Litery stosowane w ATP45
Do określenia położenia stosuje się w systemach natowskich litery i cyfry.
Jednocześnie wszystkie możliwe procesy są automatyzowane i opisywane komputerowo.
Odczytywanie automatyczne znaków literowych i cyfr czasami jest obarczone błędem wynikającym z podobieństwa geometrycznego niektórych znaków.
Litera „I” może być mylona z cyfrą 1.
Litera „O” może być mylona z cyfrą 0.
Jak tego uniknąć?
Najlepiej wyeliminować jeden z dwóch podobnych do siebie znaków.
Tak też się stało!
Proszę spojrzeć na ciąg liter w porządku alfabetycznym:
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Czy wszystkie z nich są używane do oznaczania pól strefowych?
Mówimy oczywiście o tych literach które są stosowane powszechnie i odpowiadają literom w języku angielskim. Nie są stosowane litery specyficzne dla niektórych języków.
Np. nie stosuje się liter występujących w
języku polskim takich jak: ą, ć, ę ł, ń, ó.
języku niemieckim, itd
Całe alfabety takich języków jak rosyjski (cyrylica), czy też grecki nie są stosowane.
Wracamy do naszego przykładu:
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Jest to kompletny alfabet z języka angielskiego. Po wykreśleniu „I” oraz „O” pozostaje 24 liter stosowanych do znakowania
A B C D E F G H J K L M N P Q R S T U V W X Y Z
Tylko te litery są stosowane w normie ATP45 do znakowania !
Kula ziemska w obwodzie równika ma 40 000 km i tworzy pełny okrąg (360°)
Jak oznakować pola strefowe?
Jeżeli podzielimy 360° na jednakowe odcinki np. po 10° to uzyskamy 36 części o dużej szerokości.
Chcemy spowodować mniejszy rozstaw. Wtedy dzielimy na więcej części. Np. na 60 odcinków co 6°. Uzyskujemy odcinki prawie dwa razy mniejsze od poprzedniego. Czy taki rozstaw nam odpowiada? Jeżeli nie, to jeszcze zwiększamy podział.
W przypadku siatki meldunkowej UTM przyjęto, że podział właściwy to 6° wzdłuż równika i 8° wzdłuż południków. Wzdłuż równika powstało 60 odcinków po 6° oznakowanych kolejnymi cyframi od 1 do 60. Początek znakowania zaczyna się od południka 180° i biegnie w kierunku wschodnim.
Wzdłuż południka podział następuje co 8°. Okolice biegunów są traktowane jako koło podzielone na dwie strefy w postaci koła podzielonego na pół wzdłuż południków 180°- 0°. Biegun południowy składa się z takich dwóch połówek A i B. Znakowanie wzdłuż południka co 8° następuje dopiero od 80° długości geograficznej południowej. Litera C określa odcinek od 80° do 72°, litera D określa odcinek od 72° do 64° itd. W ten sposób kolejnymi literami są znakowane odcinki aż do 84° długości geograficznej północnej. Strefa bieguna północnego zaczyna się od 84° i jest w kołem o promieniu 6°. Ostatnie litery alfabetu Y i Z określają obie połowy okręgu bieguna północnego. Proszę zauważyć, że promień koła na biegunie południowym jest określony przez 10°. Oznacza to, że strefy A i B bieguna południowego są większe od stref Y i Z bieguna północnego. Rzeczywisty wymiar w km odległości mierzonych wzdłuż południka jest praktycznie jednakowy. Inaczej wygląda sytuacja z odległościami rzeczywistymi mierzonymi wzdłuż równoleżników. Im dalej od równika, to przy tym samym kącie 6°, uzyskujemy coraz mniejsze rzeczywiste odległości mierzone w km. Oznacza to, że pola strefowe wyznaczone przez taki podział uzyskują kształt trapezów, których proporcje między wysokością a podstawą ulegają zmianie (rosną).
Wyciąg z podręcznika ATP-45 Przygotowywanego do druku.