Uterotonic

Postać farmaceutyczna: roztwór do wstrzykiwań

Skład: Propranololi hydrochloridum, 5 mg/ml

Gatunki zwierząt: koń

Właściwości: W stresie wzrasta ilość adrenaliny we krwi. Adrenalina pobudzająca receptory beta-adrenergiczne (BI, B2) w macicy, wpływa hamu­jąco na dynamikę skurczów macicy. Uterotonic skraca pośrednio okres podatności na wtórne za­każenia zmniejszając ilość stanów zapalnych bło­ny śluzowej macicy (endometritis). Usprawnia­jąc kurczliwość mięśniówki macicy zmniejsza czę­stość występowania zatrzymania błon płodowych (łożyska). Wpływa korzystnie na okres między-ciążowy i poprawia wskaźniki płodności u samic zwierząt. Znosi zespół stanu stresowego wpływa­jąc korzystnie na cały organizm. Uterotonic stoso­wany w inseminacji poprawia perystaltykę macicy i jajowodów zwiększając o 10-15% skuteczność zabiegów unasienniania (płodność). U samców zmniejsza stres w czasie pobierania nasienia, po­prawia skuteczność unasienniania. Przy stosowa­niu dawek jednorazowych stwierdzono skutecz­ność działania preparatu. Dotychczasowe bada­nia przeprowadzono na reprezentatywnej liczbie zwierząt domowych (krowy - kilka tysięcy sztuk), lochy w kombinatach świń (27 tys. szt. w chlew­ni), klacze w kilku stadninach na całym pogłowiu. Mechanizm receptorowego działania propranololu wiąże się z reakcją bocznego łańcucha izopropylu, zawierającego aminę drugorzędową z receptorem beta. Obok swoistej blokady beta-adrenergicznej cechuje nieswoiste działanie błonowe oraz chini-dynopodobne. Wynikać to może z podobieństwa strukturalnego związku do środków znieczulają­cych miejscowo. Uterotonic (propranolol) posiada trzykrotnie silniejsze działanie miejscowe znieczu­lające niż prokaina.

Wskazania: Preparat Uterotonic stosuje się u koni nie przeznaczonych do uboju.

Przeciwwskazania: Stwierdzona nadwrażliwość na propranolol. Niewydolność serca. Silna brady-kardia zatokowa z zaburzeniami rytmu (tzw. blok przedsionkowo-komorowy). Chroniczne, spastycz-ne schorzenia dróg oddechowych, astma oskrze­lowa. Zaawansowana ciąża (propranolol przenika przez barierę łożyska i może spowodować przed­wczesny poród).

Działania niepożądane, interakcje: Bradykardia, nasilenie niewydolności serca, spadek ciśnienia tętniczego (nieznaczny), skurcz oskrzeli, wzrost perystaltyki jelit (biegunka), sedacja (jako przejaw działania ośrodkowego). Nasilanie niewydolności serca wywołanej działaniem narkotyków chirur­gicznych, wzmocnienie działania insuliny. Jedno­czesne stosowanie beta-adrenolityków (propra-nololu) i antagonistów wapnia może prowadzić do zahamowania kurczliwości mięśnia sercowego i upośledzenia przewodzenia. Przeciwzapalne leki niesterydowe mogą zmniejszać działanie hipoten-syjne preparatu.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Prepa­rat Uterotonic podaje się domięśniowo lub dożylnie: 1 ampułka -50 mg (10 ml)/sztukc.l trzeby dawkę można powtórzyć po 3-4h

Karencja: Nie stosować u koni przeznaczonych do uboju.

Dinolytic

Postać farmaceutyczna: roztwór do wstrzykiwań

Skład: Dinoprostum, 5 mg/ml

Gatunki zwierząt: świnia, bydło, koń

Właściwości: Substancja czynna preparatu, sól tro-methaminowa dinoprostu, posiada taką samą bu­dowę i właściwości jak naturalna prostaglandyna F. Jej wysoka aktywność biologiczna manifestuje się silnym działaniem luteolitycznym (regresja ciałka żółtego) oraz pobudzeniem skurczów mięśniówki gładkiej macicy (działanie uterotoniczne). Szczegól­nie silny efekt działania leku na mięśniówkę macicy występuje u macior i klaczy. Ponadto, jest ważnym elementem hormonalnego mechanizmu rozwiera­nia szyjki macicznej. W związku z wymienionymi właściwościami Dinolytic znajduje praktyczne za­stosowanie w synchronizacji rui oraz w induko­waniu porodów lub sztucznego przerywania ciąży u wielu gatunków zwierząt. Jest także stosowany w stanach patologicznych związanych z nadczyn­nością ciałka żółtego.

Wskazania:

• Bydło: synchronizacja rui; cicha ruja lub ruja źle obserwowana; ciałko żółte rzekomociążowe; in­dukcja porodu (od 265-270 dnia ciąży); przery­wanie niepożądanej ciąży (do 150-180 dnia cią­ży); stany zapalne błony śluzowej macicy - ropne (pyometra) oraz śluzowo-ropne; patologiczna za­wartość macicy (np. zmumifikowany płód).

• Konie: przerywanie wczesnej ciąży w celu przy­spieszenia resorbcji zarodków w przypadkach ciąży mnogiej lub niewłaściwie rozwijającej się; brak cyklu i rui u klaczy z ciałkiem żółtym rzeko-mociążowym; indukcja rui u klaczy karmiących przejawiających wcześniej cykl jajnikowy (ano-estrus laktacyjne); indukcja owulacji po wystą­pieniu rui u klaczy z regularnym cyklem oraz niepełną luteolizą ciałka żółtego w cyklu po­przedzającym.

- Świnie: indukcja porodu; zapobieganie syndro­
mowi MMA.

Przeciwwskazania: Nie stosować w ciąży poza

wskazaniami do przerwania ciąży i indukowania

porodu.

Działania niepożądane, interakcje:

• Konie: przejściowe pocenie się, spadek wewnętrz­nej ciepłoty ciała, słabo nasilone objawy kolkowe, przyspieszona akcja serca, zaburzenia koordyna­cji ruchowej oraz pokładanie się zwierząt. Obja­wy te mogą wystąpić po 15 minutach.

• Bydło: sporadycznie mogą wystąpić przypad­ki ślinienia się.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania:

- Bydło (krowy i jałówki): 1. Cicha ruja, ruja źle ob­serwowana, ciałko żółte rzekomociążowe: należy podać 5 ml Dinolyticu (25 mg dinoprostu) w jednorazowej iniekcji domięśniowej po klinicznym stwierdzeniu obecności ciałka żółtego. Owulacyjna ruja pojawia się zwykle w 2-4 dniu po po­
daniu leku, co umożliwia krycie lub inseminację zwierząt. 2. Synchronizacja rui u krów z regular­nym cyklem rujowym: Sposób A: w fazie lutealnej cyklu, przy potwierdzonej klinicznie obecno­ ści na jajniku ciałka żółtego, dawkę luteolityczną preparatu (5 ml) podaje się jednorazowo (jak w pkt 1) Sposób B: u zwierząt będących w nie­znanej fazie cyklu, Dinolytic (5 ml) należy po­ dawać w dwukrotnie w odstępie 10-12 dni. Po czym samice można inseminować jednokrotnie, to znaczy w 80 godz. po drugiej iniekcji lub dwu­krotnie, to znaczy w 72 i w 90 godz. po drugiej iniekcji. Uwaga: Jeśli krowy przejawiają ruję już po 1 iniekcji można wykorzystać ją do insemina­cji. 3. Indukcja porodu: należy podać 5 ml prepa­ratu, nie wcześniej jak w 265-270 dniu ciąży. Po­rody występują zwykle 1-8 dni po iniekcji - śred­nio w 3 dniu.

Uwaga: częstym powikłaniem tego postępowania jest zatrzymanie łożyska. 4. Prze­rwanie niepożądanej ciąży: stosuje się 5 ml Di­nolyticu w okresie pomiędzy 5 a 150-180 dniem ciąży. Poronienie występuje zwykle w ciągu 5 dni po iniekcji. Uwaga: wywołanie poronienia jest tym trudniejsze im ciąża jest bardziej zaawansowana - niekiedy zachodzi konieczność podania kilku iniekcji. 5. Ropne (pyometra) i śluzoworop ne zapalenie błony śluzowej macicy, zmumifiko wany płód w macicy: podaje się 5 ml Dinolyticu Po 3-5 dniach następuje rozwarcie szyjki macicz nej i wydalenie patologicznej zawartości macica W przypadku braku spodziewanego efektu na leży powtórzyć iniekcję.

• Konie (klacze): 1. Indukcja rui, poronienia lut owulacji: należy podać 1 ml Dinolyticu (5 mg di noprost) podczas fazy lutealnej cyklu, wczesne ciąży lub początku rui. Uwaga: w przypadku po ronień skuteczna jest również mniejsza dawk, dinoprostu (1,25-2,0 mg).

• Świnie: 1. Indukcja porodu: zalecana dawk, wynosi 2 ml Dinolyticu (10 mg dinoprost). Pc rody należy indukować nie wcześniej niż na dni przed fizjologicznym terminem porodu, ot liczonym jako średni czas trwania ciąży w sta dzie (zwykle 112-113 dzień ciąży) Uwaga: pc ród występuje zwykle w 33 godz. po iniekcj Podanie oxytocyny w 20 godz. po aplikacji prc staglandyny powoduje, iż terminy porodów ut< gają mniejszemu rozrzutowi czasowemu. 2. Z; pobieganie syndromowi MMA: Podaje się 2 n Dinolyticu (10 mg dinoprost) w 24 do 48 god po porodzie.

