Wyk艂ad nr 1
Ekonomia pochodzi z staro偶ytno艣ci .
` Oikosnomikos ` - nauka o gospodarstwie domowym
Ojkos - dom
Nomos - nauka
Mikroekonomia bada gospodarstwo domowe , nauka spo艂eczna pokrewna filozofii .
EKONOMIA - nauka o gospodarowaniu dobrami rzadkimi ( McKenzy )
Ekonomia by艂a nazywana spo艂eczn膮 , polityczn膮 ale od czasu Marshalla mamy sam膮
ekonomi臋 .
Funkcje ekonomii :
Teoriopoznawcza - wyja艣nienie , okre艣lenie r贸偶nych zjawisk i ich przebiegu .
Aplikacyjna - pr贸ba formu艂owania wskaz贸wek dla gospodarki .
MIKROEKONOMIA - ta cz臋艣膰 bada艅 ekonomicznych , kt贸ra skupia si臋 na badaniu
poszczeg贸lnych podmiot贸w gospodarczych lub poszczeg贸lnych rynk贸w .
Narz臋dzia : cena , popyt poda偶 , zysk .
MAKROEKONOMIA - badanie i interpretacja zjawisk zachodz膮cych mi臋dzy podmiotami .
Badanie zale偶no艣ci ca艂ej gospodarki .
EKONOMIA POZYTYWNA - wypracowanie uniwersalnych narz臋dzi , polega na dokony -
waniu bezstronnych uog贸lnie艅 system贸w , obiektywizm , brak warto艣ciowania .
EKONOMIA NORMATYWNA - s膮dy warto艣ciuj膮ce , umo偶liwiaj膮ce budow臋 ideologii .
Kierunki ekonomii :
Merkantylizm - ( Montchretien ) uto偶samia艂a gromadzenie bogactwa z gromadzeniem
pieni膮dza pe艂nowarto艣ciowego .
Fizjokratyzm - ( Quesnay , Keney ) podstawow膮 dziedzin膮 gospodarki jest rolnictwo .
Ekonomia klasyczna - ( Ricardo , Smith , Say ) - apologezja prywatnej w艂asno艣ci
i rynku .
Prawo rynk贸w Saya - ka偶dy popyt rodzi swoj膮 poda偶 , a ka偶da poda偶 rodzi sw贸j popyt ,
Leseferyzm - okres nie ingerencji pa艅stwa w gospodark臋 .
Keynesizm - ( tw贸rc膮 Keynes - tw贸rca interwencjonalizmu pa艅stwowego ) ekonomia
popytowa , prawo Saya jest nies艂uszne gdy偶 zdarzaj膮 si臋 takie okresy , 偶e
pa艅stwo musi pom贸c gospodarce , mikroekonomiczna polityka pa艅stwa .
Keynes - 1936 -
Neoklasyczna ekonomia - poprawienie klasycznej , synteza neoklasyczna Marshalla .
Ekonomia marksistowska - ( czyli gospodarka rynkowa jest z艂a ) k艂adzie nacisk na
sprawiedliwo艣膰 spo艂eczn膮 , naczeln膮 kategori膮 jest cz艂owiek i jego potrzeby .
Ekonomia poda偶owa - co robi膰 aby pobudza膰 poda偶 :
Monetaryzm - Milton Friedman
Teoria racjonalnych oczekiwa艅
Problem ograniczono艣ci zasob贸w - RZADKO艢膯
Zjawisko a ) powszechne Luka mi臋dzy potrzebami a
b ) pozytywne mo偶liwo艣ciami ich realizacji
wynikaj膮cymi z ilo艣ci d贸br jakimi
dysponujemy w danym czasie .
Subiektywizm odzwierciedla rzadko艣膰 .
POTRZEBA - uczucie braku po艂膮czone z ch臋ci膮 jego zaspokojenia .
POTRZEBA
podstawowe jednorazowe wy偶szego rz臋du powtarzalne
fizyczne duchowe spo艂eczne egzystencjonalne
Tr贸jcz艂onowa koncepcja podzia艂u cz艂owieka .
CZ艁OWIEK
Biosystem Socjosystem Psychosystem
( nie jest sam ) ( cz艂owiek istota
my艣l膮ca , podejmuje
samodzielne decyzje )
Geneza powstania potrzeb :
pierwotne ( instynktowne )
spo艂eczne ( nabyte , wyuczone w procesie rozwoju )
Prawo powtarzania potrzeb ( Jevons )
Powietrze ( oddychanie )
Po偶ywienie
Ubranie
Mieszkanie
Szeroko pojmowana rozrywka
Przedmioty zbytku luksus
Zasady Marshalla :
Po偶ywienie
Ubranie
Mieszkanie
Zaspakajanie wszelkiej dzia艂alno艣ci
Cech potrzeb :
Obiektywizm
Subiektywizm i indywidualizm
Konkurencyjno艣膰
Substytucyjno艣膰
Nieograniczono艣膰 co do liczby ( teoria wyboru konsumenta )
Ograniczono艣膰 co do pojemno艣ci
Odnawialno艣膰
Spo艂eczny charakter ( miejsce w strukturze spo艂ecznej )
Komplementarno艣膰
Historycznie zmienny charakter - wraz ze zmian膮 ustroju potrzeby ulegaj膮 modyfikacji .
PIRAMIDA POTRZEB
potrzeby
samorealizacji
( praca nad sob膮 )
potrzeby szacunku i powa偶ania wg . Maslowa
( poczucie w艂asnej warto艣ci )
potrzeby spo艂eczne ( poczucie przynale偶no艣ci )
potrzeby bezpiecze艅stwa ( pewno艣膰 ochrona )
potrzeby fizjologiczne ( g艂贸d , pragnienie , seks )
Nienasycono艣膰 cz艂owieka przewy偶sza tempo mo偶liwo艣ci .
DOBRA - wszystkie rzeczy s艂u偶膮ce do zaspokajania potrzeb .
Dobra gospodarcze - wytworzone przez cz艂owieka .
Dobra konsumpcyjne - s艂u偶膮 zaspokajaniu potrzeb bie偶膮cych .
Dobra inwestycyjne - konsumpcja na przysz艂o艣膰 .
PRODUKCJA oddzia艂ywanie cz艂owieka na przyrod臋 w celu uzyskania dobra gospodarczego
W aspekcie ekonomicznym proces produkcji polega na zastosowaniu czynnik贸w produkcji
i przetwarzaniu ich w produkt .
Czynniki produkcji - s膮 to wszystkie 艣rodki u偶yte w produkcji .
Czynniki produkcji :
Dobra pierwotne - surowce mineralne , wody , lasy , ziemia ( renta gruntowa ,
czynsz dzier偶awny ) , ro艣liny , zwierz臋ta .
Praca cz艂owieka
Ekonomiczne dobra produkcyjne ( dobra kapita艂owe ) - maszyny , budynki , licencje
znaki firmowe , kapita艂 pieni臋偶ny ( got贸wka , akcje , obligacje i nale偶no艣ci ) .
Technologia - spos贸b wytwarzania
Talent przedsi臋biorczo艣ci - umiej臋tno艣膰 艂膮czenia wszystkich czynnik贸w produkcji w
jednym procesie wytwarzania d贸br i us艂ug , przynosi maksymalne efekty .
Podstawowe czynniki produkcji - ziemia , kapita艂 , praca ( zdolno艣ci fizyczne i umys艂owe
cz艂owieka kt贸re mo偶e on da膰 ) .
Krzywa mo偶liwo艣ci produkcyjnych
Dobra A
A
C
Dobro B
B
OGRANICZONO艢膯 ZASOBU - dynamiczna teoria zasob贸w m贸wi o tym , 偶e zasob贸w w
gospodarce nie brakuje , brakuje naszych zdolno艣ci do ich wykorzystania .
Rzadko艣膰 jest czasowa , a zasoby dynamiczne si臋 odnawiaj膮 .
Wyk艂ad nr 2
ALOKACJA - rozdysponowanie rzadkich zasob贸w mi臋dzy konkurencyjne cele .
KOSZT ALTERNATYWNY - koszt zaniechanych mo偶liwo艣ci , korzy艣ci wynikaj膮cych z
najlepszego niezastosowanego zasobu .
Aspekt gospodarowania :
pozytywny - osi膮ganie korzy艣ci
negatywny - ( konieczno艣膰 ) - straty
KOSZTY :
alternatywne - to co utracili艣my
rzeczywiste - wy艂o偶enie pewnej ilo艣ci kapita艂u po to aby uzyska膰 korzy艣ci
Cel naszej pracy - realizacja ma by膰 najlepsza , racjonalna - najlepsze rozwi膮zanie w
danych warunkach , z punktu widzenie celu ekonomicznego .
GOSPODAROWANIE - jest procesem w kt贸rym wykorzystujemy w spos贸b racjonalny
ograniczone zasoby .
Dwie zasady racjonalnego gospodarowania :
Zasada najwi臋kszego efektu ( wydajno艣ci ) - przy danych 艣rodkach maksymalizujemy
efekt .
Zasada najmniejszego nak艂adu ( oszcz臋dno艣膰 艣rodk贸w ) - osi膮gn膮膰 cel przy u偶yciu jak
najmniejszych 艣rodk贸w .
RACJONALNO艢膯 :
rzeczywista - jest to wyb贸r maksymalizuj膮cy wynik ( korzy艣ci ) - jedno rozwi膮zanie
proceduralna - dochodzenie do najlepszego rozwi膮zania , ka偶de lepsze od poprze -
dniego jest racjonalne ( wiele rozwi膮za艅 )
RACHUNEK EKONOMICZNY - zesp贸艂 rachunk贸w symulacyjnych pozwalaj膮cych nam na
wyb贸r rozwi膮zania optymalnego czyli najlepszego w danych warunkach .
tylko w jednostkach warto艣ciowych
musi by膰 celowy
musi by膰 dualny ( tylko jedna z zasad racjonalnego dzia艂ania )
musi by膰 wariantowy - im wi臋cej symulacji tym wi臋ksze prawdopodobie艅stwo 偶e
wybierzemy najlepiej
kompletno艣膰 -musimy uwzgl臋dni膰 jak najwi臋cej czynnik贸w wp艂ywaj膮cych na dane
zjawisko ( nigdy nie mamy wszystkich czynnik贸w )
EKONOMIA to nauka statyczna . Pr贸by prowadz膮ce do wynik贸w , musi by膰 wiele pr贸b ,
im wi臋cej pr贸b tym lepszy wynik przy za艂o偶eniu b艂臋du statystycznego .
Przedmiot bada艅 ekonomii - proces gospodarowania wszelkie dzia艂ania w sferze produkcji
d贸br i us艂ug , w sferze podzia艂u i konsumpcji . Motywem dzia艂ania jest:
zaspokojenie potrzeb ludzkich
uzyskiwanie korzy艣ci z produkcji ( dla producenta )
Sposobem b臋dzie podejmowanie racjonalnych wybor贸w co , gdzie , kiedy .
METODY BADAWCZE ekonomii :
obserwowanie procesu gospodarczego ( empiria )
dokonujemy uog贸lnie艅 ( abstrakcja) pomijanie element贸w o marginalnym znaczeniu
dla przebiegu zjawiska ekonomicznego , wyodr臋bnienie podstawowych wiadomo艣ci
dla danego zjawiska .
ZJAWISKA GOSPODARCZE , cechy :
Spr臋偶enie zwrotne , skutek - przyczyna
Zjawiska maj膮ce miejsce w mikroskali nie zawsze sumuj膮 si臋 w makro , po dog艂臋bnym
zbadaniu okazuje si臋 , 偶e zale偶no艣膰 nie wyst臋puje .
Z艂udno艣膰 zale偶no艣ci ekonomicznych .
Jest subiektywna .
Dob贸r technik i metod badawczych wp艂ywa na wyniki bada艅 ( mog膮 si臋 r贸偶ni膰 )
KONKRETYZACJA - zbli偶enie teoretycznej formu艂y do rzeczywisto艣ci .
WERYFIKACJA - sprawdzanie czy formu艂a jest prawdziwa czy nie .
statystyczna ( badania )
historyczne odnoszenie si臋 do przesz艂o艣ci
FALSYFIKACJA - ( odwrotna do weryfikacji ) - obalenie hipotezy poprzez wykazanie 偶e w
jakim艣 przypadku ona nie zachodzi .
Narz臋dzia pomocnicze w badaniu ekonomii :
logiczne my艣lenie : indukcja , redukcja , dedukcja .
TEORIA EKONOMICZNA - zbi贸r twierdze艅 wyja艣niaj膮cych zjawiska i procesy ekonomiczne ,
musi by膰 odpowiednio skomponowana , interpretuje , daje diagnoz臋 gospodarki .
Podstawy do prognozowania przysz艂o艣ci .
