Rozdział 1.
Wprowadzenie do relacyjnych baz danych i serwera Microsoft SQL Server 2000 [Author ID2: at Sat Dec 23 21:09:00 2000 ]

Projektanci serwera SQL Server odpowiadają za zaprojektowanie i implementację bazy danych, podczas gdy administratorzy serwera SQL Server są odpowiedzialni za codzienne zadania związane z zarządzaniem serwerem. Jednak, zadania te stają się coraz mniej rozróżnialne, gdyż SQL Server staje się coraz powszechniej używany.

Lekcja ta rozpoczyna się od zagadnień dotyczących historii serwera SQL Server oraz systemu Windows (zarówno Windows 9x jak i Windows NT/2000). Następnie zostaną omówione bazy danych i środowisko klient-serwer. Kolejny temat to bazy danych i ich zawartość. Ostatecznie, lekcja kończy się przeglądem technik [Author ID2: at Sat Dec 23 21:10:00 2000 ]projektowania baz danych. Zadaniem z tej lekcji jest przeprowadzenie symulowanej rozmowy z klientem i przegląd tworzenia[Author ID2: at Sat Dec 23 21:09:00 2000 ]próbą stworzenia[Author ID2: at Sat Dec 23 21:09:00 2000 ] prostej bazy danych.

SQL Server to jest to!

SQL Server 2000 jest sztandarowym produktem firmy Microsoft, dotyczącym mechanizmu[Author ID2: at Sat Dec 23 21:12:00 2000 ] z linii serwerów[Author ID2: at Sat Dec 23 21:12:00 2000 ] baz danych. Jest to następca najbardziej znaczącego produktu - serwera SQL Server 7.0. Firma Microsoft postanowiła przeznaczyć dużą sumę pieniędzy na wsparcie oraz reklamę serwera SQL Server 7.0. Rezultatem tych działań jest powstanie serwera SQL Server 2000. SQL Server 7.0 stał się podstawowym mechanizmem [Author ID2: at Sat Dec 23 21:19:00 2000 ]motorem [Author ID2: at Sat Dec 23 21:19:00 2000 ]baz danych w przemyśle komputerowym dla platformy Windows NT i Windows 2000, obejmującym 68 procent rynku baz danych - wg witryny firmy Microsoft. SQL Server 2000 kontynuuje ten trend i rozszerza udział firmy Microsoft w rynku baz danych. W wersji 2000 serwera w stosunku do poprzednika [Author ID2: at Sat Dec 23 21:31:00 2000 ]dodano dużą ilość nowych funkcji i wykonano znaczące zadanie w zakresie dostosowania do wyższej wersji zbioru własności, stanowiącego[Author ID2: at Sat Dec 23 21:31:00 2000 ]znacząco rozbudowano te, które stanowiły[Author ID2: at Sat Dec 23 21:31:00 2000 ] podstawę serwera SQL Server 7.0.

SQL Server 2000 może pracować zarówno --> w systemie[Author:jac] [Author ID2: at Sat Dec 23 21:33:00 2000 ] Windows NT 4.0 (z pakietem serwisowym 5 lub późniejszym), w systemie Windows 2000, Windows 98 lub Windows ME. Dostępna jest również wersja SQL Server 2000 dla platformy Windows CE. Stosunek ceny do wydajności serwera SQL Server 2000 pozwala wielu firmom na czerpanie korzyści z posiadania systemu zarządzania relacyjną bazą danych (RDBMS) za ułamek kosztów takiego systemu parę lat wcześniej. W czasie pisania tej książki, wg porównania baz danych TPC-C serwer SQL Server 2000 ma najlepszą wydajność na całym świecie oraz posiada również najlepsze notowania w zakresie ceny i wydajności. Rozwój serwera Microsoft SQL Server będzie kontynuowany przez najbliższe lata, co oznacza, że praca z tym produktem to słuszny wybór.

Od czasu przedstawienia na rynku serwera Microsoft SQL Server zostały sprzedane miliony kopii tego produktu, włączając w to więcej niż 10 milionów licencji jedynie w 1999 roku. Obecna wersja produktu, SQL Server 2000 (zwany wewnętrznie wersją 8.0), jest tematem niniejszej książki. Przed przejściem do bliższego omówienia serwera SQL Server 2000 i nauki jego obsługi warto przekonać się, że historia powstania tego serwera jest warta poznania.

