*ŚWIAT ASTRALNY*
Okultyzm uznaje istnienie trzech światów: świata duchowego, świata astralnego i świata fizycznego. Przedstawicielem pierwszego jest duch, drugiego-energia lub siła, trzeciego-materia.
Materia składa się z cząsteczek pierwotnych lub atomów. Atomy żelaza można sprowadzić do tych pierwotnych atomów, a z nich otrzymać atomy złota, co będzie sztuczną przemianą metalu. W starożytności magowie i mędrcy posiadali wielkie wiadomości w tych sprawach; wiadomości te obecnie są dla nas tajemnicą.
Gdy dojdziemy do pierwotnego materialnego atomu, to za nim zaczynają się jeszcze mniejsze atomy, tak zwane astralne. Astral jest także materią, lecz posiadającą bardziej duchowy charakter. Za materią astralną idzie materia jeszcze bardziej duchowa. Tym sposobem mamy dwa zasadnicze bieguny: ducha i materię, pomiędzy którymi istnieje mnóstwo stopni pośrednich. Opuszczając się na dół otrzymujemy materializację ducha, idąc do góry otrzymujemy uduchowienie materii.
Astral przenika i otacza cały świat; będąc materią eteryczną, posiada także właściwości materii zwykłej. Astral znajduje się w ciągłym ruchu kolistym jak zamknięty tok elektryczny. Jest zależny od siły odśrodkowej dośrodkowej. Adepci magii umieją kierować falami astralu i dlatego są w możności dokonania cudów zdumiewających. Na seansach magii lub spirytyzmu czasem jedno ciało przechodzi przez drugie, np. szklanka z wodą, stojąca na stole, nagle znajduje się pod nim. Mamy tu do czynienia z eteryzacją, a później z materializacją szklanki i wody, które przeszedłszy w formie atomów przez stół, powracają do postaci pierwotnej już pod stołem. Astral jest napełniony różnymi ciałami, po części świadomymi, po części zaś nieświadomymi; ciała astralne tworzą się z zespolenia cząstek astralu.
Duch, aby się urzeczywistnić, tworzy sobie z astralu ciało astralne, a ciało astralne tworzy sobie z materii ciało fizyczne. Tym sposobem wszyscy ludzie, zwierzęta, rośliny, a nawet minerały, zawierają w sobie cząstkę astralną i cząstkę ducha.
Przy tym ciało astralne przechodzi kolejno do coraz to wyższych istot, od minerału do człowieka.
W człowieku znajdują się trzy główne pierwiastki, odpowiadające trzem światom: duchowy, astralny i materialny.
Do pierwszego należy czysty duch i najwyższe duchowe pojęcia i popędy. Do drugiego - rozum, uczucie i pragnienie. Do trzeciego - ciała astralne i fizyczne. Inaczej można rozważyć w człowieku:
1) ducha,
2) ciało astralne, tj. pośrednika między duchem i ciałem,
3) ciało fizyczne.
Jak mówiliśmy, duch człowieka tworzy sobie na początku ciało astralne, a to ostatnie tworzy dla siebie ciało fizyczne. Ciało astralne kieruje ograniczonym życiem naszego ciała, jak oddychanie, krążenie krwi, trawienie itp. Głównym organem naszego ciała astralnego jest wielki nerw sympatyczny; przedstawicielem ciała astralnego jest instynkt. Podczas snu nasze ciało astralne czuwa i kieruje czynnościami naszego ciała fizycznego. Jeżeli ktoś, zasypiając, postanawia obudzić się o pewnej godzinie, to jego ciało astralne przebudzi go. Podczas snu, a czasem podczas czuwania, ciało astralne może wyjść z ciała materialnego znacznie oddalić się od niego. Jednak pomiędzy dwoma ciałami zachowuje się stale choć słaby związek. Przerwanie go oznacza śmierć.
Istnienie w człowieku ciała astralnego zostało stwierdzone doświadczeniami. Przy fotografowaniu pewnych osób otrzymano obok zwykłego zdjęcia, postacie niewyraźne, wyobrażające ciała astralne, które wyszły z osób fotografowanych. Pewne choroby nerwowe można objaśnić tylko nienormalnym stanem ciała astralnego. Gdy człowiekowi odcinają rękę lub nogę, to odpowiadająca część ciała astralnego pozostaje w człowieku, który wskutek tego doświadcza bólu i wrażeń w odciętym członku, jakby ten ostatni był na swoim miejscu.
Ponieważ ciało eteryczne składa się z materii eterycznej i cząstki jego mogą wychodzić z ciała, rzec można, że całe ciało człowieka wydziela z siebie promienie astralne. Jeżeli w przestrzeni, napełnionej promieniami astralnymi człowieka, umieścić szklankę wody, to płyn wchłania te promienie; między wodą i człowiekiem wytwarza się związek. Ochłodzenie wody wywołuje w nim zimno, pogrążenie w nią sztyletu sprawia mu ból, jak od ukłucia; pada on z krzykiem na podłogę.