NARZ臉DZIA EKONOMICZNE :
Model ekonomiczny - uproszczenie kt贸re zawiera wszystkie wa偶ne elementy dla
danego zjawiska , pomija te kt贸re nie maj膮 wp艂ywu na dane zjawisko . ( Badania
modelowe s膮 niezb臋dne , korzystne , bo to jedyny spos贸b badania rzeczywisto艣ci
gospodarczej .
Eksperyment - ( jest wykorzystywany ale wymaga ostro偶no艣ci ) - stworzenie pewnych
warunk贸w nie wyst臋puj膮cych w rzeczywisto艣ci gospodarczej .
Eksperyment kontrolowany - polega na stworzeniu kilku kontrolowanych pr贸b , w
ka偶dej pr贸bie zmiana jednego czynnika .
SYSTEM SPO艁ECZNY - ca艂o艣膰 zwi膮zk贸w i zale偶no艣ci wyst臋puj膮cych w spo艂ecze艅stwie .
Wszelkie dzia艂ania w ramach systemu to uk艂ad spo艂eczny .
SYSTEM SPO艁ECZNY
system polityczny system kulturalny system ekonomiczny -
- bezpiecze艅stwo - nawyki gospodarczy
zewn. i wewn. - tradycje - ca艂okszta艂t zwi膮zk贸w
- instytucje - oczekiwania cz艂onk贸w i zale偶no艣ci mi臋dzy
spo艂ecze艅stwa cz艂onkami spo艂ecze艅stwa
wynikaj膮cych z dzia艂ania ich
na p艂aszczy藕nie ekonomicznej
decyzyjny motywacyjny
kontrolny koordynacyjny
PRAWA EKONOMICZNE - istotne , konieczne i stale powtarzaj膮ce si臋 zwi膮zki zale偶no艣ci
mi臋dzy kategoriami ekonomicznymi . Charakteryzuj膮 si臋 statystyczno艣ci膮 ,
sprawdzaj膮 si臋 w wielu przypadkach , s膮 obiektywne , s膮 historyczne - pojawiaj膮
si臋 tam gdzie mog膮 i znikaj膮 tam nie maj膮 miejsca bycia . S膮 niezmienne .
Wyk艂ad nr 3
Reforma - pewien cykl zmian
TRANSFORMACJA - cykl zmian powoduj膮cych przej艣cie systemu od systemu mniej do
bardziej efektywnych
TRANSFORMACJA
modyfikacyjna systemowa
modyfikacje , zmiany rewolucyjne dotyczy systemu ekonomicznego ,
ewolucyjne w systemie ekonomicznym politycznego , kulturowego
( kraje Europy 艣rodkowej )
1. od centralnie planowanej do
rynkowej
2. od socjalizmu do demokracji rynkowej
Jak wygl膮da艂a gospodarcza organizacja cz艂owieka
GOSPODARKA NATURALNA - podstawowym podmiotem jest gospodarstwo domowe
( jego cel to produkcja i konsumpcja ) , to taki typ organizacji , w kt贸rej ka偶dy
podmiot wytwarza dobro na zaspokajanie w艂asnych potrzeb .
Nadwy偶ka by艂a przyczyn膮 do zmiany typu gospodarowania - spo艂eczny PODZIA艁
PRACY ( grupy - zawody - specyficzne zawody )
SPECJALIZACJA - ukierunkowanie swoich predyspozycji , doskonalenie ich .
Wolno艣膰 osobista niezb臋dna do zmian formy gospodarczej , w艂asno艣膰 prywatna r贸wnie偶 .
GOSPODARKA RYNKOWA - typ organizacji ekonomicznych cz艂owieka , gdzie podsta -
wow膮 instytucj膮 jest rynek na kt贸rej dokonuje si臋 wymiana , a motywem
dzia艂ania jest efektywno艣膰 , korzy艣膰 ( zysk , konsumpcja ) . Pojawi艂 si臋
producent i wymiana .
Typy wymiany :
Towar za towar - gospodarka towarowa
Towar - ekwiwalent ( pieni膮dz ) - towar - Gospodarka towarowo - pieni臋偶na
Wsp贸艂czesna gospodarka rynkowa to gospodarka mieszana - dominuje w艂asno艣膰 prywatna
ale dopuszczalne s膮 inne w艂asno艣ci . G艂贸wnym narz臋dziem jest rynek ale dopuszczamy
interwencje pa艅stwa .
W艁ASNO艢膯
prywatna publiczna
indywidualna zbiorowa pa艅stwowa lokalna ( komunalna )
sp贸艂ka
sp贸艂ka akcyjna
Model gospodarki rynkowej
Gospodarka zamkni臋ta - nie ma powi膮za艅 z innymi gospodarkami narodowymi b膮d藕
z jakimkolwiek podmiotem pochodzenia zagranicznego .
Gospodarka otwarta - odwrotno艣膰 , jest eksport i import , jest opcja wej艣cia i wyj艣cia .
RYNEK - ( podstawowy mechanizm gospodarki rynkowej )
Miejsce na kt贸rym dokonuje si臋 wymiana .
Ca艂okszta艂t proces贸w odbywaj膮cych si臋 mi臋dzy jego uczestnikami czyli podmiotami
gospodarczymi .
Na rynku zachodz膮 transakcje - proces gdzie spotykaj膮 si臋 dwie strony .
TRANZAKCJA
ma procesy negocjacyjne mo偶e dotyczy膰 czasowego jako forma dzia艂alno艣ci to
dysponowania w艂asno艣ci膮 zmiana formy w艂asno艣ci
kredyty
To zesp贸艂 rynk贸w gdzie zachodz膮 transakcje
Rodzaje rynk贸w :
lokalne
krajowe
mi臋dzynarodowe
艣wiatowe ( ostateczny weryfikator )
Rynek d贸br
konsumpcyjnych - nabywca nabywa inwestycyjnych - kupuje dobro by
co艣 do skonsumowania podda膰 je obr贸bce i stworzy膰
dobro finalne
RYNEK
otwarty ( raczej ograniczony ) zamkni臋ty
przetarg
formalny - instytucjonalny nieformalny
w ramach swojego rozwoju doprowadzi艂y sprzedawcy na targu gdzie nie ma
do tego , 偶e maj膮 swoj膮 siedzib臋 ( gie艂da ) legalizacji ( czarny rynek )
bia艂y szary czarny
RYNEK KONKURENCJI
doskona艂ej niedoskona艂ej
pe艂ny monopol oligopol
duopol monopol
PIENI膭DZ - wy艂onienie si臋 ekwiwalentu jako poj臋cia
Ekwiwalent - muszelki byd艂o itp. kruszce szlachetne metale ( by艂a ich odpowiednia
ilo艣膰 , trwa艂e , 艂atwe do podzielenia , powszechne ) - monety - prawo bicia pieni膮dza .
Pe艂nowarto艣ciowy - taki w kt贸rym warto艣膰 kruszcu odpowiada nomina艂owi : z艂oto
i srebro , p贸藕niej tylko z艂oto .
Banknot - nota bankowa za艣wiadczenie o z艂o偶eniu w banku odpowiedniej ilo艣ci kruszcu
Od I wojny 艣wiatowej przej艣cie do systemu sztabowoz艂otowego i dewizowoz艂otowego .
Zacz臋to odchodzi膰 od pieni膮dza pe艂nowarto艣ciowego .
Papierowy - symboliczny ( symbol warto艣ci ) - umowa spo艂eczna , gwarancj膮 warto艣ci
pieni膮dza jest stabilno艣膰 gospodarki pa艅stwa ( kryzys w Rosji ) .
Funkcje pieni膮dza :
Miernik warto艣ci
艢rodek wymiany
cyrkulacji
艣rodka p艂atniczego ( rozbie偶no艣膰 w czasie mi臋dzy strumieniem pieni膮dza
a strumieniem towaru - kredyt )
艢rodek tezauryzacji ( gromadzenie skarbu )
Pieni膮dz 艣wiatowy ( SDR - 42% $ + 19% DM + 15% J + 12% 艁 + 12% F )
Wyk艂ad nr 4
CENA - informuje nas o relacji mi臋dzy produktami
relatywna , informacyjna m贸wi nam o rzadko艣ci produktu
偶ywio艂owa , administrowana
funkcja agregacyjna - pozwala nam na przej艣cie od systemu ilo艣ciowego do
jako艣ciowego
ma zdolno艣膰 r贸wnowa偶enia popytu i poda偶y
funkcja kosztowa - wchodzi w sk艂ad produkt贸w jako koszt
nie jest wielko艣ci膮 jednorodn膮 :
elementem ceny s膮 koszty nabywania czynnik贸w produkcji np. maszyny , surowce
zawiera obci膮偶enia prawne - podatki
zysk
funkcja dochodowa - pokazuje ona warto艣膰 naszego dochodu ( mo偶emy za jej pomoc膮
wyliczy膰 si艂臋 nabywcz膮 pieni膮dza - warto艣膰 realna - ilo艣膰 d贸br i us艂ug
kt贸re mo偶emy za ni膮 naby膰 )
Cena sprawiedliwa - 艣w. Tomasz z Akwinu - powinna by膰 ustalana zgodnie z warto艣ciami
chrze艣cija艅skimi .
Milton Friedman - monetaryzm - Cena jest czynnikiem motywuj膮cym do aktywno艣ci
gospodarczej . Po to aby mo偶na by艂o posiada膰 pewne produkty -
motywuje do dzia艂ania .
POPYT - zapotrzebowanie zg艂oszone na dobra i us艂ugi na rynek przez nabywc贸w ( rynek
konsumpcji , rynek czynnik贸w produkcji )
NABYWCY
KONSUMENCI PRODUCENCI
dobra finalne czynniki produkcji
Rodzaje popytu :
popyt efektywny - popyt poparty si艂膮 nabywcz膮 pieni膮dza
popyt potencjalny - ( co by by艂o gdyby ) preferencje
popyt na dobra komplementarne - popyt na jedno dobro jest ograniczony popytem
na drugie dobro
popyt na dobra substytucyjne - potrzeb臋 zaspokaja dobro A lub dobro B
popyt z艂o偶ony - popyt na opony zale偶y od popytu na samochody
POPYT - elementy reguluj膮ce :
Cena dobra
cena substytut贸w
ceny d贸br komplementarnych
przewidywania co do kszta艂towania si臋 cen w przysz艂o艣ci
zjawisko antypacji popytu - wyprzedzanie faktycznego popytu
Doch贸d - ile mamy i ile mo偶emy wzi膮膰 na kredyt - uj臋cie statystyczne i dynamiczne
Preferencje popytowe - upodobania indywidualne , tradycje , religia , moda
warunki geograficzne - demograficzne
PODA呕 - ilo艣膰 d贸br i us艂ug zaoferowanych na rynek w danym czasie okre艣lonemu lub
nieokre艣lonemu nabywcy ( wyst臋puje dzisiaj cz臋艣ciej )
Czynniki motywuj膮ce poda偶 :
Cena produktu
cena d贸br substytucyjnych
cena d贸br komplementarnych
statystyczne i dynamiczne badania - kszta艂towanie si臋 cen
cena czynnik贸w produkcji
technologia
ilo艣膰 przedsi臋biorstw w ga艂臋zi - warunki konkurencji
warunki prawne
pomoc pa艅stwa ( dotacje , subwencje )
PRAWO POPYTU ( Zale偶no艣ci na rynku konkurencyjnym , produkt jest jednorodny , ilo艣膰
produktu jest ograniczona , konsumenci i producenci decyduj膮 na
podstawie swoich korzy艣ci . Nabywcy podejmuj膮 decyzj臋 niezale偶nie
od siebie . Rynek dotyczy d贸br konsumpcyjnych , ceteris paribus . )
- m贸wi ono 偶e , wraz ze wzrostem ceny danego dobra lub us艂ugi w
sytuacji ceteris paribus spada zapotrzebowanie na to dobro lub us艂ug臋 .
Funkcja jednoczynnikowa
cena
wg Marshalla
popyt
POPYT :
potencjalny , efektywny
komplementarny
substytucyjny
z艂o偶ony , ograniczony
Dobra substytucyjne - cena B spada popyt A spada
Dobra komplementarne - cena B ro艣nie popyt A i B spada
PRAWO PODA呕Y ( Celem producent贸w jest maksymalizacja zysk贸w . Producenci s膮
niezale偶ni od siebie - rynek konkurencyjny . Producenci s膮 sprzedawcami
ceteris paribus . )
- wraz ze wzrostem ceny wzrasta ilo艣膰 produktu czy us艂ugi oferowana
przez producent贸w na rynek .
cena
wg Marshalla
poda偶
Mechanizm r贸wnowa偶enia rynku - cena , popyt , poda偶 .
