Kosmetyczne zastosowanie prądów d'Arsonvala
Prądy d'Arsonvala są prądami wysokiej częstotliwości (300-500 kHz) o długości fali 1000-600 m i natężeniu rzędu miliamperów. Ich generator to transformator zwiększający napięcie prądu sieciowego do kilkuset tysięcy woltów, połączony z układem kondensatorów wytwarzających gasnące drgania elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości oddzielone długimi przerwami i z obwodem leczniczym, przekazującym je do ciała pacjenta.
Nazwa aparatu do darsonwalizacji pochodzi od nazwiska jego wynalazcy. Jacques-Arsene d'Arsonval, francuski lekarz, fizjolog i fizyk, żył w latach 1851-1940. Studiował w Imperial Collage of Limoges, już jako profesor pracował naukowo w College de France w Paryżu (od 1959r. uczelnia ta nosi jego imię). W latach 1894-1932 wykładał na Sorbonie, był członkiem Francuskiej Akademii Nauk. W 1881 roku zaproponował konstrukcję generatora wykorzystującego energię cieplną oceanów, zrealizowaną na Kubie 49 lat później. W 1888 roku zbudował i zastosował termos. Wynalazł także galwanometr aperiodyczny, którego istotę działania wykorzystuje się dzisiaj w aparaturze badającej pracę serca. Badał zjawiska mechaniczne i elektryczne w mięśniach, wprowadził do leczenia prądy Tesli.
Zabiegi z prądami d'Arsonvala
W XX wieku zabieg darsonwalizacji wykonywano dwiema metodami: ogólną i miejscową.
Zabiegi ogólne opierały się na metodzie indukcyjnej, wykonywanej za pomocą stojącego solenoidu o wysokości 2 metrów, utworzonego z 20-30 zwojów grubego drutu miedzianego. Pacjent w trakcie zabiegu siedział na drewnianym krześle w ich obrębie, a w jego ciele dochodziło do indukowania prądów wirowych. Zabieg wykonywano w seriach co dwa dni, około 20-krotnie.
Obecnie wykonuje się, w celach kosmetycznych, zabiegi miejscowe. Na rynku funkcjonują trzy rodzaje aparatów kosmetycznych do darsonwalizacji. Pierwszy to aparat do prądów wysokiej częstotliwości z prętem, drugi, tzw. wersja mini, to sam pręt wysokiej częstotliwości, natomiast trzeci to aparat łączący prądy d'Arsonvala np. z galwanem i ultradźwiękami - popularnie zwany kombajnem.
Każdy rodzaj urządzenia ma wbudowany włącznik-wyłącznik sieciowy i regulator natężenia prądu. Nieodzownym elementem wyposażenia są elektrody - peloty, które wymienia się, dostosowując do powierzchni zabiegowej, formy i celu zabiegu.
Rodzaje pelot
Najczęściej zabieg darsonwalizacji wykonywany jest w gabinecie kosmetycznym przy pomocy elektrod próżniowych lub elektrod zawierających gaz szlachetny (np. ozon), które są różnie wyprofilowanymi bańkami szklanymi.
Najpopularniejsze kształty pelot:
Grzybkowa - mała do twarzy, duża do dekoltu
Grzebieniowa - do owłosionej skóry głowy
Łukowa - do szyi, łukowa rozwarta - do ramion
Pręcikowa - do punktowych zmian skórnych
Wałkowa - do dużych powierzchni (plecy, klatka piersiowa)
Rzadziej spotykane peloty to:
Kulkowa - do małżowin usznych
Z dwiema bańkami jedna w drugiej - do inhalacji
Grzybkowa dwuramienna - do pleców wzdłuż kręgosłupa
bagietkowa - do przestrzeni miedzy palcami
prętowa z metalowym sztyftem - do usuwania zmian miejscowych
Istnieją jeszcze elektrody metalowe, stosowane w darsonwalizacji indukcyjnej.
Działanie
Po zbliżeniu elektrody do ciała pacjenta na odległość kilku milimetrów pojawia się iskrzenie w kolorze uzależnionym od rodzaju gazu wypełniającego pelotę, np. pelota wypełniona powietrzem iskrzy na fioletowo, a ksenonem - na czerwono. Powoduje to słabe drażnienie receptorów skóry z odruchowym działaniem na narządy wewnętrzne.