Karencja: Tkanki jadalne - 1 dzień. Mleko - 0 dr

Warunki przechowywania: Przechowywać w tern

pokojowej 15-25°C.

Metricure

Postać farmaceutyczna: zawiesina domaciczna

Skład: Cephapirinum benzathinum, 640 mg/tubo-strzykawkę

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Cefapiryna jest antybiotykiem bak­teriobójczym należącym do pierwszej generacji ce-falosporyn, działającym na bakterie Gram-ujemne oraz Gram-dodatnie, opornym na działanie penicy-linazy, aktywnym zarówno w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych występujących w zmienionej za­palnie macicy. Cefapiryna działa hamująco na syn­tezę ściany komórki bakteryjnej doprowadzając do wzrostu jej przepuszczalności i uszkodzenia błony cytoplazmatycznej. Do grupy najważniejszych bak­terii odpowiedzialnych za wywoływanie stanów za­palnych macicy, wrażliwych na cefalosporyny, na­leżą między innymi: Arcanobacterium pyogenes, Escherichia coli i bakterie beztlenowe, takie jak Fu-sobacterium necrophorum lub wytwarzające barw­nik bakterie rodzaju Bacteroides. Po jednokrotnym podaniu preparatu Metricure, koncentracja anty­biotyku na poziomie MIC 90 w tkance endome-trium utrzymuje się przez co najmniej 24 godziny. Preparat jest dobrze tolerowany, a użyty nośnik za­pewnia skuteczną penetrację antybiotyku do en-dometrium i łatwe dotarcie aktywnego składnika do wszystkich miejsc macicy.

Wskazania: Metricure przeznaczony jest do le­czenia podostrych i przewlekłych stanów zapal­nych błony śluzowej macicy u krów (od 14 dnia po porodzie), wywołanych przez bakterie wrażli­we na tę cefalosporynę, między innymi: Arcano-bacterium pyogenes, Escherichia coli, beztlenow­ce, takie jak Fusobacterium necrophorum oraz wy­twarzające barwniki bakterie rodzaju Bacteroides spp. U zwierząt, które były inseminowane, Metricu­re może być zastosowany dzień po zabiegu sztucz­nego unasiennienia.

Przeciwwskazania: Preparatu nie należy stosować u zwierząt uczulonych na cefalosporyny.

Działania niepożądane, interakcje: Nie stosować łącznie z innymi antybiotykami (preparatami) prze­znaczonymi do podawania domacicznego.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Za­wartość strzykawki z preparatem Metricure po­winna być podana bezpośrednio do jamy macicy za pomocą dołączonego kateteru. Należy umoco­wać strzykawkę na kateterze. Po wprowadzeniu ręki, zabezpieczonej dołączoną do zestawu ręka­wicą, do prostnicy należy uchwycić szyjkę maci­cy. Następnie delikatnie manipulując szyjką ma­cicy wprowadza się kateter do jamy macicy. Po upewnieniu się, że kateter znajduje się w jamie macicy należy wstrzyknąć preparat. Jedno po­danie preparatu wystarcza najczęściej do całko­witego wyleczenia. Jeśli jest to jednak koniecz­ne, leczenie może być powtórzone po 14 dniach. U zwierząt, które były inseminowane, Metricure może być zastosowane dzień po zabiegu sztucz­nego unasiennienia. W przypadku terapii ropo-macicza przed podaniem preparatu Metricure wskazane jest wcześniejsze zastosowanie pro-stagladyn, celem spowodowania regresji ciałka żółtego oraz usunięcia patologicznej zawartości z jamy macicy.

Karencja: Tkanki jadalne - 48 godzin. Mleko -nie dotyczy.

Metrisan AN

Postać farmaceutyczna: zawiesina

Skład: Ampicillinum + Neomycinum, (0,2 g + 300 000 j.m.)/10 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Ampicylina jest półsyntetyczną pe­nicyliną o szerokim zakresie działania bakterio­bójczego. Działa nieco słabiej niż penicylina ben­zylowa na bakterie Gram-dodatnie. Na bakterie Gram-ujemne działa 4-8 razy silniej niż penicyli­na benzylowa. Jest wrażliwa na beta-laktamazę, dlatego jest skuteczna wobec bakterii nie wytwa­rzających tego enzymu. Okres półtrwania ampicy­liny wynosi około 60-90 min. po podaniu doust­nym. W dawkach terapeutycznych nie wykazuje toksycznego działania. Neomycyna jest antybio­tykiem aminoglikozydowym produkowanym przez Streptomyces fradiae. Neomycyna posiada szero­kie spektrum bakteriobójcze w odniesieniu do bakterii Gram-ujemnych (£ coli) oraz Gram-do-datnich (Staphylococcus spp.). Połączenie ampi­cyliny z neomycyną zapewnia szerokie, synergi-styczne spektrum działania w stosunku do bakte­rii, które stanowią najczęstszą przyczynę zakażeń macicy u zwierząt.

Wskazania: Leczenia posokowatego i ropnego za­palenia macicy oraz zapaleń błony śluzowej maci­cy (E-l, E-2, E-3).

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt u któ­rych stwierdzono nadwrażliwość na składniki obec­ne w preparacie.

Działania niepożądane, interakcje: Nie stosować miejscowo z innymi preparatami domacicznymi.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Zawar­tość tubo-strzykawki wprowadzić domacicznie za pomocą katetera. W przypadku zapalenia posoko­watego podać dwie dawki jednocześnie. W razie po­trzeby powtórzyć zabieg po 1 tygodniu. Przed uży­ciem podgrzać do temperatury ciała.

Karencja: Mleko 24 godziny.

Warunki przechowywania: Preparat należy prze­chowywać w temperaturze od 4-25°C, w suchym miejscu. Transport w warunkach nie powodujących uszkodzenia produktu.

Vagothyl

Postać farmaceutyczna: koncentrat

Skład: Policresulenum, 360 mg/g

Gatunki zwierząt: koń, owca, bydło, koza, świ­nia, pies

Właściwości: Vagothyl roztwór 36% wykazuje dzia­łanie bakteriobójcze, pierwotniakobójcze i grzybobój­cze. Na preparat ten wrażliwe są bakterie izolowane z układu rozrodczego bydła, koni i psów oraz rzęsi-stek bydlęcy. Działanie bakteriobójcze Vagothylu po­wodowane jest niską wartością pH i obecnością grup fenolowych, wchodzących w skład cząsteczki. Miejscowo Vagothyl roztwór 36% dzięki niskiemu odczynowi pH koaguluje chorobowo zmienionelub martwe tkanki i przyspiesza ich demarkację. W tkankach niezmienionych powoduje silne prze­krwienie, usprawniając przebiegające w nich pro­cesy naprawcze i rozplemowe. Na ziarninę działa pobudzająco poprzez powodowanie przekrwienia powierzchni i głębszych warstw ziarniny. Prowa­dzi do powstawania nowych naczyń krwionoś­nych i gromadzenia się w ich okolicy fibroblastów. Wykazuje on również działanie ściągające i złusz-czające na nabłonki błon śluzowych. Koaguluje on szybko uszkodzone przez proces zapalny powierz­chowne warstwy komórek nabłonkowych i znaj­dujący się nad nimi śluz. Wywiera jednocześnie wpływ na włókna mięśni gładkich, powodując ich silne kurczenie. Właściwości te są szczególnie przy­datne w leczeniu zapaleń błony śluzowej macicy, ponieważ zwiększenie dynamiki skurczów macicy sprzyja ich wyleczeniu. Jak wykazały badania histo­patologiczne endometrium, po 5 dniach od skoa-gulowania przez Vagothyl uszkodzonego nabłon­ka rozpoczynają się procesy regeneracyjne błony śluzowej macicy, wspomagane przez wtórne, czyn­ne przekrwienie, powodowane przez ten preparat. W endometrium występuje silny naciek leukocy­tów obojętnochłonnych, które cechują się wzmo­żoną aktywnością enzymatyczną. Po zastosowaniu Vagothylu w fazie lutealnej, wskutek jego drażnią­cego działania na błonę śluzową macicy, następuje wzmożona produkcja prostaglandyn, luteoliza ciał­ka żółtego i wystąpienie rui. Wspomaga to procesy samooczyszczania się macicy. Zakończenie regene­racji nabłonka endometrium ma miejsce po 8-10 dniach od domacicznej infuzji Vagothylu. Vagothyl roztwór 36% działa miejscowo i nie wchł

ania się do krwi. Po domacicznej infuzji nie stwierdzono meto­dą HPLC obecności jego substancji czynnej w mięś­niach, wątrobie, nerkach i mleku krów.

Wskazania: Polikrezulen stosuje się w leczeniu ja-łowości krów na tle zapalenia błony śluzowej maci­cy oraz leczenia endometrium u klaczy i samic in­nych gatunków. Dobre wyniki daje w leczeniu za­palenia napletka u psów, ogierów i buhajów oraz w zarazie rzęsistkowej bydła. Polikrezulen stosu­je się również do unieczynniania nadliczbowych gruczołów mlecznych u bydła, a wprowadzony su­kom domacicznie po przypadkowym pokryciu za­pobiega ciąży. Polikrezulen stosuje się w lecze­niu bezwładu macicy po porodzie, poporodowe­go zatrzymania odchodów macicznych oraz przy uszkodzeniach i krwawieniach z pochwy. Prepa­rat ten stosuje się często przy leczeniu zatrzymy­wania błon płodowych i poporodowego ropomacicza u bydła. Vagothyl jest stosowany w leczeniu MMA u loch, a wprowadzony do jamy macicy po za­kończonym porodzie zapobiega występowaniu tej jednostki chorobowej. Polikrezulen stosuje się do tamowania powierzchownych krwawień, leczenia żle gojących się ran, jak również owrzodzeń skórji w leczeniu zanokcicy u bydła, owiec i kóz, a tak­że nadżerek skóry w szparze międzyracicowej oraz podobnych zmian na skórze strzyków.