CENA R脫WNOWAGI RYNKOWEJ - cena czyszcz膮ca rynek , pozwala ona na uwolnienie
rynku z nadmiernej ilo艣ci popytu lub poda偶y .
R脫WNOWAGA RYNKOWA
cena
C 3 - niedob贸r popytu , nadwy偶ka poda偶y
C 2 - cena r贸wnowagi ( punkt przeci臋cia
E krzywej popytu i poda偶y )
C 1 - nadwy偶ka popytu , niedob贸r poda偶y
poda偶 , popyt
Cena r贸wnowagi - sytuacja modelowa
Flubturencje - ruch wok贸艂 ceny r贸wnowagi
Procesy dostosowawcze - kr贸tko lub d艂ugo okresowe
Kr贸tki okres czasu - przynajmniej jeden czynnik constans ( technologia ) - poda偶 jest
ma艂o elastyczna - limituje nas wielko艣膰 produkcji
D艂ugi okres czasu - wszystkie czynniki produkcji s膮 zmienne
Bardzo kr贸tki okres czasu - tylko cena si臋 zmienia
Ex - ante -dzia艂anie wyprzedzaj膮ce
Ex - post - dzia艂anie po wyst膮pieniu jakiego艣 czynnika
MODEL PAJ臉CZYNY - opisuje op贸藕nione dostosowanie poda偶y w stosunku do zmian
popytu na rynku ( rolnictwo - op贸藕nienie jednoroczne )
Dostosowanie ekstrapolacyjne - dostosowanie z op贸藕nieniem , poda偶 w danym okresie
dostosowuje si臋 do poda偶y bazowej ( rok poprzedni ) .
Wyk艂ad nr 5
Pieni膮dz 艣wiatowy - ( pieni膮dz kruszcowy , pieni膮dz narodowy $ )
Pieni膮dz kreowany SDR ( Special Drawing Rights ) , MFW , ECU , EURO ( w膮偶 walutowy )
Cena absolutna - ilo艣膰 jednostek pieni臋偶nych przypisywanych danemu przedmiotowi .
Cena relatywna - ilo艣膰 jednostek dobra A z konsumpcji kt贸rej musi zrezygnowa膰 aby
naby膰 jedn膮 jednostk臋 dobra B ( niezb臋dna do analizy ekonomicznej )
Dwa mechanizmy cen :
ceny 偶ywio艂owe , rynkowe - cena tworzona tylko w oparciu o rynek jako mechanizm
alokacji ( raczej model )
cena administrowana
Podmiot gospodarczy kt贸ry ma siln膮 pozycj臋 na rynku ( monopol ) .
Pa艅stwo jako podmiot gospodarczy mo偶e administrowa膰 cen膮 .
Cena administracyjna - socjalizm , cena ustalana nakazowo , od g贸ry .
Gospodarka rynkowa - oddzia艂ywanie na cen臋 za pomoc膮 podatk贸w , ce艂 ,oprocentowanie
kredyt贸w , ulgi , subwencje .
ELASTYCZNO艢膯 - miara zmian wzgl臋dnych ( pokazuje nam jak zmienia si臋 dana wielko艣膰
pod wp艂ywem danego czynnika .
Elastyczno艣膰 POPYTU :
E= % zmiana wielko艣ci popytu / % zmiana wielko艣ci czynnika wp艂ywaj膮cego na popyt
Cenowa
Dochodowa ( + dobra normalne , - dobra ni偶szego rz臋du )
Mieszana ( krzy偶owa ) ( + dobra substytucyjne , - dobra komplementarne )
Krzywe popytu przy r贸偶nych poziomach elastyczno艣ci cenowej .
elastyczny E > 1 jednostkowy E = 1 nieelastyczny E < 1
sztywny E = 0 doskonale elastyczny
AD 1 . Jak zmieni si臋 popyt na dobro A przy zmianie ceny dobra A o jednostk臋 .
AD 2 . Jak zmieni si臋 popyt na dobro A pod wp艂ywem zmiany dochodu konsumenta
o jednostk臋 .
AD 3 . Jak zmieni si臋 popyt na dobro X pod wp艂ywem zmiany ceny dobra Y .
Produkty spo偶ywcze - niska elastyczno艣膰 , mniej ni偶 jednostka
Produkty przemys艂owe - wy偶sza elastyczno艣膰 , prawie jednostkowa
Us艂ugi - wysoka elastyczno艣膰 , wi臋cej ni偶 jednostkowa
Elastyczno艣膰 PODA呕Y
Ec = % zmiana wielko艣ci poda偶y / % zmiana wielko艣ci ceny
cena
ec < 1
ec = 1
ec > 1
poda偶
Wzd艂u偶 ca艂ej krzywej popytu i poda偶y nie ma elastyczno艣ci takiej samej , mo偶e ona si臋
zmienia膰 .
Elastyczno艣膰 :
punktowa
艂ukowa ( konkretny odcinek krzywej )
Ekspansybilno艣膰 ceny - jak zmieni si臋 cena je偶eli poda偶 zmieni si臋 o jednostk臋 .
Fleksybilno艣膰 cenowa - jak zmieni si臋 cena je偶eli popyt zmieni si臋 o jednostk臋 .
PODMIOTY W GOSPODARCE RYNKOWEJ
Struktura gospodarki rynkowej .
PODMIOTEM GOSPODARCZYM - nazywamy ka偶d膮 form臋 organizacji , ka偶dego aktywnego
uczestnika gry rynkowej podejmuj膮cego samodzielne decyzje , kieruj膮cego si臋
w艂asnym interesem i zwi膮zanym z tym ryzykiem .
JANOS KORNAI - wyodr臋bni艂 w gospodarce dwa procesy :
Procesy realne ( materialne ) - s膮 tom wszelkie dzia艂ania w ramach tych proces贸w
powoduj膮ce zmiany czynnik贸w produkcji maj膮ce na celu wytworzenie d贸br ,
produkt贸w , ich wymian臋 jak r贸wnie偶 konsumpcj臋 np. : wytwarzanie ,
przetwarzanie, transportowanie , pakowanie .
Procesy regulacyjne ( my艣lowe ) s膮 to wszelkie procesy zwi膮zane z przetwarzaniem
i przekazywaniem informacji jak r贸wnie偶 z przygotowaniem i podejmowaniem
decyzji ekonomicznych .
Podzia艂 gospodarki na sfer臋 realn膮 i regulacyjn膮 .
Sfera realna - przedsi臋biorstwa ( producent ) , konsumenci ( gospodarstwa domowe )
BANK komercyjny - podmiot gospodarczy powo艂any w celu przyjmowania z rynku wolnych
艣rodk贸w pieni臋偶nych i zarz膮dzania nimi ( sfera realna )
NBP , banki narodowe , centralne -podmiot sfery regulacyjnej , obs艂uguje pa艅stwo ,
zarz膮dza bud偶etem pa艅stwa , jest bankiem bank贸w , jest bankiem emisyjnym ,
okre艣la rezerwy obowi膮zkowe .
Parametry NBP :
Stopa redyskontowa
Stopa lombardowa
Stopa refinansowa
INSTYTUCJE UBEZPIECZENIOWE - s膮 powo艂ane do 偶ycia w celu przejmowania ryzyka z
podmiot贸w mniej zdolnych do jego ponoszenia . S膮 podmiotem rynku kapita艂owego
gromadz膮 du偶e 艣rodki kapita艂owe .
GIE艁DA - rynek kapita艂owy , ` barometr gospodarki `
PODMIOTY DEMOKRACJI PRZEMYS艁OWEJ - zwi膮zki zawodowe , zrzeszenia pracodawc贸w
zrzeszenia konsument贸w - zadaniem ich jest obrona interes贸w grup kt贸re zrzeszaj膮 .
PA艃STWO - podmiot specyficzny ( superpodmiot ) , podmiot o charakterze w艂adczym ,
mo偶e regulowa膰 , sterowa膰 podmiotami , przestrzega zasad gospodarki rynkowej .
PRZEDSIEBIORSTWO ( producent ) - jest podmiotem gospodarczym realizuj膮cym swoje
cele , dzia艂a samodzielnie , podejmuje decyzje i ryzyko .
Cechy przedsi臋biorstwa :
Odr臋bno艣膰 ekonomiczna ( w艂asno艣膰 )
Odr臋bno艣膰 organizacyjna ( np. sp贸艂ka )
Odr臋bno艣膰 prawna ( strona prawna , pe艂na osobowo艣膰 prawna )
PRZEBSI臉BIORSTWO
publiczne prywatne
pa艅stwowe lokalne indywidualne zbiorowe ( sp贸艂ki )
GOSPODARSTWO DOMOWE - grupa ludzi , wsp贸lnie zamieszkuj膮cy i wsp贸lnie podejmuj膮cych decyzje co do rozdysponowania posiadanych 艣rodk贸w . przynajmniej jedna z os贸b musi prowadzi膰 dzia艂alno艣膰 zarobkow膮 .
Funkcje gosp . domowego :
Funkcja konsumpcyjna ( zaspokajanie potrzeb )
Funkcja produkcyjna ( uczestnictwo w rynku czynnik贸w produkcji - rynek pracy )
WYBORY konsumenta :
Wybory konsumenta odbywaj膮 si臋 zgodnie z jego preferencjami , interesem ( g艂贸wny
cel - zaspokajanie potrzeb )
Wybory dokonywane s膮 w oparciu o dane informacje ( modelowe - pe艂na informacja )
Wybiera mi臋dzy dobrami substytucyjnymi
Jest podmiotem racjonalnym
Celem konsumenta jest maksymalizacja zadowolenia z konsumpcji
Ograniczenia :
Dochody ( doch贸d realny )
Ceny d贸br i us艂ug ( doch贸d realny )
Uporz膮dkowany system preferencji konsumenta :
Za艂o偶enie kompletno艣ci preferencji .
Za艂o偶enie przechodnio艣ci preferencji .
Nienasycono艣膰 zadowolenia konsumenta .
Wyk艂ad nr 6
Dobra :
preferowane - najwa偶niejsze dla konsumenta
oboj臋tne - mi臋dzy dobrami mo偶na szuka膰 najlepszej kombinacji d贸br ( mo偶liwo艣膰
wymiany)
U呕YTECZNO艢膯 - miara zadowolenia konsumenta , pokazuje ile zadowolenia z konsumpcji
jednego dobra b膮d藕 us艂ugi ma konsument
U偶yteczno艣膰 jest wi臋c miar膮 porz膮dkow膮 , co艣 jest wa偶niejsze a co艣 mniej - subiektywizm.
U呕YTECZNO艢膯 CA艁KOWITA - suma u偶yteczno艣ci konsumowanej ilo艣ci dobra.
UC
Ilo艣膰 dobra Q
Funkcja rosn膮ca ale o zmiennym tempie przyrostu ( trzeba bada膰 tempo przyrostu ) .
U呕YTECZNO艢膯 MARGINALNA - zadowolenie konsumenta ze zwi臋kszenia (zmniejszenia) konsumpcji o jedn膮 jednostk臋 dobra Q .
UM
nasycenie Ilo艣膰 dobra Q
Funkcja malej膮ca przecinaj膮ca uk艂ad wsp贸艂rz臋dnych , najcenniejsza dla konsumenta jest pierwsza jednostka dobra ( bo wtedy najbardziej odczuwa rzadko艣膰 , potem wzrasta uczucie nasycenia danym dobrem ) .
W przypadku konkretnego dobra mo偶e doj艣膰 do nasycenia - dane dobro nie ma ju偶 dla nas znaczenia .
Ostatnia jednostka przypada na moment gdy UM przecina uk艂ad - nasycenie , gdy ilo艣膰 dobra jest maksymalna .
UC = max
UM = 0
punkt nasycenia ( odnosi si臋 do jednego dobra )
PRAWO malej膮cej u偶yteczno艣ci marginalnej - ka偶da nast臋pna jednostka danego dobra
daje coraz mniejsze zadowolenie konsumenta .
TEORIA nadwy偶ki konsumenta ( Marshall ) - z dodatniej r贸偶nicy pomi臋dzy indywidualn膮
u偶yteczno艣ci膮 jakiego艣 dobra dla danego konsumenta a jego cen膮 rynkow膮 .
KRZYWA OBOJ臉TNO艢CI - pokazuje wszystkie kombinacje dw贸ch d贸br daj膮cych
konsumentowi ten sam poziom zadowolenia.
Dobro A
Dobro B
Dla konsumenta jest oboj臋tne czy tyle danego dobra czy tyle innego - dobra wymienne .
Relacja wymienno艣ci jest zmienna ( bo przydatno艣膰 danych d贸br mo偶e si臋 zmienia膰 )
R贸偶na jest substytucyjno艣膰 d贸br .