Działanie biologiczne prądów d'Arsonvala wiąże się z wytwarzaniem w tkankach bardzo słabego ciepła, a także oddziaływaniem pola elektromagnetycznego na autonomiczny układ nerwowy. W pelocie podczas ,,zderzenia się” cząsteczek tlenu (objawiającego się iskrzeniem) powstaje ozon. To jeden z najsilniejszych znanych utleniaczy, o potencjale 2,7 wolta. W medycynie jest stosowany od ponad 100 lat. W zależności od wyboru metody, stężenie ozonu może się wahać w granicach 1-100 µg/ml (0,05-5% O3). Ma on bardzo silne właściwości bakterio-, grzybo- i wirusobójcze, co związane jest z jego wysokim potencjałem oksydoredukcyjnym, niszczącym struktury enzymatyczne mikroorganizmów. Szczególnie istotne jest jego destrukcyjne działanie na bakterie beztlenowe. Wydatnie poprawiając metabolizm komórkowy, poprzez zwiększoną podaż tlenu, ma zastosowanie m.in. w terapii trudno gojących się ran, oparzeń, odleżyn, owrzodzeń oraz innych chorób skóry. Wykorzystywany jest też do dezynfekcji ran różnego pochodzenia. W przypadku terapii niskich stężeń pobudzone zostają naturalne zdolności odpornościowe organizmu - ozon aktywuje system immunologiczny. Jest także doskonałym stymulatorem krążenia, dlatego stosowany jest w leczeniu chorób układu krążenia. Jego wpływ jest równie cenny w ożywianiu i pobudzaniu funkcji organicznych. W odpowiedzi na pobudzenie organizmu wywołane ozonem system odpornościowy produkuje substancję białkową zwaną cytokiną, która pełni funkcję mediatora, regulując wielkość i typ odpowiedzi immunologicznej. Dzięki szczególnym własnościom ozonu terapia ozonowa wykorzystywana jest także w:
leczeniu zapaleń układu oddechowego, moczowego, rozrodczego, pokarmowego
dermatologii (np. ropne głębokie zapalenie skóry, alergie)
okulistyce
laryngologii
stomatologii
coraz więcej jest doniesień o wykorzystywaniu tej metody w onkologii
Zastosowanie w kosmetyce
Dzięki wszechstronnemu leczniczemu działaniu ozonu aparat do darsonwalizacji jest jednym z podstawowych sprzętów gabinetowych.
Ma zastosowanie przy następujących zabiegach:
po oczyszczaniu skóry - punktową pelotą na pojedyncze zmiany, grzybkową na całą twarz
w kuracji osuszająco-dezynfekującej dla cery trądzikowej: seria 10 zabiegów ok. 10- minutowych
po depilacji woskiem, pęsetą, pęsetą elektryczną - pelota wałkowa na większe powierzchnie (nogi, ręce), grzybkowa na mniejsze (brwi, górna warga), elektroda kulkowa
w pielęgnacji owłosionej skóry głowy - pelota grzebieniowa
po pedicure (szczególnie przy nadpotliwości stóp) - pelota bagitkowa i grzybkowa
usuwanie brodawek pospolitych (kurzajki) - pelota pałkowa z metalowym rdzeniem
masaż przez darsonwalizację indukcyjną - elektroda metalowa, stosowana w półzabiegach i jako samodzielny zabieg w seriach.
Technika wykonywania zabiegu
Zabieg miejscowy szklaną pelotą możemy wykonać w dwojaki sposób. Elektrodę przyłożoną do skóry lub oddaloną od niej o ok. 3 mm delikatnie przesuwamy po powierzchni zabiegowej. Drugiej metodzie towarzyszy wytworzenie tzw. deszczu iskrowego, spowodowanego wyładowaniami elektrycznymi. Wtedy też wytwarza się więcej ozonu aniżeli przy kontakcie peloty ze skórą.
Zabieg masażu przez darsonwalizację indukcyjną wykonujemy przy użyciu elektrody metalowej, którą umieszczamy w dłoni pacjenta. Należy tu pamiętać o zdjęciu biżuterii, gdyż prąd przepływa przez całe ciało. Wyładowania energii elektrycznej powstają wtedy między palcami wykonującego zabieg a powierzchnią zabiegową.
Zabieg należy wykonywać delikatnie, stopniowo zwiększając natężenie, by pacjent przyzwyczaił się do odbioru bodźca ciepła, lekkiego mrowienia skóry, odgłosu iskrzenia, światła elektrody, zapachu ozonu.
Przed każdym zabiegiem elektrody należy zdezynfekować odpowiednim preparatem i osuszyć, wilgoć grozi bowiem pęknięciem peloty.
Wskazania
do zabiegu ogólnego: leczenie bezsenności, nerwic, w stanach wyczerpania na tle zaburzeń układu wegetatywnego
do zabiegu miejscowego: leczenie nerwobólów, zaburzeń czucia, odmrożeń, świądu
w gabinecie kosmetycznym: po czyszczeniu skóry w celu dezynfekcji, przy łojotoku skóry także owłosionej, do koagulacji zmian.
Przeciwwskazania
do zabiegu ogólnego: ciąża, nadpobudliwość nerwowa, nadciśnienie, schorzenia serca, astma, gorączka, metale w tkankach, rozruszniki, plastry z lekami, inne choroby, w których nie należy stosować ciepła.
Do zabiegu miejscowego: alergie skórne, trądzik różowaty, teleangiektazje, uszkodzenia i rany na skórze, stany zapalne, implanty zębowe.