KORZENIE KULTUROWE grupowe


KORZENIE KULTUROWE

  1. Smierć, nieśmiertelność przedmiotem zainteresowania wyobrażeń narodowych (przykład- grób nieznanego żołnierza)

  2. Religie- odpowiedzi na pytania dotyczące sensu ludzkiego cierpienia, choroby, nieszczęścia, okaleczenia, starości, śmierci, mrocznych napomknięć o nieśmiertelności

  3. Oświecenie- racjonalny sekularyzm-> rozpad wizji raju-> nieuchronność jawi się jako arbitralność

  4. Niezbędne świeckie przeksztacenie nieuchronności w ciągłość, nadanie sensu przypadkowości- tym celom idealnie służy pojęcie narodu- narody wynurzają się z niepamietnej przeszłości i maja nieskończoną przyszłość. Magia nacjonalizmu polega na przekształcaniu przypadku w przeznaczenie.

  5. Nacjonalizm należy wyjaśniać przez zestawienie z szerszymi systemami kulturowymi, które go poprzedzały, z których, a z czasem przeciwko którym zrodził się- wspólnotą religijną oraz monarchią dynastyczną.

WSPÓLNOTA RELIGIJNA

  1. Każda wielka klasyczna wspólnota była we własnym mniemaniu centrum kosmosu, a sakralny język wiązac ją miał z ponadziemskim porządkiem władzy. Zasięg języka pisanego miał więc być nieograniczony

  2. Przekonanie, że jedynym językiem sakralnym jest ich język, a tym samym ich koncepcje przynależności do wspólnoty (inaczej niż w państwach narodowych).

  3. Sakralny język pisany- medium, za którego pośrednictwem wyrażane wilekie wspólnoty przeszłości, więc ich rzeczywiste pojawienie zależało od idei niearbitralnej natury znaku.

  4. Znaki odzwierciedleniem rzeczywistości, a nie jej reprezentacjami. Świat nie był oddzielony od języka- rzeczywistość ontologiczna dostępna tylko za pośrednictwem unikalnego, wyróżnionego sysytemu reprezentacji- kościelnej łaciny, koranicznego arabskiego itp.

  5. Pozwalały na nawrócenie poprzez włączenie do wspólnoty.

  6. Piśmienni nie technokarcją, a pośrednictwo między zięmią a niebiosami.

->Język daje uprzywilejowany dostęp do prawdy ontologicznej (sam jest jej częścią, co rodzi ponadkontynentalną solidarność wielkich religii.

  1. Słabnięcie majestatu i potęgi wielkich wspólnot religijnych (późne średniowiecze):

    1. Odkrycie świata pozaeuropejskiego

      1. Nowe koncepcje możłlwych form życia ludzkiego- relatywizacja.

      2. Początki terytoralizacji wiar, co zapowiada język wielu nacjonalistów (nasz język jest porównawczo najlepszy)

    2. Stopniowa degradacja języka sakralnego

      1. Rozwój drukarstwa- drukowanie w językach narodowych

      2. Upadek łaciny jest egzepmplifikacją szerszego procesy, w którego wyniku wspólnoty zintegrowane dzięki wspólnemu językowi sakralnemu uległy stopniowej fragmentaryzacji, pluralizacji oraz podziałom terytorialnym

MONARCHIA DYNASTYCZNA

  1. Legitymizacją świętość, ludzie poddanymi, a nie obywatelami

  2. Centrum wyznacza państwo, granice są rozmyte, jedna suwerenność przechodzi niepostrzeżenie w inną.

  3. Pod jednym berłem różnorodna ludność

  4. Społeczeństwo zorganizowane wokół pewnego świętego nentrumi jemu podlega. Lojalność charakter chierarchiczny i dośrodkowy - władca punktem węzłowym dostępu do niej i uczestnictwa

  5. XVII w. -słabnięcie legitymizacji monarchii sakralnej w Europie Zach. - dynastie zaczynają ubiegać się o „stempel” narodowy.

