Wytyczne

Do realizacji prac dyplomowych

W instytucie Elektrotechniki

1. Tematyka prac dyplomowych

Szczegółowe określenie tematów prac dyplomowych uzależnione jest od warunków działania Uczelni oraz Instytutu, a w szczególności od:

• kierunków kształcenia w Instytucie,

• istniejących możliwości wykonania pod względem kadrowym i wyposażeniowym,

• profilu działania macierzystych zakładów pracy studentów (studia zaoczne).

2. Źródła pochodzenia tematów prac

dyplomowych

Źródła pochodzenia tematów prac dyplomowych można podzielić na cztery podstawowe grupy:

• tematy zaproponowane przez zakłady Instytutu,

• tematy, na które istnieje zapotrzebowanie w innych jednostkach organizacyjnych Uczelni,

• tematy zgłoszone przez zakłady aktualnej (studia zaoczne) lub przyszłej (studia dzienne) pracy studenta,

• tematy zaproponowane przez studentów.

3. Zakres pracy dyplomowej

Praca dyplomowa jest pisemnym opracowaniem, odzwierciedlającym proces rozwiązywania postawionego zadania badawczego lub technicznego. Ta forma wypowiedzi powinna spełniać następujące podstawowe wymagania:

• udzielenie odpowiedzi na postawione w pracy cele, dotyczące aktualności rozpatrywanego zagadnienia, wyboru określonej metody, konstrukcji, technologii, modernizacji itp.,

• zebranie informacji dotyczących rozpatrywanego zagadnienia i niezbędnych do zrealizowania celu pracy (lecz bez zbędnych danych, nie związanych ściśle z tematem),

• wykazanie się przez dyplomanta niezbędnymi wiadomościami i umiejętnością ich wykorzystania, rozeznaniem w aktualnej literaturze krajowej i zagranicznej (wskazane na studiach magisterskich), znajomością istniejących lub umiejętnością opracowania własnych metod rozwiązania postawionego problemu, zdolnością kojarzenia i krytycznej oceny faktów i wyników pomiarów lub badań, umiejętnością wyciągania wniosków itp.,

• ujęcie redakcyjne umożliwiające w sposób możliwie zwięzły i przejrzysty pełne zapoznanie się czytelnika z treścią przedstawionej pracy.

Zaleca się aby objętość pracy bez załączników nie przekraczała:

• studia inżynierskie - 75 stron,

• studia magisterskie - 100 stron.

W trakcie wykonywania pracy kierujący powinien pobudzić studenta do wykazania samodzielności i inicjatywy oraz do zwięzłego (lecz wyczerpującego) przedstawienia opracowanych wyników. Szczególną uwagę należy zwrócić na ograniczenie informacji przejmowanych z literatury, stanowiących często nieużyteczny balast.

4. Harmonogram zajęć dyplomowych

Czynności związane z przygotowaniem i opracowaniem prac dyplomowych obejmują trzy ostatnie semestry studiów. Na studiach zaocznych okres ten może być rozszerzony do czterech semestrów ze względu na prace przejściowe, które często bywają powiązane z pracami dyplomowymi, a które w siatce zajęć występują na czwartym semestrze od końca studiów.

W realizację harmonogramu czynności związanych z pracami dyplomowymi zaangażowany jest Dziekanat, zakłady naukowo-dydaktyczne, osoby kierujące pracami oraz dyplomanci. Dla sprawnego przebiegu prac i zapewnienia terminowego ukończenia studiów niezbędne jest przestrzeganie harmonogramu działań przedstawionego w tablicy 1.

tablica 1. Harmonogram przygotowania prac dyplomowych

Semestr od końca studiów	Orientacyjne tygodnie	Wyszczególnienie zajęć	Realizuje
			Dziekanat	Zakład	Kierujący pracą	dyplomant	Instytut
3.	5-7	Omówienie tematów prac dyplomowych na zebraniach w zakładach naukowo-dydaktycznych		*	*
	7-13	Zebranie tematów prac dyplomowych z zakładów naukowo-dydaktycznych i innych źródeł oraz zatwierdzenie przez Radę Instytutu					*
	13-15	Ogłoszenie list tematów prac dyplomowych w zakładach naukowo-dydaktycznych.		*	*
2. (przeddyplomowy)	1-3	Wydawanie tematów prac dyplomowych na piśmie (Załącznik 2)			*	*
	3-12	Zbieranie literatury, materiałów, organizacja stanowiska			*	*
	12-15	Omówienie tematu pierwszego referatu na seminarium dyplomowym			*	*
1. (dyplomowy)	1-2	Szczegółowe omówienie zakresu i ewentualne skorygowanie tematu pracy dyplomowej			*
	2-8	Przygotowanie, przekonsultowanie i przeprowadzenie pierwszego seminarium dyplomowego			*	*
	8-15	Konsultacje z prowadzącym prace. Przygotowanie i wygłoszenie drugiego referatu na seminarium dyplomowym. Akceptacja rękopisu pracy i wniosków.			* * *	* *
	15-18	opracowanie redakcyjne, przepisanie i oddanie maszynopisu pracy dyplomowej				*