Przeciwwskazania: Brak.

Działania niepożądane, interakcje: Jednoczesne stosowanie Vagothylu z preparatami o odczynie zasadowym może powodować powstanie reak­cji egzotermicznej, powiększającej oparzenia che­miczne śluzówek.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania:

• Krowy, jałowice i buhaje: leczenie zapalenia bło­ny śluzowej macicy - wykonuje się jednorazowy wlew w ilości 50-100 ml roztworu o stężeniu 2%; wlew domaciczny po ewakuacji ropy - wykonu­je się wlew bez lewarowania w ilości 150-200 ml roztworu o stężeniu 2-4%; wlew domacicz­ny wg metody Astróma po inseminacji - w ilo­ści 50 ml roztworu o stężeniu 1-1,5%, w czasie 6-24 godzin po inseminacji; wlew domaciczny przed rozpoczęciem odklejania łożyska w ilo­ści 1000-2000 ml roztworu o stężeniu 1-2%, wlew domaciczny po odklejeniu łożyska-w ilo­ści 1000-2000 ml roztworu o stężeniu 2% (nie jest konieczne lewarowanie); lewarowanie w celu pobudzenia macicy po porodzie do zwijania się - w ilości 1000-2000 ml roztworu o stężeniu 1-2%; leczenie poporodowego zapalenia maci­cy - wlew w ilości 100-200 ml 2% roztworu (le­warowanie nie jest konieczne); po ciężkim poro­dzie rozwiązywanym metodą fetotomii - lewa­rowanie w ilości 1000-2000 ml roztworu 1-2%; przy zapaleniu pochwy - irygacja dopochwowa w ilości 1000 ml roztworu 2-4%, powtarzana co 24-48 godzin; przy uszkodzeniach i krwawie­niach z pochwy-tamponowanie około 1000 ml roztworu 4-8% do ustania krwawienia; przy le­czeniu zapalenia napletka u buhaja - wlew w ilo­ści 500-1000 ml roztworu 2-4% do jamy worka napletkowego; zamknięcie i masaż, tamowanie powierzchownych krwawień -tamponowaniedo ustania krwawienia roztworem 10-20%; przyto­czeniu zanokcicy i zapalenia skóry w szparze mię-dzyracicznej - pędzlowanie preparatem stężonym (36%), 1 raz na dobę przez kilka dni.

Owce i kozy: przy zatrzymaniu błon płodowych-wprowadzić do macicy kateterem 50 ml roztworu 2%; przy leczeniu zanokcicy - pędzlować miej­sca chorobowo zmienione 1 raz na dobę przez kilka dni preparatem stężonym (36%).

• Klacze i ogiery: przy zapaleniu błony śluzo­wej macicy - wlew 100 ml roztworu o stężeniu 1-1,5%, (bez lewarowania); wlewy domaciczne po ewakuacji ropy - w ilości 100-200 ml roztwo­ru 1-1,5% (bez lewarowania); wlewy domacicz­ne po odklejeniu łożyska - w ilości 1000-2000 ml roztworu o stężeniu 1-1,5% (wskazane ale nie konieczne lewarowanie); płukanie macicy po rozwiązaniu porodu metodą fetotomii - wska­zane jest lewarowanie w ilości 1000-2000 ml roztworu 1%; w celu pobudzenia macicy po po­rodzie do zwijania się - wlew w ilości 100-200 ml roztworu o stężeniu 1% (bez lewarowania); przy uszkodzeniach i krwawieniach z pochwy oraz krwawieniach powierzchniowych - tam­ponowanie do ustania krwawienia roztworem o stężeniu 3-5%; przy leczeniu zapalenia bło­ny śluzowej worka napletkowego - wlew w ilo­ści 200-300 ml roztworu 2% do jamy worka na­pletkowego - zamknięcie i masaż przez 5 minut; przy leczeniu tzw. grudy i raka strzałki - pędzlo­wanie 1 raz na dobę przez kilka dni preparatem stężonym (36%).

• Lochy; przy leczeniu syndromu MMA (tempera­turze 40-4TC, ropny wyciek z pochwy) - wlew domaciczny przy użyciu kateteru inseminacyjne­go dla loch w ilości 50-100 ml roztworu o stęże­niu 2%; w profilaktyce MMA - lek wprowadzać domacicznie po zakończonym porodzie w ilości 50-100 ml o stężeniu 2%.

• Suki i psy: przy zapaleniu pochwy - irygacja po­chwy w ilości 10-20 ml roztworu 2%, zabieg po­wtarzamy 2-3 razy, co 2 dni; wlewy domaciczne po ciężkim porodzie (poród sterowany farmako­logicznie, poród kleszczowy, poród trwający po­nad 24 godziny) - w ilości 10-20 ml roztworu o stężeniu 1-1,5% (usunięcie zawartości przez uniesienie suki przodem do góry); przy leczeniu zapalenia worka napletkowego - wlew w ilo­ści 20-50 ml roztworu 2-3%, zamknięcie ujścia i masaż przez 5 minut.

Karencja: Nie obowiązuje

PG 600

Postać farmaceutyczna: liofilizat + rozpuszczalnik

Skład: Gonadotropinum chorionicum + Gonadotropinum sericum (200 j.m.+ 400 j.m.)/5 ml

Gatunki zwierząt: świnia

Właściwości: PG 600 jest preparatem zawierającym jako substancje czynne hCG i PMSG. PMSG jest go-nadotropiną wykazującą działanie zarówno zbliżo­ne do FSH, jak i LH. U samic ssaków PMSG stymulu­je wzrost i dojrzewanie pęcherzyków, a także pobu­dza produkcję estrogenów prowadząc w rezultacie do wystąpienia objawów rujowych. PMSG wpływa także na proces owulacji, co wykazano w badaniach dotyczących superowulacji. U samców PMSG pobu­dza rozwój tkanki śródmiąższowej jąder oraz gru­czołów dodatkowych.

HCG wykazuje działanie zbliżone w swoim spektrum do LH. Pobudza komórki śródmiąższowe jajników, wy­wołuje owulację, prowadzi do luteinizacji oraz pod­trzymuje funkcję ciałka żółtego zwiększając wydzie­lanie progesteronu z komórek luteinowych. Podobnie jak LH zwiększa stymulujące działanie FSH na wzrost jajników. U samców hCG prowadzi do intensyfikacji produkcji testosteronu. W prowadzonych badaniach wykazano, że połączenie w preparacie 400 jednostek PMSG i 200 jednostek hCG jest najskuteczniejszym pod względem skuteczności stosunkiem ilościowym pomiędzy hCG i PMSG dla proponowanych wska­zań do stosowania. Zawarte w preparacie hCG orazPMSG są rozpuszczalne w wodzie i ulegają szybkie­mu wchłanianiu z miejsca iniekcji, osiągają maksy­malne stężenie około 8 godzin po wstrzyknięciu. Do­stępność biologiczna po wstrzyknięciu zgodnie z za­leceniami wynosi u świń 71,3% dla PMSG i 78% dla hCG, w porównaniu ze wstrzyknięciem dożylnym. Okres biologicznego półtrwania PMSG wynosi oko­ło 36 godzin, a hCG około 27 godzin. Badania prze­prowadzone z zastosowaniem izotopów radioaktyw­nych wykazały, że PMSG nie gromadzi się ze szczegól­ną intensywnością w żadnym organie wewnętrznym. Występowanie wyższego stężenia PMSG wykazano jedynie w wątrobie. Podobne badania dotyczące hCG wykazały zwiększoną koncentrację w nerkach i jaj­nikach, w porównaniu z koncentracją w osoczu, nie odnotowano występowania zwiększonej koncentra­cji w wątrobie i śledzionie. Utrata aktywności biolo­gicznej obu składników PG 600 zachodzi na drodze metabolizmu. W przeprowadzonych badaniach wy­kazano, że po podaniu PMSG, stężenie obserwowa­ne w moczu i mleku jest od 100-500 razy niższe niż w osoczu. Wskazuje to na eliminację aktywności bio­logicznej zachodzącej na drodze metabolizmu, a nie wydzielania z organizmu. PMSG i hCG są glikoprotei-nami, które ulegają metabolizowaniu do nie wykazu­jących aktywności biologicznej polipeptydów i ami­nokwasów. Około 30% podanej dawki ulega wyda­leniu z moczem, pozostałe 70% podlega degradacji worganizmie. Przeprowadzone badania in vitro wy­kazały, że metabolizm PMSG zachodzi w osoczu i wy­ciągach tkankowych z nerek i wątroby

Wskazania

	Wskazanie	Podawanie
	Indukcja cyklu	0-2 dnia po odsądze­niu prosiąt
		W ceiu zwiększenia liczby prosiąt (obniżona płodność)	0-2 dnia po odsądze­niu prosiąt
		Brak rui - anoestrus	Około 10 dnia po odsą­dzeniu prosiąt
		Diagnoza ciąży	Do 80 dnia po kryciu lub inseminacji
	loszki	Anoestrus lub suboestrus	W wieku 8-10 miesięcy
		Wywoływanie rui u niedojrzałych płciowo loszek	W wieku 5,5-6,5 mieś. o wadze ciała 85-100 kg (loszki mogą być insemi-nowane w 1 rui po zasto­sowaniu preparatu). Je­żeli do inseminacji wy­korzystujemy 2 ruję, po leczeniu liczba prosiąt jest wyższa.
		Diagnoza ciąży	Do 80 dnia po kryciu lub inseminacji

Uwaga: Synchronizacja rui przy użyciu PG 600 we wszystkich powyższych przypadkach wywołuje ruję u większości samic w 3-6 dni po zastosowaniu.

