Funckja jest to podprogram grupujący instrukcji, sluza: łatwemu powtarzaniu pewnego cyklu obliczen, zwiekszeniu przejrzystości programu. Wywoluje się je przez podanie jej nazwy i w nawiasie argumentow np. float pole_kwadratu (float bok);. Przesylanie argumentow do funkcji nastepuje przez wartość (w def fkcj występują parametry formalne, przy wywolaniu fkcji posługujemy się param aktualnymi), referencje (deklaracja jest inna: void Zmiana(int x, int &y), znak & powoduje ze zmienna globalna b i lokalna y zajmuja to samo miejsce w pamieci operacyjnej) lub wskaźnik. Funkcja inline, uzywana w celu przyspieszenia obliczen, deklarujemy i definiujemy ja na początku programu, przy wywolaniu kompilator umieści jej tresc w miejscu wywoalnia np.: inline int zaok(float x) {return (x+0.5);} By korzystac w pliku B ze zmiennych zdeklarowanych w pliku A to trzeba w B umieścić deklaracje extern int a; (extern informuje kompilator o tym ze zmienna a jest typu int i ze jej definicja może znajdowac się w innym pliku). Tablica jest to zbior elementow tego samego typu które zajmuja ciągły obszar w pamieci, SA one typem pochodnym, tzn buduje się je z elementow typu składowego np. int A[50]; rozmiar tablicy musi być znany już w trakcie kompilacji Wskaźnik sluzy do wskazania jakiegos miejsca w pamieci oraz zawiera wiedze o tym jaki typ obiektu wskazuje int * w; char * wsk; do nadawania wskaźnikowi wartości początkowej sluzy jednoargumentowy operator &, oblicza on adres obiektu który stoi po prawej stronie operatora przypisania. Void * wsk; - jest wskaźnikiem dowolnego typu. Wskaźniki umożliwiają ulepszenie pracy z tablicami, w funkcjach do zmieniania wartości przesylanych do nich argumentow, dostep do specjalnych obszarow pamieci, rezerwacja obszarow pamieci - jest ona wykonywana przez polecenia new i delete, taki obiekt nie ma nazwy (można nim operowac jedynie za pomoca wskaźników), obiekty utworzone operatorem New po utworzeniu przechowuja wartości przypadkowe. Definicja struktury struct nazwa { //lista składników }; Jeżeli do obiektu strukt. Odwolujemy się za pomoca wskaźnik to dostep do poszczególnych Pol uzyskujemy za pomoca operatora -> Klasa jest to typ definiujący kilka zebranych razem danych jak również sposób ich zachowania się jako całości: class identyfikator { cialo klasy}; gdzie cialo klasy zawiera deklaracje składników. Składnikami mogą być roznego typu dane, nazywane danymi składowymi aktualnej klasy: class okrag { public: int x, y, r; }; Składnikami klacy mogą tez być funkcje (funkcje składnikowe). Funkcje maja zakres klasy (ograniczone {} ). Składnik private jest dostępny tylko dla składowych danej klasy, jeżeli zalezy nam na ukryciu informacji to wówczas składnik powinien być deklarowany jako prywatny. Składnik protected jest dostępny tak jak private ale dodatkowo jest dostępny dla klas wywodzących się z danej klasy. Składnik public jest dostępny bez ogranicze, zwykle składnikami takimi SA wybrane funkcje składowe. Jeżeli nie ma zadnej z powyższych etykiet składniki maja dostepn private. Funkcje składowe maja pelny dostep do wszystkich składników swojej klasy: nazwa_obiektu . Nazwa_funkcji (argumenty); Konstruktor Class Numer {int Liczba; public: Numer (int L) {Liczba =L;}} Jest specjalna funkcja skaldowa wywolywana zawsze w chwili tworzenia obiektu danej klasy, zadaniem konstruktora jest inicjalizacja danych skladowcyh obiektu danej klasy, przydzielenia pamieci do jego elementow oraz wykonanie czynności niezbednych do prawidłowego utworzenia obiektu. Nazwa konstruktora musi być taka sama jak