Cechy kultury	Kultura władzy	Kultura roli	Kultura zadania	Kultura osoby
Wartości kultury.	Dominacja i kontrolowanie, spryt i przebiegłość.	Racjonalność i uporządkowanie, skrupulatność i sumienność.	Celowość (skuteczność), odpo­wiedzialność i konsekwencja.	Służenie innym.
Charakter działań członków kultury.	Walka, uległość, koneksje, bez­względność, zmysł organizator­ski.	Nienaganne podporządkowanie i rezygnacja z samodzielności.	Osiąganie mistrzostwa w okre­ślonej dziedzinie, uczenie się .	Niezależność, dbałość o relacje międzyludzkie i sprawność.
Cechy organizowania.	Scentralizowana, ze sztywno określoną hierarchią i jednooso­bowym sposobem podejmowania decyzji.	Zdecentralizowana, z autono­micznymi jednostkami, ale ze ściśle określonymi procedurami realizacji zadań.	Elastyczna, wykorzystująca ma­cierzowe i zespołowe formy działania, brak hierarchii i sfor­malizowanych procedur.	Nastawiona na współpracę i rozwiązywanie problemów, z ośrodkiem decyzyjnym, głównie z zadaniami reprezentowania.
Cechy motywowania.	Przedmiotowa, uznaniowa, z wykorzystaniem bodźców nega­tywnych i argumentów emocjo­nalnych.	Sformalizowana, wynikająca z procedur, ukierunkowana na długoterminowe działanie.	Niesformalizowana, skoncentro­wana na kreowaniu wizji i misji firmy, odwołująca się do po­trzeby samorealizacji.	Skoncentrowana na potrzebach pracowników, szczególnie po­trzebach przynależności i samo­realizacji.
Cechy komunikacji.	Formalna, częsta, bezosobowa, z góry do dołu.	Formalna, rzadka, pisemna, obustronna.	Nieformalna, częsta, wielo­stronna.	Dobrowolna, spontaniczna, zo­rientowana na ludzi.
Cechy kontroli.	Formalna, ale i częsta, niefor­malna, osobista kontrola kie­rownictwa. Formalne i niefor­malne karanie i nagradzanie.	Formalna, w ramach odgórnych dyrektyw kontrola wyników i procedur. Formalne nagradzanie i karanie.	Kontrola wyników i indywidual­nego wkładu.	Niski stopień sformalizowania procesów kontroli, Celem kon­troli jest zaspokajanie potrzeb i oczekiwań członków danej kul­tury.
Miejsce występowania i potencjalnego wykorzystania	Klasyczne przedsiębiorstwa produkcyjne i usługowe.	Banki i inne instytucje finansowe, także instytucje sfery budżetowej.	Przedsiębiorstwa doradcze, organizacje skupiające ludzi wolnych zawodów.	Fundacje i stowarzyszenie nastawione na realizację celów społecznych.

Tabela 4.6.2 Klasyfikacja kultur według Ch. Handy'ego

Źródło: Oprac. własne w oparciu o [B. Nogalski, 1998]

Sprzężenie zwrotne między czynem a oceną natychmiastowe opóźnione
Kultura „macho” Inteligencja Błyskotliwość Walka Indywidualizm	Kultura „przedsięwzięcie Racjonalność Działanie planowe Partnerstwo Działania grupowe	Wysoki poziom akceptacji ryzyka Lubiący ryzyko
Kultura „chleba i igrzysk” Pozoranctwo Błyskotliwość Oportunizm Ograniczona współpraca	Kultura „proces” Pracowitość Bezosobowość Minimalizm Reguły a nie cele	Niski poziom akceptacji ryzyka Nielubiący ryzyka

Klasyfikacja kultur organizacyjnych według T. Deal'a i A. Kennedy'ego

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

---