Przeciwwskazania: Nie są znane.

Działania niepożądane, interakcje: Bardzo rzad­ko może dochodzić do powstania reakcji anafilak-tycznej. W przypadku reakcji uczuleniowej poda­jemy 2-3 ml epinefryny 1:1000.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania:

• Fiolka zawierająca 1 dawkę: fiolkę zawierającą pojedynczą dawkę liofilizatu należy wypełnić 5 ml załączonego rozpuszczalnika i wymieszać do całkowitego rozpuszczenia. Wstrzyknąć podskór­nie w okolicę za uchem.

• Przygotowanie 5 dawek: do strzykawki należy po­brać kilka mililitrów załączonego rozpuszczalni­ka (z fiolki zawierającej 25 ml) i wprowadzić do ampułki zawierającej liofilizat (5 dawek). Nale­ży wstrząsać fiolkę do całkowitego rozpuszcze­nia się preparatu, następnie przenieść zawartość do ampułki zawierającej rozpuszczalnik i ponow­nie wymieszać. Wstrzykiwać podskórnie w oko­licę za uchem.

Karencja: Nie obowiązują.

Delvosteron

Postać farmaceutyczna: zawiesina do wstrzykiwa

Skład: Proligestonum, 100 mg/ml

Gatunki zwierząt: pies, kot

Właściwości: Preparat Delvosteron zawiera dłu go działający progestagen do stosowania poza jelitowego.

Wskazania: Preparat może być stosowany prz; okresowym zapobieganiu rui u suk i kotek, zapobie ganiu przedłużającej się rui, ciąży rzekomej, krwa wieniach macicznych u suk.

Przeciwwskazania: Nie podawać zwierzętom cię­żarnym, a także niedojrzałym płciowo, zwierzętom w okresie rui, przy występowaniu infekcji pochwy i macicy, przy występowaniu guzów sutek, u zwie­rząt chorych na cukrzycę i akromegalię. Po 2,5-3 letnim okresie systematycznego bloko­wania rui należy przerwać stosowanie preparatu na okres 1-2 cykli rujowych.

Działania niepożądane, interakcje: W miejscu in­iekcji może wystąpić odbarwienie skóry, zatem należy podawać preparat w miejscach mało wi­docznych.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Pre­parat należy podawać podskórnie. Może być po­dawany w fazie anoestrus, jak również w fazie proestrus z niewielkim podniesieniem ryzyka wy­stąpienia niepożądanego działania na śluzów­kę macicy. Optymalna dawka preparatu wynosi 20-30 mg/kg m.c. Czasowe opóźnienie rui u kotek: podanie pojedyn­czej dawki w okresie międzyrujowym prowadzi do opóźnienia rui. Optymalnym czasem podania są 2-3 tygodnie przed spodziewaną rują, wówczas kolejna ruja pojawi się po ok. 6 miesiącach. State opóźnienie rui u suk i kotek uzyskuje się poprzez wielokrotne podanie powtarzających się (stałych) dawek preparatu. Po pierwszym podaniu, drugą iniekcję należy podać po upływie 3 miesięcy, trze­cią po 4 miesiącach, a każdą następną po upływie kolejnych 5 miesięcy. Stosowana jest dawka 40 mg/kg m.c. W przypadku braku wyraźnego efek­tu zaleca się powtórzenie podania tej samej daw­ki leku w odstępie 2-4 tygodni od pierwszej iniek­cji. W celu podniesienia skuteczności zaleca się skrócenie przerw między stosowaniem preparatu, natomiast odradza się zwiększanie dawki. Długo­trwałe stosowanie leku może prowadzić do trwa­łego zaniku rui.

Karencja: Nie dotyczy

Cloxa Cloli

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Cloxacillinum natricum + Colistini sulfas (10 000 000 I.U. + 4580 mg)/100 ml

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Kloksacylina ma właściwości bakte­riobójcze. Wykazuje wysoką skuteczność przeciw bakteriom Gram-dodatnim. Jest szczególnie aktyw­na przeciwko opornym na penicylinę gronkowcom, często spotykanym w zapaleniu gruczołu mlekowe­go. Kolistyna działa bakteriostatycznie i bakterio­bójczo. Jej wąski zakres działania obejmuje głów­nie bakterie Gram-ujemne, takie jak: Enterobacter, Klebsiella, Salmonella, Pasteuretla, Bordetella, Shi-gella spp. Podatne na jej działanie są też Escheri-cha coli i niektóre gatunki Proteus. Działanie koli-styny polega na interakcji z fosfolipidami w bło­nach komórkowych bakterii, przez co zostaje za­burzona ich przepuszczalność i prawidłowe funk­cjonowanie.

Wskazania: Profilaktyka i leczenie zapalenia wy­mienia u krów w okresie laktacji.

Przeciwwskazania: Niewydolność nerek, uczulenie na składniki czynne preparatu. Stwierdzona opor­ność bakterii na składniki preparatu.

Działania niepożądane, interakcje: W związku z krótkim czasem terapii nie obserwuje się dzia­łania neurotoksycznego i nefrotoksycznego. Moż­liwość wystąpienia reakcji alergicznych (objawy skórne lub szok anafilaktyczny). Nie podawać z in­nymi lekami dowymieniowymi.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Po cał­kowitym zdojeniu mleka z chorej ćwiartki, należy oczyścić i zdezynfekować ujście kanału strzykowe-go. Stosować 10 ml preparatu na ćwiartkę wymie­nia. Jeśli zaistnieje potrzeba, powtórzyć inlokację po 24 godz. Zwykle 2-3 krotne podanie preparatu prowadzi do wyleczenia. Karencja: Tkanki jadalne - 6 dni. Mleko - 6 dni.

Linkomicin F

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Lincomicinum + Neomixinum + Dexomethasonum, (20mg + 20 mg+ 0,11 mg)/ml

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Linkomycyna wiąże się wyłącznie z podjednostką 50 S rybosomów bakteryjnych i po­woduje zahamowanie syntezy białek. W zależności od stężenia, linkosamidy mają działanie bakterio­bójcze lub bakteriostatyczne. Aktywność ich wzra­sta w środowisku zasadowym. Linkosamidy hamują wzrostu wielu Gram-dodatnich ziarenkowców, natomiast większość bakterii Gram-ujemnych jest opor­na na ich działanie, podobnie jak większość Myco-plasma spp., Bacteroides spp. i inne beztlenowce są zazwyczaj wrażliwe. Szczepy Clostridium difficile są z reguły oporne na linkosamidy. Minimalne stężenie hamujące linkomycyny dla większości wrażliwych drobnoustrojów waha się 0,05-2 mcg/ml. Neomycyna jest antybiotykiem o szerokim spek­trum działania, należącym do grupy aminogliko-zydów. Wywiera działanie bakteriobójcze już po krótkim kontakcie z komórką drobnoustroju. Po­przez działanie na rybosomy bakteryjne, prowadzi do zaburzenia syntezy białek. Szczególnie wrażliwe są bakterie Gram-ujemne: £ coli, Salmonella spp., Klebsiella spp, Enterobacter spp., Proteus spp., Aci-netobacter spp., Bordetella spp. Wrażliwe bakterie Gram-dodatnie to: Bacillus anthracis i Staphylococ­cus spp. Wrażliwość Pseudomonas aeruginosa na neomycynę jest zmienna. Neomycyna nie działa na grzyby i wirusy. Stężenie bakteriobójcze neomycyny dla drobnoustrojów wrażliwych waha się od 0,5 do 15 mcg/ml. Aktywność neomycyny wzrasta w śro­dowisku zasadowym.

Deksametazon jest półsyntetycznym glikokortyko-idem, posiadającym silne działanie przeciwzapalne. Powoduje wzrost granulocytów we krwi. Hamuje pro­cesy metaboliczne w komórkach plazmatycznych.

Wskazania: Produkt leczniczy jest przeznaczony dla krów - ostre i podostre zapalenie wymienia, spo­wodowane przez: Streptococcus agalactiae, Strep­tococcus dysgalactiae, Streptococcus uberis, Sta-phylococcusaureus, Ł coli. Przeciwwskazania: Ostra i przewlekła niewydol­ność wątroby.

Działania niepożądane, interakcje: Nie obserwo­wano działań niepożądanych. Nie stosować z ery­tromycyną. Nasila działanie preparatów zwiotcza­jących mięśnie szkieletowe.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Zawar­tość strzykawki należy podać do ćwiartki wymie­nia objętej procesem chorobowym, po każdym do­jeniu, najlepiej co 12 godzin. Nie należy doić krów przez co najmniej 6 godzin od podania leku. Lecze­nie trwa 3-5 dni.

Karencja: Tkanki jadalne -14 dni. Mleko - 5 dni.

