Masaż stopy (refleksologia)

Masaż stóp można przeprowadzać ręcznie, przy użyciu specjalnego wałka do masażu, podczas chodzenia boso po kamieniach, np. na plaży lub po specjalnie przygotowanej płycie z wypukłościami. Zabieg może również wykonywać druga osoba, np. masażysta.
Masażu dokonuje się palcami tzw. brzuśćcem kciuka, opuszkami palców lub tzw. kostkami. Stopy przed masażem należy posmarować tłustym kremem; gwarantuje to łatwiejsze masowanie i zabezpiecza przed podrażnieniem skóry. Nacisk w trakcie masażu może być dość silny - pamiętać należy jednak, że najpierw stosujemy ucisk delikatny, stopniowo zwiększając go, przy jednoczesnej obserwacji reakcji pacjenta, albowiem w zależności od stanu chorego organu, reakcja bólowa jest różna.

Kolejność masowania receptorów
1.Nerki, przewody moczowe i pęcherz
2.Głowa
3.Żołądek, jelita, wątroba i trzustka
4.Pozostałe punkty reagujące bólem na ucisk.
Każdy receptor masuje się około 5 minut, przy ostrych zakłóceniach można masować do 15 minut. Najbardziej korzystnym czasem stosowania wszystkich masaży jest ok. 30 minut dziennie.
Nacisk na punkt poddawany akupresurze musi być równomierny. W zależności jednak od rodzaju choroby i wieku chorego można go odpowiednio stopniować. Można przyjąć następującą zasadę dotyczącą czasu trwania zabiegu:

• noworodki: 1/2 - 3 minut

• niemowlęta w wieku 3 - 6 miesięcy: 1 - 4 minut

• nimowlęta 6 - 12 miesięcy: 1 - 5 minut

• dzieci w wieku 1 - 3 lat: 3 - 7 minut

• starsze dzieci: 5 - 10 minut

• dorośli: 5 - 15 minut

Przeciwskazania
Zabiegu akupresury nie powinno się stosować:

• w czasie choroby z temperaturą

• w czasie ciąży

• nowotworach złośliwych

• przy krwawieniach wewnętrznych

• w chorobach zakaźnych

• w stanach zapalnych skóry

• w ciężkich chorobach serca

• w stanie wyczerpania fizycznego i psychicznego

• po nadużyciu środków uspokajających, alkoholu, narkotyków

Refleksoterapia stóp

Refleksoterapia stóp jest naturalną metodą leczniczą całego organizmu, która polega na uciskaniu określonych stref odruchowych na stopach. U jej podłoża leżą fizjologiczne reakcje odruchowe organizmu.

Stopy stanowią swoisty mikrokosmos: są pomniejszoną mapą całego ciała, jego części i narządów. Wspomniane strefy odruchowe (reflektoryczne), zwane też receptorami, znajdują się na podeszwie i podbiciu stóp oraz na powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej, w logicznym porządku anatomicznym.

Refleksolog nie wyodrębnia choroby i nie leczy jej objawowo. Zajmuje się terapią holistyczną organizmu, traktuje człowieka jako niepodzielną całość, obejmującą ciało, umysł i ducha. Refleksolog, precyzyjnie uciskając określone punkty stopy, dostarcza bodźce terapeutyczne, które organizm sam przekształca po to, by uruchomić mechanizmy samoregulacji (samoleczenia).

Reagowanie chorych narządów działa w dwóch kierunkach : ze stopy do narządu i z narządu do stopy.

Jak działa refleksoterapia:

1. redukuje stres, bezsenność i napięcie psychofizyczne, powodując stan głębokiego odprężenia, który jest pierwszym etapem do zrównoważenia funkcji organizmu;

2. usprawnia funkcjonowanie układu nerwowego - umożliwia otwarcie i odblokowanie szlaków bodźców nerwowych, pobudzając do działania tysiące zakończeń nerwowych znajdujących się w stopach;

3. poprawia krążenia krwi - ulepsza ukrwienie tkanek; „Krążenie to życie. Zastój to śmierć” mówiła Eunice Ingham, której przypisuje się dzisiaj miano „matki współczesnej refleksologii”; jeżeli dotarcie krwi do którejkolwiek części ciała zostaje zaburzone, człowiek zaczyna odczuwać różne bóle i dolegliwości.;

4. zwiększa poziom tlenu w tkankach - ulepsza dotlenienie całego organizmu ( serce woła o tlen bólem zamostkowym);

5. zapewnia wydajny transport substancji odżywczych do komórek i metabolitów z komórek;

6. wywiera pozytywny wpływ na układ hormonalny, a co za tym idzie, wpływa także na nasze myśli, emocje a nawet kształtuje osobowość; przez swoje techniki stymulujące wywiera też pozytywny wpływ na system wydzielania dokrewnego;

7. zwalcza ból w dwojaki sposób: stymuluje mózg do wytwarzania większej ilości endorfin oraz, przez bodźce uciskowe, powoduje, że organizm zamyka tzw. „bramki bólu” np.: łagodzi bóle artretyczne i reumatyczne, bóle kręgosłupa, migrenowe,

8. usuwa złogi krystaliczne w stopach, utrudniające prawidłowe krążenie krwi i powodujące ból podczas zabiegu;

9. pomoże zwalczać młodzieńczy trądzik, zaparcia, zgagę, rwę kulszową i wiele innych schorzeń i dolegliwości;

10. w przypadku chorób terminalnych, takich jak nowotwory, refleksoterapia nie jest w stanie usunąć ich przyczyn, ale może sprawić, że chory będzie czuł się bardziej komfortowo, a ból uczyni łatwiejszym do zniesienia; zabiegi w znaczący sposób mogą poprawić ogólny stan pacjenta, pobudzić działanie narządów wydzielniczych, układu oddechowego oraz wspomóc kontrolę nad pęcherzem moczowym i pracą jelit; z tego punktu widzenia refleksoterapia poprawia jakość życia ludzi ciężko chorych.

Refleksoterapia nie jest „techniką jednego zabiegu”. Większość chorób ujawnia się dopiero po pewnym czasie. Ich usunięcie również wymaga czasu i cierpliwości.

Akupresura
WPROWADZENIE DO TEORII RECEPTORÓW

Refleksologia / refleksoterapia stóp to metoda leczniczego masażu stóp, w której stymulowane są określone punkty i strefy odruchowe na stopach, odpowiadające poszczególnym narządom i układom ludzkiego ciała. Refleksologia to nauka o punktach reflektorycznych (odruchowych) na stopach, a refleksoterapia to wykorzystanie tej wiedzy w praktyce, czyli podczas zabiegu masażu stóp. Niemniej te dwa terminy stosuje się zamiennie.

Co to są receptory?

Receptory stanowią unerwione punkty pozostające w związku z odpowiednią częścią ciała ludzkiego. Znajdują się w całym ciele ludzkim. Jednak jeżeli chodzi o receptory omawiane w niniejszym opracowaniu, to znajdują się one przede wszystkim w stopach. Ma to swoje uzasadnienie, gdyż żadna inna część ciała ludzkiego nie jest tak zaniedbana i zmarniała jak właśnie nasze stopy. Z punktu widzenia natury przewidziano, iż człowiek będzie chodził boso, a chodząc po żwirze i kamieniach będzie uruchamiał wymienione receptory. Środo­wisko się jednak zmieniło. Grunt, a więc "pole pracy" naszych stóp już nie jest nierówne, lecz wyrównane i wyasfaltowane. Do tego dochodzi jeszcze pro­blem obuwia. Długoletnie zmuszanie do poruszania się w tej klatce hamowało i hamuje krwiobieg. Skutkiem tego jest ziębnięcie stóp, a co gorsze, niedo­krwienie receptorów, które nie mogą w sposób wystarczający spełniać swoich funkcji.

W jaki sposób działają receptory?

Poprzez masaż receptorów osiągamy lepsze ich ukrwienie, a co za tym idzie również odnośnego narządu. Dlaczego i w jaki sposób się to odbywa nauka je­szcze nie wyjaśniła, ale że tak jest, mamy szereg dowodów Jeżeli na przykład masujemy środkowy palec u nogi (receptor środkowego palca u ręki), to po krótkim czasie można Już stwierdzić, iż palec ten jest najcieplejszy w całej rę­ce, a więc najlepiej ukrwiony.

Dlaczego ukrwienie Jest tak ważne?

Ukrwienie jest warunkiem życia każdego narządu, ponieważ krew jest środ­kiem transportującym:
- wszelkie substancje odżywcze,
- tlen,
- hormony,
- przeciwciała i również
- produkty rozpadu.
Zastanawiające jest to, że wszelkie zakłócenia lub uszkodzenia w całym ustroju (narządy i mięśnie) mogą być wyleczone tylko w drodze ich odpowied­niego ukrwienia. Oznacza to, że im lepsze ukrwienie, tym szybciej przebiega proces leczenia. Z doświadczeń jasno wynika, że przy złym krwiobiegu proces leczenia bardzo często trwa długo.

Jaki jest związek refleksologii z meridianami?

Zgodnie z tradycją medycyny chińskiej organizm ludzki funkcjonuje prawidłowo dzięki swobodnemu przepływowi energii życiowej (chi) przez kanały, nazywane również ścieżkami energetycznymi lub meridianami. Jeżeli dojdzie do zastoju energii w meridianach, to krążenie energii zostanie zaburzone i rozpoczyna się proces chorobowy.

Według Inge Dougans  koncepcja kanałów energetycznych jest podstawą funkcjonowania akupunktury i refleksologii. Szlaki energii w organizmie, zwane meridianami przebiegają w określony sposób przez ciało, a zablokowania meridianów powodują choroby i różne objawy. Refleksoterapia stóp koncentruje się na odcinkach meridianów znajdujących się w stopach, które są stymulowane za pomocą specyficznych technik manualnych. Skuteczność zabiegów refleksologicznych przypisuje się masażowi punktów reflektorycznych stóp odpowiadających poszczególnym narządom organizmu oraz stymulacji sześciu meridianów penetrujących najważniejsze narządy wewnętrzne organizmu. Takie oddziaływanie terapeutyczne pomaga usunąć zablokowania energetyczne w meridianach i powoduje tym samym swobodny i niezakłócony przepływ energii ciała (energii chi). Wiedza o meridianach może pomóc w dokładniejszym zrozumieniu "szlaków" choroby, a tym samym w lokalizowaniu i rozumieniu szeregu zmian chorobowych atakujących organizm.

Wiele lat praktyki leczniczej, dokładna analiza najróżniejszych objawów i schorzeń pacjentów oraz porównywanie setek historii chorobowych, doprowadziło do niezaprzeczalnych wniosków o istnieniu związku między kanałami energetycznymi opisanymi przez akupunkturę chińską i teorią refleksologii.

Masaż punktu akupunktury wywołuje efekt piezoelektryczny, piroelektryczny oraz endorfinowy. Efekt piezoelektryczny to przetworzenie energii me­chanicznej masażu (ucisk, rozciąganie, skręcanie) na energię elektrycz­ną. Zaś efekt piroelektryczny uzyskujemy pod wpływem zmiany temperatury, która polaryzuje ładunki elektryczne w punktach bio­logicznie czynnych.

Punkty akupunktury to również stacje przekaźnikowe energii Qi, zdolne zarówno do absorbowania, jak i emitowania energii Qi do otoczenia.

Każda istota żywa, w tym i człowiek, posiada własne biopole — własną aurę. To biopole, które dr Burr nazywa polem życia, posiada liczne podpola (pola komórkowe, narządowe, tkankowe) i jak gorset obejmuje ciało ludzkie. Oczywiście biopole to ma naturę fizyczną, można więc je wyznaczyć i zmierzyć rożnymi metodami. Jedna z nich, znana od dawna i najbardziej powszechna to metoda pomiaru aury człowieka za pomocą fotografii kirlianowskiej. Większość badaczy jest zdania, że biopole człowieka to najprawdopodobniej pole elektromagnetyczne. Przez masowanie punktów akupunktury wpływamy nie tylko na krążenie energii Qi w meridianach, ale także oddziałujemy na biopole ustroju.

Zakłócenia w układzie receptorów

Naciskając receptor stwierdzamy często większe lub mniejsze stwardnienia: tzw. złogi pochodzenia mocznikowego (kryształki kwasu moczowego) i innych substancji osadowych. W jaki sposób powstają te złogi? Tworzą się one jedy­nie w miejscach źle ukrwionych. Tak Jak w rwącym potoku nie zatrzymują się kamienie, również i w naczyniach krwionośnych i tkance nie powinny pozosta­wać żadne substancje osadowe, jeżeli oczywiście mamy do czynienia z prawi­dłowym ukrwieniem. Jeżeli jednak w rzece jest niewielka ilość wody, to prąd nie jest w stanie usunąć rzeczy niepotrzebnych. Tak samo wygląda sytuacja w przypadku niedostatecznego ukrwienia - w miejscach źle ukrwionych tworzą się złogi substancji osadowych. W zależności od wielkości tych złogów na­stępuje zakłócenie w ukrwieniu danego narządu. Powstaje więc sprzężenie zwrotne pomiędzy narządem a receptorem, przy czym występuje wzajemne zależno­ść.

Co najpierw ulega uszkodzeniu? Receptor czy narząd? Możliwe są oba przypadki. Załóżmy, że nastąpił wypadek. W tym przypadku uszkodzeniu ulega naj­pierw narząd, ale po upływie poniżej 10 minut zostaje przekazana informacja do receptora - przy ucisku reaguje on gwałtownym bólem (np. uszkodzenia barku). Częściej jednak występuje przypadek odwrotny, tzn. jako pierwszy zostaje uszkodzony receptor (obuwie!) czego skutkiem jest ujemne oddziaływa­nie na pracę danego narządu. Może również się zdarzyć, iż przy badaniu receptorów u jakiegoś człowieka nie znajdziemy punktu właściwie reagującego. Nie oznacza to, że dany człowiek jest śmiertelnie chory, lecz że jego ustrój - prosto mówiąc - nie jest w pełni sprawny. Receptor rejestruje najdrobniejsze uszkodzenie. Ponie­waż jednak każde duże uszkodzenie zaczyna się od małego, nie należy czekać na wystąpienie poważnego schorzenia, lecz starać się, aby działanie rozpo­częło się już na samym początku. Mówi się dzisiaj bardzo dużo o działalności profilaktycznej. Profilaktyka oznacza zapobieganie, a w tym przypadku nie ma lepszej metody niż receptorologia (refleksologia). Może jednak istnieć możliwość, iż dany człowiek z niewiadomych przyczyn nie reaguje w miejscu danego receptora, mimo że wiadomo, iż narząd jest bardzo słaby. Abstrahując od fałszywej diagnozy mamy do czynienia tylko z jednym wyjaśnieniem: stopa jest stwardniała. Najpierw należy usunąć złogi, następnie dany punkt gwałtownie zareaguje.

Punkty akupunktury charakteryzują się szczególnymi właściwościami morfologicznymi i bioelektrycznymi i w przypadku dolegliwości i schorzeń mogą być nawet bolesne. W punkcie aku­punktury znajdują się większe, aniżeli w obszarze skóry przyległej, skupiska zakończeń nerwowych, zdolne do przewodzenia różnego rodzaju bodźców. Ponadto punkt akupunktury posiada większą elektroprzewodność i pojemność elektryczną oraz mniejszy opór elektryczny. Punkty akupunktury często nazywane są stacjami nadawczo-odbiorczymi organizmu. Odgrywają one wyjątkową rolę, gdyż łączą organizm z otoczeniem. Stanowią bardzo czuły i specyficzny układ biologiczny, za ich pomocą organizm odbiera i wysyła informacje. Organizm cechuje przecież duża zmienność czułości, wynikająca ze zmieniających się warunków środowiska oraz różnych stanów emoc­jonalnych. I właśnie poprzez masowanie punktów akupunktury regulować możemy biologiczną i energetyczną czułość tego układu nadawczo-odbiorczego. Masaż punktu akupunktury wywołuje efekt piezoelektryczny, piroelektryczny oraz endorfinowy. Efekt piezoelektryczny to przetworzenie energii me­chanicznej masażu (ucisk, rozciąganie, skręcanie) na energię elektrycz­ną. Zaś efekt piroelektryczny uzyskujemy pod wpływem zmiany temperatury, która polaryzuje ładunki elektryczne w punktach bio­logicznie czynnych. Punkty akupunktury to również stacje przekaźnikowe energii Qi, zdolne zarówno do absorbowania, jak i emitowania energii Qi do otoczenia. Każda istota żywa, w tym i człowiek, posiada własne biopole — własną aurę. To biopole, które dr Burr nazywa polem życia, posiada liczne podpola (pola komórkowe, narządowe, tkankowe) i jak gorset obejmuje ciało ludzkie. Oczywiście biopole to ma naturę fizyczną, można więc je wyznaczyć i zmierzyć rożnymi metodami. Jedna z nich, znana od dawna i najbardziej powszechna to metoda pomiaru aury człowieka za pomocą fotografii kirlianowskiej. Większość badaczy jest zdania, że biopole człowieka to najprawdopodobniej pole elektromagnetyczne. Przez masowanie punktów akupunktury wpływamy nie tylko na krążenie energii Qi w meridianach, ale także oddziałujemy na biopole ustroju. Zakłócenia w układzie receptorów Naciskając receptor stwierdzamy często większe lub mniejsze stwardnienia: tzw. złogi pochodzenia mocznikowego (kryształki kwasu moczowego) i innych substancji osadowych. W jaki sposób powstają te złogi? Tworzą się one jedy­nie w miejscach źle ukrwionych. Tak Jak w rwącym potoku nie zatrzymują się kamienie, również i w naczyniach krwionośnych i tkance nie powinny pozosta­wać żadne substancje osadowe, jeżeli oczywiście mamy do czynienia z prawi­dłowym ukrwieniem. Jeżeli jednak w rzece jest niewielka ilość wody, to prąd nie jest w stanie usunąć rzeczy niepotrzebnych. Tak samo wygląda sytuacja w przypadku niedostatecznego ukrwienia - w miejscach źle ukrwionych tworzą się złogi substancji osadowych. W zależności od wielkości tych złogów na­stępuje zakłócenie w ukrwieniu danego narządu. Powstaje więc sprzężenie zwrotne pomiędzy narządem a receptorem, przy czym występuje wzajemne zależno­ść. Co najpierw ulega uszkodzeniu? Receptor czy narząd? Możliwe są oba przypadki. Załóżmy, że nastąpił wypadek. W tym przypadku uszkodzeniu ulega naj­pierw narząd, ale po upływie poniżej 10 minut zostaje przekazana informacja do receptora - przy ucisku reaguje on gwałtownym bólem (np. uszkodzenia barku). Częściej jednak występuje przypadek odwrotny, tzn. jako pierwszy zostaje uszkodzony receptor (obuwie!) czego skutkiem jest ujemne oddziaływa­nie na pracę danego narządu. Może również się zdarzyć, iż przy badaniu receptorów u jakiegoś człowieka nie znajdziemy punktu właściwie reagującego. Nie oznacza to, że dany człowiek jest śmiertelnie chory, lecz że jego ustrój - prosto mówiąc - nie jest w pełni sprawny. Receptor rejestruje najdrobniejsze uszkodzenie. Ponie­waż jednak każde duże uszkodzenie zaczyna się od małego, nie należy czekać na wystąpienie poważnego schorzenia, lecz starać się, aby działanie rozpo­częło się już na samym początku. Mówi się dzisiaj bardzo dużo o działalności profilaktycznej. Profilaktyka oznacza zapobieganie, a w tym przypadku nie ma lepszej metody niż receptorologia (refleksologia). Może jednak istnieć możliwość, iż dany człowiek z niewiadomych przyczyn nie reaguje w miejscu danego receptora, mimo że wiadomo, iż narząd jest bardzo słaby. Abstrahując od fałszywej diagnozy mamy do czynienia tylko z jednym wyjaśnieniem: stopa jest stwardniała. Najpierw należy usunąć złogi, następnie dany punkt gwałtownie zareaguje. Jak masować Współczesność opracowała wiele szkół i technik refleksologicznych. Podobne formy leczniczego masażu stóp były praktykowane w różnych częściach świata na przestrzeni wieków. Fascynacja stopami w tym aspekcie sięga dalekiej przeszłości do czasów starożytnych Chin i Egiptu. W jaki sposób można działać na receptory? Każdy może poddać się masażom - od niemowlęcia do późnej starości. Zasadniczo występują dwie możliwości masażu: 1. masaż ręczny oraz 2. masaż w ruchu przy chodzeniu Gdzie rozpoczynamy masaż? Ogólna struktura. Receptorologia nie powinna zajmować się jedynie symptomami, lecz usuwać istotę schorzeń. A więc nas interesuje zawsze przyczyna, l okazuje się, że w ludzkim ustroju nigdy nie jest osłabiony tylko Jeden narząd. Wy­nika to z tego, iż wszystkie narządy zależne są od siebie: jedno uszkodze­nie powoduje inne. Dlatego też musimy się starać, aby nasz cały ustrój był sprawny. Jeżeli nie mamy do czynienia z ostrym przypadkiem, jak np. atak serca, atak migreny lub zranienie (w tym przypadku należy natychmiast masować odpowiednią strefę) rozpoczynamy zawsze w sposób następujący: 1. Nerki, moczowód i pęcherz, aby substancje trujące (kwas moczowy) wyzwolone wskutek masażu zostały wydalone i nie przedostały się do krwiobiegu. Na początku układowi poświęca się najwięcej czasu. 2. Głowa - centrum sterujące każdym narządem. 3. Żołądek, jelita, wątroba i trzustka. Narządy odtruwające i przemiany materii. Od ich działania zależy, czy występują produkty regeneracyjne dla każdego narządu. 4. Punkty limfatyczne, wskutek czego zagwarantowany jest rozpad produktów osadowych i wystarczająca ilość przeciwciał. 5. Pozostałe wrażliwe punkty. Jak długo należy masować dziennie? Każdy receptor można masować bez szkodliwości przez 5 minut. W przypadku ostrego ataku czas ten można podwoić. Ostrożność zaleca się tylko przy receptorach wątroby i kręgosłupa. Receptor wątroby może być masowa­ny powyżej 5 minut tylko wtedy, kiedy mamy do czynienia z wystarczające wydolnością nerek. W przeciwnym razie wyzwoli się duża ilość substancji trujących, które nie zostaną wydalone i przedostaną się do krwiobiegu. Tego chcielibyśmy uniknąć. Receptor kręgosłupa nie powinien być masowany zbyt długo, gdyż wskutek zwiększonego ukrwienia mogą nastąpić przejściowe reakcje. Jeśli chcecie odbudować swój organizm zalecam Warn abyście poświęcali receptorologii pół godziny dziennie. Moja propozycja: Na obu stopach około 5 minut dla nadnercza, nerek, moczowodu i pęcherza, około 3 minut dla głowy i karku, około 2 minut na jeden punkt limfatyczny (6 minut) i jeszcze 2 minuty na każdy chory punkt. A więc mamy już prawie pół godziny wykorzystane.

Przeciwwskazania: - choroby skórne występujące na stopach (grzybica) rany i owrzodzenia, - złamania lub inne uszkodzenia stóp - zapalenie żył i układu limfatycznego

Stopa- receptory
















---