Regresja hipnotyczna (Wojnicha).
Poszłam do momentu tworzenia zwoju Wojnicha. Autor- zielarz Montezjusz został siłą zmuszony do spisania swojej wiedzy dla władcy Wilhelma I. Był znachorem, gardził nim władca, jednak po kryjomu cenił wiedzę, efektywność zielarza. Jednak na tyle był gbur i zarozumiały, że nie pozwolił leczyć siebie, a zwołał nadworną eskortę lekarzy, którzy przytłumieni wypełniali ciemno wskazówki zielnika Wojnicha. Udawali, że coś wiedzą, gdy tak naprawdę nic nie wiedzieli. Potrzymali grę obłudy. Przygotowywali wywary, sproszkowane zioła, tabletki dla władcy. Wilhelm chciał długowieczności i zapewnienie sobie panowania, ciągłości, dlatego księga robiona dla niego zwiera też wskazówki, kiedy najlepszy czas jest na płodność. Dla władcy niesłychanie mocne i ważne było utrzymanie ciągłości rodu, bo to stanowiło miedzy innymi też o długowieczności, ale i potędze męskiego członka. Władca chciał również uwolnić się od wszelkich chorób. Wierzył, że zioła mu to zapewnią i wiedza najznakomitszego zielarza. Dlatego uwięził zielarza.
Odizolował go w jego chacie, zamurował drzwi. Zielarz nie miał jak wyjść. Siedział w swoich dwóch izbach. Jednej nocnej, pustej, z drewnianą amboną, a której była księga i nikłą lampką. A drugą - pracownią, gdzie stał wielki stół, na którym były roślinny doniczkowe, które hodował, kartki, pergaminy, które sklejał i używał do tej księgi. Wszystko opłacał król, więc Księga robiona była z najlepszych materiałów. Na stole znajdował się słoiczek z klejem i pędzelkiem i farby, kolorowe proszki, które rozcieńczone dawały konsystencje kolorowej wody, ale ona barwiła papier na odpowiedni kolor. Zielarz dokładnie studiował rośliny, rysował ich wygląd i anatomię. W pierwszej części opisywał gatunek. Sam nazywał te rośliny, bowiem nie miały one nazwy. Były te hodowane przez zielarza, jak i zwykłe chwasty i te znalezione na pobliskiej łące nieopodal. Typowa roślinność rosnąca przy domach, schodach w tamtych czasach.
Malowanie go odstresowywało. Czuł presję, ponieważ robił to pod przymusem chciał, aby zielnik trafił w powołane ręce, a nie w te władcze, żądne nieśmiertelności za pieniądze. Kochał rośliny. Marzył, by zielnik pozostał u niego. Tak się jednak nie stało. Ale po śmierci władcy - nie dorobił się potomka, choroba go wykończyła. Nie zalecał się do rad w skrypcie Wojnicha, gdyż nadworni lekarze nie rozumieli wiedzy w niej tam zawarte. Choć Była to encyklopedia, zielnik, przepowiednia, i przewodnik leczniczy w jednym.
Zielnik opisywał właściwości rośliny, Encyklopedia - katalogowała nazwę, występowanie, opis teoretyczny, część medyczna - dozowanie i robienie różnych mieszanek, astrologia - zajmowała się wyjaśnieniem, kiedy, co zażywać, aby uzyskać zdrowie, bądź najbardziej efektywną płodność.
Zielarz był zastraszony całą sytuacją. Wolne życie się dla niego skończyło. Żył w więzieniu, jako niewolnik władcy. Dokończył księgę. Skrupulatnie pisał rok.! Strona mniej więcej jeden dzień plus przerwy czy rysunki.
Zielnik powstał 1400 rok. Autor sam wymyślał znaki, które stworzyły język. Spółgłoski - 2 znaki. Samogłoska - 1. Czasami sylaby są w znakach. Jednak autor wiedział, co pisał, znaki się powtarzają Język jednak jest skomplikowany - połączenie starego hiszpańskiego z włoskim i łacińskim. Trochę dialektu. Zielarz nie chciał wyjawić szyfru, gdyż wiedział, że będzie zastraszony. Po śmierci władcy zielnik dostał prawdziwy zielarz i on potrafiło odczytać. Zatem specjalnie dla zielarzy jest ta wiedza zrozumiała i odczytywalna bez klucza.
Klucz nie jest na kartce i nie jest przepisanym alfabetem i do niego znaki
Miasto proste, biedne, Izba na odludziu, od zgiełku, zielarz nie brał uczestnictwa w ważnych społecznych wydarzeniach. Był spokojną osobą, zrównoważoną, nie szukającą poklasku.
Hipnotyzer metody11
Medium Karolina G.