Lactoclox

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Ampicilinum natricum + Cloxacillinum natricum, (75 mg + 200 mg)/5 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Lactaclox jest połączeniem ampicyli­ny z kloksacyliną przeznaczonym głównie do zwal­czania zapaleń wymienia u krów. Pod względem budowy chemicznej kloksacyliną należy do peni­cylin izoksazolilowych, natomiast z punktu widze­nia aktywności przeciwbakteryjnej sytuuje się ją wśród penicylin penicylinazo opornych. Kloksacy­liną jest oporna przede wszystkim na penicylinazę produkowaną przez Staphylococcus aureus. Ampi­cylina z kolei należy do penicylin o szerokim spek­trum działania. Jest aktywna przeciwko drobno­ustrojom Gram-dodatnim, Gram-ujemnym i bez­tlenowcom, lecz jednocześnie jest wrażliwa na penicylinazy produkowane przez gronkowce. Me­chanizm działania obydwu chemioterapeutyków nie odbiega od mechanizmu działania wspólnego dla wszystkich penicylin - działają bakteriobój­czo, hamując syntezę ściany komórkowej wrażli­wych bakterii. Oporność na penicyliny może być związana z aktywnością beta-laktamaz, brakiem zdolności przenikania penicyliny przez błonę ko­mórkową bakterii do miejsc wiązania {P. aerugino-sa) lub zmianami w białkach wiążących (Enteroko-ki). Wśród bakterii Gram-dodatnich obserwuje się również zjawisko tolerancji polegające na ograni­czeniu działania bójczego na rzecz działania bak-teriostatycznego, co jest tłumaczone brakiem en­zymów autolitycznych aktywowanych przez peni­cyliny. Parametry farmakokinetyczne kloksacyliny i ampicyliny są podobne, aczkolwiek w formula-cji do stosowania miejscowego ma to ograniczo­ne znaczenie. Połączenie kloksacyliny z ampicyli­ną skutecznie rozszerza spektrum działania obu antybiotyków. W aspekcie zwalczania penicylino opornych gronkowców istotne jest, że te mikroor­ganizmy wydzielają penicylinazę na zewnątr2 ko­mórki, neutralizując działanie chemioterapeuty­ków znajdujących się w środowisku. Kloksacyliną nie tylko jest niewrażliwa na działanie penicylina­zy, ale również ogranicza jej powstawanie i uwal­nianie do środowiska życia bakterii. Stwarza to lepsze warunki do działania ampicyliny, która nie będąc neutralizowana przez penicylinazę gron-kowcową, jest aktywna przeciwko innym drob­noustrojom obecnym w miejscu infekcji. Do rozwinięcia przedstawionego mechanizmu działania niezbędna jest prawidłowa proporcja kloksacyliny i ampicyliny. W preparacie Lactaclox zastosowano 2,7 razy więcej kloksacyliny niż ampicyliny. Gwa­rantuje to szerokie spektrum działania ze zwróce­niem szczególnej uwagi na wysoką skuteczność praktyczną w zwalczaniu mastitis u krów (silne działanie przeciwko Staphylococcus spp.). Lactac-lox można również z powodzeniem stosować w za­każeniach o nieznanej etiologii, gdyż zastosowa­na kombinacja ogranicza w maksymalnym stop­niu możliwość rozwoju oporności.

Wskazania: Lactaclox przeznaczony jest dla krów do zwalczania zakażeń wymienia {mastitis) wywo­łanych przez drobnoustroje wrażliwe na ampicyli­nę oraz kloksacylinę. Lactaclox posiada szerokie spektrum działania wykazując aktywność wobec drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, a w szczególności: Streptococcus spp., Staphyloco-cuss spp., Arcanobacterium pyogenes (dawniej Co-rynebacterium pyogenes), E coli, Bacillus spp., Acti-nomyces spp., Listeria monocytogenes, Erysipeloth-rix rhusiopathiae, Clostridium spp., Fusobacterium spp., Bacteroides spp., Haemophilus somnus, Bo-rellia spp., Brucella spp., Pasteurella spp., Moraxel-la spp., Proteus spp.

Przeciwwskazania: Uczulenie na składniki zawar­te w preparacie.

Działania niepożądane, interakcje: Brak.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Za­wartość jednej tubo-strzykawki należy wprowa­dzić do kanału strzykowego ćwiartki wymienia dotkniętej procesem zapalnym (zakażeniem). Za­bieg powtórzyć trzykrotnie, w odstępach 12 go­dzin. Lek podawać bezpośrednio po dokładnym zdojeniu ćwiartki, oczyszczeniu i zdezynfekowa­niu strzyku.

Karencja: Mleko - 60 godzin. Tkanki jadalne - 7 dni.

Masticef

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniową

Skład: Cefacetrinum natricum, 250 mg/8 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: CefacetriI należy do antybiotyków grupy cefalosporyn drugiej generacji. Są to beta-laktamowe półsyntetyczne antybiotyki o szero­kim spektrum działania. Szczególnie korzystną właściwością cefalosporyn jest fakt, że antybio­tyki te działają tylko na bakterie hamując synte­zę ich ściany komórkowej, nie uszkadzając przy tym komórek organizmu. CefacetriI jest aktywny zarówno wobec drobnoustrojów Gram-dodatnich (w tym gronkowców wytwarzających penicylinazę), jak i Gram-ujemnych. Jest stosunkowo odporny na działanie beta-laktamazy. Charakteryzuje się bar­dzo małą toksycznością.

Wskazania: Preparat przeznaczony jest do leczenia ostrych, chronicznych i podklinicznych zapaleń wy-

mion u krów w okresie laktacji wywołanych przez: Streptococcus agalactiae, Streptococcus disgalac-tiae, Streptococcus uberis, Staphylococcus aureus (zarówno szczepy wrażliwe na penicyliny jak i opor­ne), £. coli, Klebsiella.

Przeciwwskazania: Brak.

Działania niepożądane, interakcje: Brak.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Zawar­tość 1 tubo-strzykawki - 8 g podawać jednorazowo do każdej chorej ćwiartki wymienia. Preparat nale­ży wstrzykiwać do wymienia po dokładnym zdo­jeniu i odkażeniu okolic otworu strzykowego. Jed­norazowe podanie zawartości 1 tubo-strzykawki jest zwykle wystarczające. W ciężkich albo prze­wlekłych przypadkach zabieg należy powtórzyć po 24-48 godzinach. Wskazane jest regularne opróż­nianie chorego wymienia, co nie powoduje istot­nego obniżenia poziomu antybiotyku w środowi­sku gruczołu mlekowego.

Karencja: Tkanki jadalne - 7 dni. Mleko - 4 dni.

Masticef Forte

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniową

Skład: Tetracyclinum hydrochloridum + Neomycini sulfas + Bacitracinum + Prednisolonum (206 mg + 368 mg + 29,4 mg + 10,1 mg)/tubo-strzykawkę.

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Zawarte w preparacie tetracyklina i neomycyna działają na syntezę białek w komór­ce bakteryjnej. Tetracyklina powoduje chelatowa-nie jonów wapniowych i magnezowych (zaburze­nie przepuszczalności błony cytoplazmatycznej) oraz uszkadza rybosomy i hamuje wiązanie amino­kwasów z RNA (hamowanie biosyntezy białka bak­teryjnego i proliferacji komórki bakteryjnej). Neo­mycyna zaburzając informację genetyczną m-RNA powoduje syntezę „fałszywych" białek i prowadzi do śmierci komórki bakteryjnej. Bacytracyna ha­muje tworzenie peptydoglikanów ściany komórek bakterii. Tetracyklina wykazuje głównie działanie bakteriostatyczne, a w większych stężeniach tak­że bakteriobójcze. Neomycyna i bacytracyna działają bakteriobójczo. Prednizolon wykazuje działa­nie przeciwzapalne silniejsze niż w przypadku na­turalnych kortykosteroidów. Tetracyklina wykazuje działanie przeciwko większości bakterii Gram-do­datnich i Gram-ujemnych. Działanie neomycyny skierowane jest głównie przeciwko tlenowym bak­teriom Gram-ujemnym. Bacytracyna działa prze­ciwko bakteriom Gram-dodatnim, ze szczególnym uwzględnianiem Streptococci Połączenie trzech an­tybiotyków wykazuje szerokie spektrum działania przeciwko drobnoustrojom biorącym udział w pa­togenezie zapaleń gruczołu mlekowego. W warun­kach in vitro wykazano działanie synergistyczne antybiotyków zawartych w preparacie. Prednizo­lon poprzez swoje działanie powoduje zmniejsze­nie nasilenia obrzęku gruczołu mlekowego objęte­go procesem chorobowym.

Wskazania: Preparat przeznaczony jest do lecze­nia klinicznych i podklinicznych zapaleń wymienia u krów w okresie laktacji, wywołanych przez bak­terie wrażliwe na tetracyklinę, neomycynę i bacy-tracynę, między innymi: Staphylococcus aureus, £ coli, Streptococcus agalactiae, Streptococcus dys-glactiae, Streptococcus uberis, Arcanobacterium pyogenes, Pseudomonas aeruginosa, Micrococcus spp., Klebsiella spp.

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt uczu­lonych na składniki aktywne preparatu.

Działania niepożądane, interakcje: Nie stwierdzono.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Zawar­tość tubo-strzykawki należy wprowadzić do chorej ćwiartki wymienia, po uprzednim dokładnym zdo­jeniu oraz oczyszczeniu i odkażeniu okolicy ujścia strzyku. Po podaniu preparatu, wymię należy do­kładnie rozmasować. Jeśli jest to konieczne zabieg

Karencja: Tkanki jadalne - 30 dni. Mleko - 5 dni

Mastisan MC

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniow

Skład: Neomycini sulfas + Benzylpenicillinum procainum (300 000 j.m. + 600 000 j.m.)/10 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Preparat jest kombinacją benzylo-penicyliny prokainowej oraz antybiotyku amino-glikozydowego - neomycyny, wykazujących wyso­ką skuteczność bakteriobójczą przeciwko Staphy-lococcus spp., Streptococcus spp. oraz bakteriom Gram-ujemnym (£ coli). Mastisan PN MC wykazu­je synergizm działania benzylopenicyliny prokaino­wej i neomycyny w przypadkach zapaleń wymie­nia wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na wymienione antybiotyki.