5. Struktura pracy dyplomowej

opracowanie pisemne pracy dyplomowej zawiera kilka zasadniczych elementów tekstu, których znaczenie, sposób ujęcia i kolejność powinny odpowiadać przyjętym regułom. Innymi słowy chodzi o to, aby układ pracy odzwierciedlał etapy pracy, charakteryzujące proces rozwiązywania postawionego zadania badawczego lub technicznego, tj.:

• aktualny stan zagadnienia, istniejące rozwiązania lub metody oraz analizę teoretyczną zagadnienia, zawierającą krótkie wiadomości teoretyczne na dany temat,

• wybór koncepcji rozwiązania problemu, opis matematyczny i symulacja komputerowa zjawisk zachodzących w obiekcie badań (jeśli takowe są przewidziane),

• projekt lub elementy projektowania układu lub urządzenia, zawierające obliczenia lub dobór podstawowych elementów, obliczenia zabezpieczeń, niezawodności, parametrów procesu technologicznego itp.,

• opis badania zaprojektowanego urządzenia, zawierający informacje o stanowisku badawczym, metodach pomiarowych oraz wyniki pomiarów w formie tabel, wykresów lub algorytmów,

• wnioski zawierające ocenę uzyskanych wyników, porównanie wyników badań symulacyjnych z pomiarami, analizę ewentualnych rozbieżności itp.

O objętości poszczególnych części pracy, w zależności od tego, czy jest to praca magisterska czy inżynierska, decyduje prowadzący pracę.

Przykładowy układ pracy dyplomowej przedstawiono w tablicy 2.

Tablica 2. Przykładowy układ pracy dyplomowej

Elementy układowe pracy	Orientacyjna objętość	uwagi
Karta tytułowa	1 strona	Załącznik 1
Temat pracy	1 strona	Załącznik 2
Wykaz oznaczeń i skrótów	1 - 2 strony	Załącznik 3 (jeśli jest potrzebny).
1. wstęp 1.1. Wprowadzenie 1.2. Cel i zakres pracy 1.3. Przegląd zagadnienia		Podać cel i zakres pracy oraz uzasadnić celowość i ważność rozpatrywanego problemu. Wprowadzić w tematykę zagadnienia oraz zamieścić informacje o aktualnym stanie.
2. Tekst zasadniczy 2.1. Założenia (dane wyjściowe) 2.2. Opis zastosowanej metody rozwiązania 2.3. Wyniki symulacji i pomiarów, obliczenia, projekt konstrukcyjny lub technologiczny, opis zbudowanego urządzenia	Ponad 50% objętości pracy w zależności od jej charakteru	Wymaga podziału na podrozdziały ujmujące logicznie uporządkowaną treść. Unikać podziału więcej niż 3 - stopniowego. Podział powinien wynikać z treści i charakteru pracy. Często zachodzi potrzeba ujęcia tej części materiału w kilku rozdziałach głównych.
3. Wnioski	1 - 3 strony	Podać tylko istotne wnioski.
Wykaz literatury	1 - 2 strony	Wymienić tylko te publikacje, na które powołano się w tekście. Powinny się znaleźć pozycje w wersji obcojęzycznej.
Załączniki	Nawet do 50% objętości pracy	O ile potrzebne jest uzupełnienie tekstu zasadniczego, np. program, dokumentacja konstrukcyjna modelu urządzenia, instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego itp. Każdy załącznik powinien stanowić odrębną całość.

Obszerniejsze wiadomości na temat metodyki pisania prac dyplomowych można znaleźć w publikacjach np.: [9], [10] (załącznik 5).

6. Uwagi dotyczące techniki pisania pracy

6.1. Uwagi ogólne

• Wymagane są dwa egzemplarze pracy dyplomowej.

• Prace powinny być napisane jednostronnie na papierze koloru białego formatu A4.

• Marginesy powinny mieć następujące wymiary: górny i dolny 25 mm, lewy 35 mm, prawy 10 mm.

• Podstawowy tekst może być pisany w zasadzie dowolną czcionką (zazwyczaj 12-14p., Times New Roman) z odstępami między wierszami 2 interlinie tak, aby na stronie znajdowało się około 30 wierszy po około 60 znaków. Przypisy i notki powinny być pisane mniejszą czcionką, jednak nie mniejszą niż 10 punktów.