PRAWO malej膮cej marginalnej substytucyjno艣ci d贸br - okre艣la jak膮 ilo艣膰 dobra A nale偶y
po艣wi臋ci膰 w celu zwi臋kszenia konsumpcji o 1 jednostk臋 dobra B .
Zale偶y od og贸lnej ilo艣ci A i B ( rzadko艣膰 )
MAPA OBOJ臉TNO艢CI
Dobro A
Ka偶da wy偶ej po艂o偶ona krzywa symbolizuje
wy偶sze zadowolenie z konsumpcji .
Dobro B
Krzywe wzajemnie r贸wnoleg艂e , nie przecinaj膮 uk艂adu .
Kombinacja na zasadzie zmniejszania si臋 jednego
drugiego dobra. Konsumentowi jest wszystko
jedno . Taka krzywa jest niemo偶liwa ,
ograniczenia finansowe .
DUD呕ET KONSUMENTA :
Dochody :
p艂acowe
pozap艂acowe
sta艂e ( regularne )
sporadyczne ( nieregularne )
Wydatki
konsumpcja bie偶膮ca
oszcz臋dno艣ci
P艂aca jest najpowszechniejszym dochodem ale nie jest jedynym 藕r贸d艂em .
殴r贸d艂a pozap艂acowe :
dzia艂alno艣膰 pa艅stwa : stypendia , renty ,zasi艂ki , pomoc spo艂eczna
wygrane - gry liczbowe , spadki
oszcz臋dno艣ci
Dochody:
regularne - podstawowe : p艂aca , stypendium , renta , wyniki z ubezpiecze艅 spo艂.
sporadyczne - wygrane , spadki
Doch贸d z okresu T = konsumpcja z okresu T ale istnieje te偶 ograniczenie z konsumpcji
bie偶膮cej na korzy艣膰 konsumpcji przysz艂ej ( oszcz臋dno艣ci ) .
Rentier - osoba 偶yj膮ca z kapita艂u , ma dosy膰 艣rodk贸w na 偶ycie .
Transfery rzeczowe - pieni膮dze trafiaj膮ce z pomocy spo艂ecznej ( Begg ) .
LINIA BUD呕ETOWA KONSUMENTA
Dobro A
Pokazuje wszystkie kombinacje d贸br ,kt贸re wymagaj膮
zaanga偶owania takich samych 艣rodk贸w ( takiej samej
ilo艣ci 艣rodk贸w ) .
Dobro B
Zakre艣la obszar mo偶liwo艣ci finansowych konsumenta , ale nie wszystkie kombinacje s膮 jednakowo wa偶ne dla konsumenta ze wzgl臋du na indywidualne preferencje .
Optimum konsumenta
Krzywa oboj臋tno艣ci jest styczna do linii bud偶etowej .
Najlepsze wykorzystanie dochodu zgodne z rzeczywisto艣ci膮 .
Konsument d膮偶y do maksymalizacji , b臋dzie wi臋c d膮偶y艂 do wzrostu dochodu , 偶eby by艂 realny ( nie tylko zgodny z inflacj膮 )
Wyk艂ad VII (31.XI.99)
Ograniczenia cenowe
Ograniczenia dochodowe
Funkcja popytu konsumenta:
DDX = f1(PXPY...鈭哖) Pojedynczy konsument
DDY = f2(PXPY...鈭哖)
DDX,DDY - popyt konsumenta na dobro X,Y
PX,PY - ceny d贸br
鈭P - doch贸d pieni臋偶ny konsumenta
Popyt rynkowy:
i - pojedynczy konsument
艢cie偶ka dochodowa
Zmiany decyzji konsumenta pod wzgl臋dem zmian dochodu:
Wzrost dochodu przesuwa krzyw膮 popytu w prawo i 艂agodzi ograniczenia konsumenta. Przyrost dochodu r贸偶nie rozk艂ada si臋 na r贸偶ne produkty:
dobra normalne: ich konsumpcja wzrasta wraz ze wzrostem dochodu
dobra podrz臋dne: ich konsumpcja spada wraz ze wzrostem dochodu
Podzia艂 ten ma charakter:
subiektywny ( dla r贸偶nych konsument贸w dobra te maj膮 r贸偶ny charakter )
nale偶y uwzgl臋dni膰 poziom 偶ycia spo艂ecze艅stwa
zmiany w czasie
Wi臋kszo艣膰 d贸br ma charakter d贸br normalnych, czyli struktura konsumpcji wygl膮da tak, 偶e wraz ze wzrostem dochodu r贸偶nie konsumpcja d贸br normalnych
Nie zdarza si臋 przy wzro艣cie dochod贸w, 偶e konsumpcja wszystkich d贸br maleje, bo przynajmniej jedno z nich jest dobrem normalnym ( i wzrasta na nie konsumpcja)
wp艂yw zmian dochodu na popyt:
ay
y1 E
y y
ax
x x1 DP1 DP
x x
艢cie偶ka ekspansji dochodowej konsumenta
Krzywa doch贸d - konsumpcja
Jest to linia 艂膮cz膮ca punkty optimum konsumenta przy za艂o偶eniu zmian dochod贸w i niezmienno艣ci innych warunk贸w ( jest to wypadkowa sytuacji konsumenta).
ay ay ay
E2
E1 E2
E E1
E
0 ax ax ax
X,Y - s膮 dobrami normalnymi Y- d. normalne X-d. Normalne
X- d. Podrz臋dne Y-d. Podrz臋dne
c) Prawo Engla - podzia艂 na dobra podstawowe i wy偶szego rz臋du, wraz ze wzrostem dochodu nast臋puje r贸偶ny relatywny podzia艂
Wraz ze wzrostem dochodu konsument wydaje relatywnie mniej na dobra ni偶szego rz臋du, a wi臋cej na dobra wy偶szego rz臋du.
KRZYWE ENGLA
A - dobra podstawowe B - dobra wy偶szego rz臋du
DP DP
DP2 DP2
DP1 DP1
DP DP
X X1 X2 ax X X1 X2 ax
Przyrosty dochodu 鈭哖 s膮 takie Przyrosty dochodu 鈭哖 s膮 takie
same. Przyrosty zakup贸w dobra same, a przyrosty zakup贸w
x - 鈭唜 s膮 malej膮ce dobra x - 鈭唜 s膮 rosn膮ce
Krzywa Engla, a klasyfikacja d贸br
DP
DP*
ax
X - jest dobrem normalnym dla 0<DP<DP*
X - jest dobrem podrz臋dnym dla DP>DP*
艢cie偶ka cenowa
Zmiany decyzji konsumenta pod wzgl臋dem zmiany cen
czynnikiem zmiennym jest cena dobra
nie zmienia si臋 doch贸d konsumenta
nie zmieniaj膮 si臋 ceny innych d贸br
syt. Preferencji konsumenta s膮 takie same
艢cie偶ka ekspansji cenowej konsumenta (krzywa cena - konsumpcja)
Jest to linia 艂膮cz膮ca wszystkie punkty optimum konsumenta przy za艂o偶eniu zmiany ceny danego dobra i niezmienno艣ci innych warunk贸w
Qy
Krzywa cena - konsumpcja
E``
E`
E
Qx
X1 X2 X3
Przy wzro艣cie ceny mamy coraz bardziej ograniczone mo偶liwo艣ci zakupu danego dobra.
Efekt substytucyjno艣ci - sytuacja, gdy przy wzro艣cie ceny dobra x konsument zast臋puje je innym dobrem substytucyjnym
Efekt dochodowy - obrazuje wp艂yw spadku si艂y nabywczej konsumenta na wielko艣膰 zakup贸w dobra X,Y
ay
(Rekowski str. 124)
B
Y2
A
Y C
Y1
X1 X2 X ax
Ca艂kowita decyzja konsumenta jest efektem substytucyjno艣ci i dochodowo艣ci konsumenta w sytuacji wzrostu cen, doznaje on ograniczenia bud偶etowego, dlatego szuka innej kombinacji d贸br, bo zmieni艂a si臋 ich substytucyjno艣膰.
Zmieni si臋 substytucyjno艣膰 czyli i dochodowo艣膰, bo zmieni si臋 cena.
W rzeczywisto艣ci dwie 艣cie偶ki nak艂adaj膮 si臋 na siebie:
Yo
Y2 A B
C
Xo X2 X1
Efekt substytucyjny - wzd艂u偶 krzywej oboj臋tno艣ci od A do C
Efekt dochodowy - wzd艂u偶 krzywej ekspansji dochodowej od C do B
Efekt substytucyjny - jest zawsze ujemny
Efekt dochodowy - dodatni dla d贸br normalnych
Ujemny dla d贸br podrz臋dnych
sytuacja, gdy konsument funkcjonuje w sytuacji niepe艂nej informacji
koszty transakcji - s膮 to koszty ponoszone w celu zdobywania informacji ( wydatkowane pieni膮dze i stracony czas )
u偶yteczno艣膰 ex-ante - u偶yteczno艣膰, jak膮 konsument przypisuje produktowi w momencie podejmowania decyzji co do jego zakupu
u偶yteczno艣膰 ex-post - u偶yteczno艣膰, jak膮 dla konsumenta ma faktycznie dana konsumpcja, u偶yteczno艣膰, kt贸r膮 do艣wiadczamy w trakcie u偶ywania produktu.
Wyk艂ad VIII (7.XII.98)
Konsument konsumuje ca艂y doch贸d w danym czasie, ale gospodaruj膮c dochodem mo偶e rozk艂ada膰 konsumpcje w czasie (konsumpcja bie偶膮ca i k. przysz艂a)
KONSUMPCJA W CZASIE T = DOCH脫D W CZASIE T
Zwi臋kszanie dochodu w czasie przez konsumenta
Konsument zg艂asza popyt na prac臋, kieruj膮c si臋:
Efekt substytucyjny na rynku pracy
Efekt dochodowy na rynku pracy
Ad.1
E.S. - zast臋powanie wolnego czasu prac膮, motywem konsumenta jest wi臋ksza ilo艣膰 pracy, praca jest dzia艂aniem, kt贸re ma zast膮pi膰 konsumpcje. Wyb贸r pomi臋dzy wolnym czasem, a konsumpcj膮.
Konsument post臋puje zgodnie z tym efektem przy relatywnie niskim poziomie dochod贸w
(Jest to zachowanie typu: mam du偶o wolnego czasu, ale moje przychody nie pozwalaj膮 na jego racjonalne wykorzystanie, dlatego po艣wi臋cam cz臋艣膰 wolnego czasu na prac臋, kt贸ra zapewni mi wi臋kszy przych贸d)
Ad.2
E.D. - odnosi si臋 do wy偶szych poziom贸w dochod贸w, dzia艂anie jest tu odwrotne do e.s., motywem jest ch臋膰 posiadania wi臋kszej ilo艣ci wolnego czasu, zast臋puje si臋 tu prac臋
( jej czas ) - czasem wolnym, dobrem wolnym o wy偶szej u偶yteczno艣ci jest czas wolny ( chce konsumowa膰 doch贸d, kt贸ry posiada)
praca w nadgodzinach - praca wynagradzana za wy偶sz膮 p艂ac臋
czas wolny u偶yteczno艣ci > u偶yteczno艣ci dodatkowego dochodu - e. Dochodowy
czas wolny u偶yteczno艣ci < u偶yteczno艣ci dodatkowego dochodu - e. Substytucyjny
p艂aca - doch贸d pieni臋偶ny
doch贸d gospodarstwa domowego - doch贸d pieni臋偶ny i doch贸d niepieni臋偶ny (wychowanie dziecka - nie korzysta z przedszkola, gotuje, pierze)
ROZ艁O呕ENIE DOCHOD脫W W CZASIE:
Gospodarstwo domowe spe艂nia 2 rol臋 na rynku kapita艂owym:
po偶yczkodawca - wstrzymuje si臋 z wydatkowaniem ca艂ego dochodu, oddaje go do dyspozycji w banku, on to mo偶e po偶ycza膰 innym podmiotom w nast臋pnym okresie, zwi臋ksza si臋 konsumpcja przysz艂a, a ogranicza si臋 konsumpcja bie偶膮ca
po偶yczkobiorca - korzysta z rynku kapita艂owego, zwi臋ksza konsumpcje bie偶膮c膮, kosztem konsumpcji przysz艂ej
Konsument zdecyduj臋 si臋 by膰 po偶yczkobiorc膮 lub po偶yczkodawc膮 pod wp艂ywem:
stopy wk艂ad贸w d艂ugoterminowych
poziomu dochod贸w bie偶膮cych i przysz艂ych
dost臋pno艣ci d贸br w okresie bie偶膮cym i przysz艂ym
(nie zawsze czysto fizycznie, ale mo偶e to by膰 relacja cena - dost臋pno艣膰 fizyczna dla konsumenta (antycypacja popytu)). Konsument ocenia dost臋pno艣膰 produkt贸w w czasie i bada stop臋 preferencji w okresie bie偶膮cym i przysz艂ym oraz okre艣la sobie indywidualn膮 stop臋 preferencji czasowych i na tej podstawie decyduj臋 si臋, czy op艂aca mu si臋 oszcz臋dza膰 czy nie:
np. 1) mo偶e samochody staniej膮 - warto oszcz臋dza膰
2) dobra dro偶ej膮 szybciej ni偶 oprocentowanie - op艂aca si臋 wzi膮膰 kredyt
Im wy偶szy poziom dochodu - tym wi臋ksze mo偶liwo艣ci roz艂o偶enia konsumpcji w czasie
Im ni偶szy poziom dochodu tym mniejsze mo偶liwo艣ci
PRODUCENT - zorganizowany w formie przedsi臋biorstwa. Powsta艂 w drodze ewolucji. To podmiot sfery realnej. Aktywny uczestnik proces贸w rynkowych. Realizuje swoje cele i podejmuje ryzyko, cechy:
odr臋bno艣膰 ekonomiczna
odr臋bno艣膰 organizacyjna
odr臋bno艣膰 prawna
Producent mo偶e:
obni偶a膰 koszty transakcji (pozyskiwanie i przetwarzanie informacji)
odnosi膰 korzy艣ci skali produkcji, przy masowej produkcji, im wy偶sza produkcja, tym lepiej rozk艂adaj膮 si臋 koszty sta艂e
odnosi膰 korzy艣ci zespo艂owego wytwarzania - mo偶e zastosowa膰 specjalizacj臋, kt贸ra doprowadza do ci膮gu produkcyjnego - wy偶sza efektywno艣膰
Funkcje przedsi臋biorstwa:
Funkcja poda偶owa
Funkcja popytowa
Funkcja spo艂eczna
Formy producent贸w:
PRZEDSI臉BIORSTWO - samodzielny producent prowadz膮cy pe艂en rachunek ekonomiczny
FIRMA - podmiot charakteryzuj膮cy si臋 swoj膮 nazw膮 i znakiem graficznym ( przedsi臋biorstwo staj臋 si臋 firm膮, gdy ma sw贸j prawnie chroniony znak i nazw臋), na rynku substytut贸w ka偶dy d膮偶y do odr贸偶nienia od innych wyrob贸w, nale偶y d膮偶y膰 do w艂asnego znaku firmowego - aby odr贸偶ni膰 si臋 od innych.