Wskazania: Leczenie bakteryjnych stanów zapale­nia wymienia krów w okresie laktacji.

Przeciwwskazania: Nie stosować u krów uczulo­nych na penicylinę i neomycynę. Nie stosować w le­czeniu zapaleń wymienia powodowanych przez drobnoustroje niewrażliwe na antybiotyki zawar­te w preparacie.

Działania niepożądane, interakcje: Zawarta w Ma-stisanie PN MC benzylopenicylina prokainowa może być niezgodna z preparatami zawierającymi am­picylinę, gentamycynę, linkomycynę, tetracykliny i roztworami witaminy C oraz witaminami z gru­py B.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Przed podaniem preparatu dokładnie oczyścić i zdezyn­fekować skórę strzyku, ze szczególnym uwzględ­nieniem ujścia kanału strzykowego. Po zdojeniu wydzieliny zapalnej podać zawartość jednej tubo-strzykawki do jednego płata wymienia. Karencja: Tkanki jadalne - 5 dni. Mleko - 72 godz.

Multimastit

Postać farmaceutyczna: zawiesina

Skład: Penicillinum procainum + Streptomycini sulfas + Neomycini sulfas + Prednisolonum, (100 000 j.m. + 100 mg + 100 mg + 10 mg)/5

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Multimastit jest połączeniem antybio­tyku beta-laktamowego (benzylopenicylina proka­inowa) z aminoglikozydami (streptomycyna i neo­mycyna) i sterydem (prednizolon). Formulację opra­cowano w celu osiągnięcia szerokiego spektrum działania przeciwbakteryjnego oraz dziatania prze­ciwzapalnego i pośrednio przeciwbólowego. Główny mechanizm działania penicylin związany jest z ist­nieniem na powierzchni błony komórkowej (wrażli­wych drobnoustrojów) specyficznych białek wiążą­cych beta-laktamy.

Wskazania: Multimastit przeznaczony jest dla krów do zwalczania zakaźnych zapaleń wymion w okre­sie laktacji. Preparat jest szczególnie przydatny w przypadkach ostrych i podostrych stanów za­palnych, którym towarzyszy duża bolesność. Mul­timastit ma szerokie spektrum działania obejmu­jące zakażenia wywołane przez: Streptococcus spp., Staphylococuss spp., Corynebacterium pyogenes, £ coli, Bacillus spp., Acłinomyces spp., Histeria mono-cytogenes, Erysipelothrix rhusiopathiae, C. renale, C. pseudotuberculosis, Clostridium spp., Fusobacte-rium spp., Bacteroides spp., Haemophilus somnus, Borellia spp., Brucella spp., Pasteurelta spp., Mor-caella spp., Proteus spp, Treponema spp., Taylorel-la equigenitalis.

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt, u któ­rych stwierdzono uprzednio nadwrażliwość na pe­nicyliny. Nie należy stosować u krów w okresie za­suszania.

Działania niepożądane, interakcje: Działania nie­pożądane Multimastitu wynikają z obecności peni­cyliny prokainowej. Uwalniająca się prokaina może prowadzić do skórnych zmian uczuleniowych, spo­radycznie do wstrząsu.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Zawar­tość jednej tubo-strzykawki należy wprowadzić do kanału strzykowego ćwiartki wymienia dotkniętej procesem zapalnym. Zabieg wykonać bezpośred­nio po dokładnym zdojeniu, raz dziennie, przez 3 kolejne dni. Przed podaniem leku otwór strzykowy należy oczyścić i zdezynfekować.

Karencja: Tkanki jadalne - 7 dni. Mleko - 72 godziny.

Nafpenzal MC

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymienio-wa

Skład: Benzylpenicillinum natricum + Nafcillinum + Dihydrostreptomycinum, (180,7 mg+ 121,95 mg + 134,23 mg)/3g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Aktywnymi składnikami Nafpenzalu MC są: benzylpenicylina sodowa, dihydrostrepto-mycyna i nafcylina. Penicylina jest antybiotykiem z grupy beta-laktamów, nafcylina jest półsyntetycz-ną penicyliną odporną na penicylinazy, dihydro-streptomycyna należy do grupy aminoglikozydów. Kombinacja tych składników działa zarówno na bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne.

Wskazania: Preparat przeznaczony jest do lecze­nia mastitis u krów powodowanego przez bakte­rie wrażliwe na penicylinę, streptomycynę i naf-cylinę. Obecność półsyntetycznej nafcyliny wraz z synergistycznym działaniem pozostałych kom­ponentów zapewnia szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego włącznie z penicylinooporny-mi gronkowcami.

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt uczu­lonych na penicylinę, nafcylinę lub dihydrostrep-tomycynę.

Działania niepożądane, interakcje: Okazjonalnie może wystąpić reakcja alergiczna. Przy łącznym stosowaniu Nafpenzalu MC z antybiotykami beta--laktamowymi i aminoglikozydowymi występuje synergizm. Może wystąpić antagonizm przy poda niu Nafpenzalu MC łącznie z preparatami zawiera­jącymi związki bakteriostatyczne. Bakterie oporne mogą wykazywać oporność krzyżową w stosunku do innych antybiotyków beta-laktamowych i ami-noglikozydowych.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Jedna tubo-strzykawka dziennie; należy powtórzyć co naj­mniej raz w zależności od uzyskania efektu klinicz­nego. Przed podaniem leku należy daną ćwiartkę wymienia dobrze wydoić i zdezynfekować koniec strzyku. Zdjąć kapturek z tubo-strzykawki i jej ko­niec ostrożnie wprowadzić z jej całą zawartością 3 g. Następnie starać się rozprowadzić preparat de­likatnie masując całą ćwiartkę wymienia.

Karencja: Mleko - 4 dni. Tkanki jadalne - 7 dni.

Syntrapen

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Cloxacillinum natricum, 500 mg/10 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Kloksacylina jest antybiotykiem z gru­py izoksazolilowych penicylin półsyntetycznych. Działa silnie przeciwbakteryjnie wobec większo­ści szczepów bakterii Gram-dodatnich i niektórych Gram-ujemnych, wywołujących zapalenie gruczo­łu mlekowego {mastitis). Szczególną wrażliwość na ten antybiotyk wykazują gronkowce hemoli-zujące koagulazo-dodatnie, wykazujące oporność na działanie penicylin naturalnych. Kloksacylina działa również na paciorkowce bezmleczności {Str. agalactiae), paciorkowce wymieniowe (Str. ubeńs), paciorkowce zaburzeń laktacji (Str. dysgalactiae) oraz maczugowca ropotwórczego (Corynebacte-rium pyogenes).

Wskazania: Zapalenie gruczołu mlekowego na tle zakażeń gronkowcowych i paciorkowcowych i innych drobnoustrojów Gram-dodatnich u krów w okresie laktacji.

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt nad-wrażliwych lub uczulonych na penicyliny; nie sto­sować w przypadkach oporności bakterii na klok-sacylinę.

Działania niepożądane, interakcje: Następstwem podania leku może być reakcja uczuleniowa na pe­nicyliny. Preparatu Syntarpen nie stosować równo­cześnie z tertracyklinami, chloramfenikolem, ma-krolidami i linkozamidami, a także z roztworami aminokwasów. Działanie leku zwiększają nieste-rydowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosali­cylowy, fenylobutozan itp.).

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Zawar­tość tubo-strzykawki należy wprowadzić do jedne­go płata wymienia objętego zapaleniem, bezpo­średnio po dokładnym zdojeniu. Okolica otworu i odkażona. Zimą preparat należy podgrzać do tem­peratury ciała zwierzęcia. Dla uniknięcia nawrotów, leczenie powinno się kontynować w odstępach 24-godzinnych, przez 3 kolejne dni. W ostrych zapa­leniach wymienia (mastitis acuta) dawkę należy zwiększyć do 1000 mg kloksacyliny. Przed zastoso­waniem preparatu należy wykonać antybiogram.

Karencja: Mleko i tkanki jadalne - 6 dni.

Synulox iniekcja

Postać farmaceutyczna: zawiesina do wstrzykiwań

Skład: Amoxicillinum trihydricum + Acidum clavulanicum, (140 + 35 mg)/ml

Gatunki zwierząt: kot, świnia, pies, bydło

Właściwości: Synulox jest preparatem złożonym, zawierającym antybiotyk beta-laktamowy i inhibi­tor beta-laktamaz. Substancją czynną Synuloxu jest amoksycylina - półsyntetyczna penicylina o działa­niu bakteriobójczym. Mechanizm działania amok-sycyliny, podobnie jak innych antybiotyków beta-laktamowych polega na zaburzaniu syntezy ściany komórki bakteryjnej. Szerokie spektrum działania amoksycyliny obejmuje szereg bakterii Gram-do-datnich i Gram-ujemnych. G-dodatnie: Staphylo-coccus, Streptococcus, Corynebacterium, Clostridium spp., Bacillus anthracis, Actinomyces bovis, Pepto-streptococcus spp.; G-ujemne: Escherichia coli, Sal­monella, Bordetelta bronchiseptica, Campytobacter spp., Klebsiella, Proteus spp., Pasteurella, Fusobacte-rium neaophomm, Bacteroides, Haemophilus spp., Moraxella spp., Actinobacillus lignieresii. Produko­wanie enzymów (beta-laktamaz) niszczących pier­ścień beta-laktamowy jest najważniejszym typem oporności bakterii na działanie penicylin. Synulox jest połączeniem amoksycyliny z kwasem klawu-lanowym - naturalnym inhibitorem beta-laktamaz. Dzięki inaktywacji beta-laktamaz kwas klawulano-wy uwrażliwia oporne szczepy na bakteriobójcze działanie amoksycyliny. Po podaniu parenteralnym amoksycylina i kwas klawulanowy szybko osiąga­ją stężenie terapeutyczne w osoczu, gdzie w nie­wielkim stopniu wiązane są z białkami, co korzyst­nie wpływa na ich dystrybucję do tkanek. Amok­sycylina i kwas klawulanowy wydalane są głównie z moczem i z kałem.