• Akapity należy rozpoczynać z wcięciem równym 0,75 cm.

• Przy pisaniu pracy obowiązuje ciągła numeracja stron. Strona tytułowa oraz strona z tematem pracy noszą numerację 1 i 2, jednak liczb tych nie wpisuje się. Numery pozostałych stron zaleca się umieszczać na dolnym marginesie pośrodku szerokości strony.

• W tekście pracy nie należy używać formy osobowej, np. nie „przedstawiłem” lecz „przedstawiono”, itp.

6.2. Uwagi szczegółowe

6.2.1. spis treści

spis treści powinien być zamieszczony na początku pracy, tj. zaraz po karcie tematu i wykonany w taki sposób, aby zapewnić przejrzystość struktury pracy. przykładowy spis treści patrz załącznik 3. Rozdziały główne powinny być wydzielone zwiększonymi o 6 punktów odstępami.

6.2.2. Wykaz zastosowanych oznaczeń i symboli

Wykaz ważniejszych oznaczeń i symboli umieszcza się bezpośrednio po spisie treści. Zastosowane oznaczenia, składające się z liter alfabetu łacińskiego, należy wymienić w porządku alfabetycznym. Jeżeli użyto również oznaczeń złożonych z liter alfabetu greckiego, to należy je wymienić po oznaczeniach łacińskich w takiej kolejności, w jakiej występują one w alfabecie greckim. Wszystkie inne symbole wymienić w ostatniej kolejności.

Symbole umieszczone w spisie oznaczeń powinny być napisane taką samą czcionką, jaką są napisane w tekście pracy.

Przykład wykazu ważniejszych oznaczeń podano w załączniku 4.

6.2.3. Tytuły rozdziałów

Tytuły rozdziałów głównych powinny być pisane pogrubionymi wersalikami o wielkości 16 p. z dodatkowym dolnym odstępem 12p., główne podrozdziały również wersalikami ale o wymiarze 14p. z górnym i dolnym dodatkowym odstępem 12p., a dalsze podrozdziały pogrubionymi wersalikami o wielkości 12p. też z dodatkowym górnym i dolnym odstępem 12p., np.:

10. Opis matematyczny obiektu badań

10.1. Podstawowe zależności matematyczne

10.1.1. Model symulacyjny obiektu badań

Rozdziały główne powinny zaczynać się od nowej strony. w tytułach rozdziałów i podrozdziałów nie należy:

• stawiać kropek na końcu tytułu,

• cytować pozycji wykorzystywanej literatury,

• podkreślać tekstu.

Jeżeli w podrozdziałach zachodzi konieczność wydzielania pewnych części tekstów to, zamiast stosować dalszy podział na podrozdziały, należy stosować tzw. „śródtytuły”, których nie należy numerować lub oznaczać literami. śródtytuły należy pisać pogrubioną kursywą z ewentualnym podkreśleniem i wyrównaniem do lewej strony.

6.3. Wzory

Wzory powinny być wpisywane z użyciem dowolnego edytora równań, zapewniającego ich czytelność. Wzory powinny być umieszczone pośrodku wiersza i ponumerowane cyframi arabskimi, umieszczonymi po prawej stronie w nawiasach zwykłych. Numer wzoru powinien składać się z numeru rozdziału głównego, w którym dany wzór się znajduje, i kolejnego numeru wzoru, np.:

. (6.1)

Symbole, występujące w objaśnieniach pod wzorami, powinny być pisane taką samą czcionką, jaką są one napisane we wzorze.

Żaden wzór, tablica i rysunek nie powinien występować w pracy wcześniej niż powołanie się nań w tekście.

Numerować należy tylko wzory podstawowe lub końcowe. Wzorów otrzymywanych w trakcie przekształceń nie numeruje się, chyba, że zachodzi konieczność powołania się na nie w dalszych przekształceniach lub tekście pracy.

Przed każdym wzorem i po nim należy zwiększyć odstęp o 6p. dla zachowania należytej czytelności.

Uwaga: Wzory i objaśnienia stanowią integralną część tekstu pracy i w stosunku do nich obowiązują wszystkie zasady interpunkcyjne (przecinki, kropki, dwukropki itp.).

6.4. Tablice

wszystkie zamieszczone w pracy tablice powinny być ponumerowane oraz zatytułowane. Numer i tytuł tablicy umieszcza się u góry tablicy. Tablice numeruje się liczbami arabskimi w analogiczny sposób jak wzory np.:

Tablica 6.1. Wyniki pomiarów napięć i prądów silnika indukcyjnego w stanie jałowym

Przed tablicami i po nich zachować dodatkowe odstępy 6p.

Ewentualne przypisy, dotyczące tekstu w tablicy, umieszcza się bezpośrednio pod tablicą.

6.5. Rysunki, schematy, fotografie

każdy z tych elementów pracy musi posiadać swój numer pisany liczbami arabskimi, składający się z numeru głównego rozdziału i kolejnego numeru rysunku, umieszczony po skrócie „Rys.” niezależnie, czy jest to rysunek, schemat, czy fotografia, np.

Rys.5.3. Oscylogramy prądów i napięć fazowych obciążonego transformatora

Grupę literowo-liczbową złożoną ze skrótu „Rys.” i numeru rysunku zaleca się pisać z pojedynczą, tzw. „sztywną” spacją (w edytorze word: ctrl+shift+spacja) w celu uniknięcia rozsuwania przy automatycznym formatowaniu tekstu. np. Rys. 5.3.

Jeżeli rysunek składa się z kilku części, to powinny być one oznaczone literami łacińskimi, np.: a), b), c).

Podpisy pod rysunkami zaleca się wykonywać nieco mniejszą czcionką np. 10 punktów (nie mniej). Podpis powinien być umieszczony bezpośrednio pod rysunkiem, centralnie względem osi rysunku. Kropki na końcu podpisu nie stawia się.

Rysunki i wykresy powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi normami. Dotyczy to również symboli graficznych.

Przed rysunkami i po nich (wraz z podpisem) należy zachować dodatkowe odstępy 6p.

Przykład umiejscowienia rysunku w tekście wraz z podpisem przedstawiono poniżej:

Rys. 2. Schemat zastępczy elektromagnesu

6.6. Cytowanie literatury

w wykazie literatury należy umieścić tylko te pozycje, na które powołano się w tekście pracy. Istnieją dwie możliwości sporządzania wykazu literatury:

• alfabetycznie - wg pierwszej litery nazwiska autora lub pierwszego wyrazu tytułu (np. katalogu, normy itp.),

• według kolejności cytowania w tekście pracy.

Numery cytowanej literatury umieszcza się w nawiasach kwadratowych.

Sposób sporządzania wykazu regulują normy PN-73/N-01152 oraz PN-79/N-01222/07. Zasady cytowania wynikające z ww. norm są następujące:

• Cytowanie artykułów z czasopism i wydawnictw ciągłych

Podaje się w następującej kolejności:

• nazwisko (nazwiska) autora i pierwsze litery imion,

• pełny tytuł w oryginale,

• nazwę czasopisma,

• wolumin (rocznik), rok, numer,

• numery stron (od-do).

Przykłady cytowania artykułów patrz poz. [1], [2] (Załącznik 5).

• Cytowanie wydawnictw zwartych (książki, skrypty)

Podaje się w następującej kolejności:

• nazwisko autora,

• tytuł w oryginale,

• wydawnictwo,

• miejsce i rok wydania.

Przykłady cytowania książek patrz poz. [3] (Załącznik 5).

• Cytowanie referatów i komunikatów z materiałów konferencyjnych

Przykłady cytowania referatów patrz poz. [4] (Załącznik 5).

• Cytowanie norm

Przykłady cytowania norm patrz poz. [5] (Załącznik 5).

• Cytowanie literatury firmowej

Przykłady cytowania literatury firmowej patrz poz. [6] (Załącznik 5).

W przypadku tytułów obcojęzycznych wskazane jest polskie tłumaczenie, które umieszcza się w nawiasach zwykłych zaraz po tytule w języku oryginalnym, np. [7].

W przypadku tytułów pisanych cyrylicą należy używać transliteracji [8], a nie transkrypcji. Zapewnia to jednoznaczność przy komputerowym wyszukiwaniu publikacji i książek z baz danych.

Zasady transliteracji tekstów pisanych cyrylicą określa „Słownik ortograficzny języka polskiego z zasadami pisowni i interpunkcji” [11]. Tabelkę transliteracji współczesnego języka rosyjskiego, zaczerpniętą z ww. źródła, zamieszczono w Załączniku 6. W przypadku pisania transliterowanych tekstów za pomocą komputera występujące nad niektórymi literami znaki „` ”, „¨ ”, „ ∨ ” pomija się.

6.7. Streszczenie

Każda praca dyplomowa powinna być zakończona krótkim streszczeniem, które należy umieścić przed załącznikami (jeżeli takowe są).

Streszczenie powinno składać się z umieszczonego centralnie tytułu pracy (wersaliki 12p.), słowa „Streszczenie” pisanego w nowej linii pośrodku (12p.) oraz około 10 wierszy tekstu (10p.) zawierającego informacje o zawartości pracy.

Dla prac inżynierskich wystarczy streszczenie w języku polskim. W pracach magisterskich obowiązkowo należy zamieścić również streszczenie w języku angielskim.

1

9

---