Znak firmowy jest dodatkowym kapita艂em, mo偶e by膰 zastawem pod kredyt, por臋czeniem przy transakcji, podwy偶sza warto艣膰 firmy przy wycenie. Znaki:
respektowane
umowne
kradzione (podszywanie si臋)
3. ZAK艁AD - cz臋艣膰 przedsi臋biorstwa (kt贸re mo偶e by膰 jedno lub wielozak艂adowe), nie jest to jednostka samodzielna, zak艂ad prowadzi cz臋艣膰 rachunku ekonomicznego w celu przeprowadzenia centralnego rachunku ekonomicznego przez przedsi臋biorstwo
Kwestia w艂asno艣ci - wi膮zanie r贸l - w艂a艣ciciel, a zarz膮dzaj膮cy (wynaj臋ty, zatrudniony menad偶er). Wej艣ciami s膮 kana艂y wspomagania przedsi臋biorstwa.
Szersze otoczenie przedsi臋biorstwa - prawo, podatki, technologia, rozw贸j nauki, przep艂yw informacji.
Co produkowa膰?
Jak produkowa膰?
Dla kogo produkowa膰? Odpowiedzi s膮 艂膮czne ,z jednej odpowiedzi
Za ile ? wynika druga
Ile produkowa膰?
DZIA艁ANIA EKONOMICZNE:
wyznaczenie cel贸w
pozyskiwanie 艣rodk贸w
gospodarowanie tymi 艣rodkami
Wyznaczenie cel贸w:
cele spo艂eczne - przedsi臋biorstwo jest miejscem samorealizacji os贸b tam pracuj膮cych, mo偶liwo艣膰 zrobienia kariery zawodowej, akceptacja w grupie, tworzenie warstw spo艂ecznych
cele ekonomiczne - zysk, ale istniej膮 kontrowersje, co do celu przedsi臋biorstwa, zyski (nadwy偶ki) mog膮 by膰 celem do osi膮gni臋cia cel贸w, przedsi臋biorstwo mo偶e si臋 powi臋ksza膰, zagospodarowywa膰 coraz wi臋ksz膮 cz臋艣膰 rynku.
Ma艂e przedsi臋biorstwo - wygospodarowanie nadwy偶ki
P艁YNNO艢膯 - zdolno艣膰 przedsi臋biorstwa do regulacji wszystkich bie偶膮cych zobowi膮za艅
wewn臋trzne (wobec pracownik贸w)
zewn臋trzne (wobec kontrahent贸w, bank贸w itd.)
Je偶eli przedsi臋biorstwo ma problemy z p艂ynno艣ci膮, w贸wczas celem podstawowym jest w艂a艣nie zysk.
Dzia艂alno艣膰 przedsi臋biorstwa musi by膰 finansowana. Nast臋puje:
gromadzenie maj膮tku
istnienie 藕r贸de艂 艣rodk贸w finansowych
Wa偶na jest w zarz膮dzaniu przedsi臋biorstwem:
PRZEDSI臉BIORCZO艢膯 - specyficzny spos贸b zarz膮dzania przedsi臋biorstwem, taki spos贸b post臋powania, kt贸ry zapewnia najefektywniejsze z mo偶liwych czynno艣ci produkcji. Sprowadza si臋 do poszukiwania takich konstrukcji kierowania produkcj膮, kt贸re dadz膮 lepsze efekty, od innych form zastosowania danych czynnik贸w:
zmiana technologii
wprowadzanie nowych produkt贸w
poszukiwanie nowych rynk贸w
Za wy偶szym zyskiem idzie ryzyko, dlatego przedsi臋biorczo艣膰 musi zaakceptowa膰 poj臋cie ryzyka
殴r贸d艂a finansowania dzia艂alno艣ci przedsi臋biorstwa:
wewn臋trzne
zewn臋trzne
Wewn臋trzne 藕r贸d艂a (艣rodki wygospodarowane przez przedsi臋biorc贸w. Cech膮 jest fakt i偶 nie tworz膮 one 偶adnej zale偶no艣ci firmy od os贸b 3-ich czyli zewn臋trznych)
cz臋艣膰 zysku przeznaczona na rozw贸j przedsi臋biorstwa, na inwestycje rozwojowe
fundusz amortyzacyjny:
艣rodki obrotowe
艣rodki trwa艂e bilans
aktywa - pasywa 藕r贸d艂o finansowania
fundusz amortyzacyjny dotyczy maj膮tku trwa艂ego i wi膮偶臋 si臋 z uma偶aniem - obni偶aniem warto艣ci maj膮tku trwa艂ego w czasie przez amortyzacje
sprzeda偶 cz臋艣ci w艂asnego maj膮tku
dobrowolne (sam si臋 decyduje, sprzedaj膮 stare, aby m贸c kupi膰 nowe - restrukturyzacja, unowocze艣nienie)
przymusowe (aby m贸c zrealizowa膰 p艂ynno艣膰, musi pozyska膰 got贸wk臋)
Zewn臋trzne 藕r贸d艂a:
kredyty i po偶yczki
zobow. Wobec pracownik贸w i kontrahent贸w 艣rodki zewn.
druk papier贸w warto艣ciowych (akcje i obligacje) ale kapita艂
dotacje i subwencje w艂asny
bezpo艣rednie inwestycje
Wyk艂ad IX (14.XII.98)
Cz臋艣膰 zysku przedsi臋biorstwa mo偶e by膰 rozdysponowana na wynagrodzenia dla pracownik贸w (13-sta pensja, nagrody) lub akumulacje (rozw贸j przedsi臋biorstwa)
Sk艂adniki maj膮tku przedsi臋biorstwa:
Sk艂adniki trwa艂e (d艂ugi okres u偶ywania)
艢rodki obrotowe (ni偶sza cena, kr贸tki okres u偶ywania, zazwyczaj zu偶yte w jednym procesie produkcyjnym)
Przedsi臋biorstwo:
wytwarza
sprzedaje
dostaje pieni膮dze ze sprzeda偶y
kupuje materia艂y
wytwarza i cykl si臋 powtarza
Formy finansowania zewn臋trznego:
LEASING - forma dzier偶awy, czyli finansowanie zewn臋trzne, si臋ga si臋 na rynek po kapita艂. Po raz 1-szy zastosowa艂 go IBM, jako „full service”, czyi firma dostarcza i zapewnia obs艂ug臋 oraz dokonuje wymiany. Na 艣wiecie leasing obejmuje 25% transakcji jako metoda finansowania. W Polsce tylko par臋 procent, bo jest to umowa „nie nazwana” i r贸偶nie traktowana przez prawo, ma znamiona konsumpcji luksusowej, a nie inwestycji
LEASING
艢rodki produkcji 艣rodki konsumpcji
Dzier偶awa bezpo艣rednia Dzier偶awa po艣rednia
(wy艂膮cznie tow. Leasingowe)
Leasing operacyjny Leasing finansowy (kr贸tkookresowy 3-4 lata) (d艂ugookresowy nawet 30lat)
Equipment leasing Plant leasing
Leasing po艣redni
raty
Tow. Leasingowe Dzier偶awca
umowa
zap艂ata dostarczenie
ceny przedmiotu
zakupu dzier偶awy
Producenci
Cechy towarzystwa leasingowego:
powa偶ne zasoby kapita艂u
znajomo艣膰 rynku
Leasingodawcami mog膮 by膰 te偶 banki
LEASING
|
Operacyjny |
Finansowy |
Okres umowy |
Kr贸tszy od ekonomicznego zu偶ycia si臋 obiektu |
Zbli偶ony do okresu ekonomicznego zu偶ycia si臋 obiektu |
Koszty utrzymania i remontu |
Ponosi leasingodawca |
Ponosi leasingobiorca, je艣li leasingod. To za dodatkow膮 op艂at膮 |
Op艂aty leasingowe |
Nie pokrywaj膮 ceny obiektu |
Pokrywaj膮 pe艂n膮 amortyzacj臋 obiektu |
Odst臋pstwo od umowy |
Mo偶liwe przed jej wyga艣ni臋ciem |
Wymaga zap艂aty odszkodowania leasingowego |
Kredyt
Transfer na rzecz przedsi臋biorstwa o charakterze:
zwrotnym
odp艂atnym
na okre艣lonych warunkach
na okre艣lony czas
Subwencje, mog膮 one by膰:
rzeczowe i finansowe
bezpo艣rednie i po艣rednie (np. c艂o - dogodniejsze warunki dla producent贸w krajowych lub preferencyjne stopy opodatkowania. Czyli s膮 to warunki udogadniaj膮ce)
Zobowi膮zania:
wobec pracownik贸w
wobec dostawc贸w
wobec bank贸w itd.
wobec pa艅stwa (s膮 to wymuszone subwencje, bo firma zwleka z p艂atno艣ci膮 i w ko艅cu nie p艂aci)
Drukowanie papier贸w warto艣ciowych
obligacje - papier d艂u偶ny, potwierdzenie podwy偶ki
akcje - potwierdzenie w艂asno艣ci, uprawnienie do udzia艂u w zyskach ( zwi臋kszenie ilo艣ci w艂a艣cicieli)
FORMY ORGANIZACYJNO PRAWNE
Przedsi臋biorstwo indywidualnego w艂a艣ciciela
Jest to ka偶da forma aktywno艣ci gospodarczej gdzie w艂a艣cicielem maj膮tku jest 1 osoba.
Jest to zazwyczaj ma艂a firma, dla w艂a艣ciciela jest to kumulacja ryzyka, bo odpowiada on ca艂ym swoim maj膮tkiem. Podejmuje decyzj臋 jednoosobowo.
Czas „偶ycia” takiego przedsi臋biorstwa jest ograniczony 艣mierci膮 w艂a艣ciciela bardzo znacz膮cy wyznacznik.
Podzia艂 sp贸艂ek z „zeszytu finans贸w”
odpowiedzialno艣膰
ryzyko aspekty ekonomiczne funkcjonowania,
kreacja pieni膮dza a nie prawne
Akcje
Rodzaje akcji
Imienne (nie s膮 przeznaczone na rynek)
Na okaziciela (s膮 przeznaczone na rynek)
Kurs akcji
Akcje zwyk艂e, uprzywilejowane
Kontrolny pakiet akcji
Korporacja ponadnarodowa (zarz膮dzanie menad偶erskie)
W gospodarce otwartej przedsi臋biorstwa zacz臋艂y si臋 rozszerza膰, nast膮pi艂o przenoszenia kapita艂u za granic臋 np. pewne firmy s膮 dofinansowane poprzez przenoszenie aktyw贸w.