ROZUMIENIE CZASU

  1. Zmiana w sposobie rozumienia świata najważniejszym czynnikiem pozwalającym na myślenia w kategoriach narodu.

  2. Średniowiecze:

    1. przedstawianie rzeczywistości wyobrażonej ma charakter wizualny i audialny

    2. Parafialny ksiądz pośrednikiem między parafianami a sacrum ->rozmaite przejawianie chrześcijaństwa

    3. Chrześciajnin nie ma poczucia historii jako nieskończonego ciągu przyczyn i skutków, nie odzdziela radykalnie przeszłości i teraźniejszości. Przekonanie, ze żyje u kresu czasu.

    4. Koncepcja równoczesności łącząca przeszłość z przyszłością- hic et nunc nie jest elementem procesów ziemskich, aleoznacza coś co istniało zawsze i co spełni się w czasach przyszłych pod okiem Boga, staje się wieczne i ponadzcasowe

->kosmologii nie odróżnia się od historii, a początków świata od początków człowieka

  1. Nowoczesność

    1. Wizja jednorodnego pustego czasu, w który równoczesność jest poprzecznym jego przecięciem, polega nie na prefiguracji tego, co ma się spełnić, lecz na czsowej koincydencji, którą mierzą kalendarze i zegary.

    2. Powieści:

      1. czynności bohaterów przebiegają w tym samym czasie, chociaż mogą oni o sobie nie wiedzieć.

      2. Przedstawiona jest w nich koncepcja organizmu społecznego, trwającego w jednorodnym pustym czasie kalendarzowym będąca dokładnym odpowiedznikemkoncepcji narodu (postrzegany jako trwała wspólnota przesuwająca się w historii.

      3. Opisy kreujące wspólnotę wyobrażoną- nieznające się osoby dyskutują na ten sam temat.

      4. Bohaterowie sytuowani w otoczeniu społecznym, we wspólnocie wyobrażonej

      5. Mieszanie swiata powieściowego ze światem zewnętrznym.

      6. Instytucje, miejsca przedstawiane jako typowe dla danego społeczeństwa.

      7. Fabuła w porządku chronologicznym

      8. Pierwszy no

    3. Gazety:

    4. Przedstawiają fikcję

    5. Zestawienie niezależnych od siebie wydarzeń- powiązania między nimi są wyobrażone:

      1. Koincydencja czasowa

      2. Stosunek między gazetą jako formą książki a rynkiem- skrajny przypadek książki sprzedawanej na masową skalę, o przemijającej aktualności- jednoczesna konsumpcja gazety

      3. Hegel- czytanie gazety zastępuje poranna modlitwę- w samotności, ale świadomość,że tysiące ludzi robi to samo, z których istnienia zdaje sobie sprawe, ale których tożsamości nie zna (wspólnota wyobrażona zakorzeniona w życiu codziennym - nasz sąsiad tez czyta te samą gazetę)

-> fikcja przesącza się do rzeczywsitości i rodzi zaufanie społeczności do anonimowości, będącej stemplem pobierczym nowożytnych narodów.

▬►Zmiany na poziomie tych trzech czynników prowadzą do poszukiwania nowego sposobu powiązania ze sobą braeterstwa, władzy i czasu. Poszukiwania te przyspieszyło drukarstwo, dzięki któremu coraz większa liczba ludzi uzyskiwała samowiedzę i odnosić się do innych w odmienny sposób niż dotychczas.

ŹRÓDŁA ŚWIADOMOSĆI NARDOWEJ

  1. drukarstwo-> nowa koncepcja równoczesności-> możliwe poziomo ustrukturowane społeczności świeckie w pustym jednorodnym czasie.

  2. Z nasycenie rynku ludzi czytających po łacinie logika kapitalizmu nakazała zwrócić się do ogromnego rynku ludzi jednojęzycznych

  3. Czynniki sprzyjające temu dążeniu kapitalizmu (mają znaczenie wyłącznie negatywne dla rozwoju państw narodowych):

    1. Łacina staje się coraz bardziej odległa od łaciny kościelnej i potocznej (inteligencja docenia stylistyczna walory starożytnych tekstów)

    2. Wpływ reformacji- przymierze protestantyzmu z kapitalistyvcznym drukarstem- liczne książki w językach narodorwych:

      1. Liczne grono czytelników zmobilizowanych do walki religijnej, ale i politycznej- powstanie np. Rzeczypospolitej Purytanów.