Pewien okultysta zrobił figurkę z wosku i przymocował do niej lok włosów, dany mu przez znajomą panią. Gdy później zahipnotyzował tą panią i napełnił figurkę jej astralnymi promieniami, to dotknięcie figurki wywoływało odpowiednie wrażenia w owej pani. Ukłucie szpilką ręki figurki sprawiało ból w jej ręce, a nawet zjawił się tam znak ukłucia.
W podobny sposób, tj. za pomocą wpływu ciała astralnego człowieka na jego ciało fizyczne, można objaśnić wpływ wyobraźni kobiety brzemiennej na dziecko, które nosi ona w sobie, a także różne znaki na ciele człowieka. Wiadomo, że w wiekach średnich pod wpływem religijnego zachwytu niektórzy zakonnicy i zakonnice dostawali na rękach i nogach krwawych znaków krzyżowej męki Jezusa, jakby od przebicia ich gwoździami.
Myśl człowieka wprawia w ruch jego ciało astralne; pod wpływem myśli astral może przyjmować żądaną formę. Odzwierciedlona i uformowana w astralu myśl nazywa się astroideą. Jeżeli myśl posiada siłę i wyrazistość, to jej forma astralna może się odzwierciedlić i urzeczywistnić nawet w materii. Pewien okultysta, trzymając nad głową swej żony, pogrążonej we śnie magnetycznym, kliszę i myśląc uporczywie o orle, otrzymał na kliszy wyobrażenie orła. Stąd widać, jak wielkie znaczenie ma myśl ludzka; a ponieważ myślą można kierować przy pomocy woli, to wola nasza posiada w świecie astralnym nawet własność twórczą. Ponieważ magia ma głównie do czynienia z astralem, to głównym zadaniem ucznia magii jest zawsze wzmocnienie i rozwój woli. Zgodnie z wyżej podanym, każda myśl odzwierciedla się w astralu i zachowuje się tam, zależnie od swej wyrazistości i siły. Dlatego cały astral napełniony jest miliardami astroidei, tj. obrazów myśli. Te ostatnie mogą przenikać do mózgu ludzi i wywoływać rozmaite kombinacje. Tym sposobem wszyscy ludzie są otoczeni astroideami i znajdują się w bezustannej łączności z nimi. Myśli człowieka z silną wolą opanowują człowieka ze słabą wolą. Ponadto myśli jednego gatunku przyciągają się wzajemnie, a różnego odpychają. Dlatego zły człowiek nieświadomie stroni od dobrego, ponieważ ich astroidee wzajemnie odpychają się i odwrotnie. Dlatego też, mając dobre myśli i uczucia, człowiek szlachetny przyciąga do siebie astroidee miłości, miłosierdzia i dobroci, i odwrotnie- zły człowiek, żywiąc ku bliźniemu nienawiść, przyciąga astroidee zła i występku.
Astroidee, wytwarzane przez człowieka, wychodzą z niego w postaci promieni i tworzą dookoła niego szczególną, właściwą mu atmosferę, zwaną "aurą", którą można zauważyć około jego głowy i nad nią. Przy tym z człowieka dobrego wychodzą promienie jasne, a ze złego ciemne. Jeżeli człowiek stale oddaje się pewnym myślom, to one tworzą nad jego głową jakby osłonę i nie przepuszczają innych astroidei
Jak zaznaczyliśmy, astral jest pośrednikiem między duchem i materią. Tym sposobem astral także pociąga ducha do materii i wprowadza go w nią. Astral jest życiem przyrody, dążącym do przykłucia ducha do ziemi z jej rozkoszami; jest on instynktem, pociągającym człowieka w otchłań zmysłowości. Dlatego jest on uosobieniem złego pierwiastka - Diabła. Lecz, jeśli duch zatriumfuje nad astralem, jeśli człowiek zapanuje nad swym instynktem i "nadepcze piętą na głowę Szatana", to przez astral można uduchowić materię i za pomocą instynktu podnieść i uszlachetnić przyrodę. Ze względu na zło, jakiego przyczyną może być astral, adepci magii nadali mu postać diabła i przy jego pomocy uskuteczniali swe czary.
Źródło: "Czarna magia. Jej tajemnice oraz zasady praktycznego zastosowania"
Klątwa
Krzywda została wyrządzona
Przyzywam żywioły
Wzywam żywioły
Zaklinam je w mojej sprawie
Mur o czterech strażnicach zalega twe oczy i myśli
Niech stanie się strach, wina i zła krew
Niech będzie klęska i brak litości
Ja wskażę prawo przeciw tobie
Bo przeciw tobie powinno zostać wskazane
Trzy klęski, sto nieszczęść za mój gniew i ból
Będzie przyćmione przez strach
Przyćmione przez ból
Przyćmione przeze mnie
Związany przeze mnie
Przeklęty przeze mnie
NIECH SIĘ STANIE!
Tą klątwę rzuć na ofiarę przez spalenie jej wizerunku w ogniu poświęconej świecy
Prostszą wersją tego rytuału jest wlanie bólu w wizerunek, a następnie spalenie go. Nie trzeba uczyć się zbędnych słów.
Zamieszczam również tłumaczenie Wstępnej Inwokacji, zawartej w Goetii, przypisywanej Królowi Salomonowi
Ciebię inwokuję, Nienarodzony.
Ciebie, któryś stworzył Ziemię i Niebiosa.
Ciebie, któryś stworzył Noc i Dzień.
Ciebie, któryś stworzył Ciemność i Światło.
Tyś jest Osorronophris: Którego żaden człowiek nigdy nie ujrzał.
Tyś jest Jäbas
Tyś jest Jäpos:
Ty odróżniłeś Sprawiedliwe od Niesprawiedliwego
Ty stworzyłeś Żeńskie i Męskie.
Ty wyprodukowałeś Ziarno i Owoc.
Ty uformowałeś Ludzi by kochali się wzajemnie i wzajemnie nienawidzili.
Jam jest Mojżesz Twój Prorok, któremu przekazałeś Misteria, Ceremonie Ishraela:
Ty stworzyłeś wilgotne i suche, a to co odżywia wszystko stworzyło Życie.
Usłysz Mnie, gdyż jestem Aniołem Paphro Osorronophris: takie jest Twoje Prawdziwe Imię, podyktowane Prorokom Ishraela.
Usłysz Mnie:-
Ar: Thiao: Rheibet: Atheleberseth:
A: Blatha: Abeu: Ebeu: Phi:
Thitasoe: Ib: Thiao.
Usłysz Mnie, i uczyń wszystkie Duchy mi poddanymi: tak aby każdy Duch Firmamentu i Eteru; ponad Ziemią i pod Ziemią: na suchym Lądzie i w Wodach: Wirującego Powietrza, i pędzącego Ognia: i każde Zaklęcie i Plaga Boga były mi posłusznymi.
****
Ciebie inwokuję, Przerażający i Niewidzialny Boże: zamieszkujący w Pustej Przestrzeni Ducha.
Arogogorobrao: Sothou:
Modorio: Phalarthao: Doo: Ape, Nienarodzony:
Usłysz mnie: etc.
****
Usłysz mnie:-Roubriao:
Mariodam: Balbnabaoth: Assalonai: Aphniao: I: Thoteth: Abrasar: Aeoou: Ischure,
Potężny i Nienarodzony!
Usłysz mnie: etc.
****
Ciebie inwokuje: --
Ma: Barraio: Joel: Kotha:
Athoribalo: Abraoth:
Usłysz mnie: etc.
****
Usłysz mnie!
Aoth: Abaoth: Basum: Isak:
Sabaoth: Iao:
Oto jest Pan Bogów:
Oto jest Pan Wszechświata:
To jest ten, którego lękają się Wiatry.
To jest Ten, który Przemówiwszy przez Swoje Przykazanie, jest Panem Wszystkich Rzeczy; Król, Władca i Pomocnik. Usłysz mnie, etc.
Usłysz mnie. Ieou: Pur: Iou: Pur: Iaot: Iaeo: Ioou: Abrasar: Sabriam: Do: Uu: Adonaie: Ede: Edu: Angelos ton Theon: Aniaia Lai: Gaia: Ape: Diathanna Thorun.
Jestem Nim! Nienarodzonym Duchem! z wzrokiem w stopach: Silny, i Nieśmiertelny Ogień!
Jestem Nim! Prawdą!
Jestem Nim! Który nienawidzi, że zło powinno być wykute w Świecie!
Jestem Nim, który rozbłyska i grzmi.
Jestem Nim, z Którego pochodzi Deszcz Życia Ziemi:
Jestem Nim, Którego usta zawsze płoną:
Jestem Nim, Twórcą i Objawicielem Światła:
Jestem Nim, Łaską Świata:
"Przepasanie Serca z Wężem" jest Mym Imieniem
Przybądź i podąż za Mną: i uczyń wszystkie Duchy mi poddanymi: tak aby każdy Duch Firmamentu i Eteru; ponad Ziemią i pod Ziemią: na Lądzie i w Wodzie: Wirującego Powietrza, lub pędzącego Ognia: i każde Zaklęcie i Plaga Boga były mi posłusznymi!
Iao: Sabao:
Takie są Słowa!