Wydział: EAIiE |
Rok: 2001/2002 |
Rok studiów: II |
Skład grupy: Skowron Radomir Syroka Karol Szałach Piotr |
Grupa studencka: 8 |
Labolatorium Metrologia |
|
Grupa ćwiczeniowa: H |
||
Temat ćwiczenia: Pomiar mocy czynnej i biernej w obwodach sieci trójfazowej |
Numer ćwiczenia: 10 |
|||
Data wykonania: 11.10.2001 |
Data zalicznia: |
|
1. Wyznaczenie mocy pobieranej przez żarówkę w funkcji napięcia.
Schematy pomiarowe:
a) poprawny pomiar prądu;
b) poprawny pomiar napięcia.
Zasilanie: z autotransformatora, reg. 0 ÷ 250V.
Odbiornik: żarówka 220V/100W (umieszczona w obudowie).
Przyrządy pomiarowe wykorzystane w ćwiczeniu:
- woltomierz elektromagnetyczny, klasy dokładności 0,5, o zakresach pomiarowych 150V oraz 300V
- amperomierz - multimetr V560 na zakresie 1000 mA.
Zastosowanie powyższych dwóch sposobów służących do pomiaru napięcia i prądu w obwodzie niesie ze sobą występowanie błędu systematycznego, zwanego błędem metody. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z układem poprawnie mierzącym napięcie, to znaczy przyrząd mierzący napięcie jest bezpośrednio dołączony do badanego obiektu. W drugim przypadku mamy do czynienia z układem poprawnie mierzonego prądu, gdzie amperomierz mierzy wartość prądu przepływającego bezpośrednio przez badany obiekt. Obydwie metody wprowadzają do pomiaru mocy błąd, który jesteśmy w stanie wyznaczyć.
Wynoszą one :
- w wariancie z poprawnym pomiarem napięcia
- w wariancie z poprawnym pomiarem prądu
gdzie:
RA - rezystancja wewnętrzna amperomierza;
RV - rezystancja wewnętrzna woltomierza;
R - rezystancja badanego obiektu.
Zastosowanie jednej z wymienionych metod jest uwarunkowane wartością błędu jaką wprowadza dana metoda .Aby właściwie dobrać metodę należy określić który z niżej wymienionych warunków jest lepiej spełniony :
Jeżeli RV >> R to stosujemy metodę poprawnie mierzonego napięcia.
Jeżeli RA <<R to stosujemy metodę poprawnie mierzonego prądu.
2. Wyznaczenie rezystancji wewnętrznych przyrządów :
Dla zakresu 150 V rezystancja wewnętrzna woltomierza wynosi 3,3 kΩ
Dla zakresu 300 V rezystancja wewnętrzna woltomierza wynosi 13,3 kΩ
Rezystancja wewnętrzna amperomierza wynosi 0,1 Ω
Widzimy, że lepiej spełniony jest warunek drugi zatem stosujemy metodę z poprawnym pomiarem prądu.