Wyk艂ad 10
Decyzje mikroekonomiczne producenta
co do zasob贸w
co do czynnik贸w produkcji
co do planowania itd.
Podstawow膮 funkcj膮 produkcji jest analiza ekonomiczna , kt贸ra musi by膰 dwusektorowa :
technologiczna ( jakie technologie wytwarzania s膮 mo偶liwe do wyboru ), ka偶de przedsi臋biorstwo opracowuje wsp贸艂czynniki technologiczne , czyli dokonuje tzw. optymalizacji technologicznej kt贸ra polega na poszukiwaniu najlepszej technologii , czyli lepszej bardziej efektywnej , pozwalaj膮cej na zaoszcz臋dzenie przynajmniej jednego czynnika produkcji , jednak zazwyczaj zmieniaj膮 si臋 proporcje co do wykorzystania pewnych czynnik贸w produkcji
przedsi臋biorstwo jest ograniczone finansowo , czyli musi prowadzi膰 analiz臋 finansow膮 , jest to optymalizacja ekonomiczna , czyli ile kosztuj膮 te czynniki produkcji ( nowe produkcje mog膮 by膰 bardzo kapita艂och艂onne )
Przedsi臋biorstwo komponuje funkcje produkcji
Jednoczynnikow膮 - m贸wimy o wp艂ywie jednego czynnika na wielko艣膰 produkcji
Wieloczynnikow膮 - badamy wp艂yw wielu czynnik贸w na wielko艣膰 produkcji
a = f ( F1 , F2 , ... , Fn ) - og贸lna posta膰 funkcji produkcji
a - wielko艣膰 produkcji F = czynnik produkcji
a = f1 /L/ a = f2 /K/ - jednoczynnikowa posta膰 produkcji
L - si艂a robocza K - kapita艂
a = f /L , K - wieloczynnikowa posta膰 produkcji
Analiza mo偶e by膰 - kr贸tkookresowa
- d艂ugookresowa
Kr贸tkookresowa analiza to taki okres , gdzie przynajmniej jeden czynnik produkcji jest sta艂y ( np. czynnik technologii ) i niezmienny .
Czynnik technologiczny w kr贸tkim okresie nie jest mo偶liwy do zmiany , zmienia si臋 on tylko w d艂ugim okresie .
Dlatego inaczej dany czynnik wygl膮da w analizie kr贸tkookresowej , a inaczej w d艂ugookresowej . W ka偶dym przedsi臋biorstwie dokonuje si臋 obu naraz .
Funkcja produkcji typu Cobba - Douglasa
Y - wielko艣膰 produkcji K - wielko艣膰 zaanga偶owanego kapita艂u
L - wielko艣膰 nak艂adu pracy A , alfa , beta - szacowane statystycznie parametry
Jest to zale偶no艣膰 przyczynowo skutkowa , czyli jaki b臋dzie efekt w zale偶no艣ci od nak艂adu .
1. Nieproporcjonalne przychody z czynnika - gdy mamy doczynienia z
czynnikami sta艂ymi i zmiennymi .
Ricardo bada艂 jak wp艂ywa zmiana jednego czynnika na wielko艣膰 produkcji ( zrobi艂 to w oparciu o rolnictwo ) . Zjawisko to polega na tym , i偶 gdy wykorzystamy zmienny nak艂ad tylko jednego czynnika to trafimy na barier臋 efektywno艣ci przychod贸w z tego czynnika . Zosta艂a wykorzystana fizyczna zdolno艣膰 produkcji , czyli barier膮 efektywno艣ci dzia艂ania jest wielko艣膰 czynnik贸w sta艂ych ( np. pracownicy pracuj膮 8h oraz maszyny pracuj膮 8h - jest o.k. , mo偶na przez pozosta艂y czas remontowa膰 maszyny i pracownicy odpoczywaj膮 , ale gdy pracuje si臋 wi臋cej to powstaje bariera fizyczna wykorzystania tego czynnika co powoduje mniejsze przyrosty , a nawet ujemne )
W d艂ugim okresie mo偶emy zmienia膰 kilka czynnik贸w :
ilo艣膰 maszyn , urz膮dze艅
jako艣膰 aparatury
ilo艣膰 zatrudnionych pracownik贸w
wielko艣膰 zasob贸w itd.
Mo偶emy kszta艂towa膰 wielko艣膰 produkcji i wielko艣膰 proporcji .
Proporcjonalne przychody z czynnika - aby zmieni膰 kilka czynnik贸w , aby zmienia艂y si臋 proporcjonalne nak艂ady danych czynnik贸w . Jest to sytuacja gdy powo艂ujemy do 偶ycia nowe przedsi臋biorstwo to wtedy mo偶emy wykorzysta膰 r贸偶ne kombinacje danych czynnik贸w . Otwieraj膮c nowe przedsi臋biorstwo wprowadzamy to co chcemy , natomiast stare przedsi臋biorstwo jest ograniczone pewnym stanem posiadania , nie mo偶na go ca艂kowicie zmieni膰 ( np. nie sta膰 go na wyrzucenie wszystkich starych maszyn i zakup nowych , gdy maszyny nie zu偶y艂y si臋 , nie mo偶emy ich wyrzuci膰 ) .
GRAFICZNA ANALIZA PRODUCENTA
A ) Wyb贸r ilo艣ciowy - czyli ile czynnik贸w produkcji zaanga偶owa膰
IZOKWANTA - Krzywa jednakowego produktu
Kapita艂
A
B
L - praca
A - technologia kapita艂och艂onna
B - technologia pracoch艂onna
Krzywe te mog膮 mie膰 r贸偶ne nachylenie , zale偶y to od sybstytucyjno艣ci czynnik贸w produkcji . Nie s膮 one doskonale substytucyjne , gdy偶 nie mo偶na ca艂kowicie wyeliminowa膰 jednego czynnika ( krzywa nigdy nie styka i nie przecina si臋 z
uk艂adem ) np. nie mo偶na pracowa膰 bez odpowiednich narz臋dzi , co z tego 偶e mamy robotnik贸w je艣li nie posiadamy zasob贸w lub kapita艂u oraz odwrotnie - nie mo偶na nic zrobi膰 bez robotnik贸w cho膰by艣my mieli bardzo du偶o kapita艂u - nic si臋 nie zrobi samo.
Czyli , im mniej jakiego艣 czynnika anga偶ujemy tym trudniej jest go wyeliminowa膰 . Powstaje pytanie ile trzeba zaanga偶owa膰 danego czynnika aby otrzyma膰 dan膮 wielko艣膰 produkcji .
Produkt przeci臋tny / PP /
L - czynnik pracy , czynnik zmienialny
Ilo艣膰 produkcji przypadaj膮ca na jednostk臋 czynnika zmiennego w danym czasie .
Produkt marginalny / PM /
Przyrost produkcji osi膮gni臋ty z dodatkowej jednostki czynnika zmiennego .
Graficzny obraz produktu ca艂kowitego
PC
L
Graficzny obraz PM i PM
PP PM
PP
PM L
Na艂o偶enie dw贸ch funkcji
PP PM PC
B
PC
A
PP
0 PM L
A - jest to sytuacja idealna , najkorzystniejsza , ale przedsi臋biorstwo mo偶e dalej anga偶owa膰 czynnik , ponad punkt A , czyli efektywno艣膰 wchodzi w faz臋 wzrostu produkcji , mamy przyrost efektu .
B - zaanga偶owanie ostatniego czynnika daje zerowy wzrost , zerow膮 efektywno艣膰 , dalej ju偶 przedsi臋biorstwo musi dop艂aca膰 , nie mamy zysku ale mo偶emy zap艂aci膰 za wszystkie czynniki produkcji
B ) Ograniczenia finansowe
K Izokoszta - krzywa jednakowego kosztu , zakre艣la obraz
finansowych mo偶liwo艣ci przedsi臋biorstwa ,
ponad krzyw膮 jest to niemo偶liwe ( bo przedsi臋b .
nie ma 藕r贸de艂 finansowania , dlatego si臋ga po
kredyty itp. ; aby zapewni膰 sobie mo偶liwo艣膰
rozszerzenia dzia艂alno艣ci .
L
C ) Na艂o偶enie technologii ilo艣ciowej (A) i finansowej (B)
K
A
0 L
Pe艂ny rachunek ekonomiczny musi by膰 techniczno - finansowy , czyli wybieramy technologi臋 , a potem szacujemy jej ewentualne koszty ( Nasi艂owski )
Zanim powstanie jakakolwiek produkcja , to najpierw powstaj膮 koszty ( produkcja koszt贸w , dlatego koszty s膮 bardzo wa偶ne dla ka偶dego przedsi臋biorstwa .
Przedsi臋biorstwo powinno wybra膰 punkt A , bo jest to optimum producenta ( styczno艣膰 izokwanty z izokoszt膮 ) - pojawia si臋 tu zasada racjonalnego gospodarowania . Jest to sytuacja statyczna .
Przedsi臋biorstwo maksymalizuje zysk , i nie usatysfakcjonowane , d膮偶y wiec by osi膮gn膮膰 coraz wi臋ksze zyski , przy odpowiednio nowej kombinacji czynnik贸w , d膮偶y by osi膮gn膮膰 coraz wy偶sze punkty styczno艣ci ( przechodzi na wy偶sze izokwanty )
艢cie偶ka ekspansji przedsi臋biorstwa
K
Krzywa 艂膮cz膮ca punkty b臋d膮ce
optymaln膮 kombinacj膮 czynnik贸w
0 L
Ci膮gle jest to taki sam proporcjonalny nak艂ad , jest to sytuacja umowna bo sytuacja dost臋pno艣ci pewnych czynnik贸w si臋 zmienia np. gdy NBP og艂asza zmian臋 oprocentowania i wtedy zmieniaj膮 si臋 nasza mo偶liwo艣膰 pozyskania kapita艂u jako czynnika i inaczej b臋dzie wygl膮da膰 wyb贸r czynnik贸w technologicznych , jest to inny koszt czynnik贸w produkcji .
Wyk艂ad nr 11
Koszty rzeczywiste - koszty kt贸re faktycznie ponosimy dla uzyskania korzy艣ci .
Negatywny aspekt gospodarczy - utrata pewnych korzy艣ci
Pozytywny aspekt gospodarczy - mo偶liwo艣膰 uzyskania pewnych korzy艣ci .
Koszty ekonomiczne ( koszty rzeczywiste i koszty alternatywne )
Koszty alternatywne implicite + koszty rzeczywiste explicite = zysk ekonomiczny
Rachunek wynik贸w - okre艣la rachunek strat i zysk贸w
Strata - nak艂ady przewy偶szaj膮 koszty - koszt ryzyka biznesowego
Koszty alternatywne i koszty rzeczywiste ponoszone s膮 przez przedsi臋biorstwo .
Koszty prywatne dzia艂alno艣ci ( indywidualne koszty dzia艂alno艣ci ) - koszty rzeczywiste i koszty alternatywne .
Praktyczny koszt wytworzenia jest wy偶szy od spo艂ecznego kosztu wytworzenia .
Koszty spo艂eczne - koszty wytwarzania produktu ponoszone przez spo艂ecze艅stwo np:
Budowa infrastruktury
Koszty zanieczyszczenia 艣rodowiska
Odpowiedzialno艣膰 personalna - p艂aci ten kto doprowadzi艂 do straty .
Kr贸tki okres - wyst臋powanie koszt贸w sta艂ych i koszt贸w zmiennych
D艂ugi okres - analiza dotyczy tylko koszt贸w zmiennych .
Koszty sta艂e - koszty , kt贸rych wysoko艣膰 ( wielko艣膰 ) nie ulega zmianie pod wp艂ywem produkcji .
Koszty zmienne - koszty , kt贸rych wysoko艣膰 zwi膮zana jest ze zmian膮 produkcji. Koszty te rosn膮 wraz ze wzrostem produkcji .
Koszty produkcji
Koszty sta艂e Koszty zmienne
- P艂ace pracownik贸w administracji i us艂ug - P艂ace pracownik贸w produkcyjnych
- Koszty u偶ytkowania ziemi - Koszty surowc贸w , materia艂贸w ,
- Koszty zu偶ywania 艣rodk贸w p贸艂fabrykat贸w
- Kredyty - Koszty medi贸w ( energia elektryczna
- Niekt贸re podatki woda
Suma koszt贸w sta艂ych i zmiennych = koszt ca艂kowity ( w kr贸tkim okresie )
Koszt ca艂kowity
koszty
Kc(s+z)
funkcja koszt贸w ca艂kowitych
Kz jako zale偶no艣膰 koszt贸w sta艂ych
i koszt贸w zmiennych .