Wskazania: Infekcje wywołane przez drobnoustro­je wrażliwe u bydła, świń, psów i kotów.

• Bydło: zakażenia układu oddechowego, zakaże­nia tkanek miękkich, ropnie, zapalenia macicy i gruczołu mlekowego.

• Psy i koty: zakażenia układu oddechowego i mo­czowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich, rop­ne zapalenie skóry, zakażenia gruczołów około-odbytowych, zapalenie dziąseł.

• Świnie - kolibakterioza, zakażenia układu od­dechowego, zakażenia okołoporodowe u ma­cior (MMA).

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na antybioty­ki beta-laktamowe. Nie stosować u królików, świ­nek morskich, chomików i innych małych zwierząt roślinożernych

Działania niepożądane, interakcje: Sporadycznie może wystąpić przemijający odczyn zapalny w miej­scu iniekcji. Przy kontakcie z wodą amoksycylina ulega hydrolizie. Również kwas klawulanowy jest wrażliwy na działanie wilgoci.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Synulox jest przeznaczony do podawania w iniekcji domięś­niowej lub podskórnej w dawce 1 ml/20 kg m.c. (8,75 mg/kg m.c. = 7,0 mg amoksycyliny i 1,75 mg kwasu klawulanowego), raz dziennie przez 3-5 dni. Przed użyciem preparat należy wstrząsnąć.

Karencja: Tkanki jadalne - 14 dni. Mleko - 36 godzin.

Albipena LA

Postać farmaceutyczna: zawiesina do wstrzy-kiwań

Skład: Ampicillinum anhydricum, 100 mg/ml

Gatunki zwierząt: kot, świnia, pies, owca, bydto

Właściwości: Albipen LA jest olejową zawiesiną ampicyliny ze stearynianem glinowym o działaniu przedłużonym w ten sposób do 48 godzin. Am­picylina jest pótsyntetyczną penicyliną o szero­kim spektrum działania zarówno w stosunku do bakterii Gram-dodatnich, takich jak: paciorkowce, pneumokoki i nie produkujące penicylinazy gron-kowce, jak i bakterii Gram-ujemnych takich jak: Salmonella sp., Enterococcus sp., Proteus mirabitis i Haemophilus sp.

Wskazania: Albipen LA jest zalecany u zwierząt w terapii i profilaktyce infekcji żołądkowo-jelito-wych, dróg moczowych, dróg oddechowych oraz dróg rodnych, a także zapalenia wymion, stawów oraz wtórnych infekcji w chorobach wirusowych.

Przeciwwskazania: Brak. Działania niepożądane, interakcje: U psów cza­sami obserwuje się krótkotrwałą reakcję bólową po podaniu domięśniowym. Albipenu LA nie wol­no łączyć z innymi preparatami iniekcyjnymi w jed­nej strzykawce.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Albipen LA podaje się w formie iniekcji domięś­niowej lub podskórnej. Dawka jest uzależniona od wieku i masy ciała leczonego zwierzęcia. General­nie przyjmuje się dawkę 15 mg/kg m.c. dla doro­słych zwierząt i 25 mg/kg m.c. dla zwierząt mło­dych. W razie potrzeby dawkę można powtórzyć po 48 do 72 godzin.

Dawki dla poszczególnych zwierząt ustalone w za­leżności od masy ciała:

Bovalclox DC

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa S

kład: Ampicillinum trihydricum + Cloxacillinum benzathinum, (250 mg + 500 mg)/4,5 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Bovadox DC zawiera dwie substan­cje aktywne: ampicylinę i kloksacylinę. Ampicylina należy do penicylin o szerokim spektrum działania. Jest aktywna przeciwko drobnoustrojom Gram-do-datnim, Gram-ujemnym i beztlenowcom lecz jedno­cześnie jest wrażliwa na penicylinazy produkowa­ne przez gronkowce. Kloksacylina należy do penicy­lin izoksazolilowych, natomiast z punktu widzenia aktywności przeciwbakteryjnej sytuje się ją wśród penicylin penicylinazo-opornych. Kloksacylina jest oporna przede wszystkim na penicylinazę produ­kowaną przez Staphylococcus aureus. Aktywność przeciwko penicylino-wrażliwym drobnoustrojom jest nieco niższa niż w przypadku benzylopenicyli-ny, stąd praktyczne znaczenie kloksacyliny związa­ne jest ze zwalczaniem zakażeń wywołanych przez S. aureus. Mechanizm działania obydwu chemio-terapeutyków nie odbiega od mechanizmu działa­nia wspólnego dla wszystkich penicylin - działają bakteriobójczo, hamując syntezę ściany komórko­wej wrażliwych bakterii.

Wskazania: Bovaclox DC przeznaczony jest dla krów w okresie zasuszania, (także dla jałówek). Pre­parat podaje się bezpośrednio po ostatnim udoju w laktacji. Stosowany jest do leczenia zapaleń gru­czołu mlekowego wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę i kloksacylinę lub do zapo­biegania zakażeniom mogącym wystąpić w okre­sie zasuszania.

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt, u któ­rych stwierdzono nadwrażliwość na składniki pre­paratu. Nie stosować u krów, u których występu­je bardzo krótki okres zasuszania. Nie stosować później niż na 45 dni przed przewidywanym ter­minem porodu.

Działania niepożądane, interakcje: Nie stwierdzono.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Lecze­nie w okresie zasuszania: po ostatnim udoju w lak­tacji zawartość jednej tubo-strzykawki należy wpro­wadzić przez kanał strzykowy do każdej ćwiartki wymienia. Lek podawać bezpośrednio po oczysz­czeniu i zdezynfekowaniu strzyków. Leczenie zapo­biegawcze tzw. „letnie mastitis": przed pierwszym wycieleniem, kiedy istnieje zagrożenie wystąpienia tzw. „letniego zapalenia wymienia", preparat poda­je się w zapobiegawczo w odstępach trzy tygodnio­wych. Podobnie, w odstępach trzy tygodniowych, preparat podaje się wszystkim krowom w okresie zasuszania. Istotne, aby zwłaszcza u jałówek nie wprowadzać końcówki aplikatora (tubo-strzykaw­ki) do kanału strzykowego. Właściwy sposób wpro­wadzenia preparatu polega na ustawieniu końcówki aplikatora bezpośrednio na wprost oczyszczonego i zdezynfekowanego otworu strzykowego i wpro­wadzeniu preparatu do kanału strzykowego przez wciśnięcie tłoka tubo-strzykawki.

Karencja: Tkanki jadalne - 28 dni. Mleko - 96 go­dzin od wycielenia, lecz jeśli poród nastąpił przed upływem 45 dni od podania preparatu okres ka­rencji wynosi 45 dni + 96 godzin od podania pre­paratu.

Cloxamed TS

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Cloxacillinum natricum + Cloxacillinum benzathinum, (200 mg + 800 mg)/8 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Kloksacylina działa przeciwbakte-ryjnie na liczne paciorkowce, gronkowce, pneu-mokoki, bakterie z grupy Actiomyzes i Moraxella ssp., jak również na bakterie produkujące beta-laktamazę. Jednakże od 15-90% słabiej niż pe­nicylina. In vitro działa dobrze na bakterie typu Streptococcus i agalactiae i Actinomyces pyoge-nes, które są w dużym procencie odpowiedzialne za wywoływanie zapaleń wymion. Kloksacylina nie działa przeciwko bakteriom Gram-ujemnym i enterokokom. Kloksacylina wiąże się w 90% z białkiem plazmy krwi. Kinetyka po zadaniu leku w dużej mierze zależy od soli kloksacyliny uży­tych do produkcji, jak również od zmian patolo­gicznych w wymieniu.

Wskazania: Leczenie i profilaktyka stanów zapal­nych wymienia u bydła w okresie zasuszania.

Przeciwwskazania: Uczulenie zwierząt na penicy­linę i cefalosporynę. Odporność drobnoustrojów na kloksacylinę. Nie stosować w okresie laktacji.

Działania niepożądane, interakcje: Nie są znane do dzisiaj przypadki zatrucia. W wypadku szoku stoso­wać typowe leczenie, np. środki nasercowe i wspo­magające krążenie. U zwierząt uczulonych na peni­cylinę mogą wystąpić przy dużym przedawkowaniu leku skurcze mózgowe. W tym wypadku należy po­dawać środki uspokajające, np. Diazepeaen. Niewska­zane jest mieszanie z innymi lekami ze względu na kompatybilność. Nie stosować z chemioterapeuty-kami, które są antagonistami penicyliny ze względu na szybką utratę skuteczności działania. W kombina­cji z ampicyliną występuje działanie synergistyczne.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Dawka jednorazowa i dawka dzienna: po ostatnim dokład nym zdojeniu i dezynfekcji końcówek strzyków do każdej ćwiartki wymienia podać zawartość jednej tubo-strzykawki. Należy podawać lek do wszyst­kich czterech ćwiartek równocześnie. Nie należy wmasowywać leku w kierunku gruczołu mleczne­go. Stosować tylko u krów, u których poród nastąpi nie wcześniej niż 36 dni od zadania leku. Stosować jednorazowo w momencie zasuszania.