Tabele pomiarowe
Napięcie [V] |
Prądu [mA] |
Rezystancja [Ω] |
Moc P [W] |
Błąd pomiaru U |
Błąd pomiaru I |
Błąd pom. mocy P |
15 |
166,4 |
2,496 |
90,144 |
0,050 |
2,832 |
0,043 |
30 |
198,0 |
5,940 |
151,515 |
0,025 |
2,990 |
0,090 |
40 |
227,6 |
9,104 |
175,747 |
0,019 |
3,138 |
0,126 |
50 |
225,6 |
11,280 |
221,631 |
0,015 |
3,128 |
0,156 |
60 |
283,4 |
17,004 |
211,715 |
0,013 |
3,417 |
0,205 |
70 |
311,3 |
21,791 |
224,863 |
0,011 |
3,557 |
0,249 |
80 |
339,6 |
27,168 |
235,571 |
0,009 |
3,698 |
0,296 |
90 |
365,4 |
32,886 |
246,305 |
0,008 |
3,827 |
0,344 |
100 |
391,9 |
39,190 |
255,167 |
0,008 |
3,960 |
0,396 |
110 |
420,0 |
46,200 |
261,905 |
0,007 |
4,100 |
0,451 |
120 |
446,0 |
53,520 |
269,058 |
0,006 |
4,230 |
0,508 |
130 |
473,2 |
61,516 |
274,725 |
0,006 |
4,366 |
0,568 |
140 |
499,7 |
69,958 |
280,168 |
0,005 |
4,499 |
0,630 |
150 |
526,3 |
78,945 |
285,009 |
0,005 |
4,632 |
0,695 |
160 |
552,0 |
88,320 |
289,855 |
0,005 |
4,760 |
0,762 |
170 |
575,5 |
97,835 |
295,395 |
0,004 |
4,878 |
0,829 |
180 |
603,5 |
108,630 |
298,260 |
0,004 |
5,018 |
0,903 |
190 |
628,0 |
119,320 |
302,548 |
0,004 |
5,140 |
0,977 |
200 |
651,7 |
130,340 |
306,890 |
0,004 |
5,259 |
1,052 |
210 |
683,0 |
143,430 |
307,467 |
0,004 |
5,415 |
1,137 |
220 |
709,0 |
155,980 |
310,296 |
0,003 |
5,545 |
1,220 |
230 |
733,0 |
168,590 |
313,779 |
0,003 |
5,665 |
1,303 |
240 |
760,7 |
182,568 |
315,499 |
0,003 |
5,804 |
1,393 |
250 |
782,0 |
195,500 |
319,693 |
0,003 |
5,910 |
1,478 |
2. Pomiary mocy czynnej, biernej oraz współczynnika mocy przy zasilaniu sieciowym odbiornika R, L, RL.
Schemat pomiarowy:
Odbiornik: przełączany na obciążenie R, L, RL ( w obudowie ).
Przyrządy pomiarowe:
watomierz W1: - ferrodynamiczny kl. 0.5, pracujący na zakresach pomiarowych : 200V,
0.5, 1A;
watomierz W2: - ferrodynamiczny kl. 0.5, pracujący na zakresach pomiarowych : 400V,
0.5, 1A jako waromierz ( realizuje pomiar mocy biernej );
miernik cosϕ - ferrodynamiczny ilorazowy, kl. 2.5, pracujący
na zakresie 260V,5A;
woltomierz - elektromagnetyczny kl. 0.5, zakres 150/300V;
amperomierz - elektromagnetyczny kl. 1, zakres 0.5, 1A, do kontroli
prądu obciążenia cewek prądowych watomierzy.
pomiar mocy odbiornika typu „R”.
Ia = 490 mA
W1 = 108 [W]
W2 = 0 [VAr]
cosϕ = 0,99
Uv = 224[V]
Jak łatwo zauważyć, jest to układ z poprawnie mierzonym napięciem. Poprawkę mocy możemy obliczyć z zależności:
gdzie:
Rna - rezystancja cewki napięciowej watomierza,
RV - rezystancja wewnętrzna woltomierza.
Obydwie wartości odczytane z przyrządów są znane i wynoszą odpowiednio:
Rna = 20[kΩ] ( dla zakresu 300[V])
RV = 13[kΩ]
Poprawka na moc czynną przy włączonej tylko samej żarówce jest równa:
p = 1,35[W]
pomiar mocy odbiornika typu „L”.
Pomiar mocy biernej realizowany jest z wykorzystaniem zacisków sieci trójfazowej, czteroprzewodowej. Cewka napięciowa watomierza W2 załączona jest na napięcie przewodowe pomiędzy fazami S i T, co umożliwia uzyskanie przesunięcia fazowego między prądem odbiornika i napięciem. W ten sposób watomierz W2 realizuje pomiar mocy biernej:
;
Znak, uwzględniony w powyższym równaniu zależy od charakteru odbiornika.
Ia = 530 [mA]
W1 =17 [W]
W2 =204 [W] ⇒ Q =117,8 [Var]
UV =223 [V]
Możemy określić maksymalny błąd pomiaru mocy biernej watomierzem z zależności:
pomiar mocy odbiornika typu „RL”.
Ia = 740 [mA]
W1 = 114 [W]
W1 = 200 [W] ⇒ Q = 115,5 [Var]
UV = 221 [V]
Poprawka na moc czynną jak w pkc. a). Δp.= 1,27 [W]
3. Wyznaczenie stałej watomierza zbudowanego przy użyciu mnożnika hallotronowego.
Schemat pomiarowy:
Odbiornik: rezystancyjny - żarówka ( w obudowie ).
Przyrządy pomiarowe:
woltomierz 1 - elektromagnetyczny, kl. 0.5, zakres 150/300V;
woltomierz 2 - multimetr cyfrowy VC - 10T z załączonym filtrem
dolnoprzepustowym, użyty do pomiaru napięcia
wyjściowego z mnożnika hallotronowego
,
proporcjonalnego do mierzonej mocy czynnej;
amperomierz - elektromagnetyczny kl. 1, zakres 0.5, 1A, do kontroli
prądu obciążenia cewki prądowej watomierza;
watomierz - elektrodynamiczny kl. 0.2, pracujący na zakresie 300V,
0.5A jako watomierz wzorcowy;
mnożnik hallotronowy - zakres napięciowy: 250V, zakres prądowy: 3A;
oscyloskop - typ OS - 352 do obserwacji efektu mnożenia sygnałów
napięciowego i prądowego przez mnożnik.