Ks
produkcja
Koszt ca艂kowity zale偶y od kszta艂towania si臋 kosztu zmiennego .
Koszt sta艂y przeci臋tny ma tendencj臋 malej膮c膮 wraz ze wzrostem produkcji .
Wraz ze wzrostem produkcji koszty b臋d膮 ros艂y - efektywno艣膰 zastosowania czynnika maleje .
Koszt marginalny - jaki b臋dzie przyrost kosztu ca艂kowitego przy wzro艣cie produkcji o jednostk臋 .
Koszt marginalny - m贸wi o efektywno艣ci dzia艂ania przedsi臋biorstwa .
D艂ugookresowa krzywa koszt贸w przeci臋tnych .
koszty
K3
spadek wzrost produkcja
( korzy艣ci ) ( niekorzy艣ci )
Korzy艣ci skali rosn膮cej - nak艂ady czynnik贸w rosn膮 wolniej ni偶 produkt ca艂kowity osi膮gany przy pomocy tego czynnika .
Korzy艣ci skali malej膮cej - nak艂ad czynnik贸w przyrasta szybciej ni偶 produkt ca艂kowity
Sta艂e korzy艣ci skali - proporcjonalny przyrost nak艂adu czynnik贸w i przyrostu
Wewn臋trzne korzy艣ci skali produkcji - obni偶enie przeci臋tnych nak艂ad贸w na produkcj臋 w wyniku korzy艣ci zwi膮zanych ze wzrostem produkcji . Wewn臋trzne korzy艣ci :
Mo偶liwo艣膰 pog艂臋biania specjalizacji w danym przedsi臋biorstwie
Lepsza absorbcja nowych technologii
Zewn臋trzne korzy艣ci :
Przedsi臋biorstwo konkurencyjne
Analiza koszt贸w przedsi臋biorstwa :
Wska藕nik p艂ynno艣ci przedsi臋biorstwa
Wska藕nik aktywno艣ci przedsi臋biorstwa
Wska藕nik zyskowno艣ci przedsi臋biorstwa
Wska藕nik zad艂u偶enia przedsi臋biorstwa
Wycena przedsi臋biorstwa - wycena aktyw贸w przedsi臋biorstwa
Wycena dochodowa
Koszty
warto艣膰 sprzeda偶y
KC
zysk
Pr贸ba P
rentwn.
przed. strata
koszty sta艂e
0 A B produkcja sprzedana w sztukach
Wyk艂ad nr 12
KONKURENCJA
Konkurencja eliminuje grupy s艂absze z rynku , objawia si臋 obni偶eniem poziomu 偶ycia grup , warstw i kraj贸w najs艂abszych . Konkurencja zapewnia post臋p , ale nie zawsze daje efekty po偶膮dane . Rynek jest narz臋dziem efektywno艣ciowym , nie zapewnia stabilizacji , r贸wnowagi d艂ugookresowej .
Pa艅stwo musi dzia艂a膰 ( ingerowa膰 ) bo mechanizmy rynkowe nie zawsze mog膮
funkcjonowa膰 same , pewne problemy nie mog膮 by膰 rozwi膮zane przez konkurencje .
Jakie to problemy :
Demografia ( konieczno艣膰 regulowania demografii )
Bogactwo ( konieczno艣膰 regulowania aby nie tworzy艂y si臋 dwa bieguny - bieda i bogactwo )
Opieka nad krajami s艂abszymi
Gospodarka dostarcza takich mechanizm贸w konkurencyjnych , kt贸re nie zawsze s膮 uczciwe .
Konkurencja nieuczciwa - cena dobra ni偶sza od koszt贸w ich wytworzenia ( urz膮d
ochronny konsumenta )
Konkurencja jest narz臋dziem po偶膮danym , bo jest narz臋dziem innowacyjnym , pobudzaj膮cym gospodark臋 .
Warunki istnienia konkurencji :
Musz膮 by膰 co najmniej dwa podmioty w danej dziedzinie ( ga艂臋zi )
Cele tych podmiot贸w musz膮 by膰 wykluczaj膮ce si臋 , antagonistyczne
Mi臋dzy podmiotami musi istnie膰 wolna konkurencja
Je偶eli trzeci warunek nie jest spe艂niony ( nie ma konkurencji 0 to powstaje kooperacja , wsp贸艂praca , firmy nie chc膮 ze sob膮 konkurowa膰 i zawieraj膮 porozumienia .
Zrzeszenia monopolistyczne nie zawsze s膮 dopuszczalne .
Je偶eli drugi warunek nie jest spe艂niony , to powstaje sytuacja neutralno艣ci .
SYTUACJA KONKURENCJI
Konkurencja cenowa ( narz臋dziem konkurencji jest cena )
Konkurencja niecenowa - strategia marketingowa
promocja
reklama
serwis
us艂ugi
Cenodawca - podmiot kt贸ry dzi臋ki swej sile ekonomicznej ustala cen臋
Cenobiorca - podmiot , kt贸ry musi akceptowa膰 cen臋 , dla niego cena jest wielko艣ci膮 zewn臋trzn膮 , dlatego musi j膮 przyj膮膰 .
MONOPOL
Naturalny ( zwi膮zana np. z surowcami , czyli uwarunkowany czynnikami naturalnymi , geograficznymi , klimatycznymi )
Pa艅stwowy ( pa艅stwowo - administracyjny ) zwi膮zany z uwarunkowaniami prawnymi , uzasadniony prawem
Techniczny , ekonomiczny lub techniczno - ekonomiczny ( wynika z dzia艂alno艣ci przedsi臋biorstwa , dzi臋ki szybszemu zdobyciu si艂y technicznej lub ekonomicznej )
Rynek od strony poda偶y ( sprzedaj膮cy ) Rynek od strony popytu ( kupuj膮cy )
czysta konkurencja czysta konkurencja
konkurencja konkurencja monopolistyczna monopolistyczna
oligopol oligopson
monopol pe艂ny monopson
( wy艂膮czno艣膰 sprzedawcy ) ( wy艂膮czno艣膰 nabywcy )
Monopol bilateralny - monopol natrafia na monopson , jedynym narz臋dziem
dzia艂ania jest tu negocjacja mi臋dzy podmiotami .
A - konkurencja doskona艂a
B - konkurencja niedoskona艂a
oligopol
oligopson
monopol
monopson
Koncepcja ( zmienno艣ci ) intensywno艣ci konkurencji
konkurencja potencjalna
konkurencja efektywna
Potencjalna intensywno艣膰 konkurencji , to rozpatrywanie konkurencji przy za艂o偶eniu, 偶e procesy konkurencji na rynku nie podlegaj膮 zak艂贸ceniom , ani ograniczeniom ze strony uczestnik贸w tego rynku , ani innych podmiot贸w gospodarczych .
Efektywna intensywno艣膰 konkurencji - w analizie bierze si臋 pod uwag臋 zak艂贸cenia wyst臋puj膮ce w procesach konkurencji , pochodz膮ce od samych podmiot贸w b膮d藕 innych uczestnik贸w rynku .
Intensywno艣膰
konkurencji
duopol w膮ski szeroki polipol
oligopol oligopol
Polipol - jest to rynek doskona艂y
Wyk艂ad nr 13
KONKURENCJA DOSKONA艁A I MONOPOL PE艁NY
I Konkurencja doskona艂a
Jednorodno艣膰 produktu
Pe艂na mobilno艣膰 czynnik贸w
Du偶a liczba sprzedaj膮cych i kupuj膮cych
Pe艂na , doskona艂a informacja o rynku
Si艂a wielu producent贸w jest wyr贸wnana . Produkt nie r贸偶ni si臋 cechami jako艣ciowymi wyr贸b jest standaryzowany , wybierany na podstawie ceny ( konkurencja cenowa )
Podmioty ( producent , sprzedawca ) pe艂ni膮 role cenobiorcy , tak偶e kupuj膮cy pe艂ni rol臋 cenobiorcy . Cenodawc膮 jest rynek . Ka偶dy podmiot przyjmuje , akceptuje cen臋 kt贸ra jest wynikiem gry rynkowej .
Nie ka偶dy produkt mo偶e by膰 spostrzegany jako jednorodny w贸wczas zmienia si臋 model konkurencji .
Doskona艂a informacja o rynku jest za艂o偶eniem modelowym , bo nigdy nie ma pe艂nej informacji . Gdy jest du偶o podmiot贸w , to traci si臋 mo偶liwo艣膰 dostania informacji o wszystkich produktach i podmiotach .
Dlaczego musi by膰 konkurencja ?
艁膮czenie firm jest zbyt kosztowne , jest to mniej op艂acalne .
Mniejsze koszty ponosi si臋 przy dzia艂aniu samodzielnym , niezale偶nym , czyli przy pe艂nej mobilno艣ci , swobodzie przenoszenia kapita艂u .
S膮 to firmy , kt贸re nie wymagaj膮 du偶ych nak艂ad贸w , nie s膮 kapita艂och艂onne , ni偶sze wymagania kwalifikacyjne pracownik贸w . Dlatego decyzyjnym czynnikiem przenoszenia kapita艂u jest zysk , czyli rentowno艣膰 .
Je偶eli cena si臋 obni偶a , obni偶a si臋 te偶 rentowno艣膰 , zmniejsza si臋 op艂acalno艣膰 i nast臋puje odp艂yw kapita艂u do innych ga艂臋zi rynku . Alokacja dokonywana jest w zale偶no艣ci od efektywno艣ci dzia艂ania kapita艂u .
Pe艂na konkurencja w ekonomii zapewnia najefektywniejsze wykorzystanie zysku .
Cena jest wielko艣ci膮 dan膮 , dlatego aby zwi臋kszy膰 zysk , przedsi臋biorstwo nie zmienia ceny lecz zwi臋ksza produkcj臋 ( do wysoko艣ci swych mo偶liwo艣ci )
Je偶eli zwi臋kszymy cen臋 , ponad cen臋 rynkow膮 to przedsi臋biorstwo wypadnie z rynku bo wyprzedzi go konkurencja . Natomiast cena znacznie poni偶ej ceny rynkowej wskazuje na nieefektywne dzia艂anie .
Przedsi臋biorstwo mo偶e zwi臋ksza膰 produkcje do chwili , gdy koszt marginalny r贸wna si臋 przychodowi marginalnemu .
PM = KM
Czyli koszty pokry艂y zyski ( jest to d艂ugoterminowy warunek efektywnego dzia艂ania przedsi臋biorstwa , minimalna akceptowana stopa zysku = 0 )
To by艂a strategia maksymalizacji zysku .
Inna strategia - minimalizacja straty , jest to strategia naprawcza firmy
( kr贸tkoterminowy warunek )
PUNKTY GRANICZNE RENTOWNO艢CI PRZEDSI臉BIORSTWA
cena
koszt KCP
KM
KZP
E P max zysk
P
E' P' min strat
P'
zamkni臋cie przedsi臋biorstwa
a
E - graniczny punkt op艂acalno艣ci
E ` - punkt zamkni臋cia przedsi臋biorstwa
Cena P zapewnia zysk zerowy . Ka偶da cena powy偶ej ceny P zapewnia strategi臋 maksymalizacji zysku . Ka偶da cena poni偶ej ceny P zapewni strategi臋 min strat .
Od P do P' mo偶emy prowadzi膰 strategi臋 min strat . Poziom odtworzenia koszt贸w poni偶ej P' nie funkcjonuje , dotarcie do punkt E' powoduje tzw. zamkni臋cie przedsi臋biorstwa .
Zamkniecie przedsi臋biorstwa ( koszty likwidacji ) jest bardzo z艂o偶one , nale偶y zatrudni膰 prawnik贸w , kosztorysant贸w , rzeczoznawc贸w . Nale偶y up艂ynni膰 maj膮tek , sprzeda膰 go , zazwyczaj po niskich cenach .
Wtedy przedsi臋biorstwo musi dokona膰 decyzji czy op艂aca mu si臋 zamkn膮膰 przedsi臋biorstwo czy mo偶e dalej prowadzi膰 strategi臋 naprawcz膮 ( min strat ) .
R脫WNOWAGA PRZEDSI臉BIORSTWA WOLNOKONKURENCYJNEGO
koszty
utarg KM
KCP
A B
P P = PP = PN
C
A C B wielko艣膰 produkcji
A - zysk minimalny P - cena
B - optimum ekonomiczne
Z r贸wnowagi pojedynczego przedsi臋biorstwa mo偶na wyprowadzi膰 r贸wnowag臋 w ga艂臋zi ( bo produkty s膮 jednorodne , jest to konkurencja cenowa , inne czynniki nie maj膮 wp艂ywu )
R脫WNOWAGA GA艁EZI
W WARUNKACH WOLNEJ KONKURENCJI
koszty KM
utarg KCP
B
C = PP = PM
C - cena B - r贸wnowaga ga艂臋zi / minimum KCP /
Ta sytuacja jest najkorzystniejsza ( najbardziej po偶膮dana - niewyst臋puj膮ca ) na rynku z punktu widzenia makroekonomicznego .
