POLITECHNIKA ŁÓDZKA

filia w BIELSKU BIAŁEJ

studia dzienne inżynierskie

sem. IV rok ak. 1999/2000

Paweł Kabiesz

Nr albumu 7555

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ
W LABORATORIUM
WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Ćwiczenie nr 6

Temat: Wyznaczanie modułu sprężystości podłużnej Younga

Data wykonania: 9 kwietnia 2000

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z próbą udarności stali, przeprowadzenie próby, a następnie określenie udarności badanego materiału.

2. Wstęp teoretyczny

Próba udarności polega na złamaniu jednym uderzeniem młota wahadłowego próbki z karbem (o przepisanym kształcie i wymiarach, podpartej na obu końcach) w warunkach określonych przez normę i pomiarze pracy zużytej na jej złamanie.

Udarność wyraża się stosunkiem pracy zużytej na złamanie próbki do pola powierzchni poprzecznego w miejscu karbu;

gdzie:

L_u [J] - praca zużyta na złamanie próbki; pracę tą określa się mierząc ubytek energii potencjalnej młota

S₀ [cm²] - pole powierzchni przekroju poprzecznego próbki w miejscu karbu, mierzone przed próbą

3. Przebieg ćwiczenia

1. próbka z karbem na V

Próbka po złamaniu

Praca potrzebna na złamanie próbki wyniosła L_u = 10,6 Nm

Pole powierzchni przekroju poprzecznego w miejscu karbu przed złamaniem: S₀ = 0,8 cm²

b) próbka z karbem na U

Próbka po złamaniu

Praca potrzebna na złamanie próbki wyniosła L_u = 41 Nm

4. Wnioski

W próbce z karbem na V zaobserwowaliśmy przełom kruchy, gdzie próbka pękła nie ulegając odkształceniu plastycznemu. Udarność wyniosła 13,25
.

Próbka z karbem na U była pękła się jako przełom poślizgowy; próbka została zgięta, a pęknięcie nastąpiło po przekroczeniu granicy plastyczności, tj. już po znacznych odkształcenia. Udarność wyniosła 51,25
.

Więc udarność próbki z karbem na U okazała się prawie czterokrotnie większa.

---