Tabele pomiarowe
Woltomierz 1 [V] |
Amperomierz [A] |
Watomierz [W] |
Woltomierz 2 [mV] |
45 |
0,21 |
10 |
3,0 |
75 |
0,27 |
20 |
6,4 |
100 |
0,31 |
30 |
9,8 |
122 |
0,34 |
40 |
13,0 |
142 |
0,38 |
50 |
16,8 |
160 |
0,40 |
60 |
20,1 |
177 |
0,42 |
70 |
23,6 |
195 |
0,45 |
80 |
27,0 |
210 |
0,47 |
90 |
30,4 |
225 |
0,48 |
100 |
34,0 |
Wskazanie woltomierza cyfrowego, dzięki zastosowaniu mnożnika hallotronowego, jest proporcjonalne do mocy pobieranej przez odbiornik
P= Cp * U
Zatem możemy wyznaczyć wartość stałej watomierza C p. W tym celu musimy wyznaczyć prostą regresji:
współczynniki prostej regresji :
a = 2980
b = -0,37
Zatem stała watomierza wynosi 2980
4. Pomiar mocy pobieranej przez odbiornik (R, L, RL) przy zasilaniu z regulatora tyrystorowego dla różnych kątów wysterowania.
schemat pomiarowy:
Zasilanie: 220V poprzez tyrystorowy regulator szeregowy.
Odbiornik: R, RL ( w obudowie ).
woltomierz 1 - elektromagnetyczny, kl. 0.5, zakres 150/300V;
woltomierz 2 - multimetr cyfrowy VC - 10T z załączonym filtrem
dolnoprzepustowym, użyty do pomiaru napięcia
wyjściowego z mnożnika hallotronowego
,
proporcjonalnego do mierzonej mocy czynnej;
amperomierz - elektromagnetyczny kl. 1, zakres 0.5, 1A, do kontroli
prądu obciążenia cewki prądowej watomierza;
watomierz -elektrodynamiczny kl. 0.2, pracujący na zakresach 300V,
0.5,1A;
mnożnik hallotronowy - zakres napięciowy: 250V, zakres prądowy: 3A;
oscyloskop - typ OS - 352 do obserwacji przebiegu napięcia i prądu
w obwodzie mocy mierzonej;
rezystor dodatkowy Rd, umożliwiający obserwację przebiegu prądu w obwodzie pomiarowym i = f(u);
dodatkowa sonda pomiarowa z wewnętrznym skompensowanym dzielnikiem napięcia (1:10), umożliwiająca obserwację przebiegu napięcia.
Pomiary dla elementu R |
Wskazanie watomierza W |
Wskazanie woltomierza cyfrowego mv |
Wskazanie woltomierza V |
Wskazanie amperomierza A |
Wartość mocy (obliczona) W |
Różnica wskazań mocy W |
Cała sinusoida |
100 |
33,9 |
220 |
0,48 |
101,0 |
1,0 |
Wartość pośrednia |
58 |
19,1 |
157 |
0,40 |
57,0 |
1,0 |
Połowa sinusoidy |
33 |
11,0 |
109 |
0,32 |
32,8 |
0,2 |
Pomiary dla elementów RL |
Wskazanie watomierza W |
Wskazanie woltomierza cyfrowego mV |
Wskazanie woltomierza V |
Wskazanie amperomierza A |
Wartość mocy (obliczona) W |
Błąd wskazań W |
Wartość maksymalna |
107 |
35,0 |
222 |
0,63 |
104,3 |
2,7 |
Wartość pośrednia |
41 |
13,5 |
120 |
0,42 |
40,2 |
0,8 |
Wartość minimalna |
22 |
7,0 |
80 |
0,31 |
20,9 |
1,1 |
5. Wnioski.
Z naszych obliczeń wynika, że pomiar mocy metodą z poprawnie mierzonym napięciem jest obarczonym mniejszym błędem. Świadczy to o tym że łatwiej jest uzyskać rezystancję bliską nieskończoności, a co za tym idzie dokładniejszy woltomierz.
Współczynnik mocy dla różnych rodzajów odbiornika jest taki sam i nie zależy od charakteru odbiornika.
Wartość napicia Halla jest proporcjonalna do mocy odbiornika podłączonego do zacisków mnożnika hallotronowego. Współczynnikiem proporcjonalności jest stała watomierza, która wynosi 2980. Zależność tą widać na wykresie.
Wraz ze wzrostem kąta wysterowania wzrasta moc, niezależnie od rodzaju odbiornika.