

W kwalifikacji VAT posługujemy się PKWiU92. To Polska Kwalifikacja produktów i usług. Są to usługi związane z radiem i telewizją i inne usługi rozrywkowe, parki rozrywki, cyrki, biblioteki, muzea. Mogą być usługi związane ze zwolnieniem VAT-u. Największa część jest opodatkowana 22%. 7% Opodatkowanie to min. wyświetlanie filmów, bilety kinowe oraz koncerty.

Chodzi o usprawnienie zwrotu podatku naliczanego. Na ogól w Europie stawki są mniejsze. Chodzi o to, aby uwolnić zagranicznych producentów z podatku. Mogą to sobie, odliczać, gdy mają polski status podatnika. Wysoki podatek może być elementem podnoszącym ich koszty. Podatek dochodowy - chodzi o to, iż są tam wpisane różne ulgi.

Sumujemy przychody - koszty uzyskania z określonych źródeł przychodów. Dochód do opodatkowania i od tego odliczamy pewne ulgi = dochód do opodatkowania

18% lub 32% z tego wychodzi podatek, który trzeba zapłacić. Podatek do zapłacenia, pobrane zaliczki i wtedy dowiadujemy się czy mamy zwrot czy dopłatę. Co my tam znajdziemy?

Odliczenia z tytułu darowizn w celu kulturowo-oświatowym, to może być istotne dla darczyńców i sponsorów. Sponsorzy mają prawo wliczyć koszty. Mają darowane jako koszty uzyskania przychodów organizację użytku publicznego bywają zwolnione od podatku dochodowego. W przypadku twórców stosuje się zryczałtowane koszty uzyskania przychodu.

Umowa o dzieło: 1000 zł Brutto, jeżeli na uzysk 50% to koszty uzyskania przychodu to 500 zł.

Kwota podlegająca opodatkowaniu 500 zł. Ten płatnik pobiera zaliczkę na poczet wydatku dochodowego:

500 zł x 19% = 95 zł

Na rękę dostanie 1000 zł - 95 zł = 905 zł

Jeżeli chodzi o VAT to dotyczą pewnej grupy. 7% - Wyświetlanie filmów oprócz reklamowych i promocji, bilety do kina, na koncerty, usługi w muzeum, w bibliotece itd.

Okresowa stawka zerowa - wydawnictwo prasowe dziełowe, mapy.

Podatek od spadku i darowizn, nabycia w spadku dzieł sztuki, praw autorskich. Coraz większą rolę odgrywają fundusze unijne. Był program wspierania czytelnictwa.

Strumienie środków na kulturę z Unii Europejskiej:

1. Programy wspólnotowe, skierowane bezpośrednio do kultury (Kultura 2007-2013) Media 2007 - tworzenie wspólnej Europy.

2. Poprzez fundusze strukturalne, które służą generalnie do wyrównywania poszczególnych poziomów europejskich.

Szereg innych programów:

- Leonardo

- Sokrates

- Razmus

Fundusze strukturalne:

- Europejski fundusz rozwoju regionalnego

- Europejski fundusz społeczny

- Europejski fundusz

Narodowa strategia spójności:

- dokument określa priorytety i zasady wdrażania środków z tych funduszy

- program infrastruktura i środowisko

- dysponuje kwotą 28 miliardów Euro

Różne priorytety. Priorytet kultura i dziedzictwo Narodowe.

Tendencje finansowe kultury w Europie:

1. Publiczne finansowanie dominuje nad prywatnym

2. Wzrost roli samorządu terytorialnego i różnych organizacji pozarządowych NON PROFIT

3. Wzrost pośredniczących form finansowych

4. Wdrażanie mechanizmów zachęcające do zaangażowania w finansową kulturę środków prywatnych.

5. Polskich nowych źródeł finansowania

6. Wspieranie przez państwo i nie tylko, przez prywatnych twórców

7. Polityka nie obejmuje tradycyjnie rozumiane instytucje kultury

Francja ma największe środki publiczne na kulturę. Można to przeliczać na głowę mieszkańca w Danii na głowę 216 Euro najwięcej.

Tendencja centralizacji do procesu rozdział instytucji publicznych włączają się instytucje pozarządowe w skrócie: QUANGOS

Są takie instytucje pozarządowe, które są odpowiedzialne za finansowanie kultury. Do realizacji tej polityki finansowej wykorzystuje się wpływu. Współfinansowanie przedsięwzięcia trochę środków publicznych trochę własnych.

Sposób finansowania publiczny - środki fiskalne.

Nacisk kładzie się na loterie dedykowane kulturze. Największa cześć funduszy Europejskich pochodzi z funduszy strukturalnych.

-Wsparcie indywidualne artystów, nagrody pieniężne, stypendia.

- Dotacje na konkretne projekty artystyczne

- Programy pomagające nowym twórcom

- Pożyczki dla twórców Np. na materiały

- Wsparcie samego upowszechniania kultury

- system ochrony praw socjalnych i prawa autorskiego

- Udogodnienia z podatkiem VAT

- Szczególną opieką cieszą się państwa zachodnie

- Książka

- Kinematografia

11

---