Najnowsze informacje i wsparcie dla serwera Microsoft SQL Server można znaleźć pod adresem: http://www.microsoft.com/sql/.

Historia serwera SQL Server

W latach 90[Author ID2: at Sat Dec 23 21:40:00 2000 ]70[Author ID2: at Sat Dec 23 21:40:00 2000 ]-tych firma IBM stworzyła język programowania przeznaczony specjalnie do zapytań do bazy danych, zwany SEQUEL, co oznacza Structured English Query Language. Z czasem, język ten został poszerzony, i obecnie [Author ID2: at Sat Dec 23 21:42:00 2000 ]nie jest to jedynie język zapytań, ale może być także używany do tworzenia bazy danych [Author ID2: at Sat Dec 23 21:43:00 2000 ]i zarządzania bezpieczeństwem mechanizmu[Author ID2: at Sat Dec 23 21:42:00 2000 ]mechanizmami bezpieczeństwa[Author ID2: at Sat Dec 23 21:42:00 2000 ] bazy danych. Firma IBM udostępniła ogólnie SEQUEL, który od tej pory znany jest jako SQL. Ze względu na historię powstania słowo SQL można wymawiać jako sequel lub przeliterować jako S-Q-L.

Obecne mechanizmy [Author ID2: at Sat Dec 23 21:45:00 2000 ]motory [Author ID2: at Sat Dec 23 21:45:00 2000 ]baz danych używają różnych wersji języka SQL. Microsoft SQL Server używa wersji zwanej Transact-SQL (T-SQL). Pomimo używania języka Transact-SQL i nauki jego podstaw, w tej książce nacisk jest położony na instalowanie, zarządzanie i połączenie z serwerem SQL Server. Wydawnictwo Sams Publishing wydało również książkę zatytułowaną „Teach Yourself Transact-SQL in 21 Days”, Second Edition, która zawiera więcej szczegółów na temat tego języka i jego wykorzystania.

Początkowo firma Microsoft rozwijała SQL Server (produkt z rodziny baz danych, który rozumie język SQL) wraz z --> korporacją[Author:jac] [Author ID2: at Sat Dec 23 21:47:00 2000 ] Sybase w celu wykorzystania go na platformie IBM OS/2. Kiedy firmy Microsoft i IBM rozdzieliły się, firma Microsoft zaniechała OS/2 na rzecz swojego nowego systemu operacyjnego - Windows NT Advanced Server. W tym punkcie firma Microsoft zdecydowała, że sama będzie rozwijać mechanizm SQL Server dla systemu Windows NT. Wynikowym produktem był serwer Microsoft SQL Server 4.2, aktualizowany do wersji 4.21. Po rozstaniu z Microsoft, firma Sybase nadal kontynuowała rozwój mechanizmu [Author ID2: at Sat Dec 23 21:49:00 2000 ]serwera [Author ID2: at Sat Dec 23 21:49:00 2000 ]bazy danych dla systemu Windows NT (znanego obecnie jako Sybase Adaptive Server Enterprise), a firma Microsoft rozwijała SQL Server 6.0, następnie SQL Server 6.5, które również współpracowały z systemem Windows NT. Serwer SQL Server 7.0 wprowadził możliwość uruchamiania go w systemie Windows NT, ale także w systemie Windows 95 i Windows 98.

SQL Server 7.0 [Author ID2: at Sat Dec 23 21:51:00 2000 ]stanowił przełom w wykorzystaniu kodu Sybase przez grupę projektantów baz danych firmy Microsoft. Wcześniejsze wersje były nadal bardzo zbliżone do Sybase. Jednak, wraz z powstaniem serwera SQL Server 7.0 firma Microsoft radykalnie przekształciła i zmieniła kod Sybase. Przedsiębiorstwo Microsoft zaprojektowało również od nowa jądro mechanizmu [Author ID2: at Sat Dec 23 21:52:00 2000 ]bazy danych i wprowadziło skomplikowany optymalizator zapytań oraz zaawansowany mechanizm magazynu bazy[Author ID2: at Sat Dec 23 21:52:00 2000 ]składowania[Author ID2: at Sat Dec 23 21:52:00 2000 ] danych. Produkt SQL Server 2000 rozszerza tę nową linię kodu, dodając znaczące, nowe właściwości. Poprawia również skalowalność, niezawodność i dostępność tego produktu oraz znacznie ułatwia pracę administratora bazy danych.

