Ballada o spalonym czołgu

...a gdy ustąpił strach i mrok
I wojna ścichła wokół,
Wywindowano stary czołg
Na granitowy cokół.
I stanął czołg u miasta bram
Jak pomnik i jak bastion,
I tylko wiatr mu w lufie grał,
Tocząc ziarenka piasku.
        W całym kraju są podmiejskie drogi,
        Nad drogami zielone pagórki,
        I zielone trzydziestki czwórki,
        W których śpią spopielałe załogi.
Zielona górka - to nie step
Z lejami od granatów!
W zetlałej lufie wiatru szept,
A może i nie wiatr?
W szczelinach strzelnic - oczy gwiazd,
A może czyjeś inne?
Czasami drga stalowy właz,
Zarosły dzikim winem.
          W całym kraju są podmiejskie drogi,
          Nad drogami zielone pagórki,
          I zielone trzydziestki czwórki,
          W których śpią spopielałe załogi.
...więc słysząc blach pogiętych głos
Dźwięczący w nocnej głuszy,
Myślę, że kiedy każe los -
Czołg znowu z miejsca ruszy,
I pomknie przez wystrzałów blask
Jak wtedy, z brzegów Wołgi...
...to dobrze, że z nowymi wraz -
Czuwają stare czołgi!
          W całym kraju są podmiejskie drogi,
          Nad drogami zielone pagórki,
          I zielone trzydziestki czwórki,
          W których śpią
                                      spopielałe
                                                          załogi...

---