jeden dzien iwana�nisowicza 2MI3DMJUSGYI5GTFDTOYPPWDLBPF2FRLBLQ44AQ

JEDEN DZIEŃ IWANA DENISOWICZA (1962), opowieść dokumentalna Aleksandra Sołżenicyna, opisująca zwykły dzień w gułagu. Jej bohaterem jest Iwan Denisowicz Szuchow, chłop z Tiemgieniowa, skazany na dziesięć lat za rzekomą zdradę ojczyzny. Należy do wielu byłych żołnierzy, bezpodstawnie oskarżonych o szpiegostwo na rzecz hitlerowskiego wywiadu tylko dlatego, że udało im się zbiec z niemieckiej niewoli. Jest rok 1951 i przed Iwanem pojawia się nadzieja, że za rok skończy się jego katorga, choć jeszcze nikomu nie powrócił z obozu do rodziny. Iwan toczy walkę o przetrwanie, o przeżycie każdego dnia. W groźnym syberyjskim klimacie, niedożywiony, schorowany, przymuszany do katorżniczej pracy, tropiony przez nieludzką służbę obozową, pragnie tylko jednego: oddalić widmo śmierci. Żyje pośród ludzi, którzy także walczą o przeżycie z prześladowcami, chorobami i własną słabością: W brygadzie jest tak: albo wszyscy dostają dodatkowy chleb, albo wszyscy wyzdychają. Oprócz prostych chłopów jak Iwan w łagrze wegetują oficerowie, artyści, politycy Sołżenicyn przedstawia prześladowanych i prześladowców. Są wśród więźniów donosiciele, ale przeważają ludzie uczciwi skazani za przekonania religijne, za nieprawomyślne teksty albo niewłaściwe znajomości. Nie wszyscy potrafią sprostać nadludzkiemu wysiłkowi fizycznemu i brutalnym zasadom podporządkowania nadzorcom. Sš biedacy jak Iwan i są arystokraci, którzy często otrzymują od rodzin paczki i dzięki temu zachowują odrobinę więcej swobody. Sołżenicyn beznamiętnie odtwarza obozowe hierarchie, opisuje zwyczaje, codzienny reżim. Jeden Dzień Iwana Denisowicza jest bowiem przede wszystkim zapisem paradokumentalnym, świadectwem codziennego okrucieństwa. Dzień w łagrze relacjonuje narrator zbiorowy, swoista emanacja społeczności więźniów, w imieniu której oceniane są zachowania skazańców i ich nadzorców. Ten specyficzny narrator wyraża nastroje zbiorowości. Powściągliwość, obiektywizm relacji, unikanie czułostkowości nie oznacza bezbarwności opisu. Ale pierwszych czytelników interesował przede wszystkim temat publikacja utworu stała się sensacją polityczną, Sołżenicyn stał się z dnia na dzień pisarzem znanym na całym świecie, przekreślającym sny o komunizmie.