Jest to r贸wnowaga idealna , czyli wszystkie czynniki zosta艂y wykorzystane w spos贸b pe艂ny . Nie ma koszt贸w monopolizacji .
Model konkurencji doskona艂ej zosta艂 opisany przez ekonomie klasyczn膮 ( Smith ) - opisy modelowe nie znajduj膮 odzwierciedlenia w rzeczywisto艣ci gospodarczej .
II Monopol pe艂ny
Jeden sprzedawca , wielu kupuj膮cych
Jednorodna lub zr贸偶nicowana produkcja ale bez bliskich substytut贸w
Brak mo偶liwo艣ci wej艣cia na rynek opanowany przez monopol
Doskona艂a informacja o rynku
Jest to odwrotno艣膰 modelu konkurencji doskona艂ej . Brak tu koncepcji ga艂臋zi . Jest jeden producent kt贸ry stanowi ga艂膮藕 .
Produkt zr贸偶nicowany r贸偶ni si臋 cechami jako艣ciowymi , czyli powstaje konkurencja pozacenowa ( mo偶emy wprowadzi膰 r贸偶ne narz臋dzia konkurencyjne )
Producent jest pe艂nym cenodawc膮 ( narzuca cen臋 ) , nabywca mo偶e tylko przyj膮膰 t臋 cen臋 lub zrezygnowa膰 z danego dobra .
Zdarzaj膮 si臋 t.z.w. sytuacje pozorowane ( mimo 偶e jest jeden producent pojawia si臋 konkurencja )
Przy monopolu pe艂nym s膮 bariery wej艣cia / wyj艣cia na rynek , mog膮 one miec charakter administracyjny .
Konkurencja pozacenowa :
reklama
promocja
us艂ugi dodatkowe
serwis
Taka pozycja na rynku jest po偶膮dana . Firma realizuj膮ca strategi臋 maksymalizacji zysku mo偶e optymalizowa膰 sw膮 sytuacj臋 pos艂uguj膮c si臋 kombinacj膮 cena - wielko艣膰 produkcji . Te dwie wielko艣ci nie s膮 niezale偶ne . Nie mo偶emy dowolnie zmienia膰 jednej bez wp艂ywu na drug膮 . Nie mo偶na zwi臋kszy膰 np. tylko produkcji bo wtedy zmieni si臋 krzywa popytu i zmieni si臋 cena . Mo偶na wykorzysta膰 te narz臋dzia ale trzeba pami臋ta膰 偶e s膮 one ze sob膮 powi膮zane .
CENA MONOPOLOWA
koszty
przychody KM
cena
cena
monopolowa
zerowy zysk
krzywa popytu
DD = P = PP
0 Q wielko艣膰 produkcji
Cena wyznaczona przez monopol jest ukszta艂towana przez kombinacj臋
cena - wielko艣膰 produkcji ( poprzez popyt )
ZYSK DODATNI MONOPOLU
cena
koszty
KM
KCP
P C
B
A DD = P = PP
PM
0 Q e Q
Sk膮d bior膮 si臋 zyski przedsi臋biorstwa monopolowego ?
Mo偶e ono stosowa膰 dyskryminacj臋 cenow膮 - kt贸rej istot膮 jest przejmowanie nadwy偶ki konsumenta przez producenta . nie zawsze ono mo偶e to robi膰 . Mo偶e wtedy gdy konsument potrafi oddzieli膰 na sztywno rynki ( czyli aby nie by艂o przep艂ywu miedzy rynkami ) , musi r贸wnie偶 wyodr臋bni膰 rynki o r贸偶nych elastyczno艣ciach .
Warianty dyskryminacji cenowej :
Ten sam produkt sprzedawany r贸偶nym odbiorcom po r贸偶nych cenach ( bilety PKP i autobusowe )
Temu samemu odbiorcy r贸偶ne jednostki produktu sprzedawane po r贸偶nej cenie (taryfy - korzystanie z us艂ug o r贸偶nych porach )
Dyskryminacja doskona艂a - producent przejmuje ca艂膮 nadwy偶k臋 konsumenta
( wynikaj膮c膮 z u偶yteczno艣ci ) , producent doskonale zna rynek
STRATA MONOPOLU
cena KM
koszty A C
KCP
P B
PM DD = P = PP
0 Qe Q
Sytuacja wynika z ingerencji rz膮du na rynku monopolowym np. :
Cena minimalna - skup 偶ywca ( rolnictwo )
Cena maksymalna - 艣wiat艂o , pr膮d, gaz (aby by艂o sta膰 ka偶dego na podstawowe dobra )
Wyk艂ad nr 14
KONKURENCJA NIEDOSKONA艁A
I MODELE KONKURENCJI MONOPOLISTYCZNEJ
Wielu sprzedaj膮cych i kupuj膮cych
Produkty zr贸偶nicowane i posiadaj膮ce bliskie substytuty
Swoboda wchodzenia na rynek i opuszczania go
Pe艂na informacja
Produkty zr贸偶nicowane - jest to znaczenie kardynalne gdy偶 ka偶dy d膮偶y do wyr贸偶nienia swego produktu , ch臋膰 przyci膮gania klienta do danego produktu . Pojawia si臋 konkurencja niecenowa , przejawem takie dzia艂ania jest wszechobecno艣膰 reklamy - du偶e znaczenie strategii marketingowej ( wykreowanie swego produktu )
Ograniczenia wej艣cia na rynek maj膮 charakter ekonomiczny a nie administracyjny .
S膮 to rynki ukszta艂towane na zasadzie substytucyjno艣ci produkt贸w , ka偶dy producent stara si臋 jednak odr贸偶ni膰 sw贸j produkt od innych , nadaje mu pewne cechy , dlatego jest to daleko id膮ca substytucja bo jednak te produkty mog膮 zaspokoi膰 r贸偶ne potrzeby .
S膮 dwie sytuacje ruchu cen :
Kiedy firma zmieni cen臋 mo偶e to spowodowa膰 zmian臋 ceny rynkowej (inne te偶 zmieni膮)
Firma zmienia ale inni nie
Je偶eli inna firma obni偶a cen臋 to my obawiaj膮c si臋 , 偶e przejm膮 naszych klient贸w te偶 obni偶amy cen臋 . Istnieje tak偶e przyzwolenie ( lojalno艣膰 ) klienta do danej marki . Kupujemy co艣 bez wzgl臋du na to czy cena ro艣nie czy spada . Nasza u偶yteczno艣膰 indywidualna sprawia 偶e przyzwyczajamy si臋 do produktu . Ta lojalno艣膰 zmienia elastyczno艣膰 cenow膮 - zmniejsza j膮 .
PROCESY DOSTOSOWAWCZE NA RYNKU KONKURENCJI MONOPOLISTYCZNEJ
P dd - krzywa popytu przedsi臋biorstwa
D DD - krzywa popytu w sytuacji gdy wszyscy
d zmieni膮 cen臋
B - wielko艣膰 popytu po obni偶eniu ceny
P1 A
B C
P2
D d
Q1 Q2 Q3 Q
Obni偶enie ceny zawsze przesunie krzyw膮 popytu na prawo ( popyt ro艣nie ) i firma mo偶e sprzeda膰 wi臋cej . Klienci pozostaj膮 z nimi mimo 偶e inni te偶 obni偶aj膮 cen臋 .
R脫WNOWAGA PRZEDSIEBIORSTWA W WARUNKACH KONKURENCJI MONOPOLISTYCZNEJ
P d D
KM
PE AE
D
CE PME d
0 QE Q
R脫WNOWAGA D艁UGOOKRESOWA PRZEDSI臉BIORSTWA W KONKURENCJI MONOPOLISTYCZNEJ
P d D KCP
P1
P2
D d
0 Q1 Q2 Q
D艂ugookresow膮 sytuacj膮 optimum jest sytuacja zerowego zysku ( minimalny akceptowany poziom zysku ) , czyli przedsi臋biorstwo mo偶e zap艂aci膰 za wszystkie czynniki .
Krzywa popytu DD w d艂ugim okresie zmienia si臋 pod wp艂ywem zmiany ilo艣ci przedsi臋biorstw w ga艂臋zi .
Narz臋dzia konkurencji niecenowej - ( NKN ) r贸偶nicuj膮 produkt . Jest to r贸偶nicowanie pozorowane ( np. proszki - ten sam proszek w r贸偶nych opakowaniach ) lub rzeczywiste . W r贸偶nicowaniu pozorowanym u偶ywa si臋 reklamy , a w rzeczywiste mo偶e doprowadzi膰 do zmian jako艣ciowych .
W ka偶dej konkurencji niecenowej najpierw pojawiaj膮 si臋 koszty . Graniczny warunek PM = PK , np . dzi臋ki reklamie musz臋 przynajmniej tyle przychod贸w dosta膰 ile ponios艂em na ni膮 nak艂ad贸w . Jest to strategia kr贸tkookresowa . NKN nie s膮 bezpiecznymi narz臋dziami .
Racjonalny konsument powinien by膰 sk艂onny ( przygotowany do zap艂acenia wy偶szej za lepszy produkt , czy za lepsz膮 jako艣膰 ) . Czasami konsument nie chce kupi膰 produktu z wy偶sz膮 jako艣ci膮 gdy jest wy偶sza cena , ale nawet je艣li jako艣膰 spada wraz z cen膮 to konsument te偶 rezygnuje z kupna dobra ( dlatego pojawiaj膮 si臋 problemy )
Na rynku konkurencji doskona艂ej producent mo偶e tylko zwi臋ksza膰 produkcj臋 , a na rynku konkurencji monopolistycznej mo偶e narzuca膰 cen臋 monopolistyczn膮
( produkuje mniej a ceny s膮 wy偶sze ) , nie musi dochodzi膰 do bariery wykorzystania zdolno艣ci produkcyjnej .
Wg Chamberliana powstaj膮 du偶e firmy , produkuj膮 lepiej , sprzedaj膮 wi臋cej , monopolizacja nie przynosi koszt贸w spo艂ecznych .
II OLIGOPOL
Produkty jednorodne lub zr贸偶nicowane
Niewielka liczba sprzedaj膮cych ( ekstremalnie 2 - duopol ) du偶a liczba kupuj膮cych
Ograniczony dost臋p do rynku
Pe艂na informacja
Na r贸偶nych rynkach jest r贸偶na liczba firm . G贸rn膮 granic膮 nie jest liczba firm ale s膮 to bardzo du偶e firmy ( istnieje daleko id膮ca przejrzysto艣膰 rynku bo jest ma艂o firm w ga艂臋zi ) Zale偶no艣膰 firm na rynku opiera si臋 na zasadzie akcji - reakcji .
Istnieje tendencja do rezygnacji z konkurencji , mog膮 u偶ywa膰 konkurencji niecenowej ale to kosztuje . Dlatego lepiej przej艣膰 z sytuacji konkurencji do kooperacji . Firmy wsp贸艂pracuj膮 aby dzieli膰 korzy艣ci .
Istniej膮 powa偶ne bariery wej艣cia na rynek ( o charakterze ekonomicznym ) . Firmy istniej膮ce ju偶 na rynku s膮 du偶e , nowoczesne ( du偶y post臋p techniczny ) , aby ma艂a firma mog艂a wej艣膰 na rynek musi by膰 lepsza od ju偶 istniej膮cych . Jest to bardzo trudne . Ale istniej膮 sytuacje , 偶e mo偶na wej艣膰 na rynek - teoria rynk贸w spornych , czyli rynki dzia艂aj膮 tam na zasadzie swobodnej konkurencji .
Krzywa popytu na rynku oligopolu - Model Suiziego
P
D
d
P0 E
PM1
PM2
Q
Q1
Ceny nie reaguj膮 na zmian臋 koszt贸w
Maksymalizacja zysku
d KM2
KM1
P0 E
Q0
Model Suiziego obejmuje model produkt贸w zr贸偶nicowanych . Nie odnosi si臋 do zachowa艅 oligopolist贸w .
Modele przyw贸dztwa :
Przyw贸dztwo firmy dominuj膮cej
Firmy musz膮 dostosowa膰 si臋 do firmy lidera . Lider obni偶y cen臋 do momentu , kiedy kombinacja wielko艣膰 produkcji a cena b臋dzie maksymalizowa膰 zysk .
Przyw贸dztwo firmy efektywnej
Na rynku liderem zaczyna by膰 firma , kt贸ra ma najni偶sze koszty produkcji . Mo偶e ona zmienia膰 cen臋 .
26