nazwa klasy, kons nie zwraca wartości. Może być wiecej niż jeden konstruktor na kalse, Destruktor jest specjalna funkcja wywolywana w chwili likwidacji obiektu klasy, jest przeciwieństwem konstruktora, do jego zadan należy zwalnianie zasobow wykorzystywanych przez obiekt, może być definiowany tylko raz, nie zwraca wartości a jego nazwa to nazwa klasy poprzedzona ~. Pola klasy jej lokalne zmienne, funkcjonuja tak samo jak pola struktury i roznia się od ostatnich wyłącznie domyslna kategoria dostępu (private). Wskaźnik his, deklaracja każdej klasy zawiera ukryte pole wskaźnikowe o

nazwie his, po utworzeniu obiektu wskaźnik his zawiera adres obiektu w pamieci. Pozwala on zdefiniowac właściciela danych do których się odwoluje funkcja skaldowa. Dziedziczenie jest to technika pozwalajaca na definiowanie nowej klasy przy wykorzystaniu klasy isteniejacej class nowy_pkt : public pkt { public char opis[10]; nowy_pkt (float =0, float =0, char*=NULL); void wypisz(); }; Się nie dziedzicz/? Konstruktorów. Powód jest prosty. Klasa pochodna zawiera elementy klasy podstawowej plus dodatkowe składowe z klasy pochodnej. Konstruktor z klasy podstawowej nie inicjuje składowych danych z obiektu pochodnego. Destruktorów. Destruktor jest ściśle powiązany z konstruktorem. Dlatego ten z klasy podstawowej nie może być użyty w klasie pochodnej. Rozróżniamy dziedziczenie: 1. pojedyncze 2. wielokrotne W przypadku dziedziczenia pojedynczego klasa pochodna posiada dokładnie jedną klasę bazową (hierarchia klas dla tego dziedziczenia mają strukturę drzewiastą). W przypadku dziedziczenia wielokrotnego klasa pochodna ma więcej niż jedną klasę bazową (hierarchia klas dla tego dziedziczenia mają strukturę grafu).| Przesłanianiem nazywamy predefiniowanie funkcji klasy bazowej w klasach pochodnych; • Przesłanianie stosuje się w celu całkowitej zmiany działania funkcji klasy bazowej lub, znacznie częściej, jej uzupełnienia i rozszerzenia o dodatkowe operacje; • Przesłaniając funkcje klasy bazowej musisz zapewnić Identyczność nagłówków funkcji • Istotne jest również aby funkcje z klasy bazowej były dostępna dla klas pochodnych. Zapewnia to operator zakresu: public, protected w definicji klasy. class nowy_punkt : public punkt {....}; class nowy_punkt : protected punkt {....},Zastosowanie funkcji wirtualnych umożliwia przesłonięcie funkcji klasy bazowej i uniknięcia problemów związanych z użyciem wskaźników lub referencji. Zastosowanie operatora zakresu :: umożliwia jawne wywołanie przesłoniętej funkcji funkcji bazowej (Jeśli są one typu virtual). • Funkcją wirtualną nazywamy funkcję wywoływaną zawsze Iw obrębie posiadającej ją klasy (tj. klasy, w której ją zdefiniowano); • Poprzedzenie deklaracji słowem kluczowym wirual powoduje, że wszystkie odwołania do funkcji będą zawsze wykonywane w obrębie klasy, która ją zdefiniowała; W praktyce polimorfizm oznacza możliwość wywołania funkcji na rzecz różnych obiektów. Język C++ umożliwia polimorfizm przez: a) możliwość stosowania tych samych nazw dla funkcji składowych różnych klas (ta sama nazwa funkcji - różne działanie) b) przeciążenie funkcji c) funkcje wirtualne Klasy abstrakcyjne Klasa abstrakcyjna to klasa, która nie reprezentuje Żadnego konkretnego obiektu Np klasa ssak nie ma obiektów i istnieje tylko po to by mieć klasy pochodne (człowiek psy, koty, konie, świnia, baran) Ssak jest zatem pojęciem abstrakcyjnym - klasą Abstrakcyjną Klasa abstrakcyjna pozwala zaoszczędzić pracy przy programowaniu, wspólne cechy i zachowanie (np. przesuń, rysuj) kilku klas definiujemy jednokrotnie

---