Karencja: 6 dni dla mleka i mięsa pozyskanego od zwierząt leczonych nie później niż 35 dni przed ocieleniem. 40 dni dla mleka i mięsa pozyskanego od zwierząt, u których lek byt stosowany później niż 35 dni przed ocieleniem.

Nafpenzal DC

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymienio-wa

Skład: Benzylopenicillinum natricum + Nafcillinum + Dihydrostreptomycinum, (180,7 mg + 121,95 mg + 134,23 mg)/3 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Aktywnymi składnikami Nafpenzalu MC są: benzylpenicylina sodowa, dihydrostrepto-mycyna i nafcylina. Penicylina jest antybiotykiem z grupy beta-laktamów, nafcylina jest półsyntetycz-ną penicyliną odporną na penicylinazy, dihydro-streptomycyna należy do grupy aminoglikozydów. Kombinacja tych składników działa zarówno na bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne.

Wskazania: Preparat przeznaczony jest do lecze­nia mastitis u krów powodowanego przez bakte­rie wrażliwe na penicylinę, streptomycynę i naf-cylinę. Obecność półsyntetycznej nafcyliny wraz z synergistycznym działaniem pozostałych kom­ponentów zapewnia szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego włącznie z penicylinooporny-mi gronkowcami.

Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt uczu­lonych na penicylinę, nafcylinę lub dihydrostrep-tomycynę.

Działania niepożądane, interakcje: Okazjonalnie może wystąpić reakcja alergiczna. Przy łącznym stosowaniu Nafpenzalu MC z antybiotykami beta--laktamowymi i aminoglikozydowymi występuje synergizm. Może wystąpić antagonizm przy poda

Orbenin DC

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Cloxacillinum benzathinum, 0,5 g/3 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Substancją czynną Orbeninu D.C. jest kloksacyiina - pótsyntetyczna penicylina o działa­niu bakteriobójczym. Mechanizm działania klok-sacyliny, podobnie jak innych antybiotyków beta-laktamowych, polega na zaburzeniu syntezy ściany komórki bakteryjnej. Spektrum działania kloksacyliny obejmuje wiele bakterii Gram-dodatnich, takich jak: Streptococcus agalactiae, Streptococcus dysga-lactiae, Streptococcus uberis, Staphylococcus spp., czy Corynebacterium pyogenes, które są przyczy­ną zapaleń gruczołu mlekowego u krów. Produko­wanie enzymów (beta-laktamaz) niszczących pier­ścień beta-laktamowy jest najważniejszym typem oporności bakterii na działanie penicylin. Kloksa-cylina jest oporna na działanie beta-laktamaz, co umożliwia leczenie stanów zapalnych wymienia wywołanych przez szczepy bakterii produkujące beta-laktamazy.

Wskazania: Leczenie i zapobieganie zapaleniom gruczołu mlekowego wywołanym infekcją Strepto­coccus agalactiae, inne Streptococcus spp., Staphy­lococcus spp. (w tym szczepy produkujące penicili-nazę), Corynebacterium pyogenes.

Przeciwwskazania: Nie należy stosować u krów w okresie laktacji. Nadwrażliwość na antybiotyki beta-laktamowe.

Działania niepożądane, interakcje: Nie stwierdzono.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Pre­parat podaje się dostrzykowo, po ostatnim udoju, w ilości jedna tubo-strzykawka na ćwiartkę wymie­nia. Przed podaniem należy dokładnie zdoić leczo­ną ćwiartkę wymienia i zdezynfekować strzyk. Do każdej tubo-strzykawki dołączona jest chusteczka nasączona środkiem dezynfekcyjnym. Po podaniu preparatu należy delikatnie wymasować strzyk w kierunku zatoki mlekowej.

Karencja: Mleko - 96 godzin po wycieleniu: co najmniej 28 dni od podania preparatu. Tkanki ja­dalne-28 dni.

Syntarpen prolongatum

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Skład: Cloxacillinum benzathinum, 600 mg/10 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Kloksacylina jest antybiotykiem z gru­py izoksazolilowych penicylin półsyntetycznych. Działa silnie przeciwbakteryjnie wobec większo­ści szczepów bakterii Gram-dodatnich i niektórych Gram-ujemnych, wywołujących zapalenie gruczo­łu mlekowego (mastitis). Szczególną wrażliwość na ten antybiotyk wykazują gronkowce hemolizu-jące koagulazo-dodatnie, wykazujące oporność na działanie penicylin naturalnych. Kloksacylina dzia­ła również na paciorkowce wywołujące bezmlecz-ność (Sfr. agalactiae), paciorkowce powodujące za­palenie wymienia (Sfc uberis), paciorkowce prowa­dzące do zaburzeń laktacji (Str. dysgalactiae) oraz maczugowiec ropotwórczy (Corynebacterium pyo-genes). Badania cytologiczne próbek mleka po upły­wie 24 godzin od momentu każdorazowego wpro­wadzenia zawiesiny do wymienia, nie wykazało zmian makroskopowych na płytce przedzdajacza, liczba elementów komórkowych uległa nieznacz­nemu podwyższeniu (nie przekraczała 500 000 komórek somatycznych w 1 ml), należy wniosko­wać, że produkt leczniczy nie ma silnego działania drażniącego na błonę śluzową przewodów mleko­wych i nabłonka wydzielniczego. Leczenie wymie­nia wolnego od zmian anatomo-patologicznych lub przejawiających jedynie lekkie zwłóknienie tkanki gruczołowej w przypadku użycia Syntarpenu pro-longatum spowodowało wyleczenie 95% przypadków. Gorsze wyniki terapeutyczne uzyskano przy silnych zwłóknieniach tkanek gruczołu mlekowe­go, ponieważ jest utrudnione przenikanie produk­tu leczniczego do chorobowo zmienionych (zwłók-niatych) ognisk tego narządu.

Wskazania: Preparat jest stosowany przy leczeniu (stany subkliniczne) i profilaktyce zapaleń gruczołu mlekowego krów w okresie zasuszenia. Przeciwwskazania: Nie stosować u zwierząt nad-wrażliwych lub uczulonych na penicyliny; nie sto­sować w przypadkach oporności bakterii na klok-sacylinę.

Działania niepożądane, interakcje: Następstwem stosowania produktu leczniczego mogą być reak­cje uczuleniowe na penicyliny. Produktu leczniczego Syntarpen prolongatum nie należy stosować rów­nocześnie z tetracyklinami, makrolidami, linkoza-midami i tiamfenikolem. Działanie leku zwiększają niesterydowe leki przeciwzapalne (np. kwas acety­losalicylowy, fenylobutazon itp,).

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Prepa­rat podaje się najpóźniej na 35 dni przed terminem porodu. Po ostatnim dokładnym zdojeniu przed za­suszeniem krowy, należy oczyścić i odkazić okolicę otworów strzykowych i wprowadzić zawartość całej tubostrzykawki do każdego z czterech płatów wy­mienia. W chłodnych porach roku preparat należy podgrzać do temperatury ciała zwierzęcia. Po za­kończeniu podawania leku każdy strzyk należy za­nurzyć w roztworze odkażającym (dipping)

Karencja: Mleko i tkanki jadalne - 40 dni (mleko nie mniej niż 5 dni po porodzie).

Mastisan DC

Postać farmaceutyczna: zawiesina dowymieniowa

Sktad: Neomycini sulfas + Benzylpenicillinum pro-cainum (300 000 j.m. + 150 000 j.m.)/5 g

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Preparat jest kombinacją benzylo-penicyliny oraz antybiotyku aminoglikozydowe-go - siarczanu neomycyny, wykazujących wysoką skutecznością bakteriobójczą przeciwko Staphy-lococcus spp., Streptococcus spp. oraz bakteriom Gram-ujemnym (£. coli). Mastisan PN DC wykazu­je synergizm działania benzylpenicyliny i neomy­cyny w przypadkach zapalenia wymienia wywoła­nych przez drobnoustroje wrażliwe na wymienio­ne antybiotyki.

Wskazania: Leczenie bakteryjnych stanów zapale­nia wymienia krów w okresie zasuszenia.

Przeciwwskazania: Nie stosować u krów uczulo­nych na penicylinę i neomycynę. Nie stosować w le­czeniu zapalenia wymienia powodowanego przez drobnoustroje niewrażliwe na antybiotyki zawar­te w preparacie.

Działania niepożądane, interakcje: Zawarta w Ma-stisanie PN DC benzylopenicylina prokainowa może być niezgodna z preparatami zawierającymi am­picylinę, gentamycynę, linkomycynę, tetracykliny i roztworami witaminy C oraz witaminami z gru­py B.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Przed podaniem preparatu dokładnie oczyścić i zdezyn­fekować skórę strzyku, ze szczególnym uwzględ­nieniem ujścia kanału strzykowego. Podać do każ­dego płata wymienia zawartość tuby z preparatem Mastisan PN DC po ostatnim zdojeniu przed plano­wanym zasuszeniem, nie później niż 42 dni przed terminem porodu.

Karencja: Tkanki jadalne - 42 dni. Mleko - 3 dni. od wycielenia, lub 6 dni od wycielenia jeżeli po­ród nastąpi przed upływem 42 dni od podania preparatu.

8

---