NA CZERWONO DO ZROBIENIA

NA ZIELONO DO SPRAWDZENIA LUB UZUPEŁNIENIA

Wszystkie dostępne wyrobiska i pomieszczenia przewietrza się w taki sposób, aby zawartość tlenu w powietrzu nie była mniejsza niż 19% (objętościowo), a najwyższe dopuszczalne stężenia gazów w powietrzu nie przekraczały wartości określonych w tabeli:

Rodzaj gazu	NDS/mg/m^3 (objętościowo i %)	NDSCh/mg/m^3 (objętościowo i %)
Dwutlenek węgla	—	—
	(1,0)	(1,0)
Tlenek węgla	30	180
	(0,0026)	(0,015)
Tlenek azotu	5	10
	(0,00026)	(0,00052)
Dwutlenek siarki	2	5
	(0,000075)	(0,00019)
Siarkowodór	10	20
	(0,0007)	(0,0014)

Prędkość prądu powietrza w wyrobiskach w polach metanowych, z wyjątkiem komór, nie może być mniejsza niż 0,3 m/s, a w wyrobiskach z trakcją elektryczną przewodową w tych polach — nie mniejsza niż 1 m/s.

Maksymalne dozwolone prędkości powietrza w wyrobiskach górniczych :

• wyrobiska eksploatacyjne 4 [m/s]

• wyrobiska przygotowawcze 4 [m/s]

• główne wyrobiska korytarzowe (przekopy, przecznice) 8 [m/s]

• szyby wydobywcze 12 [m/s]

• szyby zjazdowe 10 [m/s]

• szyby wentylacyjne 15 [m/s]

• pozostałe wyrobiska 6 [m/s]

§ 239. 1. Temperatura powietrza w miejscu pracy nie powinna przekraczać 28°C przy wykonywaniu pomiaru termometrem suchym, a intensywność chłodzenia nie powinna być mniejsza od 11 katastopni wilgotnych (K_w).

2. W przypadku gdy temperatura powietrza mierzona termometrem suchym w miejscu pracy jest większa od 28°C, a nie przekracza 33°C, lub intensywność chłodzenia jest mniejsza od 11 katastopni wilgotnych, stosuje się odpowiednie rozwiązania techniczne dla obniżenia temperatury powietrza lub ogranicza czas pracy do 6 godzin, liczony łącznie ze zjazdem i wyjazdem, dla pracowników przebywających całą zmianę roboczą w miejscu pracy, gdzie parametry klimatyczne są przekroczone.

3. W przypadku gdy temperatura powietrza mierzona termometrem suchym przekracza 33°C, można zatrudnić ludzi tylko w akcji ratowniczej.

§ 247. 1. W przypadku gdy w wyrobisku zawartość metanu wynosi powyżej 2%, niezwłocznie:

1) wycofuje się ludzi z zagrożonych wyrobisk,

2) wyłącza sieć elektryczną,

3) unieruchamia maszyny i urządzenia,

4) zagradza wejścia do tych wyrobisk,

5) zawiadamia najbliższą osobę dozoru ruchu.

§ 8. 1. Ustala się cztery kategorie zagrożenia metanowego w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny.

2. Udostępnione pokłady lub ich części zalicza się do:

1) pierwszej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości od 0,1 do 2,5 m³/Mg, w przeliczeniu na czystą substancję węglową,

2) drugiej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 2,5 m³/Mg, lecz nie większej niż 4,5 m³/Mg, w przeliczeniu na czystą substancję węglową,

3) trzeciej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 4,5 m³/Mg, lecz nie większej niż 8 m³/Mg, w przeliczeniu na czystą substancję węglową,

4) czwartej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 8 m³/Mg, w przeliczeniu na czystą substancję węglową, lub wystąpił nagły wypływ metanu albo wyrzut metanu i skał.

1.Pojęcie prawne wypadku w drodze do pracy lub z pracy

Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana.

2.Kiedy świadczenie nie przysługują pracownikowi który przy  pracy uległ wypadkowi.

Pracownik, przedsiębiorca czy zleceniobiorca, który ze swej wyłącznej winy spowodował wypadek przy pracy, nie otrzyma świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego. Prawa do tych świadczeń nie nabędzie także poszkodowany, który w czasie wypadku był nietrzeźwy i przyczynił się do jego spowodowania.

Świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują również ubezpieczonemu, który, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku.

Ubezpieczony nie otrzyma świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było udowodnione naruszenie przez niego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

3.Podział gazu ze względu na możliwość wybuchu i zakres wybuchowości

Nazwa substancji	Dolna granica wybuchowości [% obj.]	Górna granica wybuchowości [% obj.]
Dwutlenek węgla	12,5	75,0
Metan	5,3	14,0
Tlenek węgla	12.5	75,0
Wodór	4,0	75,0
Siarkowodór	4,3	45,5
Metan	4,9	15,4
Dwusiarczek węgla	1,0	50,0

4.Podział wyrobisk w polach metanowych ze względu na niebezpieczeństwo wybuchu metanu.

Wyrobiska w polach metanowych w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny zalicza się do wyrobisk:

1) niezagrożonych wybuchem metanu, stanowiących wyrobiska ze stopniem „a” niebezpieczeństwa wybuchu metanu, jeżeli nagromadzenie metanu w powietrzu powyżej 0,5 % jest wykluczone,

2) ze stopniem „b” niebezpieczeństwa wybuchu metanu, jeżeli w normalnych warunkach przewietrzania nagromadzenie metanu w powietrzu powyżej 1 % jest wykluczone,

3) ze stopniem „c” niebezpieczeństwa wybuchu metanu, jeżeli nawet w normalnych warunkach przewietrzania nagromadzenie metanu w powietrzu może przekroczyć 1 %.

5.Kiedy należy przeprowadzić kontrole stanu zagrożenia metanowego pod przenośnikiem

2.1.8. Kontrola zagrożenia metanowego i zabezpieczenie przed zapłonem i przenoszeniem się zapłonu metanu pod przenośnikami ścianowymi.

2.1.8.1. Kontrole stanu zagrożenia metanowego pod przenośnikami powinny być wykonywane:

1) w ścianach prowadzonych w pokładach metanowych zaliczonych do drugiej, trzeciej i czwartej kategorii zagrożenia metanowego.

2) w ścianach prowadzonych w pokładach niemetanowych i w pokładach zaliczonych do pierwszej kategorii zagrożenia metanowego, jeżeli poniżej wybieranego pokładu w zasięgu wpływu eksploatacji zalegają pokłady zaliczone do drugiej, trzeciej lub czwartej kategorii zagrożenia metanowego.

6. Pył respirabilny

pył respirabilny — rozumie się przez to zbiór cząstek przechodzących przez selektor wstępny o charakterystyce przepuszczalności według wymiarów cząstek opisanej logarytmiczno-normalną funkcją prawdopodobieństwa ze średnią wartością średnicy aerodynamicznej 3,5 ± 0,3 µm i z geometrycznym odchyleniem standardowym 1,5 ± 0,1,

7.Miejsce pobierania próbek powietrza w celu określenia zapylenia w wyrobisku ścianowym.

8.Kiedy należy stosować filtrujące środki ochrony układu oddechowego klasy 3

2. W przypadkach gdy wartość stężenia pyłu na stanowisku pracy:

3) zawarta jest między wartością 10xNDS i 20xNDS, stosuje się sprzęt filtrujący klasy 3.

pyle węglowym — rozumie się przez to ziarna węgla przechodzące przez sito o wymiarach oczek równych 1x1 mm,

9.Gdzie się stosuje pomocnicze zapory przeciw wybuchowe.

§ 317. Główne zapory przeciwwybuchowe buduje się na wlocie i wylocie każdego rejonu wentylacyjnego oraz we wszystkich pozostałych wyrobiskach łączących rejony wentylacyjne.

§ 318. 1. Pomocnicze zapory przeciwwybuchowe buduje się wewnątrz rejonów wentylacyjnych, w odległości od 60 m do 200 m od miejsc możliwego zapoczątkowania wybuchu pyłu węglowego.

2. W uzasadnionych okolicznościach odległość, o której mowa w ust. 1, może być zmniejszona do 40 m lub zwiększona ponad 200 m.

§ 319. 1. Pomocniczymi zaporami przeciwwybuchowymi ponadto zabezpiecza się:

1) przodek wyrobiska wybierkowego,

2) przodek wyrobiska korytarzowego,

3) grupy przodków korytarzowych lub wybierkowych, których nie można zabezpieczyć oddzielnie zaporami,

4) wyrobiska, w których pracują maszyny lub inne urządzenia powodujące na długości co najmniej 30 m powstawanie nagromadzenia pyłu węglowego niebezpiecznego w pyle kopalnianym niezabezpieczonym w ilości 0,5 kg/m³ wyrobiska i powyżej,

5) pole pożarowe,

6) wyrobisko, w którym zawartość metanu w powietrzu jest wyższa od 1,5% lub występują przystropowe nagromadzenia metanu,

7) miejsca znacznego nagromadzenia pyłu węglowego niebezpiecznego w pyle kopalnianym niezabezpieczonym, w szczególności powyżej 0,5 kg/m³ wyrobiska, występujące w wyrobiskach korytarzowych, przy czym odległość między zaporami nie może być większa niż 200 m.

2. W polach metanowych w wyrobiskach korytarzowych, przewietrzanych za pomocą lutniociągów, buduje się pomocnicze zapory przeciwwybuchowe w odległości nie większej od siebie niż 200 m.

3. W polach II—IV kategorii zagrożenia metanowego buduje się dodatkowe pomocnicze zapory przeciwwybuchowe w odległości nie większej od siebie niż 200 m w wyrobiskach korytarzowych przewietrzanych prądem powietrza wytwarzanym wentylatorem głównym, w których:

1) zawartość metanu w powietrzu jest większa od 0,5% — zabudowane są kable lub przewody elektroenergetyczne.

2) zawartość metanu w powietrzu jest większa od 1,5% — występują przystropowe nagromadzenia metanu,

3) wyznaczone są strefy szczególnego zagrożenia tąpaniami.

10.Podział zapór przeciw wybuchowych wodnych (pyłowych) ze względu na konstrukcję.

Zapory przeciwwybuchowe wodne dzielą się w zależności od konstrukcji na:

1) zapory zwykłe — gdy długość zestawu pojemników umieszczonych na pomoście lub zawieszonych na zestawie nośnym jest większa od 65% maksymalnej szerokości wyrobiska w miejscu jego zabudowania,

2) zapory boczne — gdy długość zestawu pojemników umieszczonych na pomoście lub zawieszonych na zestawie nośnym jest zawarta w granicach od 50% do 65% maksymalnej szerokości wyrobiska w miejscu jego zabudowania,

3) zapory schodkowo-boczne — gdy nie ma możliwości zabudowania zapór wodnych zwykłych lub bocznych ze względów ruchowych,

4) zapory szybkiej konstrukcji,

5) zapory rozstawne — gdy odległość zestawu pojemników umieszczonych na pomoście lub zawieszonych na zestawie nośnym półek jest tak dobrana, aby ilość wody wynosiła 1 dm³/m³ wyrobiska.

Zapory przeciwwybuchowe pyłowe dzielą się w zależności od konstrukcji na:

1) zapory zwykłe — gdy długość półki jest większa od 65% maksymalnej szerokości wyrobiska w miejscu jej zabudowania,

2) zapory boczne — gdy długość półki jest zawarta w granicach od 50% do 65% maksymalnej szerokości wyrobiska w miejscu jej zabudowania,

3) zapory o skróconej długości półek — gdy długość półki jest zawarta w granicach od 40% do 50% maksymalnej szerokości wyrobiska w miejscu jej zabudowania,

4) zapory rozstawne — gdy odległość półek jest tak dobrana, aby ilość pyłu kamiennego wynosiła 1 kg/m³ wyrobiska.

11.Wymień miejsca zapoczątkowania wybuchu pyłu węglowego

1) miejsca wykonywania robót strzałowych w wyrobiskach zagrożonych wybuchem pyłu węglowego,

2) miejsca urabiania węgla,

3) miejsca stwierdzonych nagromadzeń metanu w ilości co najmniej 1,5%,

4) miejsca nagromadzenia pyłu węglowego niebezpiecznego w ilości co najmniej 500 g/m³ wyrobiska w pyle kopalnianym niezabezpieczonym na długości większej niż 30 m, w wyrobisku, gdzie eksploatowane są maszyny lub urządzenia elektryczne,

5) pola pożarowe,

6) zbiorniki węgla,

7) składy materiałów wybuchowych,

8) strefy szczególnego zagrożenia tąpaniami w pokładach drugiej, trzeciej i czwartej kategorii zagrożenia metanowego,

9) wyrobiska o nachyleniu większym niż 10° z transportem linowym, kołowym lub kolejkami, w których zainstalowane są kable lub przewody elektryczne.

12.Podaj dopuszczalne wartości narażenia i działanie hałasu wg dyrektywy UE oraz konsekwencje dla pracownika i pracodawcy.

• poziom ekspozycji dziennej (8godz) nie powinien przekraczać 85 dB,

• poziom ekspozycji tygodniowej nie może przekraczać 85 dB dziennie,

• max. poziom dźwięku A nie może przekroczyć 115 dB,

• szczytowy poziom dźwięku C nie może przekroczyć wartości 135 dB

13.Hałas ultra dźwiękowy i sposoby zwalczania

Hałas infradźwiękowy o bardzo niskiej częstotliwości, poniżej 20 Hz emitowany jest przez maszyny i urządzenia przepływowe, takie jak sprężarki, silniki wysokoprężne, młoty, wentylatory przemysłowe, dmuchawy wielkopiecowe. Źródłem infradźwięków mogą być masy wody w zaporach i kanałach wodnych, transport lądowy, wodny i lotnictwo. Zagrożenie jest tym większe, że od wartości poziomów 130 dB może występować dodatkowo zjawisko rezonansu narządów wewnętrznych, które może doprowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu komórek, tkanek i narządów, powodując przy poziomach pow. 160 dB mechaniczne zniszczenie struktur organizmu.

Hałas ultradźwiękowy o wysokiej częstotliwości, powyżej 20 000 Hz (20kHz) emitowany jest przez m. inn. lutownice ultradźwiękowe, wanny lutownicze, zgrzewarki, płuczki, narzędzia pneumatyczne, sprężarki, palniki, niektóre maszyny włókiennicze.

Do podstawowych ochron osobistych zaliczają się ochronniki słuchu popularnie zwane nausznikami lub słuchawkami. Wyciszyć źródła hałasu (maszyny, urządzenia). Można dążyć do takiego ustawienia maszyn, aby dźwięki przez nie emitowane nie nakładały się na siebie i nie nasilały hałasu ogólnego. Inna metodą jest komasowanie hałaśliwych urządzeń w jednym miejscu. Dobre rezultaty uzyskuje się dzięki zastosowaniu specjalnych ekranów dźwiękochłonnych, paneli, materiałów i ustrojów dźwiękoizolacyjnych i dźwiękochłonnych

14.Wymień skutki nadmiernego termicznego obciążenia organizmu w środowisku gorącym (ZIMNYM)

15.Jaki wskaźnik służy do oceny działań środowiska zimnego (CIEPŁEGO) na człowieka w przypadku chłodzenia miejscowego.

---