    3. Powolne wykorzystywanie przez monarchów języka jako narzędzia centralizacji administracji

      1. niezależny czynnik powodujący erozję sakralnych wspólnot wyobrażonych.

      2. Proces stopniowy, nieśwaidomy, podyktowany względami pragmatycznymi (nie próbowano narzucić tych języków poddanym, stosowano je bo były wygodne dla administracji)

    4. J

  4. Czynniki pozytywnie sprzyjające wyobrażaniu sobie wspólnot narodowych:

    1. Kapitalizm

    2. Druk

    3. Nieuchronne gatunkowe zróżnicowanie gatunku ludzkiego.

    4. Te trzy czynniki wzajemnie ze sobą oddziałują( jest to proces żywiołowy)

      1. Drukarstwo nie może publikować w każdym dialekcie(nie mogłoby stworzyć znaczącego rynku wydawniczego), dlatego dialekty te jednoczyły się w o wiele mniej liczne języki druku

      2. Kapitalizm towrzył mechanicznie powielane języki druku, nadające się do rozpowszechniania przez rynek.

      3. Języki druku:

        1. kształtują między łaciną a mówionymi językami rodzimymi obszar komunikowania się- przedstawiciele innych języków mogli zrozumieć się za pośrednistwem druku

        2. świadomość setek tysięcy użytkowników tego samego języka- wyobrażona wspólnota narodowa. Utrwalanie języków sprzyjają stwarzaniu wizji starożytności, mającej zasadnicze znaczenie dla subiektywnej idei narodu (drukowana książka- niezmienna forma reprodukowalna w czasie i przestrzeni)

        3. kapitalistyczne drukarstwo rodzi języki władzy różniące się od starych języków urzędowych (języki zasymilowane przez język druku- kulturowa i polticzna wyższość)

  5. Te przekształcenia stały się wzorem do naśladowania

  6. Wnioski

▬►Zbieżność kapitalizmu i techniki drukarskiej z pierworodnym zróżnicowaniem języków umożliwiła powstanie nowej wspólnoty wyobrażonej, której morfologia wyznaczyła podstawy nowożytnego narodu. Potencjalna rozciągłość tych wspólnot była ograniczona przez przypadkowy stosunek do istniejących granic politycznych.

Nowożytne narody- wiele ma wspólne języki, ale niewielka część tych narodów używa ich w mowie i w piśmie- konkretne ukształtowanie się współczewnych państw narodowych nie pokrywa się z określonym zasięgiem języków druku.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Artykuły, Crześcijańskie korzenie kultury
twirdzi się, ze antyk i biblia to korzenie kultury europejskiej
Antyk i Biblia jako korzenie kultury europejskiej
Procesy grupowe, Kulturoznawstwo UAM, Psychologiczne determinanty komunikacji kulturowej
A. Kłoskowska - Kultury narodowe u korzeni
Otrzymywanie i charakterystyka kultur korzeni włośnikowatych
430 , Tożsamość grupowa a kompetencje kulturowe
Tożsamość grupowa a kompetencje kulturowe, Prace z socjologii, pedagogiki, psychologii, filozofii
ESEJ Kultura organizacyjna Jej miejsce i rola w zachowaniach indywidualnych i grupowych
Judeo masońskie korzenie tzw kultury modernistycznej
Logistyka posiada swoje korzenie w czasach kultur antycznych, Materiały 2, Logistyka
Kultury korzeni transformowanych sem
Procesy grupowe, Kulturoznawstwo UAM, Psychologiczne determinanty komunikacji kulturowej
Kultury narodowe u korzeni
Kulturowe korzenie Europy

więcej podobnych podstron