Założenia:
Ogólne
Kąt nachylenia połaci dachowej: α = 3°
Strefa śniegowa: I
Strefa wiatrowa: II
Dźwigar
Rozpiętość w świetle: l = 9,15 m
Rozstaw: 3,3
Drewno Klasy: GL30
Typ: dwuspadowy z drewna klejonego
Płatew
Kształt prostokątny z drewna klejonego
Drewno klasy: GL18
Rozstaw: 2,25 m
Długość 3,3 m
Schemat
1. Zestawienie obciążeń
1.1.Wartość charakterystyczna obciążenia wywołanego działaniem wiatru wg PN-77/B-02011
założenia:
- Strefa II
- Nachylenie połaci dachowej α=3°
pk = qk * Ce * C * β
przyjęto:
Charakterystyczne ciśnienie wiatru qk = 350 Pa (strefa II)
Współczynnik ekspozycji
Rodzaj terenu: A (Nie liczne przeszkody) wysokość H 10-20
Ce = 0,8 + 0,02 z (15) = 1,1
Współczynnik aerodynamiczny
H/L <2 (0,69) Strona nawietrzna Czn = 0,015 * α (03) - 0,2 = -0,155
Strona zawietrzna Czz = -0,4
Ponieważ Czn < 0 brak parcia wiatru pk = 0
1.2. Wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem na 1m2 powierzchni rzutu wg
PN-EN 1991-1-3:2003
założenia:
- Strefa I
- Nachylenie połaci dachowej α=3°
W Trwałej i przejściowej sytuacji obliczeniowej: s = μi * Ce * Ct * sk
Przyjęto:
Współczynnik kształtu dachu μi = 0,8 (dach dwu połaciowy o kącie nachylenia α=3°)
Współczynnik ekspozycji Ce = 0,8 (teren wystawiony na działanie wiatru płaski obszary bez przeszkód, bez osłon uformowanych przez teren inne budowle lub drzewa)
Współczynnik termiczny Ct = 1 (temperatura przegrody pod rozpatrywaną przegrodą dachową <5°C)
Współczynnik obciążenia śniegiem sk = 0,7 (III stref obciążenia śniegiem)
S = 0,8 * 0,8 * 1 * 0,7 = 0,488 kN/m2
1.3 Zestawienie obciążeń zewnętrznych dźwigara dwuspadowego
Obciążenie |
Wartość Charakterystyczna [kN/m2] |
współczynnik obciążenia γf |
Wartość Obliczeniowa [kN/m2] |
Ciężar własny dźwigara |
gk.d= 0,129 |
1,1 |
gd.d=0,142 |
Obciążenie śniegiem |
sk=0,488 |
1,4 |
sd=0,63 |
obciążenie wiatrem |
pk=0,000 |
0 |
pd=0,000 |
|
0,617 |
|
0,772 |
ciężar przekrycia |
|||
Blacha fałdowa T-80 grubości 1mm |
0,131 |
1,1 |
0,144 |
Lepik |
0,025 |
1,2 |
0,300 |
Wełna mineralna (0,12) |
0,200 |
1,3 |
0,260 |
3xpapa na lepiku (20,05) |
0,150 |
1,3 |
0,195 |
Płatwie 120x480mm (0,120,485,5/2,25) |
0,084 |
1,1 |
0,092 |
|
gk.p =0,594 |
|
gd.p=0,986 |
|
gk.c =1,211 |
|
gd.c=1,758 |
1.4 Obciążenie stałe na 1 metr dźwigara
qk1 = (gk.d + gk.p) r = (0,129 + 0,594) 3,3 = 2,25 kN/m
1.5 Obciążenie zmienne
qk2 = sk r = 0,488 3,3 = 1,61 kN/m
1.6 obciążenie całkowite obliczeniowe
qd = gd.c r = 1,758 3,3 = 5,8 kN/m
2. Ustalenie wstępnych wmiarów dźwigara
2.1. Wysokość dźwigara w ¼ rozpiętości
h1/4 = l/8 ÷ l/14 = 9,15/8 ÷ 9,15/14 = 1,15 ÷ 0,65m
Przyjęto h = 0,8m
2.2. Szerokość dźwigara
Przyjęto b= 160mm
2.3 Wysokość dźwigara na podporze
hp = h - 0,5 l tgα = 800 - 0,5 915 tg3 = 775 mm
Przyjęto hp=780mm
Założono grubość warstwy tarcicy w elemencie klejonym 30mm. Na tej podstawie przyjęto wymiary dźwigara:
b = 140 mm
h1/4 = 810 mm
hp = 780 mm
3. Naprężenia normalne
3.1.1 Odległość przekroju najbardziej wytężonego a1
a1 = 0,5 l hp/h = 0,5 9150 600/810 = 3388 mm
3.1.2 Wysokość przekroju najbardziej wytężonego
ha1 = hp + a1 tgα = 780 + 3388 tg3 = 959 mm
3.1.3 Wskaźnik W
Way = b ha1 2 / 6 = 140 9592 / 6 = 21 459 103 mm3
3.2 Moment obliczeniowy w przekroju zginanym
M = RA a1 - qd a12 / 2 = 5,8 9,15 0,5 3,4 - 5,8 3,42 / 2 = 70,68 kNm
3.3 Naprężenie normalne
σm0d = (1+ 4tg2α) M /Way = (1+ 4tg23) 70,68 106 / 21,459 106 = 3,29 MPa
3.4 wpływ stateczności dźwigara na naprężenie normalne
σm0d ≤ k crit fmd
fmd = fmk kmod / γM
kmod=0,8
fmd = 30 0,8 / 1,3 = 18,46 Mpa
λrel < 0,75 to kcrit = 1
σm0d ≤ 18,46 Mpa
σmαd = (1- 4tg2α) 6M /b h2 ≤ fmd /[(fmd/fc90d) sin2α + cos2α]
σmαd = (1- 4tg2α) 6M /b h2 = (1- 4tg23) 70,68 106 / 21,459 106 = 3,26 MPa
fc90d = 5,7 0,8 / 1,3 = 3,51 MPa
fmd /[(fmd/fc90d) sin2α + cos2α ]= 18,46/[(18,46/3,51) sin23 + cos23] = 18,25MPa
σmαd = 3,26 MPa ≤ 18,25MPa
4. Naprężenia w strefie kalenicowej
σmd ≤ k r fmd dla dźwigarów trapezowych k r =1
M= qd l2 / 8 = 5,8 9,152 / 8 = 60,7 kNm
hap = 810mm
Wap=b hap2 / 6 = 140 8102 / 6 = 15,309
σmαd = kl M/Wap
kl = 1+ 1,4tgα + 5,4tg2α = 1+ 1,4tg3 + 5,4tg23 = 1,0882
σmαd = 1,0882 60,7 106/( 15,309106) = 4,884 < 1 18,46 MPa
4.1 Naprężenia prostopadłe do włókien
σt90d ≤ kdis (V0/V)0,2 ft90d
σt90d = kp 6 M/(b h2)
kp = 0,2 tgα =0,2 tg3 = 0,0105
σt90d = 0,0105 60,7 106 /( 15,309106) = 0,049
kdis =1,4
V0 = 0,01 m3
V= b hap2 ( 1- 0,25 tgα) = 0,16 0,81 (1 - 0,25 tg3) = 0,128 m
kdis (V0/V)0,2 = 1,4 ( 0,01 / 0,128) 0,2 = 0,84
ft90d = 0,4 0,8 / 1,3 = 0,246 MPa
σt90d = 0,049 < 0,84 0,246 = 0,207 MPa
5. Naprężenia ścinające na podporze
Warunek I: τd1 = 1,5 Vα/ (b hp) ≤ kv f vd
Warunek II: τd2 = Vα S/ (b Ip) ≤ f vd
I.
kv = 1
fvd = 3 0,8/1,3 = 1,85 MPa
Vα = RA = qd l / 2 = 5,8 9,15 / 2 = 30,4 kN
τd1 = 1,5 30,4 103 / (140 600) = 0,646 MPa < 1,85 1
Warunek spełniony
II.
Ip = b hp3/ 12 = 160 6003 /12 = 2520 106 mm4
S = b hp2/ 8 = 160 6002 /8 = 6,3 106 mm3
τd2 = 30,4 103 6,3 106 / (140 2520 106 ) = 0,62 < 1,85 MPa
Warunek spełniony
6. Minimalna długość oparcia dźwigara
fc90d = 5,7 0,8 / 1,3 = 3,51 MPa
a = Vα / (b fc90d) = 30,4 103 / (140 3,51) = 79,57 mm
Przyjęto a = 100 mm
7. Stan granicznego użytkowalności
ufin = uinst (1 + kdef)
uins = uM [1 + (19,2 hap / l)2] / (0,15 + 0,85 hp / hap)
l / hap 9,2 / 0,81 = 11,35 < 20
Iap = b hap3 / 12 = 140 8103 / 12 = 0,6200 1010 mm4
7.1 Ugięcie od obciążenia stałego
kdef = 0,6
uM = 5 qk1 l4/ (384 E 0mean Iap) = 5 2,25 91504 / (384 12000 0,6200 1010) =
2,82 mm
uinst1 = 2,82 [1 + 19,2 (810 / 9150)2] / (0,15 + 0,85 600 / 810) = 3,61 mm
ufin = 3,61 (1 + 0,6) = 5,77 mm
7.2 Ugięcie od obciążenia zmiennego
kdef = 0,25
uM = 2,82 2,5 / 2,25 = 3,13 mm
uinst2 = 3,61 2,48 / 2,24 = 3,99 mm
ufin2 = 3,99 (1 +0,25) = 4,99 mm
7.3 Ugięcie od całości obciążenia
uinst = 3,99 + 3,61 = 7,6 mm
ufin = 4,99 + 5,77 = 10,76 mm < unet,fin = l/300 = 9150 / 300 = 30 mm
8. Sprawdzenie obciążenie dźwigara ciężarem własnym
qsr = [(0,81 + 0,60) / 2] 0,14 3,25 = 0,321 kN/m < 0,129 3,25 = 0,419
Przekrój dźwigara pozostawiono bez zmian.