Pomimo możliwości uruchomienia serwera SQL Server 2000 w systemie Windows 9x, nie można w tym systemie wykorzystać pełnej funkcjonalności tego serwera. Uruchamiając serwer w systemie Windows 9x nie można skorzystać z wielu procesorów, zabezpieczeń stosowanych w systemie Windows NT/2000, woluminów New Technology File System (NTFS) i wielu innych udogodnień. Zaleca się używanie serwera SQL Server 2000 raczej na platformie Windows NT lub Windows 2000 niż Windows 9x. System Windows NT/2000 posiada również inne zalety. Platforma NT jest stworzona do obsługi wielu użytkowników. System Windows 9x nie był tworzony w ten sposób i wydajność serwera SQL Server na tej platformie gwałtownie maleje po dodaniu większej liczby użytkowników. Książka ta zakłada, że wykorzystywany jest system Windows 2000.

W systemie Windows NT Workstation, Windows NT Server oraz w każdej wersji MS Windows 2000 serwer SQL Server 2000 jest zaimplementowany jako usługa. W systemach Windows 98 i Windows ME, SQL Server uruchamiany jest jako aplikacja aktualnie zalogowanego użytkownika. Dołączone narzędzia, takie jak SQL Server Enterprise Manager, pracujące jako zwykle aplikacje typu klient-serwer, pozwalają na uruchamianie ich z dowolnego miejsca w celu kontroli baz danych serwera SQL Server.

Usługa jest to aplikacja, jaką system Windows NT i Windows 2000 może uruchomić automatycznie podczas uruchamiania systemu lub może zostać ona uruchomiona ręcznie na żądanie. Usługi w systemach Windows NT/2000 posiadają interfejs API, który może być kontrolowany programowo. Usługi pozwalają na uruchamianie aplikacji takich jak Microsoft SQL Server bez potrzeby logowania użytkownika na komputerze serwera.

Co to jest baza danych?

SQL Server używa bazy danych typu relacyjnego. W relacyjnych bazach danych, dane są zgrupowane w tabelach. Tabele są u[Author ID2: at Sat Dec 23 21:57:00 2000 ]tworzone w oparciu o[Author ID2: at Sat Dec 23 21:57:00 2000 ]poprzez[Author ID2: at Sat Dec 23 21:57:00 2000 ] grupowanie danych z tego samego tematu i zawierają kolumny oraz wiersze informacji. Tabele są ze sobą po[Author ID2: at Sat Dec 23 22:00:00 2000 ]wiązane za pomocą mechanizmu [Author ID2: at Sat Dec 23 22:00:00 2000 ]mechanizmów [Author ID2: at Sat Dec 23 22:00:00 2000 ]bazy danych, gdy uruchamiane jest zapytanie. Tabele są ściśle związane z pojęciami relacji lub encji stosowanymi w odpowiednich książkach teoretycznych, w tej książce przedstawiona jest jednak praktyka.

Generalnie bazę danych można przedstawić jako zbiór powiązanych danych. W niektórych wcześniejszych produktach dotyczących[Author ID2: at Sat Dec 23 22:01:00 2000 ]systemach[Author ID2: at Sat Dec 23 22:01:00 2000 ] baz danych, baza danych była plikiem - takim jak employee.dbf, zawierającym pojedynczą tabelę danych. Wewnątrz pliku employee.dbf znajdowały się kolumny odnoszące się do danych pracownika, takich jak pensja, data przyjęcia, nazwisko, numer legitymacji ubezpieczeniowej itp. Plik zawierał wiersz dla każdej osoby w firmie, z odpowiednimi wartościami w odpowiednich kolumnach. Indeksy, użyte do przyspieszenia dostępu do danych, były w odrębnym pliku, tak jak inne elementy dotyczące zabezpieczeń.

W serwerze SQL Server 2000, baza danych nie koniecznie jest związana z pojedynczym plikiem; jest to pojęcie bardziej logiczne, oparte na zbiorze powiązanych obiektów. Przykładowo, baza danych na serwerze SQL Server zawiera nie tylko pierwotne dane, ale także strukturę bazy danych, wszelkie indeksy, zabezpieczenia bazy i być może inne obiekty takie jak widoki lub procedury składowane związane z określoną bazą.

Obiekty relacyjnej bazy danych

Relacyjna baza danych składa się z obiektów różnego typu. Obiekty te zostały opisane w poszczególnych odnoszących się do nich rozdziałach. Poniżej przedstawiono kilka najpowszechniejszych obiektów:

Tabele są obiektami zawierającymi typy danych i aktualne niezmodyfikowane [Author ID2: at Sat Dec 23 22:05:00 2000 ]dane. Tabele zostały omówione w rozdziale 9. „Typy danych i tworzenie tabel”.

Kolumny są częścią tabel przechowującą dane. Kolumny muszą posiadać określony typ danych i unikalną nazwę.

Typy danych są podstawowym określeniem[Author ID2: at Sat Dec 23 22:06:00 2000 ]określają rodzaj[Author ID2: at Sat Dec 23 22:06:00 2000 ] przechowywanych danych. Można korzystać z wielu typów danych, takich jak typ znakowy, numeryczny i typ data. Każdej kolumnie w tabeli jest przypisany pojedynczy typ danych.

Procedury składowane są podobne do makr stworzonych w kodzie języka Transact-SQL, które mogą być zachowane po napisaniu[Author ID2: at Sat Dec 23 22:09:00 2000 ]można napisać i zachować[Author ID2: at Sat Dec 23 22:09:00 2000 ] pod daną nazwą. Przez wykonywanie procedury zostaje faktycznie uruchomiony kod języka T-SQL zawarty w procedurze. Przykładowo, kod języka T-SQL stosowany do uruchamiania co tygodniowych raportów zostaje zachowany jako procedura, a następnie, w celu generacji raportu kod ten jest uruchamiany już jako procedura. Procedur składowanych można używać także jako mechanizmów zabezpieczeń.

Funkcje zdefiniowane przez użytkownika są kodem języka Transact-SQL i są bardzo podobne do procedur składowanych. Jednak funkcje mogą być wywoływane w zapytaniach do bazy danych w celu modyfikacji kolumn danych, które mają być widoczne jako tabela, bez względu na to czy są one tworzone programowo czy dynamicznie. Przykładowo, można napisać własną funkcję daty, aby modyfikowała kolumny danych typu DataGodzina (datetime).

Wyzwalacze są procedurami składowanymi, które są uaktywniane przed lub po dodaniu, zmianą lub usunięciu danych z bazy. Wyzwalacze zapewniają, że reguły biznesowe lub reguły integralności danych w bazie są przestrzegane. Przykładowo, wyzwalacz może zapewnić, ze każda książka w księgarni ma przypisanego prawidłowego wydawcę.

Widoki są to głównie zapytania przechowywane w bazie danych, odnoszące się do jednej lub wielu tabel. Widoki można stworzyć i zachować w celu łatwiejszego użycia w przyszłości. Widoki zwykle wykluczają kolumny z tabeli lub łączą dwie lub więcej tabel. Można ich również używać jako mechanizmów zabezpieczeń.

Indeksy pomagają tak zorganizować dane, że zapytania są wykonywane szybciej. Indeksy zostały omówione szczegółowo w rozdziale 13. „Indeksowanie dla poprawy wydajności”.

Klucze podstawowe pomimo tego, że nie są obiektami, mają podstawowe znaczenie dla relacyjnych baz danych. Wymuszają unikalność wierszy oraz dostarczają sposobu na zap[Author ID2: at Sat Dec 23 22:25:00 2000 ]ewnienie unikalnej identyfikacji[Author ID2: at Sat Dec 23 22:25:00 2000 ]umożliwiają[Author ID2: at Sat Dec 23 22:25:00 2000 ] [Author ID2: at Sat Dec 23 22:26:00 2000 ]unikatową identyfikację[Author ID2: at Sat Dec 23 22:25:00 2000 ] każdego przechowywanego elementu.

Klucze obce to jedna lub więcej kolumn, do których odnoszą się klucze podstawowe lub unikalne więzy[Author ID2: at Sat Dec 23 22:27:00 2000 ]definicje unikalności[Author ID2: at Sat Dec 23 22:27:00 2000 ] z innych tabel. SQL Server wykorzystuje klucze podstawowe i obce do określenia relacji między danymi z odrębnych tabel, podczas wykonywania zapytania.

Więzy[Author ID2: at Sat Dec 23 22:30:00 2000 ] [Author ID2: at Sat Dec 23 22:30:00 2000 ]Definicje poprawności[Author ID2: at Sat Dec 23 22:30:00 2000 ] [Author ID2: at Sat Dec 23 22:30:00 2000 ]są zaimplementowanymi w systemie mechanizmami opartymi na serwerze, zapewniającymi integralność danych.

Reguły są przypisane do kolumn, powodując, że wpisywane dane są zgodne z określonymi standardami. Przykładowo, można używać reguł aby upewnić się, czy wpisywany numer telefonu danej osoby zawiera jedynie cyfry. Reguły zostały funkcjonalnie zastąpione przez więzy [Author ID2: at Sat Dec 23 22:33:00 2000 ]definicj[Author ID2: at Sat Dec 23 22:33:00 2000 ]ę[Author ID2: at Sat Dec 23 22:47:00 2000 ] [Author ID2: at Sat Dec 23 22:33:00 2000 ]CHECK w --> serwerze [Author:jac] [Author ID2: at Sat Dec 23 22:33:00 2000 ]SQL Server 2000.

Wartości domyślne mogą być ustawione dla pól i są [Author ID2: at Sat Dec 23 22:36:00 2000 ]używane, kiedy żadne dane nie zostaną wpisane podczas wykonywania operacji INSERT. Przykładem jest domyślne ustawienie kodu pocztowego obszaru, z którego pochodzi najwięcej klientów. Pozwala to uniknąć każdorazowego wpisywania kodu pocztowego dla klientów lokalnych z danego obszaru. Wartości domyślne zostały funkcjonalnie zastąpione przez więzy [Author ID2: at Sat Dec 23 22:48:00 2000 ]definicję [Author ID2: at Sat Dec 23 22:48:00 2000 ]DEFAULT w serwerze SQL Server 2000.

Projektowanie relacyjnych baz danych

Sekcja na temat projektowania relacyjnych baz danych jest istotna z dwóch powodów:

Możesz zostać poproszony o zaprojektowanie relacyjnej bazy danych

Możesz otrzymać relacyjną bazę danych i zechcieć zrozumieć, dlaczego zostały podjęte pewne decyzje projektowe.

Potencjalny administrator serwera SQL Server prawdopodobnie otrzyma relacyjną bazę danych stworzoną przez kogoś innego; otrzymanie takiej bazy danych nie oznacza jednak, że nie może on mieć pomysłów, kiedy dojdzie do projektowania bazy. Znajomość kilku reguł tworzenia bazy danych i wiedza na temat normalizacji może być bardzo pomocna w pracy administratora.

Chociaż proces projektowania dobrej relacyjnej bazy danych może być tematem odrębnej książki, poniżej przedstawiono podstawowe kroki do rozważenia w fazie projektu:

Przeanalizuj sytuację, aby uzyskać informacje o proponowanej bazie danych.

Podejmij decyzje o kolumnach, typach danych i długości danych.

Normalizuj dane w tabelach.

Stwórz bazę danych i tabele.

Po zebraniu relacyjnych danych w tabele, należy zastosować reguły normalizacji, o których była mowa wcześniej.

Proces projektowania powinien rozpoczynać się od przeglądu sytuacji biznesowej i celów, jakie klient stara się osiągnąć. Burza mózgów na temat różnych zmiennych oraz ich powiązań w tabelach to następny krok w tym procesie. Następnie proces przechodzi do tworzenia raportów i zapytań, które będą potrzebne użytkownikom, jak również innych części projektu, włączając w to dostęp do witryn sieci Web.

Następujące zasady postępowania pomogą w procesie projektowania. Należy pamiętać, że trzeba się skupić na rozwiązaniu problemu biznesowego, a nie martwić się używaniem perfekcyjnych pojęć technicznych do opisu problemu.

TAK

NIE

Pytaj użytkowników o ich potrzeby. Utwórz listę obiektów. Utrzymuj nazwy obiektów możliwie krótkie ale wystarczająco opisowe. Organizuj właściwości obiektów w odpowiednie grupy. Twórz identyczne nazwy kolumn w różnych tabelach, w celu późniejszego skojarzenia ich ze sobą. Kolumny te będą dla Ciebie kluczami podstawowymi i obcymi. Przetestuj swój projekt na kilku danych testowych. Utwórz co najmniej jeden indeks dla tabel, do których będą kierowane zapytania. Przy tworzeniu tabel bierz pod uwagę bezpieczeństwo. Dokumentuj nazwy tabel, kolumn oraz kluczy podstawowych i obcych. Zachowuj określoną konwencję nazewnictwa obiektów bazy danych. To znacznie upraszcza pracę z obiektami. Zalecane jest używanie prefiksów. Przykładowo, można używać nazwy tabeli tblEmployees dla tabeli obiektów zwanych Employees oraz nazwy idxLastName dla indeksu opartego na nazwiskach.

Nie ignoruj użytkowników (zwanych także klientami). Nie twórz obiektów, których nigdy nie użyjesz. Nie używaj złożonych nazw, nazw ze spacjami lub nietypowymi znakami ponieważ są trudniejsze do wpisywania. Nie stosuj kolumn zawierających więcej niż jedną wartość. Nie twórz tabel z ogromną ilością kolumn. Nie zakładaj, że projekt działa dobrze ponieważ działa prawidłowo przy 5 wierszach, powinien działać równie dobrze przy 500 000 wierszy. Nie twórz wielu indeksów (więcej niż pięciu) dla jednej tablicy. Nie zapomnij ustawić zabezpieczeń danych. Nie zgub dokumentacji.

Ćwiczenie na końcu lekcji przedstawia przykładowy wywiad z klientem, którego wynikiem jest zaprojektowanie relacyjnej bazy danych.

Rozmowa z klientem

Dobry projekt bazy danych rozpoczyna się od zrozumienia sytuacji klienta i pożądanych wyników. Dlatego ludzie tworzący takie systemy zwani są analitykami - analizują oni problem szczegółowo i próbują określić sposoby rozwiązania danego problemu.

Czasem niemodny już wywiad jest najlepszym sposobem poznania potrzeb klienta, szczególnie jeśli nie posiada się pełnej informacji o obecnej sytuacji i dążeniach klienta. Aby wybadać potrzeby klienta można skorzystać z poniższych pytań:

Jaki system działa obecnie u klienta?

Jakie części obecnego systemu należałoby zastąpić w pierwszej kolejności?

Czy istnieje potrzeba stworzenia dodatkowych raportów?

Działanie jakich elementów systemu należałoby śledzić?

Czy dane są publiczne czy prywatne?

Kto potrzebuje mieć dostęp do danych i jaki typ dostępu powinien mieć każdy użytkownik lub grupa?

Czy dane mają być publikowane w Internecie?

Czy informacje powinny być dostępne publicznie do przeglądu poprzez sieć Internet?

Czy posiadany przez Klienta sprzęt jest wystarczający do uruchomienia oprogramowania serwera i klienta bazy danych?

Jeżeli nie ma zastrzeżeń co do technologii i kwoty pieniędzy, co jeszcze powinno być uwzględnione w nowym systemie?

Poprzez zadawanie tego typu pytań można szybko określić, w jakim celu Klientowi jest potrzebna baza danych. Pomimo, że być może nie będzie możliwe zaspokojenie wszystkich wymagań (określone ograniczenia przydzielonego budżetu, ramy czasowe i możliwości sprzętowe), będzie to początek długoterminowego planu wzrostu i rozszerzania bazy danych.

Grupowanie obiektów

Po przeprowadzeniu wywiadu (robiłeś dobre notatki, prawda?) najlepiej jest przeprowadzić „burzę mózgów” na temat możliwych obiektów, włączając w to ich nazwy, typy i długość. Po określeniu obiektów, należy je pogrupować w powiązane tabele.

SQL Server obsługuje kilka różnych typów danych, włączając w to typ znakowy, numeryczny, data oraz waluta. Więcej szczegółów na temat typów danych można znaleźć w rozdziale 9.

Po określeniu tabel, należy ustalić właściwości (kolumny) tych tabel. Nazwy kolumn powinny być krótkie, ale wystarczająco opisowe. Długość kolumny powinna być wystarczająca nawet dla wyjątkowych przypadków. W przypadku nazw, ograniczeniem powinno być to ile znaków można wpisać jako adres e-mail - a nie to, ile takich adresów da się przechowywać.

Normalizacja danych

Po określeniu kolumn, należy zebrać dane w powiązane tabele. Proces ten nosi nazwę normalizacji. Normalizacja jest procesem organizowania danych w powiązane relacjami tabele.

Normalizacja danych ma na celu eliminację nadmiarowych danych. Przypuśćmy, że ten sam klient kupił dwa samochody. W bazie danych z pojedynczą tabelą, należy wpisać informacje o kliencie dwukrotnie. Co gorsze, jeśli klient zmieni miejsce zamieszkania, trzeba zmienić jego adres w obydwu miejscach lub dane nie będą spójne wewnętrznie. Poprzez wpisanie danych klienta jedynie raz w tabeli klientów i połączenie ich z dowolnym zakupem samochodu, eliminuje się nadmiarowość (a czasami konflikt) danych, ale także można zmienić jego dane tylko w jednym miejscu. Rysunek 1.1 pokazuje jak mogą wyglądać przykładowe tablice. Warto zauważyć, że zostały utworzone odrębne tablice dla klientów i samochodów. W tablicy Cars, pole CustID reprezentuje pojedynczy identyfikator klienta - ID. Jak można zauważyć, Ann posiada dwa samochody a Bob jeden samochód. Cathy nie ma jeszcze samochodu, ale w tym modelu bazy danych jest to możliwe do zapisania. Można także śledzić wiele samochodów[Author ID2: at Sat Dec 23 23:04:00 2000 ]zapisać informację o wielu samochodach[Author ID2: at Sat Dec 23 23:04:00 2000 ] Ann, mając w bazie tylko jedną kopię jej adresu.

Rysunek 1.1. Grupowanie zmiennych w relacyjnej bazie danych.

Reguły są ustanowione w celu normalizacji danych. Reguły te znane są jako pierwsza, druga i trzecia forma normalna:

Pierwsza forma normalna (FNF) mówi, że kolumna nie może zawierać wielokrotnych [Author ID2: at Sat Dec 23 23:07:00 2000 ]wielu [Author ID2: at Sat Dec 23 23:07:00 2000 ]wartości. Przykładowo, nazwa osoby musi być rozbita na nazwisko oraz pierwsze i drugie imię aby spełniać FNF.

Druga forma normalna (SNF) mówi, ze każda kolumna nie należąca do klucza musi być oparta na całym kluczu, a nie tylko na części klucza podstawowego. --> Przykładowo, używając identyfikatora ID klienta i numeru części jako klucza, wszystkie kolumny w tej tabeli muszą odnosić się łącznie do danego klienta (ID) i numeru części.[Author:jac] [Author ID2: at Sat Dec 23 23:13:00 2000 ] Czyli, kolumna part_discription (opis części) nie należy do takiej tabeli. Tabela musi spełniać pierwszą formę normalną, żeby przyjąć drugą formę normalną.

Trzecia forma normalna (TNF), podobnie jak SNF, głosi, że wszystkie nie kluczowe kolumny nie mogą zależeć od innych nie kluczowych kolumn. Przykładowo, mając tabele z adresami, kod pocztowy nie może zależeć od innego nie kluczowego pola takiego jak stan, miasto. Powinien zależeć od całego klucza podstawowego. Tabela musi oczywiście spełniać drugą formę normalną. TNF jest często naruszana dla zachowania wygody.

Istnieje także czwarta i piąta forma normalna. Większość projektantów baz danych jest usatysfakcjonowana osiągnięciem trzeciej formy normalnej.

Tworzenie bazy danych i tabel

Ponieważ tabele są blokami budującymi bazy danych, jest oczywiste, że dobrze zbudowane tabele (oraz kolumny w tabelach) są najistotniejsze dla sukcesu bazy danych. Jak przy większości rzeczy, planowanie i tworzenie to trudniejsza część; w rzeczywistości tworzenie bazy danych i tabel nie jest rzeczą trudną. Tabela składa się z kolumn, które przechowują własności tabeli. Rozdział 4. „Tworzenie i administracja baz danych oraz plików danych” omawia tworzenie baz danych bardziej szczegółowo; natomiast rozdział 9. omawia szczegółowo tabele.

SQL Server i model klient-serwer

Microsoft SQL Server jest mechanizmem bazy [Author ID2: at Sat Dec 23 23:23:00 2000 ]bazą [Author ID2: at Sat Dec 23 23:23:00 2000 ]danych --> typu klient-serwer[Author:jac] [Author ID2: at Sat Dec 23 23:24:00 2000 ], dlatego istotne jest zrozumienie architektury[Author ID2: at Sat Dec 23 23:25:00 2000 ] tego modelu architektury[Author ID2: at Sat Dec 23 23:25:00 2000 ].

Aplikację klient-serwer można zdefiniować jako jedną aplikację rozbitą na dwie części: jedna z nich jest uruchomiona na serwerze a druga na stacji roboczej. Strona serwera zapewnia aplikacji zabezpieczenia, odporność na uszkodzenia, wydajność, współbieżność i wiarygodne kopie zapasowe. Strona klienta dostarcza interfejsu użytkownika i może zawierać puste raporty, zapytania i formularze. Ideą tego rozwiązania jest korzystanie z zalet obydwóch stron i łączenia ich razem.

SQL Server jest w tym modelu częścią ([Author ID2: at Sat Dec 23 23:28:00 2000 ]stroną)[Author ID2: at Sat Dec 23 23:28:00 2000 ] serwera; można wybrać różnych klientów do łączenia się z serwerem SQL Server, włączając w to narzędzia dostarczane wraz z tym serwerem, takie jak SQL Server Query Analyzer. SQL Server dostarcza następujących korzyści dla klientów i serwerów:

Korzyści z klienta	Korzyści z serwera
Łatwość użycia	Niezawodność
Wsparcie dla wielu platform sprzętowych	Współbieżność
Wsparcie dla wielu platform programowych	Skomplikowane blokowanie
Przyjazny dla użytkownika	Odporność na uszkodzenia
	Sprzęt o wysokiej wydajności
	Scentralizowana kontrola

W obliczeniach [Author ID2: at Sat Dec 23 23:33:00 2000 ]architekturze [Author ID2: at Sat Dec 23 23:33:00 2000 ]typu klient-serwer, kiedy zostaje uruchomione zapytanie, serwer przeszukuje bazę danych i wysyła do klienta tylko wiersze pasujące do zapytania. Proces ten nie tylko oszczędza szerokość pasma[Author ID2: at Sat Dec 23 23:37:00 2000 ] --> zmniejsza ilość przesyłanych danych[Author ID2: at Sat Dec 23 23:37:00 2000 ][Author:jac] [Author ID2: at Sat Dec 23 23:37:00 2000 ] ale może być szybszy, niż w przypadku wykonywania zapytania na stacji roboczej, jeżeli serwer jest wystarczająco mocną maszyną.

2 Część I ♦ Podstawy obsługi systemu WhizBang (Nagłówek strony)

2 D:\nic\tlum\hel\MSSQLServ1.doc

czy to jest prawidłowe określenie w języku polskim ?

raczej powinno być: 'firmą'

w wielu miejscach jest: 'serwer SQL Server'

w zupełności wystarczyłoby samo: 'SQL Server'

Ja tego jednak nie poprawiam, bo nie jest to błąd, a raczej coś w stylu masła maślanego.

To już raczej polonista musi ocenić, czy to jest OK.

Autor tej książki pisze bzdury, więc biedna tłumaczka nie miała raczej możliwości inaczej tego przetłumaczyć ... :-(

Nie żebym się czepiał, ale ten autor nie ma pojęcia o czym pisze.

Nie tyle błąd tłumacza, co niezwykle mętne wyrażenie